ถอดคำประพันธ์ อิเหนา ตอน ศึกกะหมังกุหนิง
ตั้งกระทู้ใหม่
บท
จัดทหารหน้าช้างพระที่นั่ง พร้อมพรั่งทวนทองกองหลวง
ปีกซ้ายปีกขวาตามกระทรวง มิให้ล่วงหมู่หมวดตรวจกัน
จัดช้างชนะงาออกมายืน ผูกปืนสัปประคับเครื่องมั่น
โลดแล่นโจมทัพซับมัน พลายพังดั้งกันแทรกแซง
เกณฑ์ถ้วนกระบวนทัพคชสาร หมอควาญขับขี่เข้มแข็ง
ล้วนใส่เสื่อแดงหมวกแดง ตกแต่งเตรียมไว้ทั้งไพร่นาย
ผูกช้างพระที่นั่งหลังคาทอง เรืองรองพระสูตรรูดสาย
ประสันตาตัวดีขึ้นขี่ท้าย คอยเสด็จพระโฉมฉายจรลี
๏ เมื่อนั้น ระเด่นมนตรีเรืองศรี
บรรทมเหนือแท่นรัตน์รูจี ด้วยจินตะหราวาตีกัลยา
ประคองเชยชื่นชมสมสวาท แล้วทุกข์ที่จะนิราศเสน่หา
แต่เวียนสั่งทรามวัยอาลัยลา จนสุริยาเยี่ยมยอดยุคันธร
ไก่ขันกระชั้นเสียงอยู่แจ้ว ๆ ฟังแว่วหวั่นใจจะไกลสมร
พิศพักตร์พนิดายิ่งอาวรณ์ พลางสะท้อนถอนจิตต์จาบัลย์
๏ อุ้มองค์นงลักษณ์ใส่ตักไว้ ลูบไล้โลมนางพลางรับขวัญ
จำเป็นจำพรากจากกัน สาวสวรรค์ค่อยอยู่สวัสดี
๏ เมื่อนั้น นวลนางจินตะหรามารศรี
ให้ละห้อยสร้อยเศร้าแสนทวี สงสารที่ถ้อยคำพระอำลา
ก้มพักตร์ลงเช็ดชลเนตร พลางทูลภูวเรศเชษฐา
น้องจะอยู่ผู้เดียวเปลี่ยววิญญาณ์ ทุกข์ถึงคะนึงหาไม่เว้นวาย
เสด็จไปจงดีมีสุข ให้ห่างภัยไกลทุกข์ทั้งหลาย
อันศัตรูนอกกายในกาย สารพัตรแพ้พ่ายอย่าพ้องพาน
แม้นเสร็จศึกนึกกลับหมันหยา ให้สมซึ่งสัญญาได้ว่าขาน
อย่าลืมคำลืมเคยที่โปรดปราน เยาวมาลย์ทูลพลางทางโศกี
๏ เมื่อนั้น ระเด่นมนตรีเรืองศรี
ตรัสปลอบกนิษฐาแล้วพาที แก้วพี่อย่าพะวงสงกา
ถึงตัวพี่จะไปรณรงค์ แต่ใจจงพุ่มพวงดวงยิหวา
พอเสร็จพันตูไม่อยู่ช้า จะเร่งรีบกลับมาหาน้อง
ประโลมลาลูบหลังแล้วสั่งเล่า ขวัญข้าวค่อยอยู่อย่าหม่นหมอง
ตรัสพลางย่างเยื้องจากแท่นทอง เสด็จไปยังห้องสองนารี
๏ นั่งแนบแอบองค์กัลยา ประคองชมมาหยารัศมี
เชยปรางนางสะการะวาตี ตรัสสั่งสองศรีด้วยสุนทร
ค่อยอยู่เถิดนะน้องอย่าหมองไหม้ พี่จะลาทรามวัยไปก่อน
อย่ากรรแสงโศกาอาวรณ์ เป็นกรรมจำจรจากกัน
จงรู้รักอดออมถนอมจิตต์ สิ่งใดอย่าได้คิดเดียดฉันท์
สั่งเสร็จพระเสด็จจรจรัล ขึ้นเฝ้าทรงธรรม์เจ้าธานี
๏ ก้มเกล้าประณตบทบงสุ์ ทูลองค์ประหมันทั้งสองศรี
พระองค์จงอยู่สวัสดี หลานนี้ขอถวายบังคมลา
