[สาระมั้ง?] เรื่องการโดนยิงด้วยลูกธนูในนิยายแฟนตาซีเนี่ย...(รูปเยอะหน่อยนะ)
ก็... พักนี้ใช้เวลาทั้งวันนั่งอ่านนิยายแฟนตาซีครับ และเนื่องจากชอบแนวสงครามก็เลยไปไล่อ่านดูทั้งวัน หลังจากอ่านไปได้พักนึงผมพบว่ามีจุดหนึ่งที่ผมอ่านแล้วรู้สึกตะขิดตะขวงใจอย่างบอกไม่ถูก และจุดที่ว่านี้ไม่ได้มีแค่เรื่องเดียวนะ ก่อนหน้านี้ที่เคยอ่านมาผมพบอยู่หลายเรื่องเหมือนกัน
นั่นคือเวลาโดนยิงด้วยลูกธนูแล้วตัวละคร(ส่วนมากจะเป็นพระเอก)แทบจะไม่แสดงอาการบาดเจ็บออกมาเท่าที่ควรจะเป็น
ชิลมาก
แถมบางเรื่องนี่พี่แกโดดกลับเข้าไปสู้ต่อหน้าตาเฉย ก็เลยเกิดนึกอยากตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาให้เป็นข้อมูลเผื่อมีใครอยากรู้
คือถ้าทุกท่านได้ศึกษาประวัติศาสตร์มาบ้างน่าจะรู้กันแล้วว่าธนูนั้นจัดเป็นหนึ่งในอาวุธที่ทรงอาณุภาพที่สุดในยุคก่อนที่เราจะมีปืนใช้ ซึ่งการโดนยิงด้วยลูกธนูแค่ดอกเดียวอาจส่งให้คนโดนยิงหงายหลังลงไปกองกับพื้นได้ทีเดียว และถ้าหากถูกยิงจากระยะและตำแหน่งที่เหมาะสม ลูกธนูอาจสามารถทำลายเกราะห่วงโซ่(Chain mailน่ะ)ได้ในดอกเดียว
คงไม่ต้องบอกมั้งว่าถ้าว่ากันตามจริงแล้ว การโดนยิงด้วยลูกธนู(โดยเฉพาะแบบที่ใช้ในสงคราม)อาจทำให้ถึงตายได้ในดอกเดียว
แต่ตัวละครในนิยายหลายเรื่องที่ผมเคยอ่านแสดงอาการออกมาเหมือนโดนเสี้ยนตำแฮะ บางคนนี่ยืนเท่อยู่พักหนึ่งก่อนจะหักลูกธนูทิ้งก็มี
ซึ่งถ้าว่ากันตามจริงก็เป็นการกระทำที่ไม่เข้าท่าสุดๆอีกอย่างหนึ่งเหมือนกัน เพราะนอกจากจะไม่ช่วยอะไรแล้วมันยังเป็นการทำให้หัวลูกธนูคาอยู่ในเนื้ออีกด้วย ซึ่งซ้ำร้ายครับ เพราะพลธนูนั้นมักจะเอาหัวลูกธนูปักไว้กับพื้นข้างตัวเพื่อให้ง่ายต่อการหยิบใช้ นั่นหมายความว่าการหักลูกธนูทิ้งนั้นเท่ากับเป็นการทิ้งโลหะแหลมคมที่อาจติดเชื้อและคอยบาดเนื้อในทุกครั้งที่มีการเคลื่อนไหวไว้ในร่างกาย
สารรูปแบบนี้อย่าว่าแต่สู้ต่อเลยครับ แค่เดินหนียังแทบตายเลย
จึงอยากบอกว่าการถูกยิงด้วยลูกธนูนั้นไม่ใช่ของที่แค่กัดฟันทนก็ลุยต่อได้แน่ๆ
แล้วก็อีกเรื่องนึง วิธีการเอาลูกธนูออกจริงๆคือการผ่าแผลให้กว้างพอแล้วดึงออกมา หรือไม่ก็ดันมันเข้าไปจนหัวลูกธนูทะลุออกอีกด้านนึงไปเลย ซึ่งไม่ว่าจะใช้วิธีก็ไหนรับรองได้ว่าโคตรเจ็บครับ
ทั้งนี้ทั้งนั้นกระทู้นี้ตั้งมาไม่ได้จะให้เป็นบรรทัดฐานอะไร แค่อยากให้ข้อมูลไว้เผื่อใครอยากเอาไปปรับใช้ และตัวผมเองก็แค่ไปอ่านข้อมูลพวกนี้มาจากเว็บ TV tropes ถ้าเห็นข้อไหนผิดพลาดก็เชิญแย้งได้นะครับ
.
