ทำไงดีคะสายตาเราสั้นมากแต่ไม่กล้าบอกพ่อแม่!!
ตั้งกระทู้ใหม่
แต่ว่าเราไม่กล้าบอกพ่ออ่ะค่ะ ทำไงดี กลัวว่าบอกไปแล้วจะโดนด่า เพราะพ่อกับเเม่เราโหดมากก บอกเลย เราก็เลยต้องเก็บไว้อยู่คนเดียวไม่บอกใครเลยซักคน ทำไงดีอ่า เราจะหาโอกาศบอกตอนไหนดี เคยคิดอยากบอกนะเเต่ไม่กล้าอ่ะ ฮืออออๆๆ เเต่ถ้าปล่อยทิ้งไว้คงสั้นมากขึ้รไปอีกแน่ๆเลยอ่ะ ช่วยทีนะคะ คือไม่กล้าบอกจริงๆ
7 ความคิดเห็น
แล้วทำไมพ่อต้องด่าที่เราสายตาสั้นด้วยหละคะ
บอกไปเถอะค่ะ เดี๋ยวสั้นกว่านี้จะเป็นปัญหาหนัก
ไม่เป็นไรหรอกจ้า ยังไงพ่อแม่ก็ต้องเข้าใจ ถ้าปล่อยไว้อย่างนี้จะยิ่งเป็นนะ อาจจะตาบอดไปเลยก็ได้นะถ้าไม่บอก
บอกไปเถอะ ถ้าปล่อยไว้นานวันเข้าจะส่งผลเสียนะ มันไม่ดีเลย
ตอนเราอยู่ป.4 เริ่มรู้สึกว่ามองกระดานไม่ชัด นึกว่าหมึกปากกาครูบนกระดานมันจางๆไม่คิดอะไรมากเพราะนั่งหลังห้องดวยล่ะ
ป.5 ใช้กระด่านชอล์ก นั่งกลางๆ พอครูเขียนเท่านั้นล่ะ เริ่มมองไม่เห็น อาการประมาณไปดูหนังสามดีแบบไม่ใส่แว่น เราปวดหัวปวดตาบ่อยมาก เริ่มรู้ตัวแหละว่าสายตาสั้น แต่กลัวพ่อแม่ดุ
ป.6 ทำเนียนลองเอาแว่นเพื่อนที่เค้าสายตาสั้นมาใส่ แม่เจ้าา ชัดแจ่มแจ๋วเลย ถีงกระนั้นเราก็ไม่กล้าบอกพ่อแม่อยู่ดี แฮะๆ
พอขึ้นม.1 มันเริ่มไม่ไหวล่ะ เราต้องนั่งหน้าตลอด สมัยนั้นเราต้องเดินเรียนเพราะห้องเรียนไม่พอ ดังนั้นการวิ่งจองที่นั่ง(ด้านหน้า)แย่งกับเพื่อนมีทุกชั่วโมง ถ้าได้นั่งกลางๆห้องจะมองไม่ชัดเลย
ประมาณม.1 เทอมสองเราก็พูดๆกับพ่อแม่(เนียนๆ)ว่า รู้สึกมองไกลๆไม่ชัดเลย พ่อกับแม่ก็พูดว่าสงสัยสายตาสั้นแล้วล่ะ แล้วก็ไปวัดสายตา มาครั้งแรกเราสั้น 175 กับ150 แถมเอียง 25 พี่ที่ร้านแว่นเค้าก็ตกใจนะ ทำไมคนที่เพิ่งสั้น(อย่างเรา) ทำไมสั้นเยอะจัง เราก็นิ่ง ประมาณวา 'ก็ไม่รู้สินะ' คือเราไม่พูดอะไรเพราะรู้ตัวมาระยะนึงแล้ว แต่ไม่กล้าบอก แน่นอนถ้าพ่อแม่รู้นะ เราโดนดุหนักกว่าเดิม 55555
