ราชภัฏบ้านสมเด็จแย่ยังไง? ทำไมผู้ใหญ่(บางคน)ถึงบอกว่ามันไม่ดี
ตั้งกระทู้ใหม่
kimsomson
11 ก.พ. 55 เวลา 18:08 น.
4,734
views
63 ความคิดเห็น
เป็นอย่างนี้จริงๆ เหรอครับ -* ผมว่าจบ ปวช.จะไปเรียน พวก อุตฯ
พอดีเหมือนกันมีผู้ใหญ่ของผู้ใหญ่บอกว่าพ่อแม่ว่า"บ้านสมเด็จนะหรอ?ดีสิมีชื่อเสียงมานาน ต้องสอบเข้าโดยเฉพาะคณะครุศาสตร์ยากกกกกก ทุกคณะไม่ผ่านเกณฑ์ก็ต้องซ่อม แย่มากก็เชิญออก ก็เลยมีคุณภาพงั้นไม่อยู่มาทุกวันนี้ แล้วมีเด็กราชภัฏอื่นกับบ้านสมเด็จมาสมัคร ผมเลือกบ้านสมเด็จ เพราะมีมาตรฐานที่ดีมีความรับผิดชอบ(ทุกราชภัฏดีเหมือนกันหมดบัณฑิตจบมารับใช้สังคม) ช่วยอธิบายหน่อยนะค่ะ ตอนนี้หนูเครียดคะว่าจะสอบเข้าได้ไหม หนูอยากเป็นนิสิตบ้านสมเด็จคะ.
นักรบไซเบอร์มัธยมสาธิตฯบ้านสมเด็จเจ้าพระยา.
บ้านสมเด็จฯภาคค่ำอย่าไปเรียนน่ะเก็บเงินค่าเทอมแยอะแทมยังกำหนดการลงทะเบียนเรียนในแต่ละภาคเรียนได้น้อยอีกต่างหากใช่เวลา บอกว่าหลักสูตร 4 ปี ที่ไหนได้เรียนประมาน5-6ปีถึงจะจบจริงๆอ้ะ
ถ้าใครจะไปเรียนเรียนภาคปกติน่ะจะได้ไม่ต้องเสียเวลาและความรู้สึก
ไม่น่าเรียนจิงคับ บ้านสมเด็จ เสีย500 รอปฐมนิเทศเลย มันง่ายไปมั๊ย กับการเข้าเรียนมหาวิทยาลัย แล้วคนก็จบมาเยอะ แย่งงานกันทำ จะไปสู้อะไรกับมหาลัยอื่นๆที่เค้าสอบเข้า มีแต่พวกหัวกะทิเรียนกัน เรียนสวนสุนันทา กะ สวนดุสิตยังดีกว่าสะอีก เคยพาแฟนไปสมัครแล้ว ไปที่อื่นดีกว่าอีก
ที่บอกว่าพวกหัวกะทิเรียนกัน เรียนสวนสุนันทา กะ สวนดุสิตยังดีกว่าสะอีก เคยพาแฟนไปสมัครแล้ว " เก่งจิงไม่เป็นเรียน ลาดกระบัง บางมด พระนครเหนืออ่ะ หัวกะทิบ้านป้าเอ็งเหรอเรียนสวนสุนันทา กะ สวนดุสิต ไอ่อ่อน
ดีไม่ดีไม่เกี่ยวกับมหาลัยที่เราเรียนหรอก มันอยู่ที่ตัวเราต่างหาก เรียนที่ไหนก็จบเหมือนกัน ต้องเดินหางานเหมือนกัน มันอยู่ที่ความสามารถของเราต่างหาก บางคนก็อยากเรียนที่ดีๆที่ที่มีชื่อเสียงแต่ค่าเทอมแพงมากกกก ไม่มีตังจ่ายค่าเทอม ก็ต้องมาเรียนที่ที่ค่าเทอมถูกๆ พวกที่เรียนที่ดังๆโง่ก็มีถมไป แถมบางทีจ่ายค่าเทอมแพงดันถูกทายออกอีก ลองคิดดูเอาเองนะ พวกที่มองโลกในแง่ลบอ่ะ
ผมเปรียบเทียบระหว่างราชภัฐนะครับ เข้าใจด้วย ตัวผมเองก็เรียนพระจอมเกล้าพระนครเหนือ ผมรู้หมดแหล่ะ คุณอย่ามามั่วสิ ที่บอกว่าสวนสุนันทา กับสวนดุสิต มันต้องสอบเข้ามันดูมีความน่าเชื่อถือกว่ามั๊ย ก่อนจะว่าคนอื่นค้าอ่ะ
เราว่ามันอยู่ที่คนนะ ถ้าตั้งจัย เรียน ต้องได้ดีทุกคน อยู่ที่ตัวทำ
มันขึ้นอยู่กับ ทางเลือกของคนที่จะเรียนครับ ถ้าคิดว่าเรียนที่นี้แล้วไม่ดีก็ไปเรียนที่อื่น ส่วนเรื่องความรู้ ขึ้นอยู่กับ ระดับความคิด และ สมองของตัวคุณเอง จบมาแล้ว คุณทำอะไรเป็นบ้าง คุณมีความสามารถแค่ไหนที่จะหางานทำ เพื่อใช้ความสามารถของคุณทำงานให้ได้เงินมาเลี้ยงตัวเอง อย่ายึดติดกับคำว่า ราชภัฏ ต้องประเมินดูจากความต้องการของตัวเราด้วยครับ เรียนแล้วจบมา อยากทำงานอะไร
