ภาษาถิ่นอีสาน แปลเป็นภาษากลาง ก-ด 1

[mtyk]

ภาษาถิ่นอีสาน แปลเป็นภาษากลาง

ก. –
กะซาง ช่างเถอะ
กินเข่าสวย รับประทานอาหารกลางวัน
กินดอง เลี้ยงฉลองสมรส
กะจังว่า ก็นั่นน่ะสิ
เกี้ยงตั๊บ หมดเกลี้ยง
กะด้อ กะเดี้ย อะไรกันนักหนา
เกิบ รองเท้าแตะ
กะเลิงเบิ๊บ ยายเฉิ่ม,คนสติไม่ดี
กองอ้วกย้วก ลักษณะคนล้มทรุดตัวลงกองกับพื้น
กินข่าวสวย รับประทานอาหารกลางวัน

ข. –

ขี้ตั๋ว โกหก,พูดไม่จริง
ขี้หินแฮ หินลูกรัง
ขี้โก๊ะ จิ้งเหลน, จิ๊กโก๋
ขนคิงลุก ขนลุก
ขะหยอน มิน่าล่ะ
ขี้ตะแร้ รักแร้
ข่อยกับเจ้า ฉันกับเธอ
ขี้เกี้ยม จิ้งจก
ข่อยกั๊บเจ้า ฉันกับเธอ
ขี้เมี่ยง สนิม

ค. –

เคียด โกรธ,งอน
คักอีหลี สะใจจริงๆ
คอง(ภาษาอีสานตอนบน) รอคอย
เคียด โกรธ
เคิกกัน คลาดกัน (อีสานตอนบน)
คนมะลำมะลอย คนไม่น่าเชื่อถือ เอาแน่อะไรไม่ได้
คนมะลำมะลอย คนเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ
คนบ่เคียม คนซุ่มซ่าม
คะมะ หยุดชะงักด้วยเหตุบังเอิญ
เคียม สุภาพเรียบร้อย
คึดฮอด คิดถึง
คำคิง สัมผัส,แตะตามเนื้อดูว่าตัวร้อนหรือไม่
คือเก่า เหมือนเดิม

ง. –
งานดอง งานแต่งงาน
ไงกุ้ม ฝุ่นตลบ
งามโพดงามเหลือ งามแท้งามว่า สวยจริงสวยจัง สุดจะพรรณา
งานเฮือนดี งานศพ
งอนตอ ท้ายทอย (อีสานบน)
ง้วกเบิ่ง เหลียวมอง

จ. –
เจ้า, ข่อย คุณ, ฉัน
จักแหล่ว ไม่รู้สิ
จอก แก้ว
จาฮีต เป็นคำยืนยันถึงความจริง,แน่นอน
จังได๋ แบบไหน,ยังไง
แจบใจ มั่นใจ,สนิทใจ
จือ จำ,เข็ด
จาวขาย ประกาศขาย
จี่ ปิ้ง,ย่าง
จอบเบิ่ง แอบดู
จั๊กกะเดียม จั๊กกะจี้
ใจฮ้าย โกรธ,โมโห
จาวขาย ประกาศขาย
ใจออก ถอดใจ,ท้อถอย
โจงโปง โล่ง,ว่างเปล่า
จอกน้ำ แก้วน้ำ

ซ –
ซอกหา ค้นหา,ตามหา
ซ่า ช้า
ซะซาย กระจัดกระจาย
ซัง เกลียด
เซือ เชื่อ
ซอมใจ ตรอมใจ
ซอยแน ช่วยด้วย
ซุมแซว รื่นเริง,สังสรรค์
โซนแซว เอะอะ,เสียงดัง
ซั่นแหล่ว ก็ว่างั้นแหล่ะ
ซุมเข่าแลง สังค์สรรค์มื้อเย็น
ซุ ก้นทะลุ
เซาจุ๊ดปุ๊ด หยุดทันที,หายทันควัน
แซวซะ เสียงดัง,อึกกะทึก คึกโครม

ด. –
ดังไฟ ก่อไฟ
โดน นาน

Comments

[จอบหลอย]

มาล่าย

[Gybest]

งึดแปลว่าอะไรคะ

[กิติยา]

ผุเจ้าแปลว่าไรค่ะ ผุรุช่วยตอบหน่อยค่ะ

[Bas170348]

คุณน่าต่อยเหลือเกิน ภาษาอีสานต้องเขียนไงครับ

[พรสุดา สังรวมใจ]

คิดฮ้อนผู้ลางคน

[การ]

เว็มนี้เค้าแจกจริงๆนะค่ะไม่ได้โกีธหก

[การ]

แปลให้ทีค่ะ

[นัท]

มื้อแลงครางให้แหน่เด้อ แปลว่าอะไร