เพื่อนม.ปลาย <3

[อยากบอก]

เห็นทุกคนที่จบจากโรงเรียนไป แล้วเข้าสู้รั้วมหาวิทยาลัย ก้มีแต่คนพูดว่าเพื่อนในมหาลัยหาเพื่อนแท้ยาก ก็ไม่รู้ว่าจิงหรือป่าวน้ะ แต่ตอนนี้เราอยู่ม.6 เรามีความสุขกับการได้ใช้ชีวิตอยู่กับเพื่อนๆ ได้ทำกิจจกรรมร่วมก หัวเราะร้องให้ด้วยกัน มันเป็นความสูขที่ไม่สามารถที่จะอธิบายเป็นคำพูดได้ แต่พอคิดเรื่องที่ว่าเราจะได้อยู่ด้วยกันอีกไม่นาน มันก็รู้สึกใจหาย ทุกคนต่างมีความฝันของตนเอง ต้องไปตามทางของตนเอง ที่ทำได้ตอนนี้คือ จะทำวันนี้และทุกๆวันต่อไปให้ดีที่สุด จะเก็บเรื่องราวดีๆในโรงเรียนแห่งนี้ไว้ให้มากที่สุด เพราะหลังจากที่จบไปแล้ว เราคงไม่ได้มาทำอะไรแบบนี้อีก รักเพื่อนให้มาก มีอะไรไม่เข้าใจกันก็ทำความเข้าใจกัน ก่อนเวลาเหล่านี้จะไม่มีอีก ลองนึงถึงวันที่เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน เราจะรู้สึกยังไง ?? เวลาเราเสียใจ ใครจะคอยตอบว่า่ ่ ไม่เป็นไร -ยังมีกูที่ไม่ทิ้ง- ่ #เมื่อนึกถึงคำนี้ที่เพื่อนพูดแล้วอยากร้องให้ทุกทีเลยอ่ะ TT จะมีสักกี่คนที่พูดกับเราแบบนี้แล้วเค้าทำอย่างที่พูดจิงๆ บอกตรงๆว่าหายาก เจอเพื่อนมาหลายแบบดีบ้าง ไม่ดีบ้าง หรือแบบไม่ดีเลยก้มี #เอาเป็นว่ากว่าจะเจอเพื่อนแท้ก้เหมือนงงมเข็มในมหาสมุทรก้ว่าได้ แล้วเมื่อฉันงมมันเจอ ฉันสัญยาว่าจะเก็บรักษามันไว้อย่างดี <3 คุณก็เหมือนกัน ถ้าเจอมัน ก็จงรักษามันไว้อย่างดี :) เพราะเราปฎิเสธไม่ได้ว่าเพื่อนก็คือส่วนหนึ่งของชีวิตเราเหมือนกัน และสุดท้าย รักเพื่อน ก็อย่าลืมรักตัวเอง และครอบครัวด้วยน้ะค้ะ ;P