.
.
.
.
.
ปล. เปลี่ยนเรื่องนิดนึง
พูดถึงพลธนูในโลกแฟนตาซีแล้วเรามักนึกถึงเอลฟ์ร่างเพรียวและว่องไวกันใช่ไหมครับ? เมื่อเร็วๆนี้ผมไปเล่มเกมมาเกมหนึ่ง(Dark Souls)ทำให้ไปเจออีกคอนเซปนึงที่ไปมันคนละทางแต่ดูแล้วน่าสนใจดีนั่นคือ...
พลธนูยักษ์ครับ
ในเกมนี่พี่แกสอยมังกรร่วงในดอกเดียวเลยนะ
ที่ผมได้อ่านมา นิยายแฟนตาซีเรื่องไหนที่มีเผ่าคนยักษ์อยู่ด้วยก็มักจะจับยักษ์พวกนี้ไปใช้เป็นแนวหน้า ถือขวานถือค้อนไล่ฟาดศัตรูกระเด็นกระดอน ซึ่งก็เข้ากับอิมเมจของยักษ์ดี แต่พอเห็นอันนี้แล้วผมอดคิดไม่ได้ว่าถ้าเราเอายักษ์พวกนี้ไปฝึกใช้ธนูแทนมันจะน่ากลัวขนาดไหน
ลองนึกภาพตามนะครับ ถ้าเราเห็นฝนลูกธนูสาดใส่เรามันน่ากลัวใช่ไหม แต่ถ้าเปลี่ยนให้คนยักษ์ใช้ กลายเป็นฝนลูกธนูที่แต่ละดอกมีขนาดเท่าท่อนซุงดู...
กำแพงเมืองก็กระจุยครับ
น่าแปลกเหมือนกันที่ผมไม่ยักเห็นของพวกนี้บ่อยเท่าไหร่
.
.
.
.
ปล.2 อันนี้ไร้สาระและไม่เกี่ยวกับกระทู้เลย โปรดอย่าถือสา
แต่ในที่สุดก็เคลียร์ Dark Souls ด้วยตัวละคร lv1 ได้สำเร็จซักที ยะฮู้วววว
28 ความคิดเห็น
เออ ไหนๆก็ไหนๆ ใครมีนิยายแฟนตาซีแนวสงครามช่วยแนะนำทีนะครับ
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 25 พฤษภาคม 2556 / 23:32
คือผมก็แอบคิดเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน หลังจากเห็นปู่เอซิดึงลูกธนูออก
และอยากตะโกนออกว่าปู่ไม่เจ็บเหรอ ถึงปู่จะถึกทนนานข้ามแรมปี เจ็บมาเยอะ โดนมาก็ไม่ใช่น้อย
แต่ก็เอาเถอะในเกมอะไรก็เกิดขึ้นได้ มีเรื่องน่าเหลือเชื่อเยอะ โดยไม่ต้องมีปาปิก้า
PS. I am Mr. โฉด!!
