ว่าด้วยเรื่อง'นิยายดอง'
ตั้งกระทู้ใหม่
รู้สึกยังไงกับนิยายประเภทนี้ ที่แบบไรท์เบี้ยวเวลานักอ่านไปกินเหล้า ดูหนัง ฟังเพลง บลาๆ
เพิ่มเติม : ถ้าเจอนิยายเรื่องนี้จะทำยังไง ?
มีวิธีรับมือกับไรท์เตอร์ผู้เมายาดองไหม ?
37 ความคิดเห็น
เอิ่มมม เราไม่ค่อยรู้สึกอะไรหรอกค่ะ เพราะชาวบอร์ดที่น่ารักก็กอดไหดองกันหลายคน คนส่วนใหญ่ที่ดองจะมีผลงานที่เก๋ไก๋สไลเดอร์ หรือยอดเยี่ยมกระเทียมดองผสมไหนะคะ//ผิด คือเขาอาจจะหยุดไปหาแรงบันดาลใจหรือเกลาเนื้อหานิยายก็เป็นได้นะเธอ ส่วนดองไปชาติกว่าๆนี่ก็ไม่ไหวจะเคลียร์ เราแนะนำว่าก่อนดองยาว แจ้งให้นักอ่านทราบทางทอล์กของนิยายหรือ QMSG ก็ได้นะคะ นักอ่านจะได้ไม่รอเก้อ
ส่วนวิธีรับมือ...คิดว่าคงส่งข้อความไปถามหาหรือทวงมั้งคะ แต่ไม่ควรถี่นักเมื่อได้รับการตอบรับเเล้ว บางทีคนเขียนอาจจะนอยด์ 555 หรืออาจจะเม้นต์ให้กำลังใจบ่อยๆค่ะ เผื่อไรท์เตอร์จะมีกำลังใจในการแต่งมากขึ้น
ไม่ได้เกิดมาเพื่อสิ่งนี้เพียงอย่างเดียวเนอะ
บางคนก็ต้องทำงาน ไปเรียน ติดสอบ ติดทำโอที
หลายๆคนมีเวลาเขียนนิยายแค่4ทุ่ม-ตี2 แล้วก็นอน เช้าตื่นไปทำงาน
นิยายไม่ได้เขียนกันแบบหน้าละนาทีครึ่ง กว่าจะกลั่นกรองตัวอักษรออกมาได้
1หน้าปาไปเป็นชั่วโมงๆค่ะ
บางทีชีวิตมันยุ่ง ไม่มีเวลาเขียน ก็ต้องเอาชีวิตจริงมาก่อนงานอดิเรกนะคะ
นักอ่านเป็นกำลังใจ แต่ไม่ได้ให้เงินใช้ จนกว่าจะตีพิมพ์เป็นเล่มๆได้นั่นแหละค่ะถึงจะเป็นผู้มีอุปการะคุณของจริง
ถ้าโพสต์แต่ละตอนแล้วมีSMSเข้าว่า
'ขอบคุณค่ะที่อัพนิยาย ทางเราโอนเงินค่าอัพเดทตอนนี้ให้แล้วนะคะ'
รับรองว่าอัพกันมันส์หยด
สำหรับบางเรื่องที่ดองกันนานๆ บางทีไรท์เรื่องนั้นเขาตันไปแล้วค่ะ
ถ้ารอไม่ไหวจริงๆก็อันFavเถอะค่ะ (ประมาณว่า งอน)
ไม่ก็คอมเม้นท์ไว้ว่า รออยู่ สักวันนึงเขาอาจจะกลับมาเขียนต่อเมื่อคิดออกค่ะ
ส่วนตัวเคยหยุดเขียนเรื่องปัจจุบันไปสี่เดือนเพราะเงินช็อต มีปัญหาเรื่องธุรกิจค่ะ ไม่มีใจจะเขียนสักนิด
ตอนนี้กำลังดองอีกเรื่องไว้ แล้วมาอัพเรื่องปัจจุบันถี่ยิบ แต่ว่า... ซอยลงนะ ;)
รู้สึกแนวซึ้งกินใจแบบผู้ใหญ่แต่งยากกว่าเรื่องเดิม แต่สนุกกับมันมากกว่าซะแล้ว ฮ่าๆๆ
ตอนนี้ลงทุกวันเลย ถ้าเทียบกับเรื่องเดิมแล้วล่ะก็...
