สังคมในมหาลัยเจอเเต่พวกไฮโซ ทำไงดี?
ตั้งกระทู้ใหม่
......เมื่อมหาลัยเปิด ผมดีใจมากก อยากเจอเพื่อนใหม่ สังคมใหม่ๆ อยากจะรู้ว่าชีวิตมหาลัย เด็กหอเป็นไง ในความคิดตอนแรก ผมย้ายอยู่หอนอก ซึ่งทางหอในมหาลัยเต็ม(ทางมหาลัยไม่บังคับหอใน)ผมจึงอาศัยหอใกล้ๆมอ ราคาย่อมๆไม่แพงนัก เพราะอยู่คนเดียว ยังไม่ค่อยรู้จักใคร ผมมีความสุขมากในตอนนั้น
.......วันแรกเป็นวันกิจกรรมทางมหาวิทยาลัย มีการรับน้องใหม่ ผมก็ไปร่วมแต่ยังไม่รู้จักใครนัก ผมเป็นคนขี้อายไม่กล้าทักใครก่อน เลยไม่กล้าทำความรู้จักใคร.. จนมีเพื่อนคนหนึ่ง!! เค้าเข้ามาทักผมและพูดว่า..."นายๆนายมาจากโรงเรียนไรอะ" เสียงนั้นทำให้ผมรู้สึกใจชื้นขึ้นเมื่อมีคนมาทำความรู้จักผม.. ผมก็บอกชื่อ ร.ร เรียนไป เค้าก็ตอบกลับว่า"นายเป็นคนต่างจังหวัดเหรอ? พ่อแม่ทำงานอะไร?" ผมก็บอกเค้าไปว่า"บ้านเราอยู่... พ่อแม่ ทำนาอะ พ่อแม่แกอะ" "อ้อ พ่อแม่เราเหรอเปิดบริษัทขนส่งสินค้าระหว่างประเทศอะ" ผมคิดในใจเค้าคเพื่อนงรวยมากแน่เลยเปิดบริษัท และ มันก็รวยจริงๆมันขับรถมินิคูเปอร์ มาเรียนทุกวัน แต่มันเป็นคนนิสัยดีมากก ไม่รังเกียจหรือดูถูกเราเลย มันมีชื่อว่า"ฟลุ๊ค "เพื่อนผมคนนี้ ฟลุ๊ค จะคอยถามผม ตลอด ว่า ไปเรียนยังไง กลับหอยังไง จะมาส่งมารับผมที่หอ จนผมรู้สึกเกรงใจเค้าเป็นอย่างมากก ...แต่วันหนึ่ง ฟลุ๊คพาผมไปกินร้านอาหารย่านหนึ่งซึ่งเป็นย่านที่ค่อนข้างจะไฮโซมาก เพราะเปิดเมนูมากราคาอาหารไม่ต่ำกว่า200 ทุกเมนู ผมรู้สึกตัวเล็กลง เล็กลง เพราะตังในกระเป๋ามีแค่150บาท แต่ฟลุ๊คใจดี มันบอกว่า"ไม่ต้องจ่าย เราเลี้ยงเอง" และมันก็ทำยังงี้เวลาชวนไปร้านอาหารใหญ่ๆแทบทุกมื้อ ผมรู้สึกเกรงใจมาก จนผมต้องหาข้ออ้างปฎิเสธมันเพือไม่ต้องไปกินข้าวกะมันช่วงพักหลังๆ
.... แค่นั้นแหละคับบ เพื่อนๆ.... เค้าทำหน้าทำตาเหมือนจะดูถูกผมมากกก และซุบซิบกะไอฟลุ๊คแต่ไอฟลุ๊คนิ่งๆ เพื่อนมันก็ถามผมว่า"เรียนอยู่ภาคinterหรอวันหลังติดรถเรามาก็ได้ไม่ต้องเอามอไซค์มาเองอายเค้าา " แต่นั้นละคับเพื่อนผมไม่รู้จะพูดยังไงก็คำเหยียดหยามของเขา ไอฟลุ๊คก็ไม่เท่าไหร่ แต่เค้าคนนั้น ทำเหมือนรังเกียจเรามากก ยิ่งวันไปเรียน ก็จับกลุ่มนินทาผมม มีแต่ไอฟลุ๊คคนเดียวเท่านั้นที่เข้าใจ ผมไม่รู้ว่าจะทนสังคมคุณหนูได้นานแค่ไหน ถ้าไม่ไหววผมขอซิ่วไปมหาวิทยาลัยใกล้บ้านดีกว่า.....
