ช่วยด้วย เรามีแม่เป็นโรคจิต ตั้งกระทู้ใหม่ ตั้งกระทู้ใหม่ ทำยังไง แม่เราเปนโรคจิต ชอบด่าเรา ทำร้ายจิตใจเราทุกวัน จนตอนนี้เราไม่อยากเจอหน้าแม่เลย พอเราเหนเค้าเราก้อจะรีบเช้าไปหลบในห้อง คือแม่เราจะกลับบ้านมาทุกเสาร์ อาทิตย์ แล้วพอเค้ากลับมาบ้าน เรานอนดูทีวีอยู่หน้าห้องเราก้อจะรีบหนีเข้าไปอยู่ในห้อง เราเกลียดเค้ามาก เค้าด่าเราสารพัด แรงๆ ใช้คำพูด กู - ตลอด เค้าด่าเราว่า เรามันตัวฉิบหาย ไม่น่าเกิดมาเลย น่าเอาขี้เถ้ายัดปากเราตั้งแต่เด็กๆ เราเกิดมาก็ทำให้ชีวิตเค้าฉิบหาย อยู่กับเราสองคนเค้าก้อจะด่าเราสารพัด เเต่พออยู่กับคนอื่นเค้าก็จะตอแหลว่าเป็นแม่ที่เป็นห่วงลูก เวลาแม่กลับมาบ้านเราจะรีบขังตัวเองในห้องนอน เพราะเรากลัวและไม่อยากทะเลาะ และเราเกลียดเค้ามาก เราไม่อยากเจอหน้า ไม่อยากได้ยินเสียง เราไม่อยากเป็นลูกเค้าเลย ถ้าใครไม่เจอแบบเราก็คงไม่เข้าใจ ว่ามันทรมานมาก เราจะชอบขังตัวเองไว้ในห้องไม่ออกมาเจอใคร เพราะแม่คนเดียวที่ทำให้ชีวิตเราตกต่ำถึงขนาดนี้ เวลาเราบอกว่าเราจะฆ่าตัวตายเค้าก็บอกว่าเชิญ เอาเลย บางทีเค้าก็ด่าเราว่าทำไมเราไม่ผูกคอตายไปแล้วชีวิตเค้าจะได้ดีขึ้น เรามาเป็นตัวถ่วงชีวิตเค้าทำไม เค้าจะด่าเราว่าชั่ว เลว สารพัดที่เค้านึกออก เคยมีตอนที่เราอาบน้ำเราไม่ได้ปิดประตูแล้วเค้าก้อผลักประตูมาใส่ตัวเราเจ็บมากและกลอนกระตูห้องน้ำ แบบไม่ใช่ลูกบิตมันแทงเนื้อเราด้วยเพราะเค้าผลักมาแบบเเรง เค้าชอบกินเหล้า มีปัญหากับคนไปทั่ว เวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่นเค้าก็จะบอกว่าเราชั่วเราเลว เค้าเปนห่วงเรา ที่เราชอบขังตัวเองไว้ในห้อง อันนี้คือที่เค้าบอกคนอื่น แล้วคนอื่นมาบอกเรานะ แต่ที่เราขังตัวเองไว้ในห้องเพราะแม่นั้นแหละ เราอยากตาย ไม่อยากอยู่แล้ว ถ้าใครเหนข่าวคนกระโดดน้ำมูลฆ่าตัวตาย ให้วันนิฐานเลยก้อได้ว่านั่นคือเรา แล้วถ้าแม้ร้องให้เสียใจ มันตอแหล คนแบบนี้ต่อหน้าคนอื่นบอกว่ารักลูก เปนห่วงลูก แต่มันทำร้ายจิตใจเราทุกวัน ทำให้เราไม่อยากออกมานอกห้อง เราขังตัวเองไว้เปนเดือน เราเกลียดแม่มากก เค้าจะด่าว่าเราไม่ทำงาน แต่พอเราทำงานทางเนตเค้าก้อกำลังจะยึดโนตบุคไป เราเกลียดมันมากก ช่วยเราด้วย เราไม่อยากกับมัน แต่เราไม่มีทางเลือก เราไม่อยากตายถ้าไม่จำเปนจริงๆ บางทีการตายเราอาจจะทำให้เราไปสบายและมีความสุขกว่าทุกวันนี้ เค้าทำร้ายจิตใตเรามาก บางทีเค้าก้อด่าเราว่าทำไมเราไม่ไปเปนกระหรี่ แต่หน้าอย่าง-คงเปนไม่ได้หรอกใครเค้าจะเอา เพราะ-ไม่สวย บางทีเค้าก้อบอกว่า ให้เราผูกคอตายไปซ่ะ ตายไปเลย เค้าจะร้องให้ให้เราพอเปนพิธีอยู่หรอกก เกลียดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด Jazzy..jassa 31 ก.ค. 58 เวลา 09:45 น. 1 like 2,009 views Facebook Twitter รายชื่อผู้ถูกใจกระทู้นี้ คน
