Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

วิธีปราบน้องสาวจอมป่วนที่ดื้อเงียบ .... เมื่อวันหนึ่งพี่ชายต้องใช้ไม้เรียวกับน้องสาว

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
สวัสดีครับ

วันนี้ผมจะมาเล่าเรื่องราวน่ารักๆปนโหดในครอบครัวผมให้ฟัง ผมมีน้องสาวอยู่หนึ่งคนตอนนี้เธอเรียนอยู่ มอ ห้า แล้ว ตั้งแต่เด็กจนโตเธอเป็นคนน่ารักเรียบร้อย ไม่มีเรื่องใดใดที่ทำให้ครอบครัวต้องปวดหัว ส่วนผมตอนนี้อายุ ยี่สิบเจ็ดปี ทำงานเป็นนักวิจัยอยู่ที่หน่วยงานราชการแห่งหนึ่ง

ตั้งแต่เล็กจนโตผมก็ไม่เคยคิดว่าจะต้องมีเรื่องที่จะต้องลงโทษน้องสาวที่รักด้วยตัวของผมเอง เรื่องราวมีอยู่ว่าหลังจากที่เธอหายป่วยคุณหมอสั่งให้กินยาจนหมด ผมไม่เคยไปตรวจสอบว่าเธอกินยาหรือไม่เพราะคิดว่าเธอคงรับผิดชอบตัวเองได้ แต่แล้ววันหนึ่งผมเข้าไปในห้องนอนของเธอถามหากรรไกร เธอบอกว่า อยู่ในลิ้นชักคะพี่หยิบเอาเลย ทันทีที่ผมเปิดลิ้นชักสิ่งที่ผมเจอคือ ยาที่ถูกซ่อนอยู่กว่าสิบเม็ด
ผมหยิบมันขึ้นมาให้เธอดู เธอเองก็อยู่ในสภาพตกใจ หน้าซีดเผือด ไม่มีคำแก้ตัวใดใด นอกจากบอกว่า หนูขอโทษคะ

ผมยอมรับว่าในระยะแรกผมโกรธมาก สำหรับผมเธอจะซนแค่ไหนเรื่องอะไรผมไม่ว่า แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับสุขภาพของเธอซึ่งผมค่อนข้างซีเรียส ผมและเธอเงียบไปซักพัก ผมเป็นฝ่ายตัดสินใจทำลายความเงียบขึ้นด้วยการบอกว่า

" พี่คงต้องลงโทษหนู " เธอเงียบไม่มีคำพูดใดใด นอกจากพยักหน้าด้วยใบหน้าที่เริ่มซีดเผือด ผมเดินออกจากห้องน้องสาวเพื่อไปหาอุปกรณ์ สิ่งที่ผมได้มาคือไม้บรรทัดไม้ขนาดยาวพอสมควร เมื่อเธอเห็นสิ่งที่ผมถือมา เธอถามขึ้นว่า พี่จะตีหนูจริงๆเหรอคะ ผมพยักหน้าแล้วบอกว่า พี่ต้องทำครับ หลังจากนั้นเราเริ่มบทสนทนาเดี่ยวกับการลงโทษที่จะเกิดขึ้น

ผม .... น้องแก้มยอมรับการลงโทษด้วยไม้เรียวได้ไหมครับ
น้อง.... หนูมีตัวเลือกไหมคะ ( ยัยหนู กะจะตลกกลบเกลื่อนนะ ไม่ได้ผลซะหรอก อิอิ )
ผม....พี่ขอลงไม้ตามจำนวนยาที่เหลือนะครับ ซึ่งมีอยู่เก้าเม็ด
น้อง.... โอเคคะ

หลังจากนั้นผมให้น้องนอนคว่ำลงบนเตียง นี่คือวินาทีที่หัวใจผมเต้นแรงมาก ผมไม่เคยทำให้เธอเจ็บมาก่อน ผมลงไม้บริเวณก้นเธอค่อนข้างแรงในห้าครั้งแรก จนผมได้ยินเสียงเธอสะอื้น วินาทีนั้นผมตัดสินใจว่าจะหยุดผมทำต่อไปไม่ได้อีกแล้ว แต่อีกใจหนึ่งบอกผมว่า ผมจะต้องให้บทเรียนกับเธอ ผมตัดสินใจหยุดประมาณห้านาทีแต่เอาไม้วางทาบไว้บนก้นเธอให้เธอรู้ว่าการลงโทษยังไม่จบ จากนั้นในสี่ครั้งสุดท้ายผมตีเธอเบาลง เมื่อการลงโทษเสร็จสิ้นผมอยู่เฝ้าเธอ ปลอบเธอจนเธอหยุดร้องไห้ แต่เป็นผมที่เมื่อเข้าห้องนอนแล้วกลับน้ำตาไหลเสียเอง

สุดท้ายนี้ผมอยากจะบอกว่า การลงโทษทางกายไม่ใช่เรื่องผิดแต่ควรจะทำให้ถูกต้อง ไม่ใช่ทำด้วยอารมณ์ และควรจะอธิบายให้ผู้ที่ถูกลงโทษเข้าใจว่าเราทำไปทำไมและทำให้เขารู้ให้ได้ว่าเราทำไปเพราะรักเขา

ขอบคุณครับ

แสดงความคิดเห็น

>

6 ความคิดเห็น

Fahmommy 5 เม.ย. 58 เวลา 17:16 น. 3

ทำถูกแล้วค่ะ คุณพี่ชายที่ดีมากค่ะ สอนน้องต่อไปนะคะ เยี่ยมเลยค่ะจขกท.

0

ความคิดเห็นนี้ถูกลบ

ถูกลบโดยเจ้าของความเห็น