กด
29 ส.ค. 57 เวลา 05:20 น.
36,253
views
193 ความคิดเห็น
ผมว่านะพี่ คนแบบนี้คงต้องพาลงภาคสนามให้เยอะหน่อย
ไม่งั้นต่อไปเขาจะอยู่กับสังคมอย่างพวกเราไม่ได้นะ
พูดตรงๆก็คือมันน่าสงสารนั่นเองครับ
#แบบพี่ฟลุ๊กผมว่าโอเคเลยครับ+
ขขอยืมเงินเลย รับรองหายกันเกลี้ยง
เป็นคนนานาแต่มาเรียนในสังคมที่สูง
น้องต้องรู้จักว่างตัว และปากก็ต้องดีตามไปด้วย แหม่ฟลุ๊กหรือคนที่ชอบนินทาน้อง
แหม่วันนี้ใส่เสื้อดูหล่อจังนะ เฮ้ย! รถแก่คันนี้เขาท่าว่ะ! อะไรแบบนี้ มันจะทำให้น้องรอด
ไม่มีผมประโยชน์ เรียนงั้นๆๆ แต่ปากดีเขาไว้ รับประกัน รับส่งฟรี กินฟรี ตลอดระยะเวลา4ปี
เราจงเป็นคนดีที่ฉลาดรู้จักเอาตัวรอดและพลิกแพลง จงใช้สมองบริหารปาก ทำให้เพื่อนไฮโซ
ขาอ่อนมาเป็นทาส มารับ มาส่ง กินฟรีตลอดสาย แต่ในทางเดี่ยวกันเราก็ต้องมีผลประโยชน์ด้วย
คือปัญญา ตั้งใจเรียนเป็นที่พึ่งของเพื่อนได้ ที่นี้น้องก็ไม่จำเป็นต้องไปเป็นทาสมันกลับ แค่ปากก็พอแล้ว . ฉลาดๆหน่อย สังคมกรุงมันอันตรายอะน่ะ!
อดทน หน่อย เพื่อคนข้างหลัง บิดามารดา และครอบครัวในอนาตคอันใกล้ของน้อยไง
คิดบวกเขาไว้น่ะจ๊ะ จุ๊บจุ๊บโชคดีจร้าาา.
