ใครเคยเป็นโฮสต์แฟมิลี่บ้างคะ? มาแชร์ประสบการณ์หน่อย =)

[Richy]

คือที่บ้านเราเพิ่งเคยเป็นโฮสต์แฟมิลี่ครั้งแรก ตื่นเต้นมากๆ 555555555555555
เลยอยากรู้ว่าเพื่อนๆรู้สึกยังกันบ้าง? แล้วมันโอเคดีไหม? อยากรู้เหลือเกิน~
รบกวนด้วยนะคะ ตื่นเต้นมากๆจริงๆ เดือนหน้าเค้าจะมาแล้ว -. .-

ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ =D

Comments

[่jhp]

บ้านเราเคยเป็น2ครั้งนะ
คนแรกมาจากแคนาดา แต่มาแค่1สัปดาห์แล้วย้ายไปที่จ.ร้อยเอ็ดแทน (เราอยู่สุราษฎร์ธานี)
คนที่2มาจากอิตาลี มาอยู่6เดือนแน่ะ รู้สึกดีนะ ไม่เหงาด้วย เหมือนมีเพื่อนเล่นอีกคนเลย แต่ลำบากหน่อยตรงที่แม่เราพูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยได้ ก็เลยสอนให้พูดไทยซะเลย 55555
ยิ่งถ้าไปโรงเรียนนะ ทุกคนรู้จักเรากับเด็กแลกเปลี่ยนทั้งรร.อ่ะ  พยายามคุยกับเค้าเยอะๆชวนไปนู้นไปนี่ สอนทำกับข้าว สอนพูดไทย อะไรประมาณนี้ค่ะ :D

สู้ๆนะค่ะจขกท.

[Nam]

บ้านเราเคยรับแค่ครั้งเดียว
อยู่แค่2เดือน
เป็นผู้ชาย2คน คนแรกมาจากเกาหลีอีกคนมาจากญี่ปุ่น
คือไม่ใช่เพื่อนเราเหรอก แก่กว่าเรา8ปี(อายุ17) ตอนนั้นเราอายุแค่9ขวบเอง=*=(ตอนนี้13)
เราไม่ค่อยได้คุยกันมากนัก ส่วนมากจะคุยกับพี่เรา //แล้วจะมาเล่าเพื่อ??55555
เราแค่อยากบอกว่า 2คนนี้หล่อมว๊ากกก โดยเฉพาะคนเกาหลีอ่า เล่นเชลโล่เก่งด้วย
สรุปแล้ว==> พยายามคุยกับเขาให้มากๆ เป็นภาษาอังกฤษยิ่งดี จะได้ฝึกไปในตัว//แล้วทำไมตัวเองไม่ทำ?
#รีบวิ่งออกจากกระทู้~

[โฮสสักคน]

เราเคยเป็นครั้งเดียว  
เป็นเด็กเกาหลี  เขาอยู่ ม.2  เรา  ม.6   เขามา 2 คน แต่อยู่กับเราคนเดียว  เขาพูดภาษาอังกฤษได้แต่ไม่เก่ง เหมือนกับเราเลย 555  คุยแต่ละที แกรมมานะหหรอ  ไม่มีเลยในประโยคนั้นๆ 5555555  
เราว่าสนุกดีนะ  ได้รับอะไรแปลกๆใหม่ๆในชีวิต  ของเราเขาขออยู่ต่อด้วยอาทิตย์นึงทางโครงการก็อนุญาติ  สนุกมากกก  แล้วตอนที่เด็กเกาหลีทั้ง 2 คนมาอยู่บ้านเรานะ (เรารู้จักกับโฮสอีกคน) บ้านแทบแตก วิ่งเล่นรอบบ้าน  จำได้เลยมีคืนนึงไม่ได้นอนมัวแต่แหย่กัน 55555   ตอนไปโรงเรียนมีแต่คนมองเรา  พอไปโรงเรียนเพื่อนเขาเยอะมากเขาเป็นคนที่เข้ากับเพื่อนเขาได้ไวมาก ไปโรงเรียน 2 วัน รู้จักทั้งสายชั้นเลย 55555     แต่พอเขากลับไป โคตรเหงาเลย

[mei]