๏ เมื่อนั้น ระตูผู้ผ่านหมันหยา
ทั้งประไหมสุหรีศรีโสภา ฟังราชนัดดาก็อาวรณ์
ต่างองค์อำนวยอวยชัย เจ้าไปเป็นสุขสโมสร
๏ เมื่อนั้น ระเด่นมนตรีมีศักดิ์
รับพรภูวไนยด้วยใจภักดิ์ บังคมลามาตำหนักประเสบัน
๏ ครั้นถึงมนเทียรที่ข้างหน้า พร้อมหมู่เสนากิดาหยัน
เสด็จเข้ามณฑลพิธีกรรม์ นั่งเหนือเตียงสุวรรณบรรจง
ราชครูบีกูประมาหนา ถวายอาเศียรพาทภิเษกสรง
ลูบไล้สุคนธาอ่าองค์ บรรจงทรงเครื่องวันอาทิตย์
๏ ทรงภูษาแย่งยกกระหนกกระหนาบ ฉลององค์เข้มขายคดกฤช
ห้อยหน้าปักทองกรองดอกชิด สังวลาวรรณอันวิจิตรจำรัสเรือง
ทับทรวงพวงเพ็ชร์เม็อแตง ทองกรแก้วแดงประดังเนื่อง
ธำมรงค์รจนาค่าเมือง อร่ามเรืองเพ็ชร์รัตน์ตรัจไตร
ทรงมงกุฎกรรเจียกจอนสุวรรณ วาวแววแก้วกุดั่นดอกไม้ไหว
ห้อยอุบะบุหงามาลัย เหน็บกฤชฤทธิไกรแล้วไคลคลา
๏ ขึ้นเกยกิริณีที่ประทับ ผันพักตร์สู่พายัพทิศา
พร้อมหมู่อำมาตย์มาตยา โหราธิบดีชีพราหมณ์
พอได้ศุภฤกษ์ก็ลั่นฆ้อง ประโคมคึกกึกก้องท้องสนาม
ปุโรหิตฟันไม้ข่มนาม ทำตามตำราพิชัยยุทธ์
ทัพหน้าทัพหลวงทัพหลัง พร้อมพรั่งตั้งโห่อึงอตม์
ทหารโบกธงทองกระบี่ครุฑ ฝรั่งจุดปืนใหญ่เป็นสัญญา
บีกูก็เบิกโขลนทวาร โอมอ่านอาคมคาถา
โห่สนั่นลั่นฆ้องขึ้นสามลา คลายเคลื่อนโยธาทุกหมวดกอง
๏ ช้างเอยช้างที่นั่ง สะพักพังหลังดีไม่มีสอง
งามสรรพสรรพางค์หางบังคลอง ผูกจำลองจำหลักลายพรายพรรณ
สองหูพู่ห้อยพรอยแพรว จงกลแก้วแวววาวดาวกุดั่น
ปกกระพองพรรณรายข่ายสุวรรณ ผูกชนักจักรันรึงรัด
ประดับอภิรุมชุมสาย ธงฉานธงชายมุยรฉัตร
อาชาแซงนอกล้วนหอกซัด เบียดเสียดเยียดยัดอัดแอ
ขนัดหอกขนัดดาบโล่ดั้ง คับคั่งธงทวนกระบวนแห่
สนั่นเสียงปี่กลองฆ้องกระแต สังข์แตรแซ่เสนาะเพราะเพรียง
เสียงช้างเสียงม้าโกลาหล เสียงคนอึงอื้อบันลือเสียง
กองหลังรั้งท้ายคุมลำเลียง รีบร้นขนเสบียงตามไป
๏ ครั้นออกมานอกนคเรศ พระทรงเดชเศร้าสร้อยละห้อยไห้
เหลียงหลังตั้งตาดูเวียงชัย ฤาทัยหวั่น ๆ ถึงกัลยา
โอ้ว่าเจ้าดวงยิหวาพี่ ป่านนี้จะคร่ำครวญหวนหา
ใครจะปลอบโฉมงามสามสุดา แต่พอพาใจเศร้าบรรเทาคลาย
สงสารน้ำคำที่พร่ำสั่ง คิดถึงความหลังแล้วใจหาย
ครวญพลางกำสรดระทดกาย แล้วคิดอายพวกพลมนตรี