แรกโดนแม่ล้อ เป็นสาวแว่นแล้วหรอเนี่ยยย เราไม่ชอบกับการใส่แว่นเลย มันอึดอัดอ่ะ ไม่ใส่ก็มองไม่ชัด วิ่งตากฝนมาแล้วก็ต้องมาเช็ดแว่น ถ่ายรูปเซฟฟี่อะไรหน่อยแสงสะท้อนแว่นเป็นสีเขียว รูปออกมาเราตาเขียวไปหมดสวยเลย อีกทั้งนู่นนั่นนี่ลำบากจริงๆ - -*
จชกท.บอกพ่อแม่แล้วให้ท่านพาไปวัดสายตาดีกว่าค่ะ ปล่อยนานเดี๋ยวจะเป็นผลเสียนะ ตอนเราเด็กๆเราก็เล่นคอม เป็นเด็กติดคอมมาก เล่นคอมบ่อยตั้งแต่จำความได้อยู่(วันๆเล่นแต่เกม -//-)
แล้วนิสัยเสียของเราคือ เล่นคอมติดต่อกันเป็นเวลานานโดยไม่พักสายตา เราคิดว่านั่นคงเป็นสาเหตุที่ทำให้เราสายตาสั้น
เลือกเอานะคะ บอกพ่อแม่แล้วโดนดุแค่ตอนนี้ หรือ ไม่บอกแล้วสายตาสั้นเพิ่มจนส่งผลต่อชีวิตประจำวันเราไปเลย (ถึงพ่อแม่ดุยังไงท่านก็ยังรักเรานะ)
ปล. หากเล่นคอมแล้วสักพักก็พักสายตาบ้างนะ ชั่วโมงละครั้งก็ยังดี
เอิ่มมมทำไมเหมือนกันชีวิตของเราอย่างเนนน่!! เราก้พึ่งตัดไปเมื่อตอนม.1เองคะเริ่มรู้สึกระเคืองตาตอนป.4แล้วตอนป.6ก้ชักเริ่ทบ่นลอยๆว่าช่วงนี้หนูมองกระดานไม่ค่อยเฟ้นเลยต้องนั่งใกล้ตลอด แต่แม่ก้ยังเฉย แล้วพอขึ้นม.1มันคงต้องบอกจิงๆแล้งแหล่ะก้เลยบอกแม่ไปแม่บอกแค่ว่า"เห็นมะบอกแล้วมันต้องมีวันนี้จนได้"แล้วก้พาไปตัด...โถ่วววรู้งี้ไปตัดตั้งแต่ตอนป.4ล้ะ
หนูก็เป็นตั้งแต่ป4ค่ะตอนนี้พึ่งขึ้นม1หนูก็ยังไม่กล้าบอกกลัวโดนว่าหนูไม่รู้ว่าต้องพูดยังไง
เป็นเหมือนกันค่ะ ตอนนี้เครียดมาก ไม่รู้จะทำไงดี พ่อแม่เราไม่เหมือนพ่อแม่คนอื่น โดยเฉพาะพ่อไม่มีเหตุผลเลย ชอบเ่าว่ามำให้เสียเงิน คนหาเงินก็คือพ่อนี่แหละ! อยู่ม.1 และมองกระดานไม่เห็นเลย เวลาเรียนต้องใช้เพื่อนบอกหรือจดจากสมุดเพื่อนอีกทีเท่าที่จำได้น่าจะเริ่มเป็นตอนป.5ปลายๆ เครียดมากไม่รู้จะทำไงดี เราเล่นโทรสับ กะบคอมเยอะมาก แทบทั้งวัน ถ้าบอกไปคงโดนด่าแหลก คงเล่นอะไรไม่ได้อีกเลย เพราะทุกวันนี้ก็โดนด่าเรื่องเล่นเยอะอยู่แล้ว พ่อชอบด่าๆๆๆๆด่าอยู่ได้แบบไม่มีเหตุผล ถ้าบอกไปคงโมโหแล้วก็คงด่าว่า วันๆไม่ทำไรเอาแต่ใช้เงิน เอาเงินพ่อไปใช้ เนี่ยถ้าไปตัดแว่นก็ต้องเสียเงินอีก คือพ่ออะไรๆก็เงิน น่าโมโหมาก