คุณคะ ขึ้นชื่อว่านิยาย อะไรก็เป็นไปได้ทั้งนั้นแหละค่ะ ยิ่งนิยายแฟนตาซีหแล้ว เหนือธรรมชาติทั้งนั้น คุณจะเอาความจริงในข้อนี้ไปใช้เป็นหลักในการอ่านนิยายแฟนตาซีไม่ได้นะคะ เพราะนอกจากจะโดนยิงด้วยธนูแล้วยังชิล พระเอก(ส่วนมาก) โดนระเบิดยังไม่ตายเลยค่ะ
กลับกันถ้าคุณเอาหลักการที่กล่าวมา ใช้กับ นิยายวิทยาศาสตร์ แนวหมอผ่าตัด หรือแม้แต่สืบสวน อันนั้นถูกต้องค่ะ แต่ถ้าแฟนตาซีหรือสงคราม ส่วนมากผู้แต่งเอามันส์ เอาเหนือหลักความจริงเข้าว่าค่ะ ถ้าเป็นอย่างที่คุณชี้หลักการมา พระเอกตายตั้งแต่ต้นเรื่องแล้วค่ะ
PS. SONE THAI I Love SNSD รัก แทนี ยูลสิก ยุนซอ ซูซันฮโย
เรื่องของเรื่องคือ ทุกอย่างสามารถเกิดขึ้นได้ครับ ทั้งนี้อยู่ที่ว่าจุดที่โดนธนูพักเข้าไปนั้นเป็นจุดไหนด้วย ถ้าถูกจุดที่ไม่ร้ายแรงนั้น การหักธนูออกและสู้ต่อก็เป็นเรื่องปกติ (อย่างไหล่ หรือต้นขา อนุมานว่าที่มันยังเท่สู้ต่อไปก็เพราะมันไม่โดนจุดอันตราย หรือโดน...แต่มันไปตายทีหลัง หรือพูดอีกนัยคือ อย่ายึดติดกับความแมรี่ซูของตัวละครในนิยายหรือเกม เดี๋ยวความสนุกจะหายหมด (ฮา))
ในเรื่องของการหักด้ามธนูนั้น ถ้าว่ากันตามหลักความจริงแล้ว การหักด้ามธนูออกโดนยังคงหัวธนูไว้ข้างในก็เพื่อความสะดวกในการหลบหนี ลองนึกภาพแล้วกันว่าถ้าธนูปักแล้วยังพาหนีไปแบบนั้น เกี่ยวนั่นเกี่ยวนี่เข้าอีก เนื้อในเละเทะหมดครับ ทำให้การรักษายุ่งยากขึ้น ในหลายๆ ซีรีย์เขาจะมีกระบวนการปฐมพยาบาลเบื้องตนที่เห็นชัดๆ คือ เมื่อหักด้ามออกแล้วต้องเอาผ้ามารัดอีกชั้น เพื่อป้องกันไม่ให้ขยับเขยื้อนแล้วย้ายที่ หรือย้ายผู้ป่วยไปยังสถานที่ปลอดภัย เพื่อทำการดึงหัวธนูออกมา เรื่องติดเชื้อเนี่ย...ถ้าว่ากันตามความจริง (อีกแล้ว) ไม่ว่าจะทางไหนก็ไม่รอดอยู่แล้วครับ พวกที่หยิบดาบขึ้นมาสู้ส่วนมากมักรับรู้ส่วนนี้กันอยู่แล้ว ขอแค่ฝ่ายตนชนะก็จบ แล้วตัวเองไปนอนป่วยติดเชื้อในกระแสเลือดตาย เอิ๊กกก ปาฏิหาริย์มีใ้ห้เฉพาะตัวละครเอก