เราๆๆ
เราเคยเป็นโฮสต์แฟมิลี่นะ เขามาจากญี่ปุ่น เเต่มาอยู่เเค่สองอาทิตย์เอง ตอนเเรกเคยไปอยู่กับครอบครัวโฮสต์ กลับมาจากที่นู้นเลยอยากเป็นโฮลต์บ้าง สนุกมากเลยละ ถึงจะเหนื่อยหน่อยก็ตาม5555 เพราะ คนที่มาอยู่บ้านเราเค้าเด็กกว่าเราสองปี เเต่เเต่งตัวเเบบวัยรุ่นเลย หลุดออกมาจากนิตยสารเลยว่างั้น เป็นวัยติดเพื่อนมากกว่า เเล้วเค้าก็ออกจะกลัวไปซะทุกอย่าง ค่อนข้างเลือกกิน เราจะถามเค้าเสมอว่าอยากได้อะไร อยากไปไหน ทำอะไร เเต่เค้าก้ไม่ตอบ 555555555555 พอเค้าเจอเพื่อน เค้าทิ้งเราเลย 55555 เค้ามาก็สอนญี่ปุ่นเรา เเต่เค้าขี้เเยมากเลย ชอบร้องไห้หาเเม่ เเบบบางคืนเราก็นอนเป็นเพื่อน ไม่ก็ชวนคุยเรื่องที่ชอบ เเล้วก้หายเป็นปกติ เค้าจะกลัวพวกความมืด ไม่ชอบพวกเเมลง เห็นที่นี่น้ำตาคลอ มันมีประสบการณ์อีกเยอะเลยล่ะ พูดเเล้วก้คิดถึง 555555555555555555 ครั้งสุดที่เจอ เราไม่ได้ไปส่งที่สนามบิน รู้สึกผิดมาก เเต่คุยโทรศัพท์กันก่อนขึ้นเครื่องล่ะ เค้าร้องไห้เลย ทุกวันนี้ยังติดต่อกันอยู่

รู้สึกคิดถึง เเละอยากเป็นโฮลต์อีกจัง 5555555555

[❀` Chrissy matt]

ถามจ้า คือว่าเราสนใจจะเป็นโฮสอ่า ต้องติดต่อที่ไหนยังไงหรอคะ

---

PS.  Remember when I said I won't miss you. The truth is that I do. I never stop thinking about you ...

[Unsimao!!]

เหมือนกันเลยครับความเห็น 5
ใครรู้ก็ตอบหน่อยนะครับ อยากเป็นโฮสต์เหมือนกัน 

---

PS.  เมื่อฝนหยุดโปรยปราย วายุกับอัสนีที่หยุดกรรโชกเเละเดือดดาลอย่าง บ้าคลั่ง สายหมอกเริ่มเลือนหาย เมฆาใกล้ลอยมาบรรจบกัน เเละอรุณที่เริ่มฉายเเสงเรืองรอง ทำให้เผยให้เห็น....... ท้องนภาที่โอบอุ้มทุกสิ่ง

[Rabbitty]

เคยเป็นโฮสแฟมมิลี่มา4คน4ปีค่ะ :) เป็นประสบการณ์ที่ดีมากๆเลย

[Richy]

ตอบคห.5 กับ 6

คือคุณครูที่เค้าดูแลโครงการที่รร.เค้ามาถามเราว่าอยากเป็นโฮสต์ไหม?
เราอยากลองเป็นดูก็เลยตกลงไปค่ะ ลองดูตามเว็บโครงการแลกเปลี่ยนต่างๆก็ได้
มีรับสมัครโฮสต์แฟมิลี่อยู่นะคะ =D

[alice-wbk]

ของเรานะรับมาเเค่ครั้งเดียว เราติดต่อกับเขาผ่านทางเมลล์กับเฟสบุ๊คสนิทกันพอตัวเลย เขาเป็น

เด็กจากโครงการAFSหนะ พอมาอยู่จังหวัดเราเรานะเขาอยากเที่ยวมากๆเลย เพราะจังหวัดเรามีที่

เที่ยวเยอะแต่เรา+น้องติดเรียนตลอด แม่เป็นพยาบาล พ่อเปิดโรงเเรมติดประชุมเวลาว่างดันชอบ

ไปสวน(พ่อเป็นแฟนคลับน้องเนยรักษ์โลก5555) ยายไปเม้าท์กับอ่ามาและย่ายายแถวบ้าน เขา

เลยเหงามั้ง แต่พอเรากลับมาบ้านจะคุยกับเขา เขาก็ดันชอบไปคุยกับครอบครัว+คนรักเขา(บ้าน

เราอนุญาติให้ใช้เน็ตได้ตลอด)เราเลยไม่อยากไปยุ่ง พูดคุยกันเเค่บนโต๊ะอาหารหลังจากนั้นก็ไม่คุย

เลย เขาเลยไปฟ้องครูที่ดูแลมั้งว่าเราปล่อยเขาอยู่บ้านคนเดียว เราเลยโดนครูดุเล็กน้อยหลังจาก