พึ่งเคยเห็นคนไม่รู้จักผัดกระเพรา คือมันมีคนขนาดนี้เลยเหรอ จะไม่แปลกใจนะว่ากินไม่ได้แต่ก็รู้จัก เพราะเพื่อนเราก็กินเผ็ดแทบไม่ได้เลย เราว่าไม่ต้องไปสนใจหรอกค่ะ ตั้งใจเรียนอย่างเดียว ถ้าจะคบเป็นเพื่อนก็คบแต่เพื่อนที่ชื่อฟลุ๊คก็พอ กับคนอื่นก็ก็คบแบบผ่านๆ คุยแบบผ่านๆ ไม่ต้องสนใจไม่ต้องแคร์มาก จะพูดนินทาอะไรก็ว่าไป ไม่สนซะอย่าง ถ้าคนเราดูกันแค่ภายนอกก็ปล่อยไปเถอะค่ะ
แต่ถ้าอยากอยู่ในคณะอย่างสบายใจไปอีกระดับมีทางแก้อีกทางคือ ต้องเรียนให้เก่งค่ะ แม้ว่าจะไม่ได้รวยแบบคนอื่นแต่ความเก่งและความสามารถจะสามารถนำมาทดแทนได้ ชีวิตในมหาวิทยาลัยพอเอาเข้าจริงๆ เรื่องเรียนนี่แหละสำคัญที่สุด มันจะเป็นตัวกำหนดชีวิตเราในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า
ถ้ามาอยู่ที่อเมริกานะ คนพวกนี้นี่แหละที่จะถูกเพื่อนๆ ใช้สายตาดูถูกและเลือกที่จะไม่คบ
อย่าไปสนใจเลย เรามาเป็นกำลังใจให้นะ พยามให้เต็มที่ให้พวกเค้าเห็นความสำเร็จของเรา แล้วคนแบบนั้นก็ดูเอาไว้ พอเราโตขึ้นจะได้ไม่เอาเป็นแบบอย่าง การดูถูกคนไม่ใช่สิ่งที่ดี ไม่ว่าจะการกระทำหรือคำพูด แอบหมั่นไส้เล็กๆเหมือนกัน เราก็พอมีเพื่อนมีฐานะนะแต่ไม่ใช่แบบนี้อะ ยังไงก็พยายามเข้า สู้ๆ
EP 2 มาเมื่อไหร่บอกด้วยนะ
ไม่รู้จักผัดกะเพรา? 5555555
ห๊ะ นี่มีคนแบบนี้อยู่ด้วยเหรอเนี่ย คิดว่ามีอยู่แต่ในหนังหรือนิยายซะอีก "ตัวร้ายคุณหนู" ไง ทุเรศว่ะค่ะ ยี้ ทำเป็นกินผัดกะเพราะไม่ได้เพราะมันเป็นอาหารไม่หรูเหมือนเรสเทอรองสุดหรู กระแดะค่ะ
ถ้าไม่หนักหนาก็อยู่ไปเถอะเลือกคบแต่เพื่อนดีๆ อย่างฟลุ๊ก ถ้าคนอื่นที่รวยทำท่าดูถูกใส่คุณ คุณบอกไปสิ "ไม่ต้องมาทำอวดรวยหรือดูถูกคนจนกว่าหรอก เงินที่ตัวเองใช้ก็ไม่ได้หาเอง ของพ่อแม่ทั้งนั้น พ่อแม่พวกเธอคงดีใจนะที่มีลูกแบบนี้" พูดและอย่าทำท่าโมโหหรือเสียใจให้มันเห็นแต่พูดนิ่งๆ จิกๆ เชือกนิ่มๆ แล้วชิงเดินหนีมาเลยค่ะ หรือถ้าหนักๆๆๆๆ จนคุณทนไม่ไหวจริงๆ ก็บอกว่า "พ่อแม่พวกเธอนี่ดีเนอะ รวย มีเงินให้ลูกซื้อความสุข แต่การอบรมสั่งสอนลูกมันสวนทางกับฐานะ ไม่รู้ว่าไม่สอนลูกหรือสอนแล้วแต่ลูกไม่จำกันแน่" หรือไม่ก็ "ฐานะดี แต่สันดานและความคิดต่ำ"
