Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

เลิกกับแฟน เพราะเรา...น่าเบื่อ (รก)

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
สวัสดีค่ะ...เราอยู่ม.3นะ เราเพิ่งเลิกกับแฟนเมื่ออาทิตย์ก่อนนี่เอง เข้าประเด็นเลยนะ

เทอม1เราก็สนิทกับเขามาสักพักแล้วเพราะอยู่ห้องเดียวกัน (ปกติเราจะเป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยเข้ากลุ่มกับเพื่อนในห้องเท่าไหร่น่ะ) คือวันนึงเขามาบอกเราในเฟสว่าชอบเราแล้วก็ขอเราเป็นแฟน แต่เราบอกไปว่า "แกมาผิดที่ผิดเวลามากไปป่ะ" ที่เราพูดงั้นเพราะ ตอนม.2เราสนิทกับมันไง แล้วก็มีใจให้เล็กน้อย แต่เราก็หยิกแขนตัวเองให้ตั้งสติ ว่าแบบ รักษาความเป็นเพื่อนไว้ดีกว่าอะไรทำนองนั้น แต่พอมาม.3ก็เจอเงี้ย เราทำอะไรไม่ถูกนั่นแหละ (เพิ่งเคยมีคนมาบอกชอบเป็นคนแรก)
แล้วทีนี้ก็เหมือนกับว่า...เราคาดหวังมั้ง เหมือนเห็นเพื่อนคนอื่นมีแฟนกันแล้วแบบ...อยากมีโมเม้นแบบนั้นบ้าง ช่วงนั้นเลยงอนหลายรอบ แต่เราก็เป็นฝ่ายเดินไปคุยแล้วก็ขอโทษเองตลอด (ไม่เคยมีครั้งไหนที่มันจะมาคุยกับเราด้วยตัวเองเลยง่ะ)

เทอม2 เราก็งอนๆ ง้อๆ (ตัวเอง) ไปวันๆ แล้วคือนิสัยเราเป็นพวกซึนเดเระสุดๆ (เพื่อนสนิทยังการันตีอ่ะ) คือพูดแรงๆ แต่ในใจไม่คิดอะไรไง แล้วก็เวลามันหยอดมุขเราก็จะปั้นหน้าโหด (ทั้งๆ ที่ในใจนี่แบบ...แทบจะลงไปกลิ้งกับพื้น) ยกตัวอย่างเช่น
เรา-คืนนี้พระจันทร์สวยดีเนอะ
มัน-สวยไม่เท่าแกหรอก
เรา-ถุ้ย!!
ปล.คุยกันในแชทนะ
แล้วเราก็เป็นฝ่ายขอคบมันเอง แล้วก็ตั้งกฎไว้มากมาย เป็นต้นว่า
ห้ามแตะต้องตัวข้าแม้แต่ปลายเล็บ (เรารู้สึกแปลกๆ เวลามีใครมาแตะตัวอ่ะ มันรู้สึกหยึกหยึยๆ กลัวๆ ไงไม่รู้)
คบกันได้แค่2เดือนนะ (ตั้งมาเพราะกลัวแม่ว่า อุอิอุอิ)

แล้วคือตอนเราจะไปคุยกันเราต้องต่อยมัน ต่อยที่แขนอ่ะ แล้วก็ชอบพูดเสียงดังๆ คือเรา...เขิน-///- อยากคุยแต่เขินไง!! แล้วเราก็ชอบสั่งๆๆ ทำการบ้านยัง ทำไมไม่อ่านหนังสือ มันจะสอบแล้วนะเฟ้ย!! ประมาณนี้ -_-

สุดท้ายคืออะไรรู้มั้ย...เราถามมันว่าอยากจะเลิกมั้ย มันบอกว่าเลิก แล้วเราเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมนะ อะไรเทือกๆ นั้น แต่พอเอาเข้าจริง...คือเราก็ทำตัวปกติแบบชวนคุยอะไรงี้ แล้วมันก็เงียบ เงียบแบบเงียบมาก เราก็ตื้อ คือเราก็อยากรู้ไง ผลคืออะไรรู้มั้ย??

"เขาเบื่อ!...เขารำคาญ!...แกน่ะ เอะอะอะไรก็โมโหใส่ ทำอะไรนิดอะไรหน่อยก็โมโหใส่ จู้จี้จุกจิก แล้วก็ขอโทษ ขอโทษๆๆ มันน่าเบื่อ!!"

มันทำหน้าเหนื่อยๆ แล้วเราก็...เออ ก็ได้วะ แล้วก็เดินจากมา มันช็อกมากเลยนะ ช็อกจนร้องไม่ออกอ่ะ แบบหลังจากนั้นก็มีคำถามพรั่งพรูอยู่ในหัวเต็มไปหมด ว่าแบบ...เราทำอะไรผิดเหรอ? มันผิดมากขนาดนั้นเลยเหรอ? ความหวังดีที่เราให้ไปมันไม่ได้ช่วยอะไรเลยใช่มั้ย? 

จนมาถึงวันนี้ก็ครบอาทิตย์แล้ว เราก็ไม่คิดอะไรแล้ว ก็แบบทำตัวปกติ (อาจจะปรับตัวเองให้ดีขึ้นมาหน่อย) แต่ลึกๆ คือยังเจ็บใจอยู่ไง เพิ่งเข้าใจอารมณ์คนเลิกกับแฟนว่าแบบ มันเจ็บขนาดไหนอ่ะ T^T เศร้าว่ะ

แสดงความคิดเห็น

>