นั้นก็เริ่มหาเวลาไปคุยมากขึ้นแต่เราก็รู้สึกว่าน้อยอยู่ดี เพราะอยู่เวลาร.ร.เขาจะอยู่กับเพื่อนเขาเป็น

รุ่นพี่เราหนะ(เขาอายุ15เท่าเราแต่เขาขึ้นก่อนเกณฑ์)เราคิดว่าให้เขามีเพื่อนคนอื่นบ้างที่ไม่ใช่เรา

คงจะดีกว่าเลยไม่ได้คุยกัน แล้วมีอยู่ช่วงนึงแม่บ้านเราไปทำความสะอาดห้องนอนเขาพอเอาขยะใน

ห้องมาทิ้งแม่บ้านเราเจอแผงยาคล้ายๆกับแผงยาคุมเลยเอามาให้แม่เราดู ปรากฏว่ามันเป็นยาคุม

จริงๆ!! เราก็ไปคุยกับเขาว่ามันเป็นยังไง(แม่เราห่วงเขามากเลย) เขาก็ยอมรับว่าเคย...กับแฟนเลย

กิน เราก็บอกว่าเราไม่ได้คิดไรมากเพราะเขากล้าที่จะทำเขาก็ป้องกันเต็มกำลังแล้วเราก็เฉยๆอ่ะ

หลังจากนั้นเขาก็เริ่มหลบหน้าไม่คุยกับเราแล้วไปบอกครูที่ดูแลว่าอยากกลับบ้าน เราก็ถามว่าทำไม

หรอ?(เพราะบ้านเราดูแลเขาดีมากๆให้อิสระเต็มที่) เขาตอบกลับว่า"คิดถึงแฟน" เรานี่แบบสตั้นอ่ะ

เหตผลที่อยากกลับประเทศ=คิดถึงแฟน โอ่ยๆ เราแกล้งทำเฉยๆให้เขาตัดสินใจเอง ใจจริงไม่

อยากให้เขากลับไปเลยอยากให้อยู่นานกว่านี้ อยากสนิทกันมากกว่านี้ พอเขากลับไปเรานิเศร้าเลย

แต่เราไม่รู้หรอกนะว่าเขาคิดยังไง.....แต่ทุกวันนี้ก็ยังคุยกันอยู่นะแต่ไม่บ่อยนัก

ปล1.นักเรียนแลกเปลี่ยนบางคนมาจากเมืองที่หนาวมากๆแล้วไม่ค่อยอาบน้ำพอมาไทยก็ติดนิสัยไม่อาบน้ำเราต้องบอกเขานะว่าให้อาบน้ำสองเวลาเช้า-เย็นไม่งั้นจะเป็นแบบเรา เขาไม่อาบน้ำตอนเช้า55555
ปล2.สู้ๆนะ จขกท.คุยกับเขาทำกิจกรรมร่วมกัน มีเวลาให้กันมากๆล่ะ

[fdhg]

เราเคยเป็นรู้สึกว่า ว่ามากันตอนเรา 7 ขวบ แล้วก็ มาถึงเราอยู่ ป.5 มีคนหนึ่งเป็นเด็ก EF เขามาแลกเปลี่ยนถัดจากพี่เรา ชื่อว่า ลิซ ตอนแรกคุยกันเราไม่ค่อยรู้เรื่อง ถามมาตอบ Yes No Ok หมด
แต่สักพักก็เริ่มใช้ภาษามือสื่อสารไปด้วย สุดท้ายก็คุยกันรู้เรื่องนะ มีครั้งหนึ่งเขาบอกเราว่าหิว บ้านเราตอนนั้นไม่มีไรกินเลยทำมาม่ารสต้มยำกุ้งใหกินซะเลย 555 ตอนเขากลับนี่แบบร้องไห้กอดกันล่ำลา คิดถึง เพราะว่าอยู่ด้วยกันตั้ง 1 ปี

[รักกกก]

เราเคยมีนักศึกษาจีนกับอินโดนีเซียมาค่ะ แต่เราไม่ค่อยได้คุยกับคนอินโด
คนจีนน่ารักมากๆค่ะ เค้าขยันมากกกกกกกก สวยด้วย 55555
ก็คนอินโดก็มีปัญหานิดหน่อยค่ะ คือเค้ากินหมูไม่ได้นั่นเอง ช่วงนั้นบ้านเราเลยกินแต่ไก่น่ะ 5555
ตอนที่เค้ามาอยู่ บ้านเราสนุกมากๆเลย มีแต่เสียงหัวเราะกัน 5555 เราว่ามันสนุกมากๆเลย
ที่ได้รับเค้ามาอยู่ด้วย แต่ว่า ตอนขากลับนี่ยสิ TT^TT เศร้ากันถ้วนหน้า
แล้วปกติคนจีนอ่ะ เป็นคนยิ้มง่าย ตลก พอมาร้องไห้อ่ะ เราทนไม่ได้จริงๆ TT
พอตอนกลับกอดกันนานมากกก TT^TT แต่ก็เป็นความทรงจำที่ดีมากๆในครั้งนึง

