แชร์เรื่องปัญหาการเป็นศิลปินค่ะ

[_ขนมปัง_]

สวัสดีค่ะ.. ตามหัวกระทู้เนอะ คือเราอยากจะมา..อะไรนิดหน่อยเกี่ยวกับการเป็นศิลปินน่ะค่ะ

คือ.. เราคิดว่าหลายๆคนแบบ คิดอยากเป็นศิลปินอะไรประมาณนั้นใช่ปร้ะ เราก็เป็นคนนึงแหละที่คิดแบบนั้น

เอาจริงๆนะ หลายๆครั้งที่มีการรับออดิชั่นแบบ เข้าวงการ แข่งขันร้องเพลง workshop เอย แสดงเอย เราก็เคยมีประสบการณ์อยู่บ้างนะ

คือเคยมีอยู่ครั้งนึง เราลองออดิชั่นของ WM Entertrainment อ่า (ค่ายเพลงเกาหลี ศิลปิน : เช่น B1A4) ความจริงแล้วเค้าไม่เปิดให้ออดิชั่นหรอก แต่แบบเราพอจะมีญาติที่เกาหลีอยู่ เค้าทำงานเกี่ยวกับด้านค่ายเพลงงานเพลงพวกนั้นแหละ เลยคุยกับทางค่ายให้ พอค่ายตกลงเค้าก็เลยเรียกเราไปออ เค้าก็ให้แสดงความสามารถนู่นนี่นั่นเยอะแยะมากมาย

ผลออกมาคือทางค่ายบอกว่า ความจริงถ้าพัฒนามากกว่านี้จะโอเคมากๆเลย พูดง่ายๆคือเค้าให้มาลองเป็นเด็กเทรนก่อน ผ่านไม่ผ่านยังไงค่อยว่ากันอีกที

ทีนี้.. - - ปัญหาไม่ได้ว่าเราแบบกลัวที่จะต้องไปเกาหลีหรือแบบโอ้ย เราจะได้เดบิวต์ตอนไหน..

ปัญหาของเราคือพ่อกับแม่ไม่อนุญาติ ..

เอาจริงๆนะ คือพ่อแม่เราอ่ะ ไม่อยากให้เราไปเป็นศิลปิน พ่อชอบยึดติดแบบ 'คนที่เค้าได้ไปเป็นศิลปิน เป็นนางบงนางแบบ ก็คือคนที่เค้ามีตังค์กัน บ้านเราไม่ได้รวยแบบเค้า เป็นไม่ได้หรอก'
ส่วนแม่ก็จะเป็นแนวแบบปูอนาคตให้เราเลยอ่ะ 'จบม.3 ต่อสายวิทย์-คณิตนะลูก ม.6ก็จะได้สอบเข้ามหาลัยดีๆ สอบเข้าคณะแพทย์หรือคณะที่มันสูงๆ ' -*-

เอาจริงๆคือเราเบื่อมากกกก!!! คือเราเข้าใจนะว่าแบบ เออ.. พ่อกับแม่ห่วงเรา ไม่อยากให้เราไปอยู่เกาหลี ห่วงว่าถ้าเกิดตอนเราแก่ไป แล้วจะไปทำงานอะไรต่อ..

.. เราเคยพ่อกับแม่ ว่าเราจะเรียนสถาปัตยก็ได้ พอจบจะไปเป็นมัณฑณากร พ่อกับแม่เราก็บอกว่า อาชีพมันไม่แน่นอน..เป็นหมอนั่นแหละดีที่สุด -.- 

เราคิดว่าถ้าเราได้เป็นศิลปิน เราจะตั้งใจทำงานก่อน แล้วก็เรียนให้จบม.6 หลังจากนั้นก็จะทำงานอย่างเต็มตัว แล้วก็พออายุประมาณ30 เราจะเปิดร้านขายของ ไม่ร้านขนมก็ร้าน D.I.Y. (มหาลัยเรากำลังคิดอยู่ว่าจะเรียนดีมั้ย.. คือเราก็อยากได้ใบปริญญามาให้พ่อกับแม่อ่ะ)

พอเราเสนอไปแบบนั้น พ่อแม่ก็ว่าเราแบบ 'เพ้อฝันไปละ สู้เรียนให้จบหมอได้ทำงานได้เงินเดือนไม่ดีกว่าหรอ' มันก็เป็นแบบนี้ตลอด