จึงชักม่านทองทั้งสี่ทิศ ดังจะปิดบังแสงพระสุริย์ศรี
ลมหวนอวลกลิ่นสุมาลี เหมือนผ้ายาหยีซึ่งเปลี่ยนมา
แว่วเสียงสำเนียงบุหรงร้อง ว่าเสียงสามนิ่มน้องเสน่หา
พระแย้มเยี่ยมม่านทองทัศนา เห็นแต่ป่าพุ่มไม้ใบบัง
เอนองค์ลงอิงพิงเขนย กรเกยก่ายพักตร์ถวิลหวัง
รสรักร้อนรนพ้นกำลัง ชลนัยน์ไหลหลั่งลงพรั่งพราย
๏ บัดนั้น ประสันตาพี่เลี้ยงพระโฉมฉาย
ขี่ช้างพระที่นั่งมาข้างท้าย เห็นพระไม่สบายคลายทุกข์ทน
จึงเสแสร้งแกล้งกล่าววาจา ป่านี้สนุกกว่าทุกแห่งหน
แต่เห็นมามากมายหลายตำบล ก็ยังไม่ชอบกลเหมือนป่านี้
แม้นไม่มีราชการงานเดือน คงจะมาปลูกเรือนอยู่ที่นี่
น้ำท่าหาง่ายสบายดี สารพัตรจะมีไม่ยากใจ
ถ้าเลิกทัพกลับมาหมันหยา จะจำป่าไว้ทูลแถลงไข
ให้พระพาสามสมรอรทัย มาประพาสพรรณไม้ให้สำราญ
๏ เมื่อนั้น พระสุริย์วงศ์เทวาศักดาหาญ
นิ่งฟังประสันตาอยู่ช้านาน ค่อยคลายร้อนรำคาญวิญญาณ์
จึงลุกขึ้นตรัสถามทันที ป่านี้หรือสนุกหนักหนา
ตรัสพลางแหวกม่านทัศนา ไหนชี้บอกมาอย่าลวงกัน
๏ บัดนั้น ประสันตาแสนกลคนขยัน
ทำตกใจทูลองค์พระทรงธรรม์ ข้าสำคัญมั่นคงอยู่ดงนี้
ด้วยช้างบาทย่างทีสะเทิน เดินเกินตำบลมาพ้นที่
เขาว่าดงหน้าก็ยังมี จึงจะชี้ทูลเชิญให้ทัศนา
๏ เมื่อนั้น พระโฉมยงวงศ์อสัญแดหวา
ยิ้มพลางทางตอบวาจา ปดเล่นต่อหน้าไม่อายใจ
ครั้นซักไซ้ไล่หาความจริง ยังกลอกกลิ้งกลับลวงไปใหม่
ชอบผลักให้พลัดตกลงไป คนอะไรเช่นนี้ก็ยังมี
๏ ว่าพลางทางชมคณานก โผนผกจับไม้อึงมี่
เบญจวรรณจับวัลย์ชาลี เหมือนวันพี่จากสามสุดามา
นางนวลจับนางนวลนอน เหมือนพี่แนบนวลสมรจินตะหรา
จากพรากจับจากจำนรรจา เหมือนจากนางสะการะวาตี
แขกเต้าจับเต่าร้างร้อง เหมือนร้างน้องมาหยารัศมี
นกแก้วจับแก้วพาที เหมือนแก้วพี่ทั้งสามสั่งความมา
ตระเวนไพรร่อนร้องตระเวนไพร เหมือนเวรใดให้นิราศเสน่หา
เค้าโมงจับโมงอยู่เอกา เหมือนพี่นับโมงมาที่ไกลนาง
คับแคจับแคสันโดษเดี่ยว เหมือนเปล่าเปลี่ยวคับใจในไพรกว้า
ชมวิหคนกไม้ไปตามทาง คะนึงนางพลางรีบโยธี
๏ แรมร้อนผ่อนพักมาหลายวัน ถึงทางร่วมกุเรปันกรุงศรี
พบทัพกะหรัดติปาตี ภูมีให้หยุดโยธา
๏ เมื่อนั้น กะหรัดปาตีเชษฐา
เห็นระเด่นมนตรีก็ปรีดา จึงเสด็จมาหาทันใด
แล้วทูลว่าสมเด็จพระบิดร ให้ข้าคุมนิกรน้อยใหญ่
