[ถาม] สมมติว่าคุณกำลังมีนิยายอยู่ในมือ

[Seesor]

สมมติว่าคุณมีนิยายอยู่ในมือเล่มหนึ่ง คุณจะไล่อ่านจากตรงไหนก่อนคะ และมีหลักในการเลือกอ่านนิยายอย่างไร?

ถามเพราะอยากรู้ค่ะ พอลองถามป้า หรือ แม่ ก็มีหลักการเลือกนิยาย, การไล่อ่านไม่เหมือนกันเลย

ของเรา

หลักการเลือก
ดูแนวของเรื่อง 
ดูปกไม่ก็ชื่อเรื่องค่ะ =.,= ถ้าปกสวยดึงดูดก็มีชัยไปกว่าครึ่ง ถ้าชื่อเรื่องบ่งบอกเนื้อเรื่่องหรือน่าสนใจก็จะดีมากกกกก
จากนั้นก็อ่านปกหลังสองรอบ พิจารณาความน่าอ่าน

สมมติเลือกได้แล้ว
เราจะเปิดหน้าหลังสุดค่ะ ถ้าจบแฮปปี้จะอ่านต่อ 5555 >> เปิดหน้าเริ่มเรื่อง ถ้าขึ้นดี น่าสนใจ ภาษาสนุกก็โอเค >> คำนำสำนักพิมพ์ >> คำนำนักเขียน, เรื่องของนักเขียน, จากใจนักเขียน อะไรก็ว่าไป >> สุดท้ายก็เริ่มอ่านแต่ต้นจนจบ


ท้ายสุดจริงๆ คือวิจารณ์นิยายเป็นข้อๆ ในหัว ก่อนจะส่งให้เพื่อนยืมต่อพร้อมบอกข้อดีข้อเสียเสร็จสรรพ (#มันคือ? 55555)


แล้วคุณล่ััะคะ?

Comments

[ฮุคโกะ]

ปก -> คำโปรยด้านหลัง -> รูปภาพประกอบ -> คำนำนักเขียน (ถ้าเป็นนักเขียนผู้ชายจะเข้าไปดูเฟสบุ๊ค ถ้าหล่อจะหาซื้อผลงานอีก) -> คำนำสำนักพิมพ์ -> รูปประกอบ -> อ่าน -> จบ -> ถ้าสนุกก็จะเข้าไปรีวิวในเฟสบุ๊คเพจของนักเขียน -> 

[Seesor]

นักเขียนชายหาหล่้อยากมากเลยค่ะ -_-

[ฮุคโกะ]

จริงๆ หน้าตายังไงถ้าแต่งสนุกผมก็รักหมดอะ ยินดีเสียเงินซื้อ ทั้งผู้หญิงทั้งผู้ชาย กะเทย ทอม ดี้ ไบ เชอรี่ เลสเบี้ยน ซื้อหมดเลยจ้า ถ้าโดนใจ 55555555555555

[lazyboygame]

ปก ชื่อเรื่อง ภาพปก ผู้แต่ง สำนักพิมพ์ เนื้อเรื่ิงช่วงแรก กระแส ราคา

[ก็เพ้อเป็น...]

ถ้ามีนิยายอยู่ในมือแสดงว่าผมตัดสินใจซื้อกลับบ้านมาแล้ว เพราะฉะนั้นผมจะอ่านตั้งแต่บทนำไปจนจบบทส่งท้ายโดยไม่อ่านข้ามเลยครับ เพราะผมรู้สึกว่าการอ่านข้ามมันเป็นการไม่ให้เกียตินักเขียนครับ(ถึงแม้นักเขียนจะไม่รู้ว่าเราอ่านข้ามรึเปล่าก็ตาม) จบจากตรงนั้นก็จะอ่านจากใจนักเขียนทีหลังสุดฮะ^^ อ่อ..ผมไม่เคยเปิดอ่านตอนจบก่อนเลยซักครั้ง เพราะอยากลุ้นไปตามเรื่องมากกว่า ไม่เข้าใจว่าทำไมหลายคนชอบอ่านตอนจบของเล่มก่อนนะฮะ??