ไม่ว่าเรียนมหาวิทยาลัยไหน ทุกหาวิทยาลัยที่สอนให้ทุกคนเป็นคนดี การที่จะให้มหาวิทยาลัยเป็นที่ยอมรับของสังคมได้นัน ไม่ใช้ขึ้นอยู่กับซื่อเสียงของวิทยาลัยอย่างเดียว แต่ขึ้นอยู่กับว่ามหาวิทยาลัยนั้นมีการสอนที่เน้นถึงคุณธรรมและ จริยธรรมมากน้อยเพียงใด ทุึกมหาวิทยาลัยสอนให้นักเรียนทุกคนเป็นคนเก่งได้ แต่สอนให้จบออกไปนั้นมีคุณธรรมและ จริยธรรมหรือไม่
การเรียนนั้นเราชอบอะไร เรารักอะไร อยู่ที่ตัวเรารักในสิ่งที่เชอบในสิ่งที่เราเรียนหรือไม่ เราเป็นผู้ศึกษาและจบเพื่อตัวเราเองทำงาน และการรับเข้าทำงานมันไม่แน่เสมอไปว่าจะรับสถาบันที่เก่งตลอด อยู่ที่ว่าคุณเข้าไปทำงานให่กับหน่วยงานของเขาได้มากจน้อยและดีหรือไม่
มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จดีค่ะ เปิดโอกาสให้กับทุกคนได้เข้าศึกษา จะดีหรือไม่ดีขึ้นอยู่กับตัวบุคคลมากกว่า ถ้าคนเก่งจริงเรียนที่ไหนก็ได้หมดแหละ
ปล. เราไม่ชอบที่สุดคือคนที่หลงตัวเอง อิอิ
อ่านหนังสือแทบตายเพื่อเข้ามหาลัยดังๆให้ได้ ยอมอดหลับอดนอนมาเป็นปีๆ กับการเรียนราชภัฏที่แทบไม่ต้องทำอะไรเลย สมัครเสร็จก็แทบจะได้เรียน คุณคิดว่า4ปีที่เรียนไป จบมาแล้วเก่งเท่ากันหรือไม่ ม.ดังพวกจุฬา เช่นอักษร แค่ปี1ก็เรียนแทบกระอัก แถมเนื้อหาก็ยากกว่าม.อื่นๆมาก มาถึงก็เรียนระดับสูงเลย กับราชภัฏ ที่เรียนเนื้อหาง่ายกว่ามาก แค่นี้ก็เห็นภาพชัด เรียนที่ไหนเหมือนกัน ได้ปริญญาเหมือนกันก็จริง แต่ความรู้ออกมามันต่างกัน แล้วมีกระทู้แบบนี้ทุกคนชอบพูดว่า พวกม.ดังนิสัยไม่ดี เรียนเก่งแต่ทำงานไม่เป็น ทำงานไม่ทน เรื่องแบบนี้แล้วแต่คน อย่าเหมารวม จบม.ดัง เรียนเก่ง ทำงานเก่ง อดทน เป็นคนดีก็มาก ไม่ดีแค่บางส่วน เด็กราชภัฏก็ใช่ว่าจะนิสัยดี อดทนกับงานทุกคน แต่ที่ดีก็มากเหมือนกัน เรื่องนี้มันอยู่ที่นิสัยแต่ละคน ที่เค้าว่ากันก็คือเรื่องคุณภาพเด็กที่ไปเรียน อาจารย์เก่ง แต่เด็กไม่พร้อมรับ มันก็ช้า แต่ม.ดัง มันคัดคุณภาพแล้วประมาณหนึ่ง เวลาเรียนก็ไปเร็วกว่า เรียนยากกว่าได้ เรียนใช้เวลาเท่ากัน แต่ประสิทธิภาพมันไม่เท่ากัน ความรู้มันเรียนทันกันได้ แต่มันนาน แล้วเด็กที่ติดม.ดัง ก็ดูมีพยายามเรียนมากกว่า บางคนเตรียมตัวตั้งแต่ม.ต้น แค่นี้ก็เห็นความขยันขันแข็ง(ด้านการเรียน)ก็ต่างกันแล้ว
ป.ล. ผมไม่ได้อยู่จุฬา ม.ผมก็ไม่ค่อยดัง ถึงหลักสูตรจะใกล้เคียงกัน แต่ผมพอรู้ว่าอักษรจุฬาเรียนอะไรบ้าง เลยรู้ตัวว่าต้องพยายามอีกมาก ถึงจะเก่งสู้พวกนั้นได้ เอาคนเก่งเป็นแรงผลักดันตัวเองดีกว่านะครับ