มาบรรจบทัพพระองค์ไป ช่วยพิชัยดาหาธานี
หลายวันแล้วแต่มาคอยท่า ยับยั้งโยธาอยู่ที่นี่
ข่าวศึกว่าประชิดติดบุรี มาจะจรลีรีบไป
๏ เมื่อนั้น ระเด่นมนตรีเฉลยไข
ข้าก็เร่งรีบร้อนไม่นอนใจ แต่ทางไกลอ้อมกว่ากุเรปัน
ว่าแล้วสองกษัตริย์ก็จัดทัพ พร้อมสรรพพหลพลขันธ์
เข้ากระบวนสมทบบรรจบกัน แล้วยกจากที่นั่นรีบมา
๏ ครั้นถึงเนินทรายชายทุ่ง แว่นแควันแดนกรุงดาหา
จึงให้หยุดกองทัพตั้งพลับพลา ที่ต้องนามครุฑาเกรียงไกร
แล้วบัญชาใช้ตำมะหงง ท่านจงรีบเข้าไปกรุงใหญ่
ทูลศรีปัตหราเรืองชัย แก้ไขอย่าให้เคืองพระบาทา
๏ บัดนั้น ตำมะหงงรับสั่งใส่เกศา
ก้มเกล้ากราบถวายบังคมลา มาขึ้นม้าควบขับไปฉับพลัน
๏ ครั้นถึงจึงแจ้งคดี แก่ยาสาเสนีคนขยัน
บัดนี้องค์อิเหนากุเรปัน กรีธาทัพขันยกมา
สองทัพกับกะหรัดติปาตี มาช่วยบุรีดาหา
จงพาเราเข้าเฝ้าพระผ่านฟ้า จะกราบทูลกิจจาให้แจ้งการ
๏ บัดนั้น ยาสาปรีดิ์เปรมเกษมสานต์
จึงพากันเข้าไปมิทันนาน ยังสถานท้องพระโรงรูจี
๏ นบนิ้งประณมบังคมคัล กราบทูลทรงธรรม์ถ้วนถี่
บัดนี้ระเด่นมนตรี กับกะหรัดติปาตียกมา
รี้พลมากมายหลายแสน ตั้งอยู่ปลายแดนกรุงดาหา
ใช้ให้ตำมะหงงเสนา เข้ามาเฝ้าเบื้องบาทบงสุ์
๏ เมื่อนั้น พระปิ่นปักนัคเรศสูงส่ง
แจ้งว่าอิเหนาสุริย์วงศ์ มาช่วยรณรงค์ราวี
มีความเกษมสันต์หรรษา ดังได้ผ่านเมืองฟ้าราศี
ด้วยนัดดาเรืองอิทธิฤทธี เห็นว่าบุรีไม่อันตราย
พระเปรมปรีดิ์ดีใจอยู่ในพักตร์ มิให้ประจักษ์คนทั้งหลาย
จึงเยื้อนเอื้อนโอษฐ์อภิปราย ซึ่งหลานชายเราอุสส่าห์มา
ตำมะหงงไปบอกให้ถ้วนถี่ ว่ากูนี้ขอบใจนักหนา
เชิญให้เข้ามาในพารา จะได้พักโยธาให้สำราญ
๏ บัดนั้น ตำมะหงงได้ฟังพระบรรหาร
จึงสนองมธุรสพจมาน พระหลานรักถวายบังคมมา
ให้ข้าทูลองค์พระทรงฤทธิ์ ด้วยโทษผิดติดพันอยู่หนักหนา
จะขอทำการสนองพระบาทา เสร็จแล้วจึงจะมาอัญชลี
๏ เมื่อนั้น พระผู้ผ่านดาหากรุงศรี
ได้ฟังตำมะหงงเสนี มิได้มีพจมานประการใด
จึงผินพระพักตร์มาบัญชา แก่สุหรานางกงศรีใส
บัดนี้อิเหนาชาญชัย กรีธาทัพใหญ่ยกมา
กับกะหรัดติปาตีพี่ยานั้น แม่นมั่นเหมือนคำของเจ้าว่า
เจ้าจะอยู่ทำการในพารา หรือจะช่วยเชษฐาราวี
๏ เมื่อนั้น สุหรานากงเรืองศรี
ได้ฟังผ่านฟ้าพาที อัญชลีแล้วสนองพระบัญชา