สำหรับผู้เขียนหน้าใหม่ ไอดีใหม่ นามปากกาใหม่ ไร้คนรู้จัก ถือว่าพอจะเริ่มต้นได้ดีในความคิดส่วนตัว ^^
สนใจมาอ่านเรื่องที่แต่อยู่ไหม ฮาาา ไม่ดองแน่นอน แต่เกรงจะรำคาญที่อัพบ่อยเกินไป แบบว่ากระดึ๊บบทีละนิดเพราะยากส์ 555 เพิ่งได้บทนำ กับอีกสองตอนที่ยังไม่จบ ;)
เพิ่มเติม : ขอบพระคุณคุณเจ้าของกระทู้เป็นอย่างสูงมา ณ ที่นี้
ลองแปะ >>> คือรักผูกพันใจ
ปล. จะใส่ในความเห็นย่อยมันแนบลิ้งไม่ได้เกรงว่าจะไม่สะดวก เลยแก้ไขในนี้แทน ต้องขอบคุณอีกครั้งจากใจสำหรับโอกาสในครั้งนี้...
1) เข้าใจและเห็นอกเห็นใจคนแต่งครับ
เค้าคงจะมีเหตุจำเป็นจริงๆ เนอะๆๆ
2) ไม่ต้องรับมืออะไร แค่อย่ากดลบ
เฟ้บนิยายเรื่องนั้นพอ ถ้าเค้ามาเขียน
ต่ออีกครั้งจะได้สานต่อได้ครับ
ปล. อย่ามองผมด้วยสายตาแบบนั้นสิครับ
//กอด 'ไห' แน่น
(นั่งยองๆ ซุกอยู่ในมุมมืดของบอร์ด)
ถ้าเป็นสาเหตุแบบนี้เราเข้าใจจ้า แต่เรื่องที่เราถูกใจส่วนใหญ่จะเป็นแบบเลิกอัพ หายไปดื้อๆ กับเรื่องนึง(ขอไม่เอ่ยนาม)ที่ไรท์บอกว่าจะลงให้วันนี้เวลานี้ ไอเราก็กดรีเฟสหน้านิยาย รอ รอ รอ จนผ่านไปเกือบอาทิตย์เขาก็มาบอกว่าติดหนังจนไม่ได้อัพ แต่เดี๋ยวจะอัพให้อาทิตย์หน้าเวลาเดิม แรกๆเราก็เข้าใจนะ เพราะบางทีเขาก็ต้องทำอย่างอื่นบ้าง แต่เขาเบี้ยวเวลาแทบทุกครั้งเลย ส่วนสาเหตุก็เดิมๆ ดูหนัง ติดเกม คือเรารอบางทีมันก็เสียความรู้สึก ทั้งทีเราตามคอมเม้นให้ทุกตอน เปิดดูนิยายทุกวัน มันเสียความรู้สึกจริงๆกับไรท์เตอร์แบบนี้ ปัจจุบันคือเราเลิกติดตามละคะ อยากจะถอด fav ออกด้วยแต่กลัวเขาเสียใจ (ไม่รู้เขาจะแคร์คนอ่านหรือเปล่า)
ปล. อาจจะยาวไปหน่อยคะ เหมือนแอบระบายนิดนุง -0-
Let it go เถอะค่ะ = ="
ปล่อยเธอปายยย
//ย่องไปขโมยไห
สนใจจ้า เราชอบนิยายไม่ดอง แต่ไม่รู้ว่าจะถูกใจหรือเปล่า
แต่ถ้าเราชอบจะตามเม้นให้ทุกตอนเลยคะ ^^
คือ ทุกคงมีความขี้เกียจครอบงำค่ะ ไหนจะเรียน งานเต็มหัว เพราะงั้นเราควรเม้นให้กำลังใจแก่ไรท์ เพราะเราก็กอดไหอยู่เหมือนกัน=-=
ชอบเม้นนี้อ่ะ เราเป็นนักเขียน ซึ่งแน่นอนว่ากอดไห=_=
เนื่องจากผมก็เป็นคนนึงที่ดอง
ก็เลยต้องเม้นท์หาทางออกให้
ตัวเองด้วย(ฮา)
มันขึ้นกับว่านักเขียนคนนั้นเป็นอย่างไรแต่แรกนะ
ถ้านานๆทีก็หยวนกันไป คนเรามีเวลาพักบ้างอะไรบ้าง
แต่ถ้าบ่อยก็ต้องมาดูอีกว่าเป็นนิสัยเขาแล้ว ซึ่งก็เป็นมาแต่แรก หรือว่าแล้วแต่อารมณ์
ถ้าเป็นมาแต่แรกก็ปลงเสียเพราะเป็นความเสี่ยงที่ควรยอมรับตั้งแต่เริ่มต้นอ่านล่ะ
แต่ถ้ามาเป็นตอนหลังก็ลองคุยกันดู ติดขัดอะไรประการใด ต้องการความช่วยเหลือหรือไม่
นักเขียนที่ดีควรรับผิดชอบกับงานเขียน และไม่ทิ้งนักอ่าน
แต่นักอ่านที่ ดีก็ไม่ควรทิ้งนักเขียนด้วยเช่นกันนะครับผม บางทีบางเรื่องก็สงสารนักเขียนจริงๆ เขียนไปก็ไม่ค่อยมีคนเม้นต์ พอหยุดเขียนก็โดนบ่น พอเลิกก็โดนด่า...