[Moji]

กรณีที่ไปซื้อหนังสืออารมณ์อยากซื้อหนังสือมาอ่าน โดยไม่ได้หาข้อมูลรีวิวนิยายไปเลย เราจะพิจารณาจาก

แนวเรื่อง ภาพปก คำโปรย หากอ่านเนื้อหาด้านในได้จะอ่าน สำนักพิมพ์ พลิกดูสันปกว่ากาวแน่นสนิทดีไหม ปกยับเป็นร้อยหรือฉีกขาดหรือเปล่า (เป็นคนรักหนังสือมากกก)

ส่วนเรื่องราคาไม่เคยเกี่ยง แม้มีแบบปกอ่อนปกแข็งให้เลือก แต่ถ้าอยากได้มากๆ ควรค่าแก่การเก็บไว้นั่งอ่านนั่งมองอย่างภาคภูมิใจ จะคว้าปกแข็งทันที เล่มละเป็นพันก็ซื้อ 

[Daruma]

ไม่ค่อยได้สนใจจะอ่านที่ไหนเป็นพิเศษ
ก็คงเหมือนคนอื่นๆ คือ เรื่องย่อ
เพราะผมเป็นพวกไม่สนใจชื่อ
กับความสวยงามของหน้าปกอยู่แล้ว

ส่วนเรื่องการเลือก (เข้าโหมดจริงจัง)
ผมจะเอียงตัวเล่ม เช็คสันหนังสือก่อนเป็นอันดับแรก
มีรอยบุบไหม? มีรอยรัดจากเชือกหรือเปล่า?
ตรวจด้วยสายตาเสร็จก็จะใช้นิ้วรูดสันประมาณสามรอบอีกครั้ง
ต่อด้วยการเอียงวนไปรอบๆ ดูว่ากระดาษรอบนอกมีรอยหรือเปล่า
ตัวกระดาษเนื้อหาเกยล้นหน้าปกไหม ?
ถ้าทุกอย่างปกติสุขก็จะยิ้มแก้มปริ
(ที่จริงติดนิสัยตรวจเช็คแบบนี้มาจากการเลือกซื้อการ์ตูน)

[Seesor]

คือแบบ สุดยอดมาก ท่านบรรยายจนเราเห็นภาพว่าท่านตรวจเช็คไกปืน ใส่ลูกโม่ ยกไก อะไรเรียบร้อยเ้ลยอะค่ะ =[ ]=

[ริมฟ้า]

ผมไม่เคยเลือกอ่านนิยายจากปกเลยครับ ปกเป็นแค่ส่วนประกอบที่เล็กมาก ๆ ในการเลือกอ่านนิยายของผม...

ผมดูชื่อเรื่องก่อนครับ ถ้าไล่สันปกแล้วเจอชื่อเรื่องที่น่าสนใจ ผมจะหยิบขึ้นมาเปิดหน้าแรก แล้วเปิดผ่าน ๆ เพื่อดูภาษา ถ้าใช้สรรพนามบุรุษที่ 1 ในการบรรยาย ผมมักจะวางคืนเพราะผมไม่ชินกับการอ่านนิยายที่ใช้สรรพนามบุรุษที่ 1 ถ้ากวาดตาผ่านเป็นเรื่องรักวัยรุ่นที่เนื้อหาค่อนไปทางกรี๊ดกร๊าด นางเอกโวยวาย พระเอกเพลย์บอย เการักที่เกาหลี ง๊องแง๊ง งอนกันไปงอนกันมา ผมมักจะวางครับ... (ขอโทษทีนะ แบบ...เลยวัยแล้วอ่ะ ฮ่าๆๆ) 

ถ้ากวาดตาผ่านแล้วภาษาโอเค มีแรงดึงดูดมากพอ ผมจะอ่านคำนำนักเขียน คำนำสำนักพิมพ์ และคำโปรยปกด้านหลังครับ จะได้ทราบคร่าว ๆ ว่าเนื้อหานิยายเกี่ยวกับอะไร? ตรงกับความสนใจของผมหรือเปล่า? เนื้อหาน่าสนใจขนาดไหน? 

จากนั้นผมจะเปิดอ่านคร่าว ๆ อีกครั้ง เริ่มจากหน้าแรก ๆ ข้ามไปหน้ากลาง ๆ แอบอ่านเป็นช่วง ๆ ถ้าน่าสนใจจริง ๆ ผมจะพลิกไปดูตอนจบว่าแฮปปี้เอ็นดิ้งหรือเปล่า พระเอกนางเอกสมหวังกันไหม ถ้าครบตามเงื่อนไขในใจผม ผมจึงหยิบขึ้นมาครับ ^^

แต่ส่วนใหญ่ผมไม่ค่อยควักตังค์ซื้อนิยายนะ (อ้าว) ผมจะซื้อนามปากกาที่ชอบจริง ๆ หรือสำนักพิมพ์ที่โอเคจริง ๆ หรือไม่ก็เคยยืมมาอ่านแล้วติดใจจนต้องเสาะหามาเป็นของตัวเอง ปกติผมจะซื้อหนังสือเกี่ยวกับตำนานของโลก เรื่องลี้ลับ ประวัติบุคคลสำคัญ ประวัติศาสตร์โลก โบราณคดี ท่องเที่ยวครับ ^^ ส่วนนิยายชอบเข้าไปยืนอ่านคำนำกับคำโปรยปกหลังเพื่อดูว่าตลาดหนังสือนิยมนิยายแนวไหนครับ แล้วไปยืมอ่านที่ห้องสมุดเอา ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ

