ช่วยถอดความ "อิเหนา" ให้หน่อยนะคะ
ตั้งกระทู้ใหม่
คือจะขอร้องให้ช่วยแปล อิเหนา ตอนศึกกระหมังกุหนิง ให้ทีน่ะค่ะ
เมื่อนั้น วิหยาสะกำเรืองศรี
ยิ้มแล้วจึงกล่าววาที ซึ่งว่ามานี้ยังแคลงใจ
อันกาหลังสิงหัดส่าหรีนั้น ดาหากุเรปันกรุงใหญ๋
ทั้งหมันหยาธานีนั้นไซร้ ก็แจ้งใจว่าวงศ์กันสืบมา
เหตุใดว่าเป็นอนุชา นับในวงศาประการใด
หรือหนึ่งพึ่งจะมาเป็นน้อง เกี่ยวข้องรักกันเป็นไฉน
เราคิดเห็นผิดประหลาดใจ จงบอกไปแต่จริงบัดนี้
เมื่อนั้น สังคามาระตาเรืองศรี
ฟังวิหยาสะกำพาที ดังตรีเพชรบาดในอุรา
จิงร้องว่าเหวยไพริน ลมลิ้นหยาบคายนักหนา
มาถามไถ่ไล่เอากิจจา คือจะปรารถนาสิ่งใด
สุดแต่ว่าจิตพิศวาส ก็นับเป็นวงศ์ญาติกันได้
อย่าชักเจรจาให้ช้าไป จะชิงชัยให้เห็นฝีมือกัน
ว่าพลางทางกรายปลายทวน รำร่ายเป็นกระบวนหวนหัน
ชักอาชาชิดติดพัน เข้าประจัญจ้วงโจมโถมแทง
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
ปล. อย่าว่าเราเลยนะคะ แปลไม่เป็นจริงๆน่ะค่ะ
Help Me Please
4 มิ.ย. 54 เวลา 16:36 น.
4,490
views
11 ความคิดเห็น
- ออกตัวก่อนว่าเราก็ไม่ค่อยถนัดแปลน้าา ~
ก่อนจะถึงบทนี้คือ ตอนแรกอ่ะ วิหยาสะกำ โอรสของท้าวกะหมังกุหนิงกับประไหมสุหรี ไปเจอรูปวาดของบุษบา ก็หลงรัก เลยให้ท้าวกะหมังกุหนิงไปขอให้ ตอนแรกก็จะไม่ไปขอให้แต่ว่าด้วยความสงสารลูก รักลูกเกินไปอะไรประมาณนั้นแหละ แล้วทีนี้พอไปขอ เค้าก็ไม่ยกให้ เพราะว่ายกให้จรกาไปก่อนหน้านี้แล้ว ... ก็เลยยกทัพมาประชิดเมือง 
เมื่อนั้น                        วิหยาสะกำเรืองศรี
ยิ้มแล้วจึงกล่าววาที            ซึ่งว่ามานี้ยังแคลงใจ
อันกาหลังสิงหัดส่าหรีนั้น    ดาหากุเรปันกรุงใหญ๋
ทั้งหมันหยาธานีนั้นไซร้      ก็แจ้งใจว่าวงศ์กันสืบมา
ตัวสิอยู่ปักมาหงัน                ใช่วงศ์อสัญแดหวา
เหตุใดว่าเป็นอนุชา              นับในวงศาประการใด
หรือหนึ่งพึ่งจะมาเป็นน้อง    เกี่ยวข้องรักกันเป็นไฉน
เราคิดเห็นผิดประหลาดใจ    จงบอกไปแต่จริงบัดนี้
-- อันนี้คือ วิหยาสะกำพูดกับสังคามาระตาว่า    เนียะ เมืองกาหลัง , สังหัดส่าหรี, กุเรปัน , หมันหยา อ่ะ เค้าเป็นเมืองพี่เมืองน้องกันมา ก็นับว่าเป็นญาติกัน (ซึ่งเรียกว่าเป็นวงศ์อสัญแดหวา) แต่ว่าตัวสังคามาระตา อยู่เมืองปักมาหงัน เป็นญาติอิเหนารึเปล่า ก็ไม่ใช่ แล้วทำไมเค้าึถึงนับว่าเป็นน้องชายล่ะ ไปเกี่ยวข้อง ไปรักกันเป็นพี่น้องกันตอนไหน ตัววิหยาสะกำก็ข้องใจ ประมาณนั้น
เมื่อนั้น                            สังคามาระตาเรืองศรี
ฟังวิหยาสะกำพาที                  ดังตรีเพชรบาดในอุรา
จิงร้องว่าเหวยไพริน                ลมลิ้นหยาบคายนักหนา
มาถามไถ่ไล่เอากิจจา            คือจะปรารถนาสิ่งใด
สุดแต่ว่าจิตพิศวาส                ก็นับเป็นวงศ์ญาติกันได้
อย่าชักเจรจาให้ช้าไป            จะชิงชัยให้เห็นฝีมือกัน
ว่าพลางทางกรายปลายทวน  รำร่ายเป็นกระบวนหวนหัน