ขอขอบคุณล่วงหน้าเลยเพราะต้องใช่ค่อนข้างด่วนค่ะ
ภายในวันสองวันนี้ได้ยิ่งดี เพราะอาจารย์สั่งงานเยอะมากค่ะ
PS. <object width="180" height="320"> <embed width="180" height="320" src="http://serika.sugarstars.net/sun.swf"></embed></object>
116 ความคิดเห็น
แรมร้อนผ่อนพักมาหลายวัน  ถึงทางร่วมกุเรปันกรุงศรี 
พบทัพกะหรัดติปาตี  ภูมีให้หยุดโยธา 
เดินทางมาหลายวันจนถึงทางร่วมกับกรุงกุเรปันและได้พบกับทัพของกะหรัดติปาตีที่นั่น อิเหนาจึงสั่งให้หยุดขบวน
๏ เมื่อนั้น  กะหรัดปาตีเชษฐา 
เห็นระเด่นมนตรีก็ปรีดา  จึงเสด็จมาหาทันใด 
แล้วทูลว่าสมเด็จพระบิดร  ให้ข้าคุมนิกรน้อยใหญ่ 
มาบรรจบทัพพระองค์ไป  ช่วยพิชัยดาหาธานี 
หลายวันแล้วแต่มาคอยท่า  ยับยั้งโยธาอยู่ที่นี่ 
ข่าวศึกว่าประชิดติดบุรี  มาจะจรลีรีบไป 
เมื่อกะหรัดปาตีเห็นอิเหนาก็ดีใจจึงเข้ามาทูลอิเหนาว่าพระบิดา (ไม่รูบิดาใคร) ให้กะหรัดปาตีคุมทหารมาสมทบกับทัพของอิเหนาเพื่อไปช่วนกรุงดาหา ได้มาหยุดทัพรออยู่ที่นี่หลายวันแล้ว ได้ข่าวว่าข้าศึกยกทันมาติดเมืองเต็มที จึงชวนให้รีบยกทัพต่อไป
เมื่อนั้น ระเด่นมนตรีมีศักดิ์เหลือบไปรับไหว้นางนงลักษณ์ พิศพักตร์ผิวเนื้อนวลละอองลำลำจะใคร่ตรัสปราศรัย แต่หากเกรงท้าวไททั้งสองให้คิดพิสมัยใจปอง พระนิ่งตรึกตรองไปมา ฯ ขออันนี้หน่อยได้มั้ยคะ
เมื่อนั้น  ระเด่นมนตรีเฉลยไข 
ข้าก็เร่งรีบร้อนไม่นอนใจ  แต่ทางไกลอ้อมกว่ากุเรปัน 
ว่าแล้วสองกษัตริย์ก็จัดทัพ  พร้อมสรรพพหลพลขันธ์ 
เข้ากระบวนสมทบบรรจบกัน  แล้วยกจากที่นั่นรีบมา 
ฝ่ายอิเหนาบอกว่าตัวเรานั้นก็ร้อนใจแต่ทางที่ยกทัพมาไกลกว่ามาจากกุเรปัน แล้วอิเหนาและกะหรัดปาตีก็จัดทัพรวมกันแล้วรีบยกทัพไปกรุงดาหา
๏ ครั้นถึงเนินทรายชายทุ่ง  แว่นแควันแดนกรุงดาหา 
จึงให้หยุดกองทัพตั้งพลับพลา  ที่ต้องนามครุฑาเกรียงไกร 
แล้วบัญชาใช้ตำมะหงง  ท่านจงรีบเข้าไปกรุงใหญ่ 
ทูลศรีปัตหราเรืองชัย  แก้ไขอย่าให้เคืองพระบาทา 
เมื่อถึงชายทุ่งของกรุงดาหาก็ให้หยุดตั้งที่พักในบริเวณที่มีชัยภูมิที่ดี แล้วสั่งให้ตำมะหงงเข้าไปชี้แจงแก่ท้าวดาหาไม่ให้ขุ่นเคืองใจ
บัดนั้น  ตำมะหงงรับสั่งใส่เกศา 
ก้มเกล้ากราบถวายบังคมลา  มาขึ้นม้าควบขับไปฉับพลัน 