[I.P.P]

อิจฉาคนที่ พ่อแม่ อยากรับเปน host family เราครูเขาถามตั้งหลายรอบแต่ พ่อ กะ แม่ก็ไม่อณุญาติ กลัวจะดูแลเขาไม่ดี บลาๆ เลยต้องบอกไปว่า ไม่เอาแล้ว ตอนแรกกะจะรับแต่ พ่อ กะ แม่ เปลี่ยนใจไม่เอา เศร้า.. 55

[มะนาวหวาน]

เราเคยเป็น มาจากอินโดนีเซีย มาอยู่แค่ช่วงเวลาสั้น 2 วัน 3 คืน --*

เราชวนคุยไม่ค่อยเก่งอ่ะ ไม่รู้จะคุญเรื่องอะไร วันแรกๆก็เลยแบบไม่ได้คุญอะไรกันมาก

วันแรกที่มาถึงที่บ้านเราอ่ะ พ่อเราต้องไปเข้าเวร (พ่อเราเป็นตำรวจ) ก็เลยไม่ได้พาไปกินข้าวนอกบ้าน

แม่เลยไปตลาดแถวๆบ้านที่ก่อนกลับบ้านพวกเราไปแวะมา เราให้เด็กคนนั้นกินลูกชุบด้วยนะ ฮ่าๆๆๆ

แม่ไปซื้อไก่ต้มน้ำปลามา (แง่มๆ พูดละอยากแท้) แต่ก็นะ มาวันแรก เขาก็อึดอัดนิดๆ พอเราขึ้นอน

คนๆนั้นก็นั่งเงียบ แบบไม่พูดอะไรเลย เราก็ถามว่าเบื่อล่ะสิ เธอก็บอกว่าใช่ เราถามว่าอยากติดต่อครอบครัวป้ะ ?

เธอก็บอกว่าอืม เราก็เลยพามานั่งเล่นคอมข้างล่างแต่เธอเข้าเฟสบุ๊คของเธอไม่ได้ ก็เลยอด เราก็เลยบอกว่า วันนี้เหนื่อยมามากละ ถ้าอย่างนั้นก็นอนซะ


พอเช้าวันรุ่งขึ้น เราก็พาลงมากินมื้เช้า แม่เตรียมโกโก้ครั้นช์กับคอนเฟล็กไว้ให้ แล้วก็กินๆ เราถามว่าอยากได้โกโก้มั้ย เธอก็บอกว่าอืม

เราก็เลยไปชงมาให้ แต่ประเด็นคือ เธอไม่ค่อยเข้าใจน่ะสิ บ้านเราน่ะแม่จะต้มชาแทนน้ำร้อนธรรมดา

(ไม่มีเชื้อสายจีน แต่แม่เราทำงานขายตรง มันเป็นชาสุขภาพ) เธอก็เลยบอกว่า เราให้กินทั้งชา ทั้งนม ทั้งโกโก้ ทั้งยาคูล เธอก็เลยบอกว่าวันต่อไปขอแค่อย่างเดียว

ทั้งที่จริงเราจะดื่มชาแทนน้ำมื้เช้าไง ฮ่าๆๆๆ แล้วก็นมตามปกติ

พอแม่ไปส่งที่โรงเรียนวันแรกนะ เพื่อนก็โทร.หาเรา ถามว่า 'อยู่ไหน กูอยากเจอเด็กอินโด' เราบอกก็บอกว่า 'เค้าอยู่หน้าโรงเรียน จะเดินไปแล้ว รอแป๊บนะ'

พอเดินเข้าไป วันนั้นมีหาเสียงคณะกรรมการนักเรียนอ่ะ เพื่อนเราตื่นเต้นมาก เราก็พาไปเจอเพื่อน ก็ทักทายกัน

พอเข้าแถวก็มีหาเสียงอีก เธอยิ่งตื่นเต้นใหญ่เลย..