phungg 31 ก.ค. 58 เวลา 12:20 น. 1 ใจเย็นๆนะคะ ชีวิตเรามีค่า เดี๋ยวอีกหน่อยคุณโตขึ้นมีครอบครัวคุณก็ไม่ได้อยู่กับแม่แล้วค่ะ สู้ๆนะคะ 0 2 ถูกใจ ตอบกลับ 2 เมนู แก้ไข แจ้งลบ ปักหมุด
plllllllllllllll 31 ก.ค. 58 เวลา 17:00 น. 1-1 คุณรู้มั้ยค่ะ แม่เราบางทีเรานอนอยู่ก็จะมาเคาะประตูดังแรงๆ ทำให้เราตื่น คือเรานอนประมาณตีสามเพราะแปลงานเอกสาร แล้วแม่เราก้อจะมาเคาะดังๆแรงๆให้เราเปิดประมาณ หกโมงเช้า แล้วเราก็ไม่กล้าเปิดเพราะเรากลัว ทุกครั้งที่ทะเลาะกันแม่จะไล่ออกจากบ้าน แล้วขู่ว่าถ้าไม่ออกจากบ้านกู กูจะเอาตำรวจมาจับ- อีเลว หยาบคายมากเลยค่ะที่แม่ด่าเรา แม่จะชอบกินเหล้าเมา แล้วมาพอตื่นมาก็จะมาด่า เหมือนเค้าเกบกดแล้วมาลงที่เราอ่ะคะ tT_T เราไม่ไหวล่ะ พอกันทีแม่แบบนี้ ห่วยแตก ไม่มีใครอยู่กับผู้หญิงคนนี้ได้ ทุกคนหนีนางไปหมด มีแต่เราที่ทนอยู่เพราะเราไม่มีที่ไป มหาลัยเราก็ไม่ได้เรียนเพราะแม่บังคับเราให้เรียนครู แต่เราอยากเรียนพวก วิศวะ เราอยากเข้าวิศวะ ม ดีๆ ใน กทม แม่ก้อด่า ว่าเราไฝ่สูง อีไฝ่สูง อะไรแบบนี้ ใครไม่เจอคนแบบนี้กับตัวไม่รู้หรอกว่าว่า ความร้สึกเปนแบบไหน 0 0 ถูกใจ ตอบกลับ เมนู แก้ไข แจ้งลบ
Candy Apple 31 ก.ค. 58 เวลา 21:05 น. 1-2 ไฝ่ให้สูงๆแล้วทำให้ได้ค่ะ ทำให้"เธอคนนั้น" รู้ไปเลยว่าคำที่เขาสบประมาทเรามาทุกอย่างไม่สามารถฉุดให้เราลงเหวได้ อยากให้ จขกท. สู้ๆค่ะ เป็นกำลังใจให้ ปล่อยให้"เธอคนนั้น"เคาะประตูไป จนกว่าเจ้าตัวจะเลิกไปเอง เอาหมอนอุดหูไว้ก็ได้ ถ้าเขาด่าเราก็อย่าไปใส่ใจมากให้ปวดจิต แล้วถ้าเขาทำร้าย จขกท.ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็แล้วแต่ ไม่วิ่งก็หาของป้องกันตัวหรือปัดหมัดเป็นหมวยจีนไปเลย(อันนี้เอาฮานะ) ปล. อย่าใส่ใจมากนะคะ เพราะเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของอิฉัน อย่าทำตามเลยค่ะ(ฮา) 1 0 ถูกใจ 1 ตอบกลับ เมนู แก้ไข แจ้งลบ
careeeeee 31 ก.ค. 58 เวลา 21:08 น. 2 เราแนะนำให้หนีออกจากบ้านเลยค่ะ คือถ้าเค้าทำเราขนาดนี้เราจะอยู่ทำไมอ่ะเนอะ เราว่าหนีออกมาเลยค่ะแล้วเช่าหอพักอยู่เอา หางานพิเศษแถวนั้นทำ แต่อย่าพึ่งฆ่าตัวตายเลยนะคะ ชีวิตเรามีค่ามากกว่าที่จะเอาไปแลกกับคำพูดหรือการกระทำของคนๆนั้น เชื่อเราค่ะ! อย่าพึ่งตัดสินใจวู่วามนะ เราเข้าใจจขกท.นะ 0 1 ถูกใจ ตอบกลับ 1 เมนู แก้ไข แจ้งลบ ปักหมุด