ขอโทษด้วยค่ะถ้ารุนแรงไปหน่อย ไม่ได้ว่าคนรวยดีๆ นะคะแต่ว่าคนรวยเชี่-ๆ น่ะ
หนูเองเป็นเด็กผู้หญิงม.สี่ อยู่โรงเรียนพัทลุง แม่เป็นครู ตายายเป็นชาวนา ถ้าหนูเป็นพี่หนูจิกพวกนั้นแน่ๆ อย่าได้แคร์ ถึงจะไม่ได้เป็นคนรวยแต่เราเป็นคนดี และพี่จำคำนี้ไว้นะ ครูที่สอนอังกฤษพูดมา "ชีวิตของเรา อนาคตของเรา ไม่ได้ขึ้นอยู่กับปากของใคร"
สุดท้ายนี่อยากถามว่ามหาลัยที่ภาคอินเตอร์มีคนรวยนิสัยแย่แบบนี้ทุกที่เหรอคะ (เพราะหนูก็อยากลองอินเตอร์เหมือนกันค่ะ แค่คิดแต่คงไม่ได้ทำจริงเพราะค่าเทอมมันแพง)
เอ่อ...คือว่า คนนิสัยแย่มันมีทุกที่ค่ะ แต่ก็ถ้าเราไม่สน ก็ทำอะไรไม่ได้ค่ะ เพราะเราเมินมันเหมือนเป็นอากาศ
เค้าจะทำตัวไฮยังไงก็ปล่อยเค้าไป เรามาเรียน ไม่ได้มาอวดรวยแข่งกับใคร จบไปก็ต่างคนต่างอยู่อยู่แล้วนี่นา อย่าเก็บมาใส่ใจเลยนะ ปลงๆ
แสดงว่าลูกคุณหนูของแท้ พ่อแม่รวยเลยทำอะไรไม่เป็น ไม่เคยผจญโลก
เห็นละตลกดี ถ้าเรื่องจริงก็อย่าไปแคร์เลย เดี๋ยวโตไปเขาจะรู้ว่าไม่ได้มีแค่โลกของเขานะ
เราก็คล้ายๆ จขกท ค่ะ เราเรียนอินเตอร์ฐานะปานกลางไม่มีให้ใช้ฟุ่มเฟือยค่ะ แต่ก็อยู่ได้แบบสบาย
ตอนเข้าไปแรกๆก็ตกใจค่ะว่าคนรวยเยอะมาก รวยในที่นี้คือบ้าน 50 ล้านขึ้นไปกันเยอะมากมาก ส่วนพวกที่รวยแบบระดับประเทศนี่ไม่ต้องพูดถึงไม่มีโอกาสได้คุยอยู่แล้วค่ะ อยากจะบอก จขกท ว่า ตอนนี้เรามีเพื่อนเยอะมากค่ะแล้วเพื่อนทุกคนก็ดีมากมาก เพื่อนเราไม่ได้รวยเว่อแต่รวยค่ะ (งงมั๊ย 55) แต่เพื่อนเราปรับตัวได้ทุกสถานการณ์คือให้ไปกินไฮโซ ช้อปปิ้งแหลกก็ทำได้ค่ะ แต่ถ้าให้ไปกินร้านข้างถนนก็ทำได้เหมือนกัน นั่นคือเพื่อนในแบบที่ จขกท ต้องหาค่ะ ไม่ใช่ทุกคนรวยแล้วทำตัวเยอะค่ะ ถ้าถามเรา เราว่าเราเป็นแบบไหนเราก็จะดึงดูดคนแบบเดียวกันเข้ามาหาค่ะ ใครที่เค้าไม่อยากคุยกับเราเพียงเพราะฐานะ หน้าตา หรือ อะไรก็ตามแต่ที่เป็นเรา ทำไมเราต้องสนใจค่ะ คนทุกคนมีค่าค่ะ เงิน หน้าตา อะไรพวกนี้มันเป็นแค่สิ่งภายนอกที่ไม่สามารถกำหนดว่าใครเหนือกว่าใครได้ ดีซะอีกนะคะที่เพื่อนของฟลุ๊คแสดงออกมาเลยว่ารู้สึกยังไงจะได้ไม่ต้องเอามาคบให้เหนื่อยเปล่าๆ เราไม่รู้หรอกนะคะว่าที่ จขกท เล่ามาจริงทั้งหมดมั๊ย แต่เราค่อนข้างเชื่อเพราะเราเจอมาหมดค่ะ คนที่เรารู้จักก็กินอาหารข้างถนนไม่เป็น ไม่เคยไปด้วยค่ะ มีคนใช้คนขับรถที่หอ ซักผ้า ล้างจาน ทำงานบ้านไม่ได้เลยค่ะ ที่มอเราบางทีเจอหน้ากันไม่ทักเลยก็มี เราก็ไม่ทักค่ะ เราถือคติว่าเราจะทักก่อน 3 รอบ ถ้าเค้ายังไม่ได้ทักตอบหรือไม่คิดจะทักเราหลังจากนั้นอย่าหวังว่าเราจะแคร์ค่ะ อยากอยู่ให้มีความสุขต้องเลือกว่าเราควรจะใส่ใจอะไรและไมม่ควรสนใจอะไรนะคะ สู้ๆ :D
let it go~~~~
ข้ามไป หุหุ
ผัดกระเพรา เมนูยอดฮิตเลยนะนั่น
จะใช้คำพูดไหนดี
ไปอยู่หลังเขามาเหรอ หรือ อยู่แต่ในวังเหรอ
สู้ๆนะ เราอยากให้นายมองข้ามคนพวกนั้นแล้วโฟกัสไปที่การเรียน มองแค่คนที่ดีกับนายดีกว่า จากที่เล่ามาเราว่านายฟลุ๊กอะไรนั่นน่ะ จริงใจกับนายมากเลยนะ ..
ปล่อยพวกนั้นให้กลายเป็นสายลมไปเถอะ .. ไฟท์!!!
แกกับเราเจอคล้ายกันเลย เราก็เป็นเด็กลูกทุ่งจากต่างจังหวัดเหมือนกัน แล้วเราก็สอบได้มหาลัยที่คนภายนอกมองว่าไฮโซอ่า เราต้องย้ายเข้ามาอยู่ กทม. มหาลัยมันอยู่ใจกลางเมืองเลย ปรับตัวลำบาก เรื่องเพื่อนก็มีปะปนกันไป ถึงคณะเราจะไม่มีภาคอินเตอร์ แต่บอกเลยว่าแปดสิบเปอร์เซนต์ของเด็กที่นี่มาจากครอบครัวที่รวยถึงรวยมาก บางคนถึงขั้นพ่อแม่เป็นพวกมีหน้ามีตาในสังคมหรือมีตำแหน่งใหญ่มากๆ แล้วเด็กพวกนี้ก็มากันหลายแบบนะ ไฮโซแต่นิสัยเป็นมิตร น่ารักก็มี ตามสเต็ปเซเลปไฮโซก็มี แล้วพวกไฮโซพวกนี้จะไม่สนใจเราเลย แค่พวกนางมองรูปร่างหน้าตาเราก็เมินแล้ว พวกผู้ชายก็ไม่สนใจเราเช่นกัน พวกนั้นชอบคุยแต่กับสาวๆขาวๆน่ารักๆแล้วก็พวกไฮโซนี่ละ แต่คือตัวเราเองหน้าตาก็บ้านๆ ผิวออกจะคล้ำๆด้วยซ้ำ แต่งตัวก็ธรรมดา ไม่แต่งหน้า ซึ่งมันผิดจากภาพในอุดมคติที่คนภายนอกมองนิสิตมหาลัยเราอ่ะ เราแปลกแยกจากพวกไฮโซนั่นมากๆเลยนะ เวลาอยู่ใกล้ๆพวกเขา เราก็จะถูกเมิน มีหลายครั้งที่ทำกิจกรรมแล้วเพื่อนๆกลุ่มเราไม่ได้ตามมาทำด้วย เราต้องมาคนเดียวกลางวงล้อมไฮโซพวกนี้แล้วรู้สึกลำบากใจ รู้สึกด้อยค่าอ่ะ เราจะถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวในขณะที่พวกนางไปจับกลุ่มเม้ามอยกัน