Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

ช่วยแปล พระอภัยมณี ตอน พระอภัยมณีหนีนางผีเสื้อสมุทร

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
* ฝ่ายผีเสื้อเมื่อลูกลอบลงน้ำ                   พอจวนค่ำคิดว่าวิ่งขึ้นสิงขร  
ด้วยใจนางคิดว่าพาบิดร                            มาซุ่มซ่อนอยู่ที่นี่จึงหนีมา  
เที่ยวแลรอบขอบเขาเงาชะงุ้ม                   ยิ่งมืดคลุ้มก็ยิ่งคลั่งตั้งแต่หา  
เสียงคลื่นโครมโถมตะครุบก้อนศิลา        จนหน้าตาแตกยับลงสับเงา  
แล้วลุกขึ้นยืนชะโงกโยกสิงขร                 จนโคลงคลอนเคลื่อนดังทั้งภูเขา  
ยิ่งมืดค่ำสำเหนียกร้องเรียกเดา                 ไม่พ้นเราเร่งมาหาโดยดี  
เห็นไม่ขานมารร้ายทลายซ้ำ                      เขาย่อยยับดังสับสี  
ไม่พบเห็นเป็นเพลาเข้าราตรี                     อสุรีเหลือแค้นเน่นอุรา  
ช่างหัวกระดูกลูกตอแหล                          ลวงให้แม่หลงกลเที่ยวค้นหา  
เออกระนั้นมันจึงทบตลบมา                     ให้บิดาเลยไปเสียไกลแล้ว  
ดำริพลางนางมารอ่านพระเวท                  ให้สองเนตรโชติช่วงดังดวงแก้ว  
แลเขม้นเห็นไปไวแววแวว                        อยู่โน่นแล้วลุยตามโครมครามไป

ช่วยแปลหน่อยได้มั้ยเอ่ยย ? ขอบพระคุนอย่างสูงง

แสดงความคิดเห็น

>

4 ความคิดเห็น

โทคิโกะ 4 มิ.ย. 55 เวลา 11:38 น. 1

* ฝ่ายผีเสื้อเมื่อลูกลอบลงน้ำ&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  พอจวนค่ำคิดว่าวิ่งขึ้นสิงขร
กล่าวถึงนางผีเสื้อสมุทรเมื่อสินสมุทรแอบลงน้ำก็คิดว่าหนีขึ้นไปบนภูเขา&nbsp 

ด้วยใจนางคิดว่าพาบิดร&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp มาซุ่มซ่อนอยู่ที่นี่จึงหนีมา
นางคิดว่าพาพระอภัยมณีมาซ่อนไว้ด้วยจึงหนีมา&nbsp 

เที่ยวแลรอบขอบเขาเงาชะงุ้ม&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  ยิ่งมืดคลุ้มก็ยิ่งคลั่งตั้งแต่หา
&nbsp นางผีเสื้อเที่ยวหาไป ใจก็สั่น ยิ่งมืดก็ยิ่งกลัว ยิ่งโกรธ

เสียงคลื่นโครมโถมตะครุบก้อนศิลา&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp จนหน้าตาแตกยับลงสับเงา
เสียงครื่นซัดนางโถมเข้าตะครุบกับก้อนหิน จนหน้าตาแตก
&nbsp 
แล้วลุกขึ้นยืนชะโงกโยกสิงขร&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  จนโคลงคลอนเคลื่อนดังทั้งภูเขา
แล้วจึงลุกขึ้นชะโงกโยกภูเขา จนโคลงของภูเขาเคลื่อน ทำให้เกิดเสียงดังสนั่น

ยิ่งมืดค่ำสำเหนียกร้องเรียกเดา&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  ไม่พ้นเราเร่งมาหาโดยดี
ยิ่งมืดค่ำจึงร้องเรียก พระอถัยกับสินสมุทร ว่า"หนีไม่พ้นหรอกกลับมาหาซะโดยดี"

เห็นไม่ขานมารร้ายทลายซ้ำ&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp เขาย่อยยับดังสับสี
เรียกแล้วไม่มีคนขานนางจึงอาระวาด จนทั้งภูเขาย่อยยังหมด
&nbsp 
ไม่พบเห็นเป็นเพลาเข้าราตรี&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  อสุรีเหลือแค้นเน่นอุรา
จนตกกลางคืนก็ยังไม่พบ นางผีเสื้อแสนคับแค้นแน่นในอก

ช่างหัวกระดูกลูกตอแหล&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp ลวงให้แม่หลงกลเที่ยวค้นหา
นางว่าช่างหัวมันไอลูกหลอกลวง หลอกให้แม่ค้นหาเสียได้
&nbsp 
เออกระนั้นมันจึงทบตลบมา&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp  ให้บิดาเลยไปเสียไกลแล้ว
........อิ อิ.........................ให้พ่อมันหนีไปคงไกลซะแล้ว

ดำริพลางนางมารอ่านพระเวท&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp ให้สองเนตรโชติช่วงดังดวงแก้ว
พูดไปพลางนางอ่านเวทมนต์ แล้วให้สองตาที่ลุกโขติช่วงดังดวงแก้ว
&nbsp 
แลเขม้นเห็นไปไวแววแวว&nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp &nbsp อยู่โน่นแล้วลุยตามโครมครามไป
พอมองไปเห็น พระอภัยกำลังหนีอยู่แววแวว จึงลุยน้ำตามไปดังโครม คราม

เอ่อ..แปลจากความรู้ของเรานะ ผิดอย่าว่าละกันจ่ะ

3

ความคิดเห็นนี้ถูกลบ

ถูกลบโดยเจ้าของความเห็น

toey 23 ก.ค. 55 เวลา 23:06 น. 3

สินสมุทรสุดแสนสาสารแม่&nbsp  ด้วยรู้แน่ว่าบิดาจะพาหนี
ให้ห่วงหลังกังวลด้วยชนนี&nbsp  เจ้าโศกีกราบก้มบังคมกัล
บิดาดูรู้แจ้งจึงแกล้งห้าม&nbsp  จะวอนตามเขาไปไยในไพรสัณฑ์
อยู่เป่าปี่ตีเกราะเสนาะครัน&nbsp  แล้วรับขวัญลูกน้อยกลอยฤทัย


ช่วยแปลหั้ยอยน้ะน้ะ By' เตยน้ะเออ

0