Jazzy..jassa 31 ก.ค. 58 เวลา 21:53 น. 2-1 เราหนีออกไปไม่ได้สิค่ะ เพราะเราก็ไม่มีเงินเยอะ ตอนนี้เรามีอยู่แค่สองสามพัน ถ้าเราออกไปเช่าหอ เงินเราก็ไม่พออีก เราเคยไปสมัครร้านหลายๆร้านพวกพนักงานเสริฟ เค้าก้อบอกจะติดต่อกลับมาแล้วเค้าก็หายเงียบไปเลย T_T เราไม่มีที่ไปจริงๆค่ะ จำใจต้องอยู่ที่นี่ โดนเค้าโขลกสับ เราอ่ะ มีความฝันอยากเรียนวิศวะ พวก ม ใน กทม ทุกคนก็มีความฝันใช่ป่ะค่ะ เราก็เป็นหนึ่งในคนที่มีความฝันเหมือนกัน แต่แม่ก็บังคับว่าต้องเรียน ครู ราชพัด แล้วเราไม่อยาก แม่ก็ด่าเราว่าถ้า-ไม่เรียน -ก็ไม่ต้องมาอยู่บ้านกุ กุจะไม่ส่งเสีย- กุจะไม่ให้เงิน-ใช้ซักบาท แม่เราไม่เคยเป็นเหมือนแม่คนอื่นเลย ไม่เคยไปรับ-ส่งที่โรงเรียน ไม่เคยพาไปกินข้าวนอกบ้าน ไปเคยพาไปเที่ยวที่ไหนเลย คือให้เราดูแลตัวเองหมดทุกอย่างอ่ะคะ 0 0 ถูกใจ ตอบกลับ เมนู แก้ไข แจ้งลบ
Jazzy..jassa 31 ก.ค. 58 เวลา 21:58 น. 3 แม่เราไม่เคยทำตัวเป็นแม่เลย กินแต่เหล้า งานบ้านเราก็ต้องทำอยู่คนเดียว ถ้าไม่ทำ แม่ก้ด่าเราแรงๆ เราก้ได้แต่เกบตัวอยู่ในห้องเป็นวันๆเพราะเรากลัว ตอนเรียนมัธยมเราต้องดูแลตัวเองทุกอย่าง ทำทุกอย่างจริงๆค่ะ ขนาดบางทีขนของเข้าหอพักช่วงเปิดเทอม เราขอให้เค้าช่วยขับรถยนไปส่งเราหน่อยได้มั้ย เพราะของเราเยอะ เค้าก็ด่าเราว่า ทำไม-ไม่ขึ้นแทกซี่ แค่นี้-ดูแลตัวเองไม่ได้หร่อ อีห่า -นี่มันชั่วมันโง่จริงๆ เราต้องดูแลตัวเองทุกอย่างตอนเรียน แม่ไม่เคยมาเยี่ยมเราที่หอพักเลย 0 0 ถูกใจ ตอบกลับ เมนู แก้ไข แจ้งลบ ปักหมุด
Jazzy..jassa 31 ก.ค. 58 เวลา 22:29 น. 4 เราขอเล่าอะไรให้ฟังหน่อยนะคะ คือเราอยู่บ้านแล้วเราโดนกดขี่ โดนทำร้ายจิตใจแบบนี้ ที่เราเล่าไปมันแค่ส่วนหนึ่งแม่เราทำกับเรามากกว่านั้น แล้วตอน ม ปลายเราเลยย้ายออกไปอยู่หอไกล้โรงเรียน (พ่อเราส่งเสียเราค่ะ)ชีวิตเราก้ดีขึ้น เราก็กลายเป็นเด้กตั้งใจเรียน เป็นคนร่าเริงปกติ ไม่เกบตัวเหมือนอยู่บ้าน เราก้เรียนดีขึ้นเรื่อยๆ แล้วมีอยู่ครั้งหนึ่งที่เรากลับบ้าน แล้วเราบอกแม่เราว่า เราได้เกรด 3.7 น่ะ แม่เราเค้า ก้บอกว่า "เหอะๆ เกรดโรงเรียนเอกชนอย่าง- แค่นี้หร่อ-ทำเป็นภูมิใจ"คือแบบเราเสียใจมากเลยน่ะ พอเราทำดีก้ด่า เราทำผิดนิดหน่อยก้ด่าเราแรงๆ เหมือนเราทำอะไรผิดๆมากๆ แล้วเราเลยไม่คุยกับแม่เรื่องเกรดเลย คือเราต้องทำทุกอย่างเอง ไปเรียนพิเศษนั่งรถประจำทางเอง เดินไปเรียนเอง ไปซื้อของเอง ไปเอาใบเกรดเอง ไปซื้อสมุดหนังสือเอง คือเราก้ทำเองได้นะคะ แต่เราแค่อยากให้นานๆครั้งแม่พาเราไปเที่ยวบ้าง พูดดีๆกับเราบ้าง ไปรับเราไปกินข้าวบ้าง แต่เค้าก็ไม่เคยทำเลยค่ะ แล้วเราเรียนจบ ม 6 แล้ว