ตำมะหงงรับคำสั่งแล้วขี่ม้าไปอย่างรวดเร็ว
๏ ครั้นถึงจึงแจ้งคดี  แก่ยาสาเสนีคนขยัน 
บัดนี้องค์อิเหนากุเรปัน  กรีธาทัพขันยกมา 
สองทัพกับกะหรัดติปาตี  มาช่วยบุรีดาหา 
จงพาเราเข้าเฝ้าพระผ่านฟ้า  จะกราบทูลกิจจาให้แจ้งการ 
เมื่อเข้ากรุงดาหาตำมะหงงแจ้งข่าวแก่ยาสาว่าอิเหนายกทัพมาพร้อมกับกะหรัดปาตีมาช่วยกรุงดาหา ให้ยาสาพาเข้าเฝ้าท้าวดาหาเพื่อกราบทูล
๏ บัดนั้น  ยาสาปรีดิ์เปรมเกษมสานต์ 
จึงพากันเข้าไปมิทันนาน  ยังสถานท้องพระโรงรูจี 
ยาสาได้ยินก็ดีใจจึงรีบพาตำมะหงงเข้าเฝ้าที่ท้องพระโรง
นบนิ้งประณมบังคมคัล  กราบทูลทรงธรรม์ถ้วนถี่ 
บัดนี้ระเด่นมนตรี  กับกะหรัดติปาตียกมา 
รี้พลมากมายหลายแสน  ตั้งอยู่ปลายแดนกรุงดาหา 
ใช้ให้ตำมะหงงเสนา  เข้ามาเฝ้าเบื้องบาทบงสุ์ 
ยาสาเข้าไปไหว้แล้วกราบทูลท้าวดาหาว่าอิเหนาและกะหรัดปาตียกพลมามากมายขณะนี้ตั้งทัพที่ชายแดนกรุงดาหาและให้ตำมะหงงมาเข้าเฝ้าพระองค์
๏ เมื่อนั้น  พระปิ่นปักนัคเรศสูงส่ง 
แจ้งว่าอิเหนาสุริย์วงศ์  มาช่วยรณรงค์ราวี 
มีความเกษมสันต์หรรษา  ดังได้ผ่านเมืองฟ้าราศี 
ด้วยนัดดาเรืองอิทธิฤทธี  เห็นว่าบุรีไม่อันตราย 
พระเปรมปรีดิ์ดีใจอยู่ในพักตร์  มิให้ประจักษ์คนทั้งหลาย 
จึงเยื้อนเอื้อนโอษฐ์อภิปราย  ซึ่งหลานชายเราอุสส่าห์มา 
ตำมะหงงไปบอกให้ถ้วนถี่  ว่ากูนี้ขอบใจนักหนา 
เชิญให้เข้ามาในพารา  จะได้พักโยธาให้สำราญ
เมื่อท้าวดาหาได้ฟังว่าอิเหนามาช่วบรบก็ดีใจเพราะอิเหนาเก่งกาจคิดว่ากรุงดาหาคงไม่ตกอยู่ในอันตรายแล้ว แต่พระองค์ก็ไม่ได้แสดงออกถึงความดีใจให้ผู้อื่นทราบ และได้ให้ตำมะหงงไปขอบใจอิเหนาและเชิญเข้าเมือง
บัดนั้น  ตำมะหงงได้ฟังพระบรรหาร 
จึงสนองมธุรสพจมาน  พระหลานรักถวายบังคมมา 
ให้ข้าทูลองค์พระทรงฤทธิ์  ด้วยโทษผิดติดพันอยู่หนักหนา 
จะขอทำการสนองพระบาทา  เสร็จแล้วจึงจะมาอัญชลี 
ตำมะหงงได้ฟังท้าวดาหาจึงกราบทูลว่าอิเหนาให้บอกว่าตนเองมีความผิดอยู่จึงจะขอช่วยรบให้สำเร็จก่อนจึงจะเข้ามากราบพระองค์
๏ เมื่อนั้น  พระผู้ผ่านดาหากรุงศรี 
ได้ฟังตำมะหงงเสนี  มิได้มีพจมานประการใด 
จึงผินพระพักตร์มาบัญชา  แก่สุหรานางกงศรีใส 
บัดนี้อิเหนาชาญชัย  กรีธาทัพใหญ่ยกมา 
