ความต้องการของมนุษย์ทางสังคม
มนุษย์เราเป็นสัตว์สังคม ที่มีธรรมชาติและอยู่ร่วมกันเป็นหมู่คณะเพื่อเป็นการปกป้องอันตรายแก่ตนเองและผู้อื่น และที่สำคัญมนุษย์ต้องการความร่วมมือในการทำกิจการใหญ่ที่อาศัยความร่วมมือของหมู่คณะในการทำงานร่วมกัน เพราะเหตุนี้มนุษย์จึงเห็นว่าการรวมตัวของหมู่คณะของตนนั้นทำให้ตนสามารถใช้ชีวิตอยู่ต่อไปได้ แต่ต่างกับคนที่ไม่มีอะไรเลย แม้พ่อแม่ ญาติพี่น้องหรือหมู่คณะ เขาก็ยังอยู่ได้โดยไม่พึ่งพาอาศัยคนอื่นแต่คนอื่นกลับมาพึ่งพาเขาแทน ฉะนั้นแล้วมนุษย์ไม่ควรที่จะต้องแยกกัน ชนชั้นหรือวรรณะ ควรที่จะเอาออก เพราะโลกของเราแบ่งออกเป็นสองโลกก็คือ โลกภายในและโลกภายนอก โลกทั้งสองนี้พยายามที่จะเข้าหากันแต่ก็มีเส้นบางๆไว้คอยขีดกั้นไม่ให้สองโลกนี้เข้าหากัน สิ่งที่ขีดกั้นนี้ก็คือความกลัว ไม่กล้าที่จะเผชิญหน้ากับสิ่งนั้น ฉะนั้นเปลี่ยนจากความกลัวมาเป็นความกล้าดีกว่า ต้องกล้าที่จะเผชิญหน้ากับสิ่งนั้น การอยู่ร่วมกันของสังคมก็จะดีขึ้นมาเอง หากไม่สามารถพึ่งพาสิ่งใดไม่ได้ ไม่รู้ว่าจะพึ่งพาไปทางไหน ก็ควรที่จะพึ่งพาทางจิตใจดูบ้าง พระศาสนาพร้อมที่จะเป็นที่พึ่งทางใจเสมอ เพราะสิ่งนี้เกิดมาเพื่อสิ่งนี้สิ่งเดี่ยวเท่านั้น
เพาระฉะนั้นการพึ่งพาเท่านั้น คือสิ่งที่มนุษย์ต้องการจากทางสังคม
แสดงความคิดเห็น