ทั้งนี้ทั้งนั้นปืนและธนูเป็นอาวุธที่ต้องอาศัยความสามารถของผู้ใช้งานจึงจะได้ผลอย่างมีประสิทธิ์ภาพ ทุกอย่างต้องดูตามสถานการณ์ว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไร ดังนั้นการยิงธนูในยุคก่อนจึงเน้นความต่อเนื่องและปริมาณเป็นหลัก (ยิ่งเป็นห่าต่อเนื่องได้ิิยิ่งสนุก สอยร่วงเป็นนกเลย) เพราะเน้นแม่นแล้วไม่ค่อยจะโดน ศัตรูเคลื่อนไหวตลอดเวลา (ฮา)
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 25 พฤษภาคม 2556 / 23:40
แก้ไขครั้งที่ 2 เมื่อ 25 พฤษภาคม 2556 / 23:54
แก้ไขครั้งที่ 3 เมื่อ 25 พฤษภาคม 2556 / 23:43
PS. บัลลังก์นี้มิเคยปรารถนา บัลลังก์นี้มิเคยคิดลุ่มหลง บัลลังก์นี้มิเคยคิดชื่นชม บัลลังก์นี้มิเคยสมสุขทรวง / ไม่มีใครปฏิเสธกรรมที่เรียกว่า "การกระทำ" ได้หรอก
@3
ที่ขัดใจจริงๆไม่ใช่มันไม่ตายหรอกครับ แต่ข้องใจตรงที่พวกเล่นทำเหมือนไม่ได้รับบาดเจ็บยังไงยังงั้น แถมยังทำพริ้วสู้ต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ...คือถ้าแสดงอาการบาดเจ็บออกมาให้ดูบ้างยังพอรับไหวหรอก
ถึงเป็นแฟนตาซี แต่ก็ต้องคงความเป็นเหตุเป็นผลเอาไว้บ้างนา
ถ้าเป็นโลกที่โดนทุกคนยิงแล้วไม่สะเทือนเหมือนกันหมดอันนั้นพอรับได้ เพราะอย่างน้อยก็อยู่ในหลักเหตุผลของโลกนั้น แต่ถ้าเป็นโลกที่ตัวร้ายตัวประกอบนอกฉากตายกันง่ายๆแต่พระเอกดันทำเหมือนไม่สะเทือน อย่างน้อยก็ต้องบอกคนอ่านได้บ้างว่าทำไมตาคนนี้ถึงไม่เป็นอะไร เช่นจริงๆแล้วตัวเอกเป็นซอมบี้หรือโดนสาปให้ไม่รู้สึกเจ็บปวดอะไรแบบนั้น ไม่ใช่แค่เขาไม่ตายเพราะเขาเป็นพระเอก
@4
เรื่องหักลูกธนูนั่น... ถ้าหักเพื่อหลบหนีก็พอเข้าใจครับ แต่หักแล้วสู้ต่อนี่ยังรู้สึกแปลกๆแฮะ คงเพราะในหัวผมมันคิดไปแล้วว่าจะหักรึไม่หักหัวลูกธนูมันก็ยังเฉือนเนื้อในทุกการเคลื่อนไหวอยู่แล้วล่ะมั้ง
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 26 พฤษภาคม 2556 / 00:14
พระเอก ร่างเทพ โดยแทงไม่เจ็บไม่ตาย อึดพิเศษ
แต่... ยิ่งพอทำเป็นหนัง บางทีก็เทพซะเป็นเรื่องปกติไปเลย
อย่าว่าแต่โดนแทงเลย
หลบห่าฝนธนู (หรือกระสุนปืน) บางทียังหลบได้ ไม่โดนสักนิดเดียว (เป็นไปได้ไงฟระ)
ดูหนัง อ่านนิยาย เอามันส์ ดีกว่า
PS. เป็นนักเขียนปลายแถว แถมใช้ตาข้างเดียวเขียน ตาข้างหนึ่งเกือบใช้การไม่ได้แล้ว แต่พยายามสู้ด้วยตาอีกข้างที่เหลือ...