คาบแรกเป็นภาษาไทย ครูให้สอบแก้ทั้งห้องเพราะคะแนนสอบออกมาไม่มีอ่ะ เธอเลยนั่งเงียบๆ ครูให้กระดาษมาแผ่นนึงเธอก็หัดเขียนไทย

พอตอนคาบว่างเราก็พาเธอไปสหกรณ์ แบบเราซื้อไก่ทอด10บาทอ่ะ (ข้ามมาตอนเที่ยงเหอะ เริ่มบ้าละ)

เที่ยงปั๊บ เธอบอกว่าอยากไปหาเพื่อนๆ พอดีห้องเรามีแค่เราที่รับเป็นโฮสต์อ่ะ เธอเลยเซ็งนิดๆ

เพื่อนเราก็ถามว่า 'แกจะทิ้งเพื่อนเลยเหรอ' เราก็บอกว่า 'เราต้องให้เขาอิสระบ้างนะ'

เรากับเพื่อนๆเลยมานั่งกินข้าวด้วยกัน สักพักเธอก็เดินมาหาเรา เราถามว่าทำไมไม่กินข้าว มีตังค์ป้ะ

เธอก็บอกว่ามี แต่ไม่อยากกิน แต่ก่อนขึ้นห้องเรียนเธอบอกว่าอยากกินไก่ทอดอีกเราพาไปซื้อนะแต่หมด

เลยได้แซนวิชกะฝอยทองมา เธอบอกว่าฝอยทองหวานมากก เราก็ว่างั้นแหล่ะ

รู้ใช่มั้ยว่าไทยน่ะเรียนหนัก เธอเหนื่อยมากที่เราเลิกกันช้า เราเลยบอกว่างั้นพอเลิกแล้ว พวกเราไม่ต้องไปเที่ยวละ (ตกลงกันว่าจะพาเที่ยว)

เราเลยให้แม่มารับ ไปส่งบ้าน พักสักสองชั่วโมง ตอนเย็นก็พาไปกินข้าวว

เธอบอกว่าอยากกินพวกนานาชาติ เราก็พาไปร้านนึง เธอก็สั่งแต่มันทำให้เรารู้ความจริงว่า

ยัยนี่ไม่กินช็อคโกแลต เฟรนฟราย ขนมเค้ก ขนมทั้งหลาย เราไม่แปลกใจว่าทำไมหุ่นอีนี่ดี (อีเลววว)


เช้าวันถัดไป เธอไปทัศนศึกษากับรร.ตอนเย็นมีปาร์ตี้เลี้ยงส่ง เราเจอเด็กชายคนนึง หล่อมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

เราชอบตั้งแต่วันแรกที่เจอ พอกลับบ้านเราก็ถามเธอว่าเขาเป็นใคร อะไรแบบนี้นะ

เธอก็แซวใหญ่เลย วันนี้แหล่ะคือวันสุดท้าย เราคุยกันมันส์มากกกกก

เยอะอ่ะ พูดไม่หมด พอตอนเช้าเราก็ไปส่ง เราร้องไห้ เธอดีใจ

แต่ป่านนี้แล้ว เราแลกเฟสบุ๊ค แลกทวิตเตอร์กันแต่เธอไม่เคยตอบเล้ยยยย เพลียยยยยย

อยากบอกว่า เราต้องชวนพูดเก่งๆ ครั้งแรกอาจจะไม่ดี แต่การเป็นโฮสต์มันเป็นสิ่งที่ท้าทายมากๆ อยากให้เป็นหลายๆครั้งนะ มันเป็นประสบการณ์ที่ดีสุดๆ ครั้งที่สองเราสามารถเอาครั้งแรกมาปรับใช้ได้ สู้ๆ

[Alex]

เคยรับเด็กแลกเปลี่ยนโครงการAFS จาก แคนาดา และเยอรมัน เป็นประสบการณ์ที่ดีมาก ทำให้ครอบครัวสนุกสนาน ทุกวันมีแต่เสียงหัวเราะ พูดคุยเล่าประสบการณ์ถึงวัฒนธรรมต่างที่แตกต่างกัน เป็นการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆไปพร้อมกัน เป็นสิ่งที่วิเศษสุดๆที่ไม่สามารถจะพบประสบการณ์แบบนี้ได้ถ้าไม่เป็นโฮสต์แฟมมิลี่.