ชักอาชาชิดติดพัน                  เข้าประจัญจ้วงโจมโถมแทง
---  อันนี้คือ สังคามาระตาตอบวิหยาสะกำ  คือพอได้ฟังที่วิหยาสะกำพูดจบก็เหมือนโดนมีดบาดลงไปในใจอ่ะ  เลยพูดออกไปประมาณว่า ที่มาพูดมาถามแบบเนียะ ต้องการอะไร ที่จริงการนับถือเป็นพี่น้องมันอยู่ที่ใจก็นับเป็นพี่น้องกันได้  แล้วก็ไม่ต้องพูดมาก มาสู้กันให้เห็นฝีมือ หลังจากนั้น ก็ ร่ายรำทวน ชักม้า แล้วก็เข้าสู้กับ วิหยาสะกำ ก็ประมาณนั้นแหละ
หลังจากที่คู่ีนี้สู้กัน วิหยาสะกำก็เพลี่ยงพล้ำสังคามาระตา โดนทวนของสังคามาระตาแล้วก็ตายบนหลังม้า  พอท้าวกะหมังกุหนิงเห็นก็เข้ามาช่วยในขณะที่อิเหนาก็เข้ามาช่วยสังคามาระตาเหมือนกัน
แล้วท้าวกะหมังกุหนิงก็ตายด้วย ~
เราก็ไม่รู้ว่าแปลผิดถูกขนาดไหน
ถ้าผิดก็ขอโทษล่วงหน้าจ้า !!!
ไม่แน่ใจเหมือกันนะแต่น่าจะประมาณนี้
วิหยาสะกำ: กาหลัง สิงหัดส่าหรี ดาหาและหมันหยานั้นเป็นวงศ์ญาติกัน
เจ้าไม่ใช่วงศ์อสัญแดหวา ทำไมภึงบอกว่าเป็นพี่น้องกัน ช่วยบอกมาหน่อย
สังคามาระตา: จะมัวพูดพร่ำอยู่ทำไม ข้ารัก นับถือกัน ก็นับเป็นพี่น้องได้ อย่ามัวพูดมากอยู่เลยมาสู้กันเลยดีกว่า แล้วสังคามาระตาก็รำเพลงทวนเข้าโจมตี
คำที่ใช้อาจดูแปลกๆ ขอโทษด้วยนะคะ ช่วยได้แค่นี้ค่ะ
ยิ้มแล้วจึงกล่าววาที ซึ่งว่ามานี้ยังแคลงใจ
อันกาหลังสิงหัดส่าหรีนั้น ดาหากุเรปันกรุงใหญ๋
ทั้งหมันหยาธานีนั้นไซร้ ก็แจ้งใจว่าวงศ์กันสืบมา
ตัวสิอยู่ปักมาหงัน ใช่วงศ์อสัญแดหวา
เหตุใดว่าเป็นอนุชา นับในวงศาประการใด
หรือหนึ่งพึ่งจะมาเป็นน้อง เกี่ยวข้องรักกันเป็นไฉน
เราคิดเห็นผิดประหลาดใจ จงบอกไปแต่จริงบัดนี้
=วิหยาฯพูดดูถูกสังคาฯ ว่าตัวเจ้ามีความเกี่ยวข้องอะไรกับวงศ์อสัญแดหวา ถึงได้มาอยู่ตรงนี้เพราะเมืองปักมาหงันไม่ใช่วงศ์อสัญฯ แล้วเหตุใดจึงมาข้องเกี่ยวกับการรบครั้งนี้ หรือเพียงเพราะความสงสารของอิเหนาจึงให้มาอยู่ด้วย
เมื่อนั้น สังคามาระตาเรืองศรี
ฟังวิหยาสะกำพาที ดังตรีเพชรบาดในอุรา
จิงร้องว่าเหวยไพริน ลมลิ้นหยาบคายนักหนา
มาถามไถ่ไล่เอากิจจา คือจะปรารถนาสิ่งใด
สุดแต่ว่าจิตพิศวาส ก็นับเป็นวงศ์ญาติกันได้
อย่าชักเจรจาให้ช้าไป จะชิงชัยให้เห็นฝีมือกัน
ว่าพลางทางกรายปลายทวน รำร่ายเป็นกระบวนหวนหัน
ชักอาชาชิดติดพัน เข้าประจัญจ้วงโจมโถมแทง
=สังคาฯได้ยินดังนั้นก็โกรธมาก จึงตอบกลับไปว่า เพียงแค่มีความรู้สึกดี ถูกชะตากัน ก็นับเป็นพี่น้องกันได้ และได้บอกวิหยาฯว่าอย่ามาพูดให้เสียเรื่อง และท้ารบไป สังคาฯก็ร่ายรำเพลงทวน และเข้าโจมตีกันและกัน
เหมือนข้างบนค่ะ จขกท.เรียน ม.3อยู่รึป่าวอ่ย เราคุ้นๆว่าบทนี้เคยเรียนตอน ม.3
PS. จะเป็นปีศาจตัวน้อย คอยวิ่งอยู่ในหัวใจเธอ
เจ้าของกระทู้ขึ้นมอสี่แล้วเหรอ
น้องสาวเราก้อมอสี่เรียนเรื่องนี้ก็ให้เราช่วยแปล 
คนที่แปลอันแรกอ่ะค่ะ เพราะสุด ที่เม้นยาวมากๆนั่นอ่ะ
PS. รักเราไม่เท่าเดิมเพราะมันเพิ่มขึ้นทุกวัน จริงมั้ยคะอปป้า Only 13!!!
