{( รก )} เพิ่งหลุดมาจากกระทู้ดราม่าในบอร์ดนักเขียนมาหมาดๆ เลยคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้
ตั้งกระทู้ใหม่
ขอถามกันตรงๆ เลยนะจ๊ะ
คุณคิดเหมือนกันกับเราบ้างรึเปล่า ว่าพิมพ์แสดงความคิดเห็นในบอร์ดดราม่า
มันพิมพ์ออกมาได้เร็วกว่าพิมพ์นิยายซะอีก
คือเคยพิมพ์แสดงความคิดเห็นยาวๆ ในกระทู้ดราม่ามาบ้างแล้ว
แล้วมันก็พิมพ์ได้ยาวและง่ายกว่าพิมพ์นิยายซะอีก
กว่าจะพิมพ์นิยายได้แต่ละบรรทัดนะ บอกตรงๆ ว่าแก้แล้วแก้อีก
แต่พิมพ์แสดงความคิดเห็นนี่ง๊ายง่าย แค่พิมพฺ์ในสิ่งที่อยากตอบ อ่านทวน คลิกส่ง จบ
ถ้าพิมพ์นิยายได้ง่าย และคิดได้เร็วเหมือนแสดงความคิดเห็นก็ดีสิ
อ่อ รู้สึกว่านั่งอ่านกระทู้ดราม่า ยังสนุกกว่านั่งพิมพ์นิยายอีก
แล้วก็นะ บอร์ดนักเขียนเป็นบอร์ดที่ต้มยำมาม่าได้เข้มข้นสุดๆ กว่าบอร์ดอื่นเลยล่ะ
ความคิดเห็นส่วนตัวอะนะ รู้สึกอย่างนั้นจริงๆ
ไม่งั้นคงไม่ลงทุนขนาดตั้งกระทู้ขอโทษกันเลยหรอก
อีกอย่าง กระทู้ดราม่าจะมีคอมเมนต์ยาวมากๆ
ซึ่งถ้านำมายำรวมกันเป็นนิยายเรื่องสั้นหนึ่งเรื่องนี้ได้เลยล่ะ แถมอ่านแล้วเครียดดีอีกต่างหาก
นอกเรื่องมาเยอะล่ะ อยากจะระบายแค่นี้แหล่ะ ไม่หวังให้คนมาตอบ เพราะนี่คือความคิดในใจที่อยากจะพิมพ์ป่าวประกาศออกมาเท่านั้นจ้ะ อิอิ
PS. อะไรที่พวกเราทำได้และประสบผลสำเร็จ...นั่นแหละคือ 'พวกเราสามารถ' งงมั้ยนั่น =_=^
11 ความคิดเห็น
ก็รู้อยู่แล้วนิว่าจะตอบอะไรมันก็เลยเร็ว
เพราะนิยายไม่รู้มันก็เลยช้า
แต่ถ้าดราม่าแล้วไม่รู้จะตอบอะไรแต่ยังกระตือระร้นพยายามจะตอบอีกแปลว่าแถแล้ว
PS. อบอุ่นและมีความฝันความหวังไหม / 人◕‿‿◕人 \
นั่นสิ ของวาส์เเก้เเล้วเเก้อีก เเก้จนนักอ่านหาย
PS. Es gibt sicher einem Grund, wenn man etwas gemacht hat.
คงเพราะนิยายเราต้องตั้งเงื่อนไขทุกอย่างขึ้นมาทั้งหมดมั้ง
ส่วนดราม่ามีไว้เพื่อเสพ เหอๆ คือความขัดแย้งและการโต้เถียง
PS. ถอยสักก้าว ทะเลยดูกว้าง ท้องฟ้าสดใส ถ้อยคำนี้ ยามเผชิญกับสถานการณ์ที่ไม่อาจตัดใจ ทำได้จริงหรือ
นิยายก็พิมพ์เร็วเขียนเร็ว ถ้าคิดออกว่าจะเขียนอะไร
เสียแต่ว่า ปกติมักคิดไม่ออก
PS. ถ้าคุณให้อภัยยังไม่ได้ ก็อย่าเรียกร้องสิ่งนั้นจากผู้อื่นเช่นกัน
เราไม่ค่อยนิยมเข้าไปร่วมแจมสนามดราม่าเท่าไรนัก
เพราะรู้สึกว่าถ้าแจมแล้วมันต้องไม่จบไม่สิ้นแหงๆ
แต่ก็มีบ้างที่เข้าไปดู ไม่ใช่้พื่อเสพ
หากเป็นเพื่ออัพเดทสถานการณ์ชาวบอร์ดในปัจจุบันบ้างเท่านั้น
แต่นิยายมันเขียนยากกว่าจริงๆนั่นแหละ ๕๕๕๕๕
PS. กินซะ ก่อนจะไม่ได้กิน...นอนซะ ก่อนจะไม่ได้นอน...ทำซะ ก่อนจะไม่ได้ทำ
บางทีถ้ามันอยากจะตอบโต้ มันก็พิมพ์ออกไปตามที่สมองคิดได้ไวครับ แต่ถ้าไม่รู้จะตอบอะไร ก็ได้แต่ถอนใจว่าอีกฝ่ายมันกู่ไม่กลับแล้ว
PS. ถ้าเขาว่าผิดผมว่าไม่ผิดแล้วผมต้องผิดใช่ไหม ถ้าเขาว่าถูกผมว่าไม่ถูกแล้วผมต้องเชื่อหรือไง
ดราม่า... ส่วนใหญ่ออกมาจากใจ + ไม่เกรงใจใครไงล่ะครับ
มันเลยดูลื่นไหล
ฉะนั้นเลยไม่แปลกใจเลยว่าทำไมจึงมีการเถียงกันได้ยาวยืดและแรงมากขึ้นซะเหลือเกิน
PS. Ragnarok Fiction - The legend of descendant - เรื่องราวของตำนานรบตำนานรักบทใหม่ มีอา-มังกรน้อยปาฏิหาริย์ - (Master And The Little Dragon) - รักพี่จ๋าที่สุดในโลกเลย !!
เพราะดราม่ามันคือ การแสดงความคิดเห็นโดยส่วนตัวของเรา โดยเอาตรรกะและเหตุผลเป็นที่ตั้ง (บางครั้งก็อารมณ์) เป็นสิ่งที่เราคิดออกมาตรงๆ ไม่ต้องไปผ่านการกลั่นกรองส่วนไหนว่่า เราจะต้องแฝงอะไรหรือสื่ออะไรไว้ในคำพูดนั้นๆ ดังนั้นมันจึงเขียนออกมาได้เร็วยังไงล่ะครับ
แตกต่างจากนิยายที่ต้องกลั่นกรองหลายชั้น หากไม่ได้อย่างที่ตั้งใจก็ต้องแก้กันใหม่เป็นเรื่องธรรมดา ดังนั้นไม่แปลกที่นักเขียนหลายคนอาจจะดราม่าจนลืมนิยายไปเลย
PS. บัลลังก์นี้มิเคยปรารถนา บัลลังก์นี้มิเคยคิดลุ่มหลง บัลลังก์นี้มิเคยพิศชื่นขม บัลลังก์นี้ช่างขื่นขมระทมทรวง
เราว่านิยายเขียนสนุกกว่านะ
PS. MAN is born free; and everywhere he is in chains.
เขียนนิยายสนุกกว่า
แต่ดราม่าก็เหมือนละครทีวีที่เอาไว้พักสมองแหละนะ...
PS. อย่าได้หวั่นต่อคำลวงใดๆ เพราะไม่มีสิ่งใดคือความจริงตั้งแต่แรก...
มันก็เหมือนความแตกต่างระหว่างการสนทนากับการวางโครงเรื่องแหละค่ะ= ="
เวลาสนทนาอะไรๆมันพรั่งพรูออกมา่ให้พูดได้ไม่หยุดหย่ิอน แต่ตอนวางโครงเรื่อง นรกแตก orz...
PS. ~วิ่งเล่น กิน นอน เดินจร ร่อนไป~
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?