หนูอยากไปเรียน บ้านสมเด็จมากๆค่ะ ว่าจะไปสอบ คณะครุศาสตร์ สาขานาฏยศิลป์ แต่ค่าเทอมแพงรึป่าว แล้วที่อยู่ไกล้ๆ จะแพงรึป่าวคะ
อยากเรียนราชภัฏบ้านสมเด็จคณะครุศาสตร์ แต่รอสมัครรอบ2รอบแรกไปไม่ทัน เครียด....กลัวไม่มีที่เรียน
ผมละเกลียดนักไอพวกที่เรียนที่ดังๆมีชื่อเสียง แล้วมาเหยียดหยาม ไอคนที่เรียนที่ไม่มีชื่อเสียง คนเราความสามารถต่างคนต่างมีไม่เหมือนกัน ทุกคนล้วนมีความเก่งเป็นของตัวเองทุกคนแหละคับ ยกตัวอย่างผม ผมเรียนศิลปะ ผมไม่ได้เรียนไอที่มันมีมากในปัจจุบัน จบมาก็ต้องมาแย่งงานกัน สับสนวุ่นวาย แต่งานศิลปะมันคืองานที่สร้างสรรค์ขึ้นมาเอง มันมีจิตวิญญาณ มีความเป็นตัวของตัวเอง มันคือเพื่อชีวิตตตตตตต และอีกอย่างไอพวกนักวิชาการนักธุรกิจนักการเมืองทั้งหลาย แต่งตัวเท่ๆโก้ๆ -หารู้ไม่ศิลปะมันสอนให้พวก-เป็นมนุษย์มากยิ่งขึ้น
คุณก็ไม่มีสิทธิ์ว่านะครับ เพราะทุกมหาลัยเค้าก็มีชื่อในแต่ละเรื่องไป ไม่ใช่ไม่ดีไปซะทุกอย่าง
ผมมองว่าไม่ว่าคุณเรียนที่ไหนไม่สำคัญหรอกขอให้เรียนให้จบก็พอลองคิดดูแล้วกันระหว่าง คนที่เรียนมหาลัยดังๆแต่เรียนไม่จบกับคนที่เรียนมหาลัยทั่วไปพ่อแม่่จะภูมิใจแบบไหนมากกว่า
เรียนที่ไหนนะ สำคัญก็จริง แต่ เรียนไปแล้วได้อะไรมานะ สำคัญมากกว่า ไม่อยากนักศึกษาไทยสมัยใหม่ บุคคลซึ่งได้ชื่อว่าจะไปเป็นอนาคตของประเทศไทย คิดแบบโบราณเค้าคิดกัน คือ เอาแค่ตัวไปเรียน ที่มหาวิทยาลัยดังๆ แล้วก็ไปเรียนเหมือนไปเที่ยว เที่ยวมัน 4 ปี เที่ยวไม่พอ ก็ต่อมัน 5-6 ปี แต่พอจบมา-อยากได้งานดีๆ ปะโธ่โว๊ย อยากได้งานดี ก็ต้องขยันพัฒนาตัวเอง ถ้าทำดีแล้วดันไม่มีใครจ้าง ก็ต้องโทษระบบการคัดคนของเมืองไทย ที่ส่วนใหญ่จะเน้นไปที่การแข่งขันแบบเอาเป็นเอาตาย จบมาต้องเอาตัวรอด โดยที่ไม่มีรุ่นพี่ๆ มาช่วย เพราะพวกนั้นมันก็จบมาแบบระบบเดียวกัน คือ แข่งและแข่ง และถีบคนที่แพ้ให้อยู่ด้านล่างเป็นฐานให้ตัวเอง นี่คือสิ่งที่ประเทศไทยทำมาจนชิน โดยไม่เคยมีใครคิดที่จะเปลี่ยนความคิดนี้ ผมละเบื่อความคิดแบบนี้จริงๆ แต่ก็ต้องยอมรับมัน เพราะคนไทยส่วนใหญ่ไม่ชอบการเปลี่ยนแปลง ผมเองนะฝันว่าซักวันหนึ่ง การศึกษาไทยจะไม่เน้นเรื่องการแข่งขันมากจนเกินไป แต่ให้ไปเน้นเรื่องการทำงานเป็นทีม หรือเรียกให้หรูว่า ทีมเวริค นั่นแหล่ะ จริงๆแล้วประเทศจะอยู่ได้ดี มันก็ต้องมีทีมเวริคที่ดี ไม่ใช่มีคนเก่งเต็มบ้านเต็มเมืองแต่ทำประโยชน์อะไรเพื่อส่วนรวมไม่ค่อยจะได้ เอาหล่ะ ผมบ่นมายาวล่ะ ที่บ่นยาวก็เพราะอยากให้เห็นเด็กรุ่นใหม่ มีทีมเวริคที่ดี และมีแนวคิดชอบทำงานเพื่อส่วนรวม และถ้าถึงวันนั้น มันคงจะเป็นวันที่น่าอยู่ที่สุดของประเทศไทย ผมขอฝากความหวังนี้ให้กับเด็กรุ่นใหม่อย่างพวกคุณๆก็แล้วกัน โชคดีนะ
I like your thinking
*0* ช่ายLIKE
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?