[Seesor]

//นอกเรื่องแปปส์
ชอบอ่านแนวนั้นเหมือนกันเลยค่ะ
เราชอบประวัติศาสตร์เหมือนกัน โดยเฉพาะประวัติศาสตร์ไทย, อียิปต์ เทพเจ้ากรีกโรมัน เทพเจ้าพราหมณ์ฮินดู ประวัติบุคคลสำคัญ(เน้นประวัติศาสตร์ไทย)

คือความจริงตัวเองอายุ 16 เอง
แต่อ่านเกินวัยดีเนอะ 555 T^T

[ริมฟ้า]

555 ไม่เกินวัยหรอก ผมก็อ่านเรื่องไอยคุปต์โบราณมาตั้งกะม.ต้นเหมือนกัน เคยฝันอยากเป็นนักอียิปต์วิทยานะ แต่ดันกลัวคำสาป ฮ่าๆๆๆๆๆๆ เทพกรีก-โรมันก็สนใจ เพียงแต่ว่าเรื่องของเทพกรีก-โรมันจะค่อนข้าง...อืม...เน้นเทพว่ามีอารมณ์เหมือนกับมนุษย์มากเกินไปนิด ผมชอบเรื่องเทพของจีนมากกว่า ประวัติศาสตร์จีนก็ชอบ รู้สึกว่าเขายิ่งใหญ่และมีความคิดลึกซึ้งดี ผมชอบประวัติศาสตร์ต่างชาติมากกว่าของไทย เพิ่งมีช่วงหลัง ๆ หันมาสนใจศึกษาประวัติเกจิอาจารย์ดัง เช่น สมเด็จพระพุฒาจารย์โต หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ก็เลยเลยไปอ่านเกี่ยวกับเครื่องรางของขลังซะงั้น (ฮา) เร็ว ๆ นี้ได้อ่านเรื่องอิทธิพลของตะวันตกกับเจ้านายฝ่ายในในสมัย ร.4-ร.6 น่าสนใจมาก ๆ ลองหาอ่านดูนะ จำชื่อหนังสือไม่ได้แล้ว แต่เป็นหนังสือจากวิทยานิพนธ์ มีเรื่องที่อ่านแล้วแอบตาโตเยอะมากเลย ^^ ตอนนี้มีหนังสือเกี่ยวกับเทพพราหณ์ฮินดูของส.พลายน้อยซื้อเก็บไว้เล่มหนึ่ง ยังไม่ได้เอาออกมาอ่านซักที ช่วงนี้ไม่ค่อยว่าง

ศึกษาเยอะ ๆ แหละดีแล้ว อ่านตั้งแต่อายุยังน้อยจะได้มีความรู้สะสมมาก ๆ ^^ คุยกันได้เลยนะเนี่ย ชอบอะไรเหมือน ๆ กันเลย เพียงแต่ผมเป็นคนความจำสั้น บางทีอ่านแล้วก็ลืม จะจำได้แค่คลับคล้ายคลับคลาเท่านั้นแหละ ฮ่าๆๆ

[เดี๋ยวนะ... ขอนึกก่อน]

ก็อ่านไปเรื่อย ๆ ...

ถ้าถูกใจก็อ่านอีกรอบ...

[Seesor]

สนใจประวัติศาวตร์เช่น สุโขทัย พระนเรศวร เรื่องที่ไม่ค่อยมีคนรู้เ้กี่ยวกับประวัติศาสตร์อะค่ะ ส่วนเทพเจ้านี่ของจีนยังไม่้เคยอ่านเลยค่ะ ชอบเทพกรีกกับเทพฮินดูมากๆ เลย แต่ก็จริงค่ะที่ีเทพกรีกมีอารมณ์เหมือนมนุษย์มากเกินไป รัก โลภ โกรธ หลง เยอะเกิน
นอกจากนี้ยังชอบวรรณคดีไทยกับพุทธประวัติด้วยค่ะ สนุกและน่าสนใจดี

555555

[ริมฟ้า]