กับกะหรัดติปาตีพี่ยานั้น  แม่นมั่นเหมือนคำของเจ้าว่า 
เจ้าจะอยู่ทำการในพารา  หรือจะช่วยเชษฐาราวี 
ท้าวดาหาได้ฟังก็ไม่ได้ตอบอะไร แล้วหันไปถามสุหรานากงว่าจะไปช่วยรบกับอิเหนาและกะหรัดหรือจะอยู่รอรับศึกในกรุง
๏ เมื่อนั้น  สุหรานากงเรืองศรี 
ได้ฟังผ่านฟ้าพาที  อัญชลีแล้วสนองพระบัญชา 
สุหรานากงได้ฟังแล้วก็ไหว้และทำตามคำสั่งท้าวดาหา
ไม่เห็นมีช่วงที่ อิเหนามีบัญชาให้จัดทัพเตรียมรบกับทัพกะหมังกุหนิง
ช่างเป็นพระคุณอย่าสูงยิ่ง ขอบคุณนะค่ะ :D
PS.
ขอบคุณมากคับที่ถอดให้
จะมีใครมีน้ำใจขนาดนี้อีกมั้ยเนี่ย ขอบคุณมากคร๊าบ
เมื่อนั้น    สุหรานากงเรืองศรี     
ได้ฟังผ่านฟ้าพาที    อัญชลีแล้วสนองพระบัญชา
แต่มาอยู่ดาหาก็ช้านาน      ยังมิได้ทำการอาสา
ขอกราบบาทภูวนาบังคมลา        ออกไปช่วยเชษฐาชิงชัย
ทูลพลางทางถวายอัญชลี      ลาศรีปัตหราเป็นใหญ่
ออกมาอยู่ที่ภูวไนย        ตรวจเตรียมทัพชัยฉับพลัน
ครั้นเสร็จเสด็จทรงอาชา        พร้อมพี่เลี้ยงเสนากิดาหยัน
ยกจากพระนครจรจรัล      ตำมะหงงกุเรปันก็ตามมา
ครั้นถึงจึงหยุดจตุรงค์    เสด็จไปเฝ้าพระองค์เชษฐา
ถ้อยทีมีใจปรีดา        ตรัสสั่งสนทนาพาที
แล้วแถลงแจ้งเหตุบรรยาย    แต่ต้นจนปลายถ้วนถี่
วันนั้นน้องมาถึงธานี        ได้ทูลว่าพระพี่จะยกมา
ดูดีท้าวตรัสเห็นขัดเคือง      ว่าไหนจะจากเมืองหมันหยา
เมียเขาเขารักดังแก้วตา    หรือจะอาจคลายคลาเห็นผิดไป
แต่พระเชษฐาให้หาตัว        ก็ไม่มีความกลัวยังขัดได้
เกิดณรงค์สงครามก็เพราะใคร          จนเดือดร้อนทั่วไปถึงธานี
นับประสาอะไรแก่ตัวเรา        ถึงตายเขาก็ไม่ดูผี
เห็นเคืองขัดตรัสซ้ำอยู่ดังนี้    พระภูมีจงทราบบทมาลย์
เมื่อนั้น      ระเด่นมนตรีใจหาญ
ฟังสุหรานากงแจ้งการ      จึงตอบพจมานอนุชา
ซึ่งท่านขุ่นแค้นเคืองนัก    ก็ประจักแจ้งใจไม่กังขา
ไม่ถือโทษโกรธตอบพระผ่านฟ้า    จะตั้งหน้าหักหาญพาลภัย
เสร็จศึกจะเข้าไปอัญชลี      จะด่าตีก็ตามอัชฌาสัย
เมื่อได้เกินได้ก็จนใจ      ตามแต่ภูวนัยจะปราณี
ช่วยแปลตรงนี้ให้ด้วยนะครับเหลือเพียงเท่านี้เอง
ขอบคุณค่ะ
ช่วยถอดหันหน่อยน่ะค่ะ
จัดทหารหน้าช้างพระที่นั่ง  พร้อมพรั่งทวนทองกองหลวง 