แล้วคือเราก็เล่นเยอะมากด้วยไมากล้าหน้าด้านบอกหรอก จะหาวิธีบอกยังไงดี เราคิดว่าสายตาเราอาจไม่ได้มีสาดหตุจากเล่นโทรสับอย่างเดียวหรอก เราไม่กอนผักเลย กอนไม่ได้ และมันเกี่ยวแน่ๆ แต่บอกไปยังไงพ่อแม่ก็คงบอกว่าไร้สาระ เพราะเรา ไม่! กิน! ผัก! ไม่ใช่ว่าไม่อยากกินนะแต่กินแล้วจะอ้วก แค่ได้กลิ่น ทรมานมากเราไม่มีสารอาหารเลยมั้ง!? แล้วพวกวิตตามินไรก็ไม่ได้กินเลย และเรานอนดึกมากกกทุกวัน เราไม่กล้าบอกเครียดสุดๆ ไม่รู้จะทำไงดี เรียนก็ไม่รู้เรื่อง
บอกไปเถอะค่ะยอมโดนบ่นไปแค่ไม่กี่นาทีดีกว่าสายตาสั้นแล้วมองอะไรไม่เห็นนะ
ทำเลสิกดิ
ผมสายตาสั้นตั้งแต่ป.1ไม่กล้าบอกพ่อแม่ปิดมายันม.1 พ่อแม่เราเป็นคนที่ดุเราตลอดว่าถ้าสายตาเสียนะ เรากลัวมากเลยปิดปากเรื่องสายตาสั้นไม่ให้พ่อแม่รู้ แล้วเราเครียดมากว่าเวลาสอบหรือสอบเข้ารร.ไม่มีคนรู้จักถ้าครูเขียนบนกระดานเราก็มองไม่เห็น เลยอกล้งพูดไปบนรถว่ามองกระดานไม่เห็นอ่ะ แม่บอกก็ลองนั่งหน้าๆดู ถัดมาอีกวันแม่ถามเห็นยัง ผมก็บอกว่ายัง แม่ก็เริ่มรู้แล้วว่าสายตาสั้น ไปตรวจหมอบอกสั้น400แม่ผมตกใจมาก หมอบอกแสดงว่าต้องสั้นมานานแล้วผมเลยโกหกหมอ555ว่ายังไม่นาน ต่อจากนั้นก็ตัดแว่น และแม่ก็เครียดๆนิดหน่อย.!
ตั้งเเต่ป.1ถึงม.1เลยใช่ไหมงับ
แล้วคิดว่าถ้าป.3ถึงป.6จะสั้นเท่าไหร่ฮับ~
ต้องบอกพ่อกับแม่ยังไงค่ะเราไม่กล้าบอก
เราก็เป็นคนนึงค่ะ เราไม่รู้ว่าตัวเองสายตาสั้นรึเปล่า ตอนป.5 เรามองกระดานเริ่มไม่ค่อยเห็น เพราะเรานั่งเกือบหลังสุด ปกติเราไม่เคยนั่งหลังเลยค่ะ อาจจะยังไม่ชินรึเปล่า? แต่ว่าบางครั้งก็แบบไม่ได้ว่านะคะ แต่เราคิดว่าสายตาเราสั้นแต่ไม่มาก เพราะ เราอ่านได้ เขียนได้ แต่เรามองลายมือครูดูไม่ออกเลยมากว่า บางครั้งมันก็เล็กเกินไป ครูเขียนไมค่อยโอเคเท่าไหร่อะค่ะ แต่สำหรับเรา เราไม่โทษครูค่ะ เรารู้เลยว่าเราสายตาสั้นแล้วละมั่งนะคะ;-; เราไม่กล้าบอกพ่อแม่เลยค่ะ เพราะเรายังไม่แน่ใจว่าสายตาสั้นรึเปลา...
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?