งั้นก็ต้องเคยอ่านเกี่ยวกับพระสุพรรณกัลยาแน่เลย ผมกลับไม่ค่อยรู้เรื่องประวัติศาสตร์ช่วงนี้สักเท่าไหร่ ที่ชอบเทพทางพราหมณ์ฮินดูเพราะนับถือพระพิฆเนศด้วยหรือเปล่าครับ ^^ ผมศึกษาเทพจีนเพราะนับถือพระแม่กวนอิม และตอนเด็กชอบดูไซอิ๋ว ^^ พุทธประวัติทราบคร่าว ๆ แต่ชอบเกี่ยวกับปางพระพุทธรูปและประวัติพระพุทธรูปครับ ^^ เขียนเรื่องนี้ตอนกลางคืนแล้วรู้สึกขนลุกวูบวาบชอบกล ฮ่าๆๆ เพราะเรื่องที่รู้มาเป็นความศักดิ์สิทธิ์และปาฏิหาริย์ที่สุดยอดครับ

เอ๊ะ เขียนไปเขียนมา เรื่องราวลึกลับที่เคยอ่านก็วนกลับเข้ามาในความทรงจำ ผมคงต้องรีบนอนก่อนจะนอนไม่หลับซะแล้ว ฮ่าๆๆๆๆๆ ประวัติศาสตร์ไทยบางเรื่องออกแนวลึกลับและน่ากลัวนะ ขนาดมรว.คึกฤทธิ์ยังเคยได้ิยินเสียงหมาหอนเพราะ... เออ... อย่าเล่าดีกว่า ผมกลัว ฮ่าๆๆ ผมไม่ค่อยศึกษาประวัติศาสตร์ไทยเพราะแบบนี้แหละ บางเรื่องก็...เออ...กลัวครับ ฮ่าๆๆ แย่แล้ว ผมนอนดีกว่า เดี๋ยวคิดออกมากกว่านี้จะนอนไม่หลับ อ๋อย เห็นผมเป็นคนชอบอ่านเรื่องลี้ลับ แต่ความจริงผมเป็นคนขี้กลัวมากถึงมากที่สุดเลยนะ บางเรื่องอ่านแล้วก็อยากจะลืมซะงั้น

[K.W.E.]

ปก
สารบัญ
ตอนแรก
สุ่มสัก 3-4 ตอนแบบผ่านๆ
ตอนจบ

สแกนคร่าวๆประมาณนี้ครับ

[หัดมาร]

อ่านหลังปกแล้วเปิดดูบทเเรกด้วยความกระหาย จากนั้นอ่านไปเรื่อยๆๆๆ จบปุบกลับมาอ่านตอนที่โดนใจอีกสักสองเที่ยวซ้ำ แล้วค่อยสำรวจสิ่งที่เหลือต่อจากนั้น ถ้าชอบมากจะสำรวจทุกตัวอักษร ก่อนเก็บเข้าชั้น ถ้ารักหน่อยก็จะเปิดดูทุกวันเป็นอย่างนั้นสักสองอาทิตย์เหมือนทักทายเพื่อน

[@~SuGaR_bRoWn~@]

เริ่มจากปก ชื่อผู้แต่ง คำโปรยด้านหลัง จากนั้นพลิกไปมาอีกสองสามรอบ ถ้าเปิดได้ก็จะดูบทนำค่ะว่าน่าสนใจมั้ย แล้วก็วกไปคำนำนักเขียน ถ้าโอเคก็อ่านต่อ แต่เาเปิดไม่ได้ส่วนใหญ่จะไปหารีวิและข้อมูลในเนตก่อนค่ะ

[Pleonaste]

ปก>>ชื่อเรื่อง>>ปกหลัง>>คำนำสำนักพิมพ์>>จากใจนักเขียน>>บทแรกๆ>>บทสุดท้าย(จบค้างมั้ย ถ้าค้างจะได้คอยภาคสองออกก่อนค่อยมาซื้อ>>ควักมือถือขึ้นมาหาว่ากี่เล่มจบ ดราม่าหักมุมรึเปล่า>>ซื้อ ...แลดูเรื่ิองมาก = w = ;;

[✿ อิมเมจิ้น ✿]

ปกหน้า > ปกหลัง > บทนำ > ไล่อ่านต่อตั้งแต่ต้นจนจบ

[เธ]

ปก > ชื่อเรื่อง > นักเขียน > สนพ. > คำนำนักเขียน > บทแรก (อาจจะถึงบทสอง บทสาม ก็ได้ค่ะ) > ตอนจบ (หน้าสุดท้าย หรือ ทั้งบทส่งท้าย) > กลางเรื่อง (สุ่มๆเอาสักสาม สี่ หน้า) > กลับไปอ่านต่อจากที่อ่านไว้ (ก่อนไปอ่านตอนจบน่ะค่ะ) > อ่านไปเรื่อยๆ