[uักo่าuuิยาย]

ก็ตอนนี้บ้านเราเป็นอยุค่ะ(ตั้งแต่วันที่เราโพสต์ครั้งแรก) ขอบอก จขกท.เลยว่า อย่าตื่นเต้นและคาดหวังมากเพราะถ้ามันไม่ดีอย่างที่เราคิดจะทำให้เราผิดหวังเอาได้ เริ่มเล่าเรื่องเลยละกัน
นร.แลกเปลี่ยนที่อยุบ้านเรามาจากอิตาลี เขาอยุไทยมาแล้ว8เดือน แต่พูดไทยแทบไม่ได้ บ้านเรา(น่าจะ)เป็นบ้านที่3ที่เขาอยุ บ้านแรกเขาอยุนครศรีธรรมราชมา6เดือน เขาเล่าว่าโฮสไม่คุยกับเค้าเลย(จิงๆคงคุยน้อยมาก) เด็กไวไล่ๆกะเขาก้ออาย เอาแต่เล่นคอมในห้องตัวเอง เขาเลยต้องเคาะประตูบ่อยๆบอกให้ช่วยสอนภาษาไทย แต่เด็กคนนั้นก็บอกว่าเดี๋ยวสอน เดี๋ยวจะพาไปเที่ยว แต่สุดท้ายตลอด6เดือนก็ไม่ได้ไป ต่อมาก็ย้ายไปอยุอีกบ้าน(บ้านเพื่อนที่ รร)เจอหนูอยุในบ้าน ในครัวเลยไม่กล้ากินข้าว กลัวเชื้อโรค(พอมาถึงบ้านเราเลยผอมแห้งยังกะเป็นโรค) คิดถึงบ้าน(คงไม่มีไรทำมากอ่ะแหละก้อพูดไทยไม่ได้) ร้องไห้คุยกะครอบครัว ครอบครัวเลยบินมาหาพาเที่ยว อยุด้วยกัน10วันก็กลับ มีไปเที่ยวกะเพื่อนบ้าง ตอนแรกทางอาสาสมัครของafs บอกว่าจะมาถึงวันที่1พ.ค.เราก็แบบตื่นเต้นอ่ะ พอวันที่1ดันไม่มา เอิ่ม--'แม่เราเลยต้องติดต่อไปเองเขาบอกมาว่าเด็กไปเอาของที่ใต้จะมาถึงวันที่5แต่จิงๆดันมาวันที่4 ตอนนี้เราไม่อยากเป็นโฮสแล้ว เราเจอแต่เรื่องแย่ๆเต็มไปหมด เรารุตัวว่าเราเปนคนประหยัดแต่เราเจอแบบ เปิดน้ำทิ้งไว้ เปิดแอไม่ปิดประตูแอลอยฟุ้งเย็นออกมาเลย 2ครั้งแล้วเดี๋ยววันนี้จะดูอีกว่าเป็นมั้ย พาไปมาบุนครองไปซื้อเคสไอแพด เธอเลือกนานมากกกกกกจนเราต้องทิ้งเบอไว้แล้วไปร้านหนังสือ ซักพักแม่เราโทรมาบอกว่าน้องเลิกแล้ว(น้องเรียนอยุ วว ใหญ่)ต้องรีบกลับไปรับ เราเลยโทรไปหาเขา เราถามว่าอยุไหน เขาบอกว่าหาเคสอยุ เราแบบ... สุดท้ายน้องเรา(อายุ11)ต้องเดินมาBTSวว ใหญ่คนเดียว แล้วนั่งมาสยาม เดินไกลมาก มาถึงนี่หน้าแดง เอ่อ...เราก็อยากมาแบ่งปันข่าวเรื่องนี้(การเป็นโฮสต์)เพิ่มค่ะ ก็ที่เล่าไปมันยังน้อยค่ะ จิงๆมันมีเยอะมาก แบบให้แม่เราไปส่งที่สถานีรถไฟฟ้าเพื่อไปซื้อของ พอเสร็จก็โทรให้มารับตอนสามทุ่มกว่า --' เป็นต้น(ทั้งหมดนี่ต้องใช้เวลาเล่าประมาน3วันถึงจะจบ เฮ้อ) แต่ตอนนี้เขาย้ายออกไปแล้ว(ตั้งแต่วันที่ 11 พ.ค. รุสึกดี และเราคงไม่เป็นโฮสต์อีกต่อไป) แถมยังโทรมาบอกว่าหาที่ชาร์ตโทรศัพท์ไม่เจอ คือ กะจะให้เราหาให้ ถ้าเจอแล้วไงอ่ะ ต้องส่งไปให้หรอเนี่ย ไม่เอาแล้วววววไม่อาววววว สำหรับคนที่อยากจะฝึกภาษาอังกิดจิงๆนะ เราว่่า ช่วงปิดเทอมเล็ก หาเวลาไปใช้ชีวิตที่ต่างประเทศ เรียนภาษาอังกิด ไม่ต้องไกลก็ได้ เช่น สิงคโปร์ ไม่ต้องไปกับพวกบริษัทนะ ไปเอง ชวนเพื่อนไปซักคนก็ได้ แล้วก็อยุโฮสเทล(ไม่แพงมากนะ แต่มันต้องแชร์ห้องกับฝรั่งด้วย หลากหลายเชื้อชาติ ได้ฝึกไปอีกแบบ) มันไม่แพงมากหรอก เราคิดอยุว่าปิดเทอม ต.ค. นี้อาจจะไป แม่ไปด้วยแล้วกลับมาก่อน ไรมานนี้ วางแผนไว้นิดๆแล้ว ^^ อ้อ แล้วคนที่เป็นโฮส แล้วรุสึกว่าดี เยี่ยม โอเคอย่างมาก แบบได้ นร.แลกเปลี่ยนิสัยดีอ่ะนะ ก็เป็นต่อไป เราไม่ได้จะมาห้ามนะ แค่เตือนไว้ก่อน คนเราก็มีทั้งดีและไม่ดี อาจโชคดีหรือไม่ดี(แบบเรา)ก็ได้ คนที่ต้องประสบเหตุการณ์แย่ๆเรื่องนี้ก็สู้ต่อไปนะ ใครอยากลองก็ สู้ๆเช่นกัน ^O^

แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 12 พฤษภาคม 2556 / 14:56
แก้ไขครั้งที่ 2 เมื่อ 12 พฤษภาคม 2556 / 14:53

[Liki]

เราจะรับเหมือนกันค่ะ

คือเราอยุ14อยูม.3 ภาษาอังกิด พอๆๆได้ เคยไปแรกเผลี่ยน3สัปดา ค่ะ  เคยเป็นโฮสแต่ตอนนัน้นเราอยู่ป.2 คุยไม่รู้เรื่องโง่อังกิดอย่างมากมาย

เราอยู่ในช่วงตัดสินใจค่ะแบบด่วนค่ะ คือเราจะรับของafs คนเยอรมัน ไม่ทราบอายุ บลาๆๆ ข้อมูลทั้งหมดคือเราสมัครไว้ปีที่แล้วแต่ปีที่แล้วจะเป็นคนอิตาลีแต่เค้าจะเรียนโรงเรียนสายศิลป์ค่ะ ซึ่งแถวๆๆบ้านเราถือว่าค่อนข้างเด็กเกเร ซะมากค่ะ แต่ปีนี้ คนเยอรมัน ค่ะ

คือก็กังวลอยู่นิดๆๆค่ะ คือเราต้องตั้งใจเรียนเพื่อเตรียมเรียนต่อกลัวไม่มีเวลาให้ เราต้องนอนห้องเดียวกับเค้า กังวลสุดๆๆ. เท่าที่ศึกษาคือคนเยอรมันค่อนข้างจะรักษากฎมาก ตรงเวลา ซึ่งครอบครัวเราๆม่ค่อยเคร่งเครียด แล้วอีกเรื่องเราเด็กกว่าดค้ากลุวคุยกันไม่รู้เรื่อง พี่เราก็เพิ่งขึ้นมอปลายค่ะแต่ต้องไปอยุ่หอกลับมาศุกร์เสาร์อาทิต ซึ่งเป็นคนที่เก่งอังกิดสุดทุ้งบ้านแลัวค่ะ





แต่ใจหนึ
ก็อยากรับๆๆๆมากๆๆๆๆ ถือว่าประสบการชั้นยอด

ใครเคยเป็นโฮสของคนเยอรมัน ช่วยแนะนำหน่อยน่ะค่ะ ฝากด้วยน่ะค่ะขอบคุณมากๆๆค่ะ
อาจจะใช่ภาษาผิดๆๆไปเยอะขอโทษด้วยค่ะ

[Zei_^^]

การเป็นโฮสต์ต้องทำยังไงบ้างค่ะ หรือมีกฎเกณฑ์อะไรรึป่าวค่ะ ?

[normally]