เราก็มาพักอยู่ที่บ้าน แล้วก็นรกเลยละคะ เราโดนด่าด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่องเช่นปิดแก๊สแน่นเกินไป เค้าก้ด่าว่า อีห่า อีชั่ว -จะปิดแน่นหาเ-้ยอะไรเเบบนี้ -มาเปิดเลย -มาเปิดเดี๋ยว อะไรแบบนี้อ่ะคะ เยอะอยู่ที่เค้าว่า แบบแม่หย่ากับพ่อ เพราะพ่อก็ทนนิสัยแม่ไม่ได้เหมือนกัน ไม่มีใครอยากอยู่บ้านเลย น้องก้หนีไปเรียนที่อื่น เพราะไม่อยากอยู่บ้าน เราก็ยิ่งโดนหนักกว่าคนอื่น แบบปัยหาใหญ่ของเราเลยคือ เราอยากเรียน วิศวะ ม ดีๆ เค้าก็ด่าเราว่า -นั่น ไฝ่สูง แหม๋ คนอย่าง-ก้ได้แค่นี้แหละ ถ้า-ไม่ไปเรียนครูน่ะ กุจะไม่ส่งเสีย-ซักบาท -ไปขอ-โน่น อีเ-้ย กุจะส่งเสียแต่น้องคนเดียว คือเค้าจะส่งเสียแต่น้องคนเดียวอ่ะคะ แบบน้องเรานี่ งานบ้านไม่เคยแตะเลยนะคะ มีแต่เราทำคนเดียว แม่ซื้อไอแพด ไอโฟน เงินก้ได้อาทิตละพัน เราหร่อค่ะ ขอเงินแม่ ก็โดนด่าว่า กุไม่ให้ ทำไม-ไม่ทำงานทำการ ยังมีหน้ามาขอเงินกุ-อีน่ะ -ไป-ขี้กับหมาโน่น ไป - ไป๊ ยังไงกุก้อไม่เงิน-ซักบาท เราเลยเลิกขอ เราเลยมาทำงาน แปลเอกสารให้พี่คนนึงค่ะ ก้ได้เดือนละ หนึ่งพัน ไม่เกินนี้ค่ะ แล้วเราแล้วแม่ก็ใหบอกให้เราจ่ายค่าเนตเอาเองด้วย 600 บาท คิดดูสิค่ะ เงินเราก็ได้น้อย ไหนจะต้องให้เราจ่ายค่าเนตเอาเองอีก ค่น้ำค่าไฟในบ้านตาเปนคนจ่ายค่ะ ตาก้แทบจะไม่มีเงินเหมือนกัน แต่แม่ไม่ช่วยเลย คือเราขอเงินแม่ เค้าก้อด่าเราเเรงๆ แล้วก็บอกว่า-อยู่แต่บ้าน-จะใช่้เงินไปทำเ-้ยอะไรนักหนา กุไม่ให้ คือถึงเราจะอยู่แต่บ้าน แต่เราก็ต้องซื้อพวกผ้าอนามัน สบู่ แชมพู ยาสีฟัน ดฟมล้างหน้า แปรงสีฟัน จ่ายค่าเนต 600 บาท คือยังไงมันก็ต้องใช้จ่ายบ้างอ่ะคะ นี่เราก็ประหยัดสุดๆเเล้ว บางทีเราก็อยากกินขนมบ้างห่อละ 5 บาท สิบบาท หรือบางทีก็อยากกินก๋วยเตี๋ยวบ้าง ผัดกระเพราะบ้าง ตามร้าน แต่เราก้ต้องอดไว้เพราะเราไม่มีเงินจริงๆเดี๋ยวมันไม่พอจ่าย คือแม่ไม่ให้เงินเราเลยอ่ะ ถามว่าเดี๋ยวนี้เรากิน ก็อาหารที่เหลือของแม่ที่อยู่ในตู้เยนอ่ะคะ บางทีอาหารมันก้เน่า เพราะค้างไว้นานแล้ว ในตู้เยนเราก้มีเนื้อ มีน้ำเปล่า มีแตงกวา อะไรนิดหน่อยเอง เรากินจนเบื่อเเล้วเพราะแม่จะชอบทำอะไรซ้ำๆทุกอาทิตย์ แต่เราก็ต้องจำใจกินเพื่อความอยู่รอด บางครั้งเราก็คิดน่ะว่า จะอยู่ไปทำไม ในเมื่ออยู่ไปมันก็มีแต่ทุก ทรมานเจบปวดแบบนี้ แต่จริงๆเรามีความหวังค่ะ ว่าเราจะติดวิศวะ มหาลัยที่เราไฝ่ฝันให้ได้ แล้วพอจบมาเราก็จะมีเงินเดือนดีๆ มีอนาคตที่ดี มีครอบครัวที่ดี นี่คือความหวังของเราที่ล่อเลี้ยงเราให้อยู่ต่อทุกวันนี้ ตอนนี้เราก็พยายามหางานเกบเงินแต่จะให้ทำยังไงละคะ ในเมื่อเงินเราก้ได้น้อย เดือนหนึ่งแทบจะเดือนชนเดือนอยู่แล้ว แม่ยังให้เราจ้ายค่าเนตเองอีก แล้วเราจะเอาเงินที่ไหนมาเกบเพื่อเรียนต่อมหาลัย เพราะพ่อแม่เราเค้าไม่ส่งเสียเราแล้ว เราไม่อยากเกิดมาในครอบครัวนี้เลยจริงๆ ถ้าเพื่อนๆมาดูด้วยตาตัวเองจะรู้ว่าพ่อกับแม่เราแย่มากๆ น้องเรายิ่งเอาแต่ใจ 0 2 ถูกใจ ตอบกลับ 2 เมนู แก้ไข แจ้งลบ ปักหมุด
Candy Apple 1 ส.ค. 58 เวลา 11:53 น. 4-1 (เพื่อนๆรอบตัวไม่ช่วยอะไรเลยเหรอคะ?ญาติมีหรือเปล่าคะ ลองขอความช่วยเหลือจากเขาก็ได้) สงสัยแม่คุณคงเป็นเจ้ากรรมนายเวร ช่วงนี้ก็สวดมนต์ให้เขาด้วยล่ะกันนะคะ อันนี้ความคิดส่วนตัวเช่นเคย ถ้าพูดอะไรแล้วเขาด่ากลับมาก็อย่าไปพูดเลยค่ะ ทางที่ดีเงียบให้สุดๆไปเลย (เคยเถียงแม่บ้างไหมคะ) ดีแล้วที่ยังเหลือความหวัง นำความหวังเป็นแสงสว่างในชีวิตแล้วมุ่งหน้าต่อไปค่ะ หนูเชื่อว่าพี่ทำได้ เพราะพี่ต่อสู้ชีวิตมาตัวคนเดียว ตอนนี้ยังรอด อนาคตก็ต้องรอดค่ะ สู้ๆ 0 0 ถูกใจ ตอบกลับ เมนู แก้ไข แจ้งลบ
Jazzy..jassa 13 ส.ค. 61 เวลา 02:06 น. 4-2 ขอบคุณน้องมากๆเลยนะคะ พี่เพิ่งกลับมาดูในรอบหลายๆปี ตอนนี้อะไรๆเปลี่ยนแปลงไปเยอะมากค่ะ พี่ก้ขอให้น้องประสบความสำเร็จเช่นกันนะคะ ขอบคุณจากใจคะ 0 0 ถูกใจ ตอบกลับ เมนู แก้ไข แจ้งลบ
Mi†ch ✄ 1 ส.ค. 58 เวลา 04:09 น. 5 เราเกลียดประโยค "เอาขี้เถ้ายัดปาก" สุดๆเลยค่ะ ทำไมต้องพูดประโยคนี้ด้วย ไม่เข้าใจ ทำไมผู้ใหญ่ชอบใช้คำนี้กัน มันเหมือนพูดๆออกมาไม่คิดถึงใจกันเลย 0 0 ถูกใจ ตอบกลับ เมนู แก้ไข แจ้งลบ ปักหมุด
mooooooooo 2 ส.ค. 58 เวลา 14:41 น. 6 เราก็เป็นเหมือนกัน้ะ แม่ไม่เคยให้กำลังใจ ซ้ำเติมตลอดดชอบตบตี เราอยากหนีออกจากบ้านมาก ไม่สนับสนุนอะไรเลย บ้าชัดๆ เวลาเราจะหนี เค้าก้อบอกไปเลย เค้าจะได้สบาย 0 0 ถูกใจ ตอบกลับ เมนู แก้ไข แจ้งลบ ปักหมุด
maiiiiiiiiiii 2 ส.ค. 58 เวลา 23:31 น. 7 เราไม่รู้เราเป็นอะไร เราเหมือนเป็นคนเกบกด เหมือนเป็นโรคซึมเศร้าเลย อยู่ดีๆเราก้อร้องให้ วันละหลายๆรอบ เพราะเหงามาก เราไม่มีใครเลย เราไมีมีเพื่อนที่คอยปรึกษาได้ทุกอย่าง เราไม่มีญาติสนิท เราเหมือนอยู่ตัวคนเดียวในโรค เราหมดหวังเเล้วที่จะมีอนาคตที่ดี ชีวิตมันไม่ได้เป็นสิ่งที่สวยงามเหมือนอย่างที่เราวาดฝันไว้ ชีวิตมีเเต่ปัญหา มีแต่เรื่องทุกข์ใจ ชีวิตคือความทุกข์ 0 0 ถูกใจ ตอบกลับ เมนู แก้ไข แจ้งลบ ปักหมุด
betterlife 5 ส.ค. 58 เวลา 05:20 น. 8 ปัญหาคล้ายๆกันเลย ออกไปเช่าบ้านอยู่ หางานทำด้วยกันมั้ย ชีวิตเราไม่ได้แย่อยู่แค่จุดนี้หรอก เราเชื่อว่าเราทำชีวิตให้ดีขึ้นกว่าเดิมได้ issara.betterlife@gmail.com 0 0 ถูกใจ ตอบกลับ เมนู แก้ไข แจ้งลบ ปักหมุด