ปีกซ้ายปีกขวาตามกระทรวง  มิให้ล่วงหมู่หมวดตรวจกัน 
จัดช้างชนะงาออกมายืน  ผูกปืนสัปประคับเครื่องมั่น 
โลดแล่นโจมทัพซับมัน  พลายพังดั้งกันแทรกแซง 
เกณฑ์ถ้วนกระบวนทัพคชสาร  หมอควาญขับขี่เข้มแข็ง 
ล้วนใส่เสื่อแดงหมวกแดง  ตกแต่งเตรียมไว้ทั้งไพร่นาย 
ผูกช้างพระที่นั่งหลังคาทอง  เรืองรองพระสูตรรูดสาย 
ประสันตาตัวดีขึ้นขี่ท้าย  คอยเสด็จพระโฉมฉายจรลี 
๏ เมื่อนั้น  ระเด่นมนตรีเรืองศรี 
บรรทมเหนือแท่นรัตน์รูจี  ด้วยจินตะหราวาตีกัลยา 
ประคองเชยชื่นชมสมสวาท  แล้วทุกข์ที่จะนิราศเสน่หา 
แต่เวียนสั่งทรามวัยอาลัยลา  จนสุริยาเยี่ยมยอดยุคันธร 
ไก่ขันกระชั้นเสียงอยู่แจ้ว ๆ  ฟังแว่วหวั่นใจจะไกลสมร 
พิศพักตร์พนิดายิ่งอาวรณ์  พลางสะท้อนถอนจิตต์จาบัลย์ 
๏ อุ้มองค์นงลักษณ์ใส่ตักไว้  ลูบไล้โลมนางพลางรับขวัญ 
จำเป็นจำพรากจากกัน  สาวสวรรค์ค่อยอยู่สวัสดี 
๏ เมื่อนั้น  นวลนางจินตะหรามารศรี 
ให้ละห้อยสร้อยเศร้าแสนทวี  สงสารที่ถ้อยคำพระอำลา 
ก้มพักตร์ลงเช็ดชลเนตร  พลางทูลภูวเรศเชษฐา 
น้องจะอยู่ผู้เดียวเปลี่ยววิญญาณ์  ทุกข์ถึงคะนึงหาไม่เว้นวาย 
เสด็จไปจงดีมีสุข  ให้ห่างภัยไกลทุกข์ทั้งหลาย 
อันศัตรูนอกกายในกาย  สารพัตรแพ้พ่ายอย่าพ้องพาน 
แม้นเสร็จศึกนึกกลับหมันหยา  ให้สมซึ่งสัญญาได้ว่าขาน 
อย่าลืมคำลืมเคยที่โปรดปราน  เยาวมาลย์ทูลพลางทางโศกี 
๏ เมื่อนั้น  ระเด่นมนตรีเรืองศรี 
ตรัสปลอบกนิษฐาแล้วพาที  แก้วพี่อย่าพะวงสงกา 
ถึงตัวพี่จะไปรณรงค์  แต่ใจจงพุ่มพวงดวงยิหวา 
พอเสร็จพันตูไม่อยู่ช้า  จะเร่งรีบกลับมาหาน้อง
ช่วยแปลอิเหนา ตอน ศึกกะหมังกุหนิง  หน้า 69-71 หน่อยครับ ต้องส่งพรุ่งนี้แล้ว
ไม่เหนมีเลย
ขอบคุณมากๆค่ะ ช่วยได้มากก>__<
หนูแปลไม่ได้อ่ะ มันงงๆยังไงไม่รู้
          บัดนั้น                          ประสันตาแสนกลคนขยัน
ทำตกใจทูลองค์พระทรงธรรม์        ข้าสำคัญมั่นคงอยู่ดงนี้
ด้วยช้างบาทย่างทีสะเทิน            เดินเกินตำบลมาพ้นที่
เขาว่าดงหน้าก็ยังมี                    ถึงจะชี้เชิญให้ทัศนา
ช่วยหนูหน่อยนะค่ะ  ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณมากๆนะค่ะ ช่วยได้เยอะมากเลย^^
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?