รร.เรา รับนักเปลี่ยนแลกเปลี่ยนนะ ปีนี้มาจากเยอรมันเป็นผู้หญิง
แจ็คพอร์ตคือมาอยู่ร่วมห้องเรียนกับเราอะ ทุกคนในห้องเรานี้แบบตื่นเต้นกันใหญ่เลย ก็รอให้เธอคนนั้นมา
แรกๆก็ก็ดูนิ่งๆนะ ซึมๆ พวกเราก็ชวนคุยแบบล้อมหน้าล้อมหลังอะ(คือช่วงนั้นเห่อกันมากๆ)
พอเริ่มสนิทเธอก็คุยเป็นกันเองเยอะขึ้น เราเคยถามนะว่ามาวันแรกรู้สึกยังไง... บลาบลาบลา มันยาวอะ อธิบายไม่หมด รวมๆกคือแบบ เธอ ตื่นเต้นมากเหมือนกัน ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับโรงเรียนสักอย่าง แล้วก็กลัวนิดหน่อย
เธอพูดภาษาไทยไม่ได้เลย แต่นับเลขได้ รู้ว่าเลขไหนพูดยังไง(คงฝึกมาแค่นี้อะ)
แต่เธอชอบเล่นโทรศัพท์ เรียกได้ว่าทั้งวัน ถ้าไม่แชทกับเพื่อนที่เยอรมันเธอ เธอก็จะเล่นเกมส์
เธอชอบศิลปินเกาหลี พวก Big Bang, BAP, ..อะไรพวกเนี้ย ที่จริงชีก็ไม่ได้กะจะมาไทยแต่แรกแหละ
ชีชอบญี่ปุ่น เกาหลี โน้นน... ชีอยากไปญี่ปุ่น แต่ช่วงนั้นมันเป็นอะไรไม่รู้ประมาณว่าไม่เอื้อมั้ง แล้วมันต้องให้คำตอบกับทาง AFS ด้วย ชีเลยเซเยสที่จะมาไทยอะ >///<

สายตาชีเวลาเดินในโรงเรียนนะเหล่แต่ผู้ชายอะ -0- เรานี่เงิบเลย... คือตอนแรก เราคาดหวังว่าเพื่อนแลกเปลี่ยนในอุดมคติเราจะเรียบร้อย สนใจภาษาไทย มาถึงก็พยายามจะสื่อสารกับเราเป็นภาษาไทยให้ได้ รู้วัฒนธรรมไทยบ้าง แต่นี่ไม่เลย ก็เข้าใจนะว่าวัฒนธรรมของเขากับเรามันไม่เหมือนกันอะ
แต่มันก็น่าจะรู้บ้างสิ
คาบเรียนนะจะมีส่วนหนึ่งที่ต้องเรียนกับเรา บางวิชาก็แยกเรียนกับห้อง/ชั้นอื่น หรือบางวิชาก็เรียนเดี่ยวกับครู
ผ่านไปหนึ่งเทอมนะครูลองพูดเล่นๆกับชีว่า ต่อไปจะลองพูดภาษาไทยกับชีบ้าง ชีนี่เซโนวๆๆๆอย่างเดียวเลยสิก้ะ แหม่!! บอกว่ายากยังโน้นยั่งนี่
มาถึงไม่กี่เดือนชีก็แอบชอบรุ่นพี่เราคนนึงค่ะ ซึ่งเคยเป็นแฟนเก่าเพื่อนเรา (พี่นี่อย่างม่อ)
ชีคุยไลน์กับพี่เขาเกือบทุกวันที่รู้จักกัน(ร้ายใช่ย่อยอะ)แล้วมารู้ที่หลังว่าชีไปบอกชอบกับพี่เขาก่อน แต่พี่เขาบอกรักเหมือนน้องสาว ...ชีเฮิร์ททท ชีซึมทั้งวันเลยขร่าาา

แต่ตอนนี้ชีก็หาใหม่ พอตอนปิดเทอมช่วงตุลา ชีลงภาพในไอจีพร้อมแคปชั่นว่า Forever แม่จ้าววว ทุกคนอึ้งกันใหญ่!! ไม่ใช่อิจฉานะ แต่มันเร็วคอดๆอะ
คืองงแบบ ไปจีบกันตอนไหนว๊าาา... >///< คนนี้ก็เป็นแฟนเก่าเพื่อนเรา แต่เพื่อนเราบอกเลิกไปนานละ แล้วเป็นนักบาสโรงเรียน(แต่ก็ไม่ได้หล่อมากขนาดนั้นนะ) ชีก็ชอบไปแถวสนามบาสข่ะ ชีก็เล่นบาส แหม่ๆๆ พูดตามตรงนะเ หมือนชีมาหาแฟนมากกว่าตั้งใจมาแลกเปลี่ยนอะ ช่างเหอะ เรานี่โ๕ตรเฟลเลย
แล้วเวลาเราแชทด้วยในไลน์นะ ก็ไม่ค่อยจะตอบหรอก เคยแอบดูในช่องแชทของเฟสชี มีแต่ผู้ชายที่ท็อคด้วยอะ โอ่ยยยยยยยยยย

[mindts2]

เราเพิ่งรับเป็นโฮสต์ครั้งแรกคะ เขาเพิ่งมาวันนี้เลย ไม่รู้จะชวนคุยยังไง 
อีกอย่างเขาดูเป็นคนเงียบๆด้วย กลัวเขารำคาญ TOT