Natt 21 ม.ค. 62 เวลา 00:53 น. 9 สวัสดีค่ะ ต้องการรู้จักน้องๆทุกคนนะะพี่อยู่ต่างประเทศมีลูกสาวอายุ20 ต้องการมีเพื่อนคนไทย สนใจมาแลกเปลี่ยนความคิดและปัญหา เมลล์มานะคะ natthiya_10@hotmail.com 0 0 ถูกใจ ตอบกลับ เมนู แก้ไข แจ้งลบ ปักหมุด
สรุปให้แล้ว! 'Work and Holiday 2024' โครงการวีซ่าทำงาน-เที่ยว-แลกเปลี่ยน ที่ออสเตรเลีย สำหรับคนไทยอายุ 18-30 ปี Studyabroad
9 ความคิดเห็น
ใจเย็นๆนะคะ ชีวิตเรามีค่า เดี๋ยวอีกหน่อยคุณโตขึ้นมีครอบครัวคุณก็ไม่ได้อยู่กับแม่แล้วค่ะ สู้ๆนะคะ
คุณรู้มั้ยค่ะ แม่เราบางทีเรานอนอยู่ก็จะมาเคาะประตูดังแรงๆ ทำให้เราตื่น คือเรานอนประมาณตีสามเพราะแปลงานเอกสาร แล้วแม่เราก้อจะมาเคาะดังๆแรงๆให้เราเปิดประมาณ หกโมงเช้า แล้วเราก็ไม่กล้าเปิดเพราะเรากลัว ทุกครั้งที่ทะเลาะกันแม่จะไล่ออกจากบ้าน แล้วขู่ว่าถ้าไม่ออกจากบ้านกู กูจะเอาตำรวจมาจับ- อีเลว หยาบคายมากเลยค่ะที่แม่ด่าเรา แม่จะชอบกินเหล้าเมา แล้วมาพอตื่นมาก็จะมาด่า เหมือนเค้าเกบกดแล้วมาลงที่เราอ่ะคะ tT_T เราไม่ไหวล่ะ พอกันทีแม่แบบนี้ ห่วยแตก ไม่มีใครอยู่กับผู้หญิงคนนี้ได้
ทุกคนหนีนางไปหมด มีแต่เราที่ทนอยู่เพราะเราไม่มีที่ไป มหาลัยเราก็ไม่ได้เรียนเพราะแม่บังคับเราให้เรียนครู แต่เราอยากเรียนพวก วิศวะ เราอยากเข้าวิศวะ ม ดีๆ ใน กทม แม่ก้อด่า ว่าเราไฝ่สูง อีไฝ่สูง อะไรแบบนี้ ใครไม่เจอคนแบบนี้กับตัวไม่รู้หรอกว่าว่า ความร้สึกเปนแบบไหน
ไฝ่ให้สูงๆแล้วทำให้ได้ค่ะ ทำให้"เธอคนนั้น" รู้ไปเลยว่าคำที่เขาสบประมาทเรามาทุกอย่างไม่สามารถฉุดให้เราลงเหวได้ อยากให้ จขกท. สู้ๆค่ะ เป็นกำลังใจให้
ปล่อยให้"เธอคนนั้น"เคาะประตูไป จนกว่าเจ้าตัวจะเลิกไปเอง เอาหมอนอุดหูไว้ก็ได้ ถ้าเขาด่าเราก็อย่าไปใส่ใจมากให้ปวดจิต
แล้วถ้าเขาทำร้าย จขกท.ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็แล้วแต่ ไม่วิ่งก็หาของป้องกันตัวหรือปัดหมัดเป็นหมวยจีนไปเลย(อันนี้เอาฮานะ)
ปล. อย่าใส่ใจมากนะคะ เพราะเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของอิฉัน อย่าทำตามเลยค่ะ(ฮา)
เราแนะนำให้หนีออกจากบ้านเลยค่ะ คือถ้าเค้าทำเราขนาดนี้เราจะอยู่ทำไมอ่ะเนอะ เราว่าหนีออกมาเลยค่ะแล้วเช่าหอพักอยู่เอา หางานพิเศษแถวนั้นทำ แต่อย่าพึ่งฆ่าตัวตายเลยนะคะ ชีวิตเรามีค่ามากกว่าที่จะเอาไปแลกกับคำพูดหรือการกระทำของคนๆนั้น เชื่อเราค่ะ! อย่าพึ่งตัดสินใจวู่วามนะ เราเข้าใจจขกท.นะ
เราหนีออกไปไม่ได้สิค่ะ
เพราะเราก็ไม่มีเงินเยอะ ตอนนี้เรามีอยู่แค่สองสามพัน