จขกท. ขึ้นม.4ค่า
ขอบคุณทุกคอมเม้นนะคะ
ช่วยเราแปลด้วยคนนะคะ~
    บัดนั้น                        ตำมะหงงบังคมเหนือเกศี
จึงกราบทูลแถลงแจ้งคดี      องค์ศรีปัตหรารับสั่งมา
ให้ข้าบังคมทูลภูวไนย          ว่าชี้ชอบพระทัยหนักหนา
ขอเชิญเข้าไปในพารา        จะได้พักโยธาพลากร
ข้าจึงทูลสนองพจมาน        พระนัดดาจะทำการแก้ตัวก่อน
...เสร็จศึกจึงจะบทจร        มาเฝ้าภูธรธิบดี
พระมิได้ตอบคำว่าขาน      ตรัสแต่กิจการกรุงศรี
แต่ดูพระกิริยาพาที            เหมือนจะเคลื่อนคลายที่โกรธา
    เมื่อนั้น                        พระโฉมยงพงศ์อสัญแดหวา
ได้ฟังตำมะหงงเสนา            เกษมสันต์หรรษาเป็นพ้นไป
จึงเสด็จคลาไคลเข้าในห้อง  ให้ชักปิดม่านทองสองไข
สุหรานากงทรงชัย              ก็กลับไปที่ประทับพลับพลา
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
จึงกราบทูลแถลงแจ้งคดี องค์ศรีปัตหรารับสั่งมา
ให้ข้าบังคมทูลภูวไนย ว่าชี้ชอบพระทัยหนักหนา
ขอเชิญเข้าไปในพารา จะได้พักโยธาพลากร
ข้าจึงทูลสนองพจมาน พระนัดดาจะทำการแก้ตัวก่อน
...เสร็จศึกจึงจะบทจร มาเฝ้าภูธรธิบดี
พระมิได้ตอบคำว่าขาน ตรัสแต่กิจการกรุงศรี
แต่ดูพระกิริยาพาที เหมือนจะเคลื่อนคลายที่โกรธา
เมื่อนั้น พระโฉมยงพงศ์อสัญแดหวา
ได้ฟังตำมะหงงเสนา เกษมสันต์หรรษาเป็นพ้นไป
จึงเสด็จคลาไคลเข้าในห้อง ให้ชักปิดม่านทองสองไข
สุหรานากงทรงชัย ก็กลับไปที่ประทับพลับพลา
ยากเนอะ - ตำมะหงงจึงทูลอิเหนาว่า องค์ศรีปัตราได้ทรงพอใจกับ..(ต้องดูบทก่อนหน้านั้น)..และได้รับสั่งให้อิเหนาเข้าไปพักในเมืองเถิด พร้อมทั้งเหล่าทหารจะได้พักด้วย ประหว่างนั้นพระนัดดาจะแก้ตัวให้ไปก่อน (อันนี้เริ่มมั่วน่ะ อิอิ) อิเหนาก็ดูท่าทีว่าจะเริ่มหายโกรธ และดูท่าทีมีความสุขจากที่ได้ฟังตำมะหงงเล่ามา และเสด็จกลับไปประทับในพลับพลา(สุหรานากงก็หมายถึงอิเหนา)
ตอนนี้มะได้เรียนค่ะ
PS.
c
b
a
f
d
e
g
i
h
k
ตอนอิเหนาโอ้โลมนางบุษบา
ดวงเอยดวงยิหวา ใช่จะชังฉันพามารศรี
สู้หาญหักเพราะรักเทวี ยากที่จะหยิบอย่างมาอ้างอิง
แม้นแหวะทรวงดวงจิตพี่ออกได้ จะประจักษ์แจ้งใจเจ้าทุกสิ่ง
อันโทษแต่หลังนั้นผิดจริง พี่ก็วิงวอนขออรไท
ช่วยแปลบทนี้ให้หน่อยค่ะ ต้องส่งครูพรุ่งนี้แล้ววว
ใครใจดีช่วยหน่อยน้ะค้าาา
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?