อย่างที่เคยเปรยไว้เมื่อกระทู้เมื่อนานมาแล้วว่า กับนิยายตอนยาวๆนั้น ผมไม่อยากให้เป็นสถานะคนหนึ่งเขียนมีหน้าที่เขียน คนหนึ่งอ่านมีหน้าที่อ่าน
แต่อยากให้เป็นเพื่อนร่วมทางที่ดีระหว่างกัน มีอะไรพูดคุย เหนื่อยก็ปรับทุกข์ ดีใจก็ร่วมสุข เดินไปจนถึงปลายทางด้วยกัน แบบนี้จะดีกว่า
บางทีกำลังใจจากนักอ่านก็ทำให้ไหดองละลายได้เหมือนกันนะเออ ><
บางเรื่องรู้ว่าดอง ก็พร้อมจะดองรอ เรากด Fev เรื่องนึง ทั้งๆ ที่คนเขียนหยุดแต่งไป 5 เดือน ตั้งแต่กันยาจนเมื่อวานเขากลับมา นี่แทบกรี๊ด
เราคงได้เจอกันที่ทางช้างเผือก สักวัน
เราทำงานอะคะ...แอบรีไรท์ในที่ทำงานด้วย
เล่นเกม ดูเมะ ดูหนัง ฟังเพลง ไม่ได้แตะเลยค่ะ
ผู้ชายก็ไม่ได้แตะด้วย #ไม่มี
;w;
"ดองเค็มมันเสียเวลา สู้เอาเวลามาบ่มไวน์ดีกว่า"
ของหนูไม่ดองนะคะ //ทำตาเป็นลูกแมวน้อย ...
ไม่ค่อยรออเม้นด้วย แต่ถ้าจะใจดีเม้นให้บางทีจะอัพหนึ่งวันสองตอนติด5555
555555 แอบมา cf นิยายตัวเอง อิอิ
แต่เอาจริงๆ เจอนักเขียนที่ สัญญาและทำไม่ได้ เราว่าสงสารนะคะ ยิ่งแบบถึงต นที่รออยู่ด้วยล่ะก็แถบอยากคว่ำคอมทิ้ง555
เพราะงั้น รอได้ก็รอ รอไม่ได้ก็.ใใเครื่องประหารหัวหมาเลยจ้า55555
ส่วนนิยายเรา
it's SO BAD อยากบอหรักให้ชูนิ้วโป้ง
RANKING Attack กับดักร้ายพันธนาการรัก
------- ข้างบนจบแบ้ว--------
เรื่องปัจจุบัน
I-N-D-Y Boy อินดี้ไม่พอโปรดรอห้องข้างๆ
ถ้าสนนิยายไม่ดองไม่รอลงไหข้ามชาติ ก็ฝากนิยายน้อยๆ ของเก๊าด้วยนะครัช
อุ๊ย...
กำลังเขียนนิยายอยู่เลยค่ะ แต่เบื่อๆ ก็เลยแอบอู้มาเล่นบอร์ดสักหน่อย พอเจอกระทู้นี้นี่เล่นเอาเดียร์ต้องปิดเน็ตกลับไปปั่นต่อให้จบบทเลย ;w;
/จะไม่ดองแล้วค่ะ ยกโทษให้ข้าน้อยด้วยยย
ม่ายยยยยย ไม่นะคะ //กรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง แล้วแย่งไหคืนมาอย่างรักใคร่(?)
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?