ถ้าเราออกไปเช่าหอ เงินเราก็ไม่พออีก เราเคยไปสมัครร้านหลายๆร้านพวกพนักงานเสริฟ เค้าก้อบอกจะติดต่อกลับมาแล้วเค้าก็หายเงียบไปเลย T_T
เราไม่มีที่ไปจริงๆค่ะ จำใจต้องอยู่ที่นี่ โดนเค้าโขลกสับ
เราอ่ะ มีความฝันอยากเรียนวิศวะ พวก ม ใน กทม ทุกคนก็มีความฝันใช่ป่ะค่ะ เราก็เป็นหนึ่งในคนที่มีความฝันเหมือนกัน แต่แม่ก็บังคับว่าต้องเรียน ครู ราชพัด แล้วเราไม่อยาก แม่ก็ด่าเราว่าถ้า-ไม่เรียน -ก็ไม่ต้องมาอยู่บ้านกุ กุจะไม่ส่งเสีย- กุจะไม่ให้เงิน-ใช้ซักบาท แม่เราไม่เคยเป็นเหมือนแม่คนอื่นเลย ไม่เคยไปรับ-ส่งที่โรงเรียน ไม่เคยพาไปกินข้าวนอกบ้าน ไปเคยพาไปเที่ยวที่ไหนเลย คือให้เราดูแลตัวเองหมดทุกอย่างอ่ะคะ
แม่เราไม่เคยทำตัวเป็นแม่เลย กินแต่เหล้า งานบ้านเราก็ต้องทำอยู่คนเดียว ถ้าไม่ทำ แม่ก้ด่าเราแรงๆ เราก้ได้แต่เกบตัวอยู่ในห้องเป็นวันๆเพราะเรากลัว ตอนเรียนมัธยมเราต้องดูแลตัวเองทุกอย่าง ทำทุกอย่างจริงๆค่ะ ขนาดบางทีขนของเข้าหอพักช่วงเปิดเทอม เราขอให้เค้าช่วยขับรถยนไปส่งเราหน่อยได้มั้ย เพราะของเราเยอะ เค้าก็ด่าเราว่า ทำไม-ไม่ขึ้นแทกซี่ แค่นี้-ดูแลตัวเองไม่ได้หร่อ อีห่า -นี่มันชั่วมันโง่จริงๆ เราต้องดูแลตัวเองทุกอย่างตอนเรียน แม่ไม่เคยมาเยี่ยมเราที่หอพักเลย
คือเราอยู่บ้านแล้วเราโดนกดขี่ โดนทำร้ายจิตใจแบบนี้ ที่เราเล่าไปมันแค่ส่วนหนึ่งแม่เราทำกับเรามากกว่านั้น แล้วตอน ม ปลายเราเลยย้ายออกไปอยู่หอไกล้โรงเรียน (พ่อเราส่งเสียเราค่ะ)ชีวิตเราก้ดีขึ้น เราก็กลายเป็นเด้กตั้งใจเรียน เป็นคนร่าเริงปกติ ไม่เกบตัวเหมือนอยู่บ้าน เราก้เรียนดีขึ้นเรื่อยๆ แล้วมีอยู่ครั้งหนึ่งที่เรากลับบ้าน แล้วเราบอกแม่เราว่า เราได้เกรด 3.7 น่ะ แม่เราเค้า ก้บอกว่า "เหอะๆ เกรดโรงเรียนเอกชนอย่าง- แค่นี้หร่อ-ทำเป็นภูมิใจ"คือแบบเราเสียใจมากเลยน่ะ พอเราทำดีก้ด่า เราทำผิดนิดหน่อยก้ด่าเราแรงๆ เหมือนเราทำอะไรผิดๆมากๆ แล้วเราเลยไม่คุยกับแม่เรื่องเกรดเลย คือเราต้องทำทุกอย่างเอง ไปเรียนพิเศษนั่งรถประจำทางเอง เดินไปเรียนเอง ไปซื้อของเอง ไปเอาใบเกรดเอง ไปซื้อสมุดหนังสือเอง คือเราก้ทำเองได้นะคะ แต่เราแค่อยากให้นานๆครั้งแม่พาเราไปเที่ยวบ้าง พูดดีๆกับเราบ้าง ไปรับเราไปกินข้าวบ้าง แต่เค้าก็ไม่เคยทำเลยค่ะ แล้วเราเรียนจบ ม 6 แล้ว เราก็มาพักอยู่ที่บ้าน แล้วก็นรกเลยละคะ เราโดนด่าด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่องเช่นปิดแก๊สแน่นเกินไป เค้าก้ด่าว่า อีห่า อีชั่ว -จะปิดแน่นหาเ-้ยอะไรเเบบนี้ -มาเปิดเลย -มาเปิดเดี๋ยว อะไรแบบนี้อ่ะคะ เยอะอยู่ที่เค้าว่า แบบแม่หย่ากับพ่อ เพราะพ่อก็ทนนิสัยแม่ไม่ได้เหมือนกัน