มันแสดงให้เห็นชัดเจนเลยนะว่าคนเราสมัยนี้ให้ความสำคัญกับเปลือกนอกมากๆ ถ้าไม่หรูเทียบมาตรฐานก็อย่าหวังจะได้เข้าพวก อะไรทำนองนี้ ตอนแรกเรารู้สึกแย่มากๆเลยนะ เราเคยรู้สึกว่าเป็นการตอกย้ำความรู้สึกบ้านนอกของเราเองอ่ะ แต่พักหลังๆเราก็เลิกให้ความสำคัญอ่า คือว่าคนจำพวกนี้มันก็มีอยู่ในทุกสังคมแหละ แล้วก็ไม่ใช่ทุกคนที่เลวร้ายเสมอไป มันขึ้นอยู่กับว่าเราจะยอมปล่อยให้มันเข้ามามีอิทธิพลต่อความรู้สึกเรามากแค่ไหน ที่เราทำทุกวันนี้ก็คือไม่แยแสอ่า เธอก็อยู่ส่วนเธอ ฉันก็อยู่ส่วนฉัน เราอยู่ในสังคมดัดจริตแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราต้องทำตัวดัดฯตามเขาไปด้วย อีกอย่าง เราก็มีปัญญาสอบเข้ามาได้ มีปัญญาเรียน มีปัญญาจ่ายเงินค่าเรียนเหมือนๆเด็กพวกนั้นเหมือนกัน เฉยซะคือวิธีที่ดีที่สุดนะแก เรามองการกระทำของพวกนั้นได้ แต่ไม่ได้หมายความว่าเราต้องเห็น เราได้ยินคำพูดคำเสียดสีดูถูกจากพวกเขาได้ แต่ไม่ได้หมายความว่าเราต้องฟัง สิ่งที่เราควรให้ความสำคัญตลอดสี่ปีคือเรื่องการเรียนนะ พวกเราเด็กลูกทุ่งมาสู้ไปพร้อมๆกันนะ :)
ไม่ให้ผ่านค่ะไปแก้เนื้อเรื่องมาใหม่
เอาน้ำสาด
5555555555555555555 นี่เรื่องจริงหรออออ มีคนแบบนี้จริงหรออออ
มันดูละครมากไปป่ะเนี่ยยยย ตายล่ะๆๆ คนนั้นเค้าต้องอยู่ยากแน่ๆ
คือมันเป็นเรื่องที่น่าตลกมากอ่ะ เธอ สู้ๆนะ
คิดซ่ะว่ามันเป็นเรื่องขำๆล่ะกัน อย่าไปใส่ใจกับคำดูถูกเหยียดหยามนั่น
คนที่น่าสงสารเราว่าคือพวกเค้านะ ไม่ใช่เธอ ส่วนคนชื่อฟลุ๊ค นี่ดูใช้ได้เลยนะ
มีคนเคยพูดว่า "คนที่รวยจริง เค้าไม่โชว์รวย" ฟลุ๊คนี่รวยทั้งฐานะและน้ำใจเลยนะ ดีอ่ะ หายากนะเพื่อนแบบนี้
ส่วนพวกนั้น คิดว่าเป็นสีสันแสบๆของชีวิตนะ อยู่กับคนโอ้อวด ให้เงียบๆไว้ ขำในใจพอ55555
ใช่ค่ะ
Let it go
ไปหาเพื่อนที่อยู่ภาคไทยดีกว่าค่ะ
ทำกิจกรรมคณะเยอะๆ เดี๋ยวก็จะเจอคนหลากหลายกว่านี้ อย่าเพิ่งปิดตัวเองนะ
คณะมีเป็นร้อยๆ คน ต้องมีคนที่คบกับเราเพื่อนแท้จริงๆ อยู่แล้ว
สู้ๆ
ระวังเพื่อนมีแฟนนะ เดี่ยวไม่รู้อยู่กับใคร
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?