ถามว่าสู้ได้ไหม มันสู้ได้แน่นอน แต่อยู่ที่สภาพร่างกาย การฝึกฝน สภาพจิตใจ ตำแหน่งที่ธนูปักเข้าไป ตลอดจนถึงขนาดของหัวลูกศรด้วย ถ้าสภาพร่างกายและจิตใจของผู้บาดเจ็บแข็งแกร่งพอ เขาก็สามารถต่อสู้ต่อไปได้ แต่แน่นอนว่ามีผลที่ต้องรับหลังจากการต่อสู้นั้นด้วย ดูอย่างเบงเคแล้วกันครับ ตามประวัติจริงๆ ถูกยิงด้วยธนูหลายดอกมาก แต่สุดท้ายเขาก็สามารถต่อสู้ได้จนถึงลมหายใจสุดท้ายของตัวเองและเสียชีวิตในสภาพยังยืนอยู่และกลายเป็นตำนานมาถึงปัจจุบัน
เพราะอย่างนั้นผมถึงบอกว่าอะไรก็เป็นไปได้ ขอแต่มันเข้าเงื่อนไขที่เป็นไปได้เท่านั้นแหละ มันก็เกิดขึ้นได้ ดูอย่างปัจจุบันก็แล้วกัน บางเคสคนตกลงมาใส่แท่งเหล็กขึ้นสนิมทะลุกะโหลกเฉียดสมอง ติดแหง่กในที่เกิดเหตุเป็นชั่วโมงๆ แล้วไม่ตายก็ยังมี
PS. บัลลังก์นี้มิเคยปรารถนา บัลลังก์นี้มิเคยคิดลุ่มหลง บัลลังก์นี้มิเคยคิดชื่นชม บัลลังก์นี้มิเคยสมสุขทรวง / ไม่มีใครปฏิเสธกรรมที่เรียกว่า "การกระทำ" ได้หรอก
ธนู เป็นอาวุธที่มีพลังทำลายล้างกลางๆนะครับ ไม่ได้สูงอะไรขนาดนั้น แต่นั่นก็ขึ้นอยู่กับจุดที่โดน อย่างโดนแขนโดนขา ไม่ตายหรอกครับนอกจากจะไปตัดโดนเส้นเลือดใหญ่แล้วเลือดไหลหมดตัวตาย
แล้วอีกอย่างสำหรับ ธนู ในยุคสงครามนั้นเป็นคันธนูที่ถูกสร้างโดยใช้คันไม้ขึงด้วยเชือกหรือหนังสัตว์ ดังนั้นความแรงและความแม่นยำจะต่างกับธนูในสมัยนี้ แต่ถ้ามาเป็นห่าฝนก็ไม่ไหวจะหลบเหมือนกัน
ส่วนเรื่องที่โดนยิงแล้วทำไมไม่แสดงอาการเจ็บ ส่วนหนึ่งก็คงเป็นเพราะอยู่ในระหว่างสงคราม ผู้ที่แสดงความอ่อนแอจะถูกสงครามกลืนกิน หรือจะเอาเหตุึผลก็คือสารอดีนารีน ถ้าอยู่ในสงครามอดีนารีนในร่างหายย่อมทำงาน ซึ่งมันจะทำให้ระงับความเจ็บลงได้ชั่วขณะ แต่ในขณะเดียวกันก็ขึ้นอยู่กับผู้แต่ง
ลูกธนูจะทำให้คนล้มได้ต้องโดนจุดที่ทำให้ล้มครับ ... เช่น ปักหัวเข่า
ลูกธนูจะไม่ทำให้คนล้มตีลังกา นอกจากจะโดนหัว แล้วคนมันล้มเอง คนนั้นจะไม่กระเด็นหงายหลัง ไม่มีทางเด็ดขาดครับ ต่อให้ตายทันทีก็จะร่วงลงไปตรง ๆ ไม่มีทางกระเด็นครับ (ยืนยันมั่นเหมาะ)
เกราะโซ่มันไม่ได้ถูกออกแบบมาให้กันลูกธนูอยู่แล้วครับ เพราะโครงสร้างวงกลมถักมันกระจายแรงได้ดีในแนวระนาบ แต่มันออกแอจากการหักจากวงใน กระนั้นเลย เกราะโซ่มันมีหลายเกรดครับ ของที่ท่านจะเห็นบ่อย ๆ คือใส่เป็นซับในเกราะเหล็ก ใช้กันส่วนที่โผล่ออกมาเช่นข้อศอกที่เกราะเหล็กมันคลุมไม่ถึง เกราะโซ่ที่ใส่รบเปล่า ๆ เลยมันจะมีอีกเกรดนึง โซ่หนามากอย่างกับโซ่ลากรถ อันนั้นน่ะครับทนลูกธนูได้แต่หาคนใส่ยาก มันหนักโดยใช่เหตุเลยไม่ค่อยทำออกมาและไม่ได้สืบสานครับ
