ช่วยตามหาน้อง วิศวะ มศว. อีกสักคนนะครับ

[คิว_ไทยซัมมิค]

สวัสดีครับ ผมชื่อคิวครับ
ผมเป็นชายวัยทำงานธรรมดาที่วันๆไม่เคยคิดที่จะตั้งกระทู้ สมาชิกในเว็บไหนผมก็ไม่เคยสมัคร ได้แต่ส่องอ่านกระทู้โน้นนี้ไปวันๆ แต่เหตุผลที่ทำให้ผมสมัครและตั้งกระทู้ขึ้นมา เพราะผมได้อ่านกระทู้ๆหนึ่งที่ให้ช่วยตามหาเด็ก มศว. แล้วหาเจอ เลยมาตั้งบ้าง เผื่อผมจะได้รู้จักเค้าจริงๆ (ผมพยายามสมัครสมาชิก เพื่อตั้งกระทู้ในเว็บอื่นแต่ก็สมัครไม่ได้สักเว็บ ผมเลยขอพึ่งเด็กดี เว็บที่ผมพึ่งพาตอนเข้าแอดมิชชันแล้วกันครับ)

เรื่องมีอยู่ว่า ผมทำงานที่ตึกแถวๆประสานมิตรครับ หลังเลิกงานผมจะมารับประทานข้าวเย็นกับเพื่อนๆที่ทำงานแถวทางเดินไป MRT เพชรบุรี เพราะผมต้องขึ้น MRT กลับบ้านทุกวัน วันนั้นเป็นวันจันทร์ที่ 15 มิถุนา ครับผม ซึ่งเป็นวันทำงาน ผมก็มากินตามปกติที่ร้านส้มตำไก่ย่างข้างวินมอเตอร์ไซต์ ตรง MRT ผมหันหน้าออกนอกร้านครับ แล้วตอนนั้นสายตาผมก็เหลือบไปเห็นน้องผู้ชายคนนึง ใส่ชุดนักเรียนกางเกงสีดำ จมูกโด่ง คิ้วเข้ม หน้าหวานมากครับ ผมถึงกับสะกิดเพื่อนให้มอง แบบสเปคผมเลย เดินจาก MRT ย้อนขึ้นมา ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไรครับ ก็คิดแค่ว่า น้องเค้าน่ารักจัง ผมก็กินต่อครับ พอกินเสร็จ ผมก็เรียกพี่เค้าเก็บเงิน ผมกับเพื่อนก็ไปยืนรอตังทอนที่หน้าร้านครับผม แล้วจู่ๆเพื่อนผมก็สะกิดผมครับ บอกว่า "เห้ยย  น้องคนนั้นอะ " ผมหันกลับไป เป็นน้องคนนั้นจริงๆครับ แต่ตอนนี้ เค้าใส่เสื้อยืดสีขาว ใส่เสื้อชอปคุมสีเลือดหมู เขียนว่า swu อะไรสักอย่าง ก็คงจะเป็นเด็ก มศว. สะพายกระเป๋า ถือถุงเต็มไปหมดครับ เหมือนน้องเค้ารีบมาก ผมไม่ทันได้ดูชื่อน้องเค้าครับมัวแต่มองหน้า 555 พอน้องเค้าเดินผ่านผม สิ่งที่ผมสำผัสได้คือ กลิ่นตัวหอมมากครับ โคตรน่ารักเลย ผมตื่นเต้นสุดๆ เหมือนมีจังหวะนึงที่น้องเค้าเดินผ่าน เหมือนยิ้มให้ผมด้วย หรือผม คิดไปเอง ขนาดตอนนี้พิมไปยังเขินอยู่เลย 555  เพื่อนผมก็บอกอีกว่า "ตามๆ ตามเลย" ผมเลยบอกเพื่อนว่า "กูรอ MRT นะ" ผมก็เดินตามน้องครับ ให้เพื่อนรอตังทอน ผมเดินตามน้องเค้า รักษาระยะห่างนิดนึง กลัวน้องเค้าหาว่าผมเป็นโรคจิตไปเดินตามเค้า เดินมาจนถึงข้างล่างครับ น้องเค้าก็หยิบเอาบัตร MRT มาทาบเพื่อเข้าไปที่สถานี ผม ก็มีนะบัตร แต่พอผมทาบบ้าง สิ่งที่ผมนึกไม่ถึงก็เกิดขึ้น... เงินหมดครับ หมดจริงๆ ติดลบ 4บาท แล้วแบบช่วงเวลาตอนนั้นคนเยอะมากครับ พนักงานกำลังเลิกงาน คนแน่นมากครับ ผมก็มายืนต่อแถว เติมบัตรครับ นานมาก ระหว่างนั้นก็โทรศัพท์ไปหาเพื่อนว่า รอข้างล่างแยกกับน้องเค้าแล้ว หลังจากนั้นเพื่อนผมก็มา เราก็เดินลงไปที่สถานีครับ สายตาผมพยายามหาน้องเค้า แต่ก็หาไม่เจอแล้ว นี่แหละเรื่องเศร้าของวันเลย

เรื่องทั้งหมดก็ประมาณนี้ครับ ผมแค่อยากรู้ว่าน้องเค้าเป็นใคร แล้ว เค้าอยู่วิศวะอะไร ชอปสีเลือดหมูครับ หรือน้องเค้าจะเป็นนักเรียนเพราะตอนแรกเห็นใส่ชุดนร. แล้วเอาเสื้อชอปคนอื่นมาใส่ ลักษณะน้องเค้า คือตาคมๆ คิ้วเข้มๆ จมูกโด่งๆ สูงประมาณ 175 - 180 น่าจะได้ ที่สำคัญกลิ่นตัวหอมมากครับ ผมเป็นคนแพ้ผู้ชายที่มีกลิ่นตัวหอมๆอะครับ กลิ่นเค้าทำผมหลงเลย มีใครพอจะรู้จักคนประมาณนี้มั้ย
ถ้าหาไม่เจอก็ไม่เป็นไรครับ คิดว่าผมมาแชร์ประสบการณ์เศร้าๆให้ฟัง

หรือถ้าน้องเค้ามาอ่าน ก็ให้รู้ไว้นะครับว่าน้องน่ารักมากกกกก
ขอบคุณครับที่อ่านเรื่องราวของผมครับเพื่อนๆ

Comments

[ผ่านมาอ่าน]

เท่าที่รู้ๆ วิศวะไม่ได้อยู่ในประสานมิตรนะค่ะ แต่ว่าอยุ่องครักษ์ แต่ก็เคยเห็นเสื้อชอปแดงที่ประสานมิตรนะ แต่ไม่รู้คณะอะไร สู้ๆน้า จขกท แอบฟินตรงกลิ่นตัว อิอิ