เวลาคุยกับพ่อแม่เรื่องพวกการเรียนก็จะทะเลาะกันตลอด และเราคิดว่าหลายๆคนคงจะเป็นเหมือนเรา อะไรๆก็หมอ ก็แพทย์ หมอฟัน พยาบาล นู่นนี่นั่น -*-

เราเลยอยากแชร์ให้หลายๆคนรู้ T^T เอาจริงๆคือตอนนี้เราหมดหวังมากอ่ะ.. เวลาเราคิดจะทำอะไรพ่อแม่ก็ไม่ค่อยเห็นด้วยตลอด.. เซ็ง!! ไม่มีไรเล่าแล้วล่ะค่ะ ขอบคุณที่กดเข้ามาอ่านนะคะ (ใครพอมีคำแนะนำดีๆก็บอกเราได้นะะะ)

ปล.เราไม่รับปรึกษาเรื่องแนวทางการเป็นศิลปินนะคะ อันนี้ทุกคนต้องหาทางเองค่ะ -/\- 

Comments

[jujumatrix]

อ่านครั้งแรก บอกตรงๆ


ผมหัวเราะ ก๊าก~~~~~ ออกมาเลย




ผมไม่ได้หัวเราะ น้องนะครับ


ผมหัวเราะเพราะ เจอคนที่เจอเหตุการณ์มาเหมือนกัน

ทำให้เข้าใจดีว่ารู้สึกยังไง



ผมขอเสนอทางเลือกให้

ทางเลือกแรก บอกพ่อแม่ 


"พ่อ แม่ หนู จะไปหาประสบการณ์ หนูจะเป็นสิ่งที่อยากเป็น "

พูดยังไงก็ได้ ยืนยันว่ายังไงซะกรุก็จะไป ไม่มีพวกคุณ หนูก็จะไป 





ทางเลือกที่สอง ไปเลย อย่าได้รอ 


คิดให้ดีนะ เพราะมันเป็นอนาคต ถ้าคิดว่ารอด ไป

ถ้าคิดว่ายังไม่พร้อม ทำให้พร้อม อย่างที่ทางค่ายบอก ต้องพัฒนามากกว่านี้ ถึงจะ OK มากๆ

มันใกล้แล้วนะ มันใกล้จะ OK มากๆ อีกนิดเดียวเอง




ผมไม่ได้สอนให้ ดื้อรั้นพ่อแม่นะครับ

พ่อแม่เค้าไม่ผิดที่จะหาสิ่งที่ดี ดี ให้ลูก เค้าอยากให้ลูกสบายทั้งนั้นแหละครับ

แต่ถ้าลูกอยากจะทำอะไรก็ตาม ควรปรึกษาพ่อ แม่ 

พ่อ แม่ ก็ต้องรับฟังลูกและก็เสนอสิ่งที่ตนเองรู้

ผมโชคดีที่มี แม่ เป็นอย่างนั้น

น้องต้องพยายาม มากกว่านี้นะครับ


อะไรที่คิดมา เราพอแล้ว เราเก่งแล้ว เราพร้อมแล้ว

จริงๆแล้ว น้องไม่เก่งพอ ไม่พร้อมหรอก 


คนที่เก่งจริงๆ คือคนที่พัฒนาได้เรื่อยๆ 



อย่าเอาคำพูดคนอื่น มารั้งเรา

กางปีกบินออกไป ไปหาโลกกว้าง

ออกไปเจ็บปวด 

ออกไปทรมาน 

ออกไปเหนื่อย

ออกไปอิดโรย

ถ้าเดินหน้าแล้ว จะถอยหลังไม่ได้


ถ้ากลัวไม่สำเร็จ มีเคล็ดลับจะบอก




อย่ายอมแพ้

[❝ q u i n g]

โอกาสดีๆอย่างนี้หาที่ไหนไม่ได้แล้วนะคะ รีบคว้าเอาไว้ก่อนจะมานั่งนึกเสียใจทีหลัง ทำไมเราไม่เลือกเป็นเด็กเทรนตั้งแต่ตอนนั้นนะ อะไรที่เป็นความสุขของเราก็รีบทำมันไว้เถอะค่ะ สู้ๆค่ะ