การหักหัวธนูทำไปเพื่อให้ก้านมันไม่เกะกะครับ ในสนามบางทีอยากจะวิ่งหนีมันหนีไม่ได้ทันทีครับ ฉะนั้น หลายโอกาส การสู้ต่อคือทางรอดทางเดียว ส่วนลูกธนูที่อาจจะติดเชื้อนั้นอย่างน้อยมันก็ไม่ตายทันทีครับ - นอกจากนี้ การเอาหัวธนูออกบางทีมันต้องแทงทะลุเพราะหัวมันบากฟันเอาไว้ครับ คงไม่มีใครเอาออกทั้ง ๆ ที่พู่มันยังอยู่แน่ ๆ ครับ
-ดิทเพิ่ม-
@5 การทนเจ็บแล้วสู้ต่อมันเป็น mindset ของนักรบครับ ผมว่านักรบ (เอานักรบนะครับ ไม่ใช่ทหาร) ทุกคนที่มีประสบการณ์ มีใจสู้เกินกว่าถูกยิงสักนัดแล้วจะวิ่งหนีหางจุกก้นล่ะครับ โดยเฉพาะในนิยาย (ไม่ใช่เจ็บจริง) ด้วยยิ่งต้องให้สู้ต่อ...นอกจากต้องการแสดงออกถึงความกลัวและความน่ากลัวของสงคราม
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 26 พฤษภาคม 2556 / 00:21
PS. Do you know what "War" and "Law" have in common? It's not about who's right. It's about who's the winner.
ผมว่าถ้าธนูปักเนี่ยหายนะ ๆ แน่ครับ รับรอง
PS. ถ้าเขาว่าผิดผมว่าไม่ผิดแล้วผมต้องผิดใช่ไหม ถ้าเขาว่าถูกผมว่าไม่ถูกแล้วผมต้องเชื่อหรือไง
คห.9 ตอบไปหมดแล้วอย่างดีไม่ขอเสริมอะไรล่ะ
ที่จขกท.คิดก็ไม่ผิดหรอกครับ ถ้าได้อ่านนิยายที่ขัดใจไม่สมจริง แต่ไม่ได้คิดในมุมอื่นที่เป็นไปได้
การที่โดนยิงแล้วไม่ล้มกลิ้ง หักธนูเหลือหัวในแผลแล้วสู้ต่อได้ มันมีเหตุผลที่เกิดขึ้นได้แน่นอน
PS. เพื่อนและหนังสือ จงมีไม่ต้องเยอะ แต่ต้องดี
อืม... กระทู้นี้ได้สาระกว่าที่คิดแฮะ
ขออนุญาตแนะนำงานเขียนของตัวเองค่ะ
เป็นแฟนตาซีที่มีสงครามและมีการใช้ธนูโดยเอลฟ์เช่นกัน
ตีพิมพ์กับสนพ.สถาพรบุ๊คส์ค่ะ มี 4 เล่มจบ
(แต่มีภาคพิเศษเป็นหนังสือพิมพ์มือซึ่งใกล้จะปิดจองแล้วอีกเล่มหนึ่ง)
ส่วนตัวแล้ว เห็นด้วยกับเหตุผลของท่านค่ะ
ดังนั้นตัวละครในเรื่องจึงไม่มีคนที่โดนธนูปักแล้วยังชิลได้อยู่ (ฮ่าๆ)
แต่ส่วนใหญ่คนใช้ธนูจะต้องเจอกับพวกปีศาจร่างยักษ์เลยทำให้ไม่เกิดผลเท่าไหร่
แต่พวกกลศึกในเรื่องก็พยายามเขียนให้สมจริงค่ะ
ทดลองอ่านแบบภาษาที่ยังไม่ปรับปรุงได้ที่นี่ค่ะ (แตกต่างจากในรูปเล่ม)
http://writer.dek-d.com/drago_dragonet/story/view.php?id=327659
PS. "หน้าที่ของเราคือก้มหน้าก้มตาทำในสิ่งที่ชอบไป จะได้รับการยอมรับรึเปล่า มันไม่ใช่เรื่องของเราแล้ว" - อุดม แต้พานิช
ประมาณว่าถ้าตัวละครนั้นตายด้วยลูกธนูดอกเดียวอาจจะโดนหาว่า'อ่อน'ก็เป็นได้...[TT^TT]
PS. น้ำตาของทุกคนนั้นมีค่า...มูลค่ามากน้อย...ขึ้นอยู่กับเหตุผล...น้ำตามันเป็นที่ระบายอารมณ์...ไม่ใช่สิ่งโสมน...เพราะมันคือ'น้ำตา'....
เฮ้ย! ใช้ Lv1 เคลียร์ DarkSouls เนี่ยนะ!!!! บ้า... เอ๊ยย! เมพเกินไปแล้ว!!!
(ดูจากจำนวนโซลที่เหลือท่านคงใช้ไปกับการตีอาวุธ+โล่เยอะพอดูสิท่า?)
เนื้อหาส่วนใหญ่ คนอื่นถกไปหมดแล้ว งั้นขอเพิ่มเติมคคห.ของผมนิดนึงละกัน
ธนูไม่ใช่อาวุธที่ทรงอานุภาพในสมัยก่อนนะครับ ถ้าเทียบเรื่องพลังทำลาย สู้ดาบยังไม่ได้เลย ข้อดีจริงๆของธนูคือระยะและการนำมาพลิกแพลงต่างหาก
-เนื่องจากธนูเป็นอาวุธระยะกลาง-ไกล จึงจัดได้ว่าเป็นอาวุธสำหรับเปิดการปะทะที่ดีที่สุด(ยิงก่อน ลดกำลังของฝ่ายตรงข้ามได้ก่อน)
-เนื่องจากธนูเป็นอาวุธประเภทยิง+เจาะทะลวง ถ้าใช้โจมตีสิ่งมีชีวิต มักจะนิยมชุบยาพิษกัน(แต่ในสงครามจริงๆ เค้านิยมยิงเยอะๆแทนใช้ยาพิษนะ ประมาณว่า เน้นจำนวนเข้าว่า) ถ้าโจมตีวัตถุ มักพันด้วยผ้าชุบน้ำมันแล้วจุดไฟก่อนยิง(และสามารถใช้ในการจุดชนวนพวกกับดักเพลิงได้ด้วย)
การที่จะยิงคนให้หงายได้ ธนูต้องมีความเร็วที่สูงมาก ซึ่งการจะทำแบบนั้น คนยิงก็ต้องมีพละกำลังที่สูงมาก+ธนูต้องแข็งแกร่งมาก ถ้าว่าตามนิยายอิงประวัติศาสตร์จีน ต้องพวกระดับ ม้าเฉียว ฮองตง (3ก๊ก) หรือ เจอเป (ฮั่น-มองโกล) โน่นแหละ ถึงจะทำได้
ปล. นับก๊วยเจ๋งไหม อันนั้นโคตรมือธนูเทพเลย -*-
เรื่องใช้ธนูยิงคนตาย ถ้ามันคริติคอล(โดนจุดตาย เช่น แสกหน้า กลางอกโดยไม่มีเกราะ) ก็ตายจริงๆแหละครับ....
แต่ธนู ยังป้องกันได้ด้วยเกราะหมวก โล่ ฯลฯ นะ ยิ่งถ้าลองเทียบกับดาบใหญ่หรือทวน ฟันมาเต็มแรง หมวกเกราะหรือโล่บางๆเอาไม่อยู่นะเออ
เรื่องความอดทน อย่าเอาคนสมัยนี้ไปเทียบกะคนสมัยก่อนครับ ทหารสมัยก่อนเค้ารักษาแผลกันแบบไม่มียาชากันนะ(เต็มที่ก็สารเสพติดบางชนิด) แถมยังรอดกันมาได้ด้วย ลองเป็นสมัยนี้สิ เหอๆ
ปล. ค่าHPของคนสมัยก่อนเยอะครับ เอามุขนี้ไปเล่นในนิยายแฟนตาซีย้อนยุคได้สบาย
เรื่องสุดท้าย พลธนูยักษ์หรอ คล้ายๆนี่สินะ
แต่ถ้าระยะประชิด-กลาง สำหรับมือธนูต้องนี่แหละ
หน้าไม้ขงเบ้ง พลังโจมตีต่ำ แต่รัวได้ 10 นัดใน 15 วินาที ^^
PS. จะความหวังหรือความฝัน ข้าก็จะขอคว้ามันมาด้วยตัวของข้าเอง!!
@16
ผมตายตรงบอสบ่อยครับเพราะเล่นด้วย lv1 โดนสะกิดทีสองทีก็กลับกองไฟแล้ว(ยิ่งตรงKalameet กับ Manus นี่ตายเป็น20รอบ) โซลเลยหายเรียบ จริงๆถ้านับโซลที่เอาไปเททิ้งตรงบอสแล้วผมมีเป็นล้านนะ
ผมเสียโซลไปกับการ+ของน้อยมากเลยนะ ทั้งเกมใช้อาวุธอยู่สองชิ้น ชุดก็มีแต่ถุงมือกับกางเกง เสื้อใส่ไม่ได้เพราะกลิ้งไม่ถนัด ถ้าจะใช้โซลก็แค่ซื้อลูกดอกอย่างเดียว เวลาตายเลยไม่เคยคิดจะตามเก็บนั่นแล
@17
พูดถึงธนูไฟแล้วนึกขึ้นได้
มีบางเรื่องที่เอาธนูไฟมาใช้โจมตีคนแทนที่จะใช้กับสิ่งของ ถ้าจำไม่ผิดธนูที่พันผ้าชุบน้ำมันจะหนักและยิงได้ไม่ไกลเท่าที่ควร แถมไฟยังทำให้แผลสมานกันอีกด้วย(สมาน? ไม่แน่ใจแฮะ)
และบางทีพวกเล่นเอาธนูไฟไปใช้กับปราสาทที่สร้างจากหินนี่ก็ยังไม่เข้าใจว่ามันมีความหมายอะไรเป็นพิเศษรึเปล่านะ
#18 แล้วแต่โครงสร้างของนิยายแต่ละเรื่องครับ
ธนูไฟในนิยายแฟนตาซีอาจจะไม่เหมือนกับธนูไฟในนิยายอิงประวัติศาสตร์เลยแม้แต่นิดเดียวก็ได้
ธนูไฟในนิยายแฟนตาซีอาจจะเกิดจากเวทไฟหรืออะไรก็ตามแต่(ที่จขร.แต่งขึ้น) ซึ่งถ้าเป็นแบบนั้น สามัญสำนึกปรกติก็จะใช้ไม่ได้ครับ
ไฟไม่ได้ช่วยในการสมานแผลนะครับ ความร้อนอาจจะช่วยในการฆ่าเชื้อ แต่ถ้าโดนไฟแรงๆจนเป็นแผลไฟใหม้ เนื้อเยื่อบริเวณนั้นจะตายและขัดขวางการฟื้นฟูสภาพของร่างกายครับ
ธนูไฟใช้กับปราสาทที่สร้างจาก"ดิน"ได้ดีครับ เพราะมันจะเผาดินให้ร่วน ง่ายต่อการเอาแรม(Ram)เข้าปะทะ ซึ่ง"หิน"ก็น่าจะอยู่ในกรณีเดียวกัน
แต่โดยทั่วไป ทหารจะใช้ธนูไฟในการยิงข้ามกำแพงเข้าไปโจมตีบ้านเมืองโดยตรงครับ
PS. จะความหวังหรือความฝัน ข้าก็จะขอคว้ามันมาด้วยตัวของข้าเอง!!
อ่านความเห็นของจขกท.ที่พูดถึงธนูไฟแล้วยิงใส่คน ไม่ทราบว่าจขกท.เคยดูหนังหรือซีรีย์ที่มีการใช้ธนูประเภทนี้ผ่านตามาบ้างไหม ไม่มีใครเขายิงธนูไฟใส่คนตรงๆ หรอกครับ ถ้ามันไม่สุดวิสัย orz
PS. บัลลังก์นี้มิเคยปรารถนา บัลลังก์นี้มิเคยคิดลุ่มหลง บัลลังก์นี้มิเคยคิดชื่นชม บัลลังก์นี้มิเคยสมสุขทรวง / ไม่มีใครปฏิเสธกรรมที่เรียกว่า "การกระทำ" ได้หรอก
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?