ไม่มีใครอยากอยู่บ้านเลย น้องก้หนีไปเรียนที่อื่น เพราะไม่อยากอยู่บ้าน เราก็ยิ่งโดนหนักกว่าคนอื่น แบบปัยหาใหญ่ของเราเลยคือ เราอยากเรียน วิศวะ ม ดีๆ เค้าก็ด่าเราว่า -นั่น ไฝ่สูง แหม๋ คนอย่าง-ก้ได้แค่นี้แหละ ถ้า-ไม่ไปเรียนครูน่ะ กุจะไม่ส่งเสีย-ซักบาท -ไปขอ-โน่น อีเ-้ย กุจะส่งเสียแต่น้องคนเดียว คือเค้าจะส่งเสียแต่น้องคนเดียวอ่ะคะ แบบน้องเรานี่ งานบ้านไม่เคยแตะเลยนะคะ มีแต่เราทำคนเดียว แม่ซื้อไอแพด ไอโฟน เงินก้ได้อาทิตละพัน เราหร่อค่ะ ขอเงินแม่ ก็โดนด่าว่า กุไม่ให้ ทำไม-ไม่ทำงานทำการ ยังมีหน้ามาขอเงินกุ-อีน่ะ -ไป-ขี้กับหมาโน่น ไป - ไป๊ ยังไงกุก้อไม่เงิน-ซักบาท เราเลยเลิกขอ เราเลยมาทำงาน แปลเอกสารให้พี่คนนึงค่ะ ก้ได้เดือนละ หนึ่งพัน ไม่เกินนี้ค่ะ แล้วเราแล้วแม่ก็ใหบอกให้เราจ่ายค่าเนตเอาเองด้วย 600 บาท คิดดูสิค่ะ เงินเราก็ได้น้อย ไหนจะต้องให้เราจ่ายค่าเนตเอาเองอีก ค่น้ำค่าไฟในบ้านตาเปนคนจ่ายค่ะ ตาก้แทบจะไม่มีเงินเหมือนกัน แต่แม่ไม่ช่วยเลย คือเราขอเงินแม่ เค้าก้อด่าเราเเรงๆ แล้วก็บอกว่า-อยู่แต่บ้าน-จะใช่้เงินไปทำเ-้ยอะไรนักหนา กุไม่ให้ คือถึงเราจะอยู่แต่บ้าน แต่เราก็ต้องซื้อพวกผ้าอนามัน สบู่ แชมพู ยาสีฟัน ดฟมล้างหน้า แปรงสีฟัน จ่ายค่าเนต 600 บาท คือยังไงมันก็ต้องใช้จ่ายบ้างอ่ะคะ นี่เราก็ประหยัดสุดๆเเล้ว บางทีเราก็อยากกินขนมบ้างห่อละ 5 บาท สิบบาท หรือบางทีก็อยากกินก๋วยเตี๋ยวบ้าง ผัดกระเพราะบ้าง ตามร้าน แต่เราก้ต้องอดไว้เพราะเราไม่มีเงินจริงๆเดี๋ยวมันไม่พอจ่าย คือแม่ไม่ให้เงินเราเลยอ่ะ ถามว่าเดี๋ยวนี้เรากิน ก็อาหารที่เหลือของแม่ที่อยู่ในตู้เยนอ่ะคะ บางทีอาหารมันก้เน่า เพราะค้างไว้นานแล้ว ในตู้เยนเราก้มีเนื้อ มีน้ำเปล่า มีแตงกวา อะไรนิดหน่อยเอง เรากินจนเบื่อเเล้วเพราะแม่จะชอบทำอะไรซ้ำๆทุกอาทิตย์ แต่เราก็ต้องจำใจกินเพื่อความอยู่รอด บางครั้งเราก็คิดน่ะว่า จะอยู่ไปทำไม ในเมื่ออยู่ไปมันก็มีแต่ทุก ทรมานเจบปวดแบบนี้ แต่จริงๆเรามีความหวังค่ะ ว่าเราจะติดวิศวะ มหาลัยที่เราไฝ่ฝันให้ได้ แล้วพอจบมาเราก็จะมีเงินเดือนดีๆ มีอนาคตที่ดี มีครอบครัวที่ดี นี่คือความหวังของเราที่ล่อเลี้ยงเราให้อยู่ต่อทุกวันนี้ ตอนนี้เราก็พยายามหางานเกบเงินแต่จะให้ทำยังไงละคะ ในเมื่อเงินเราก้ได้น้อย เดือนหนึ่งแทบจะเดือนชนเดือนอยู่แล้ว แม่ยังให้เราจ้ายค่าเนตเองอีก แล้วเราจะเอาเงินที่ไหนมาเกบเพื่อเรียนต่อมหาลัย เพราะพ่อแม่เราเค้าไม่ส่งเสียเราแล้ว เราไม่อยากเกิดมาในครอบครัวนี้เลยจริงๆ ถ้าเพื่อนๆมาดูด้วยตาตัวเองจะรู้ว่าพ่อกับแม่เราแย่มากๆ น้องเรายิ่งเอาแต่ใจ
(เพื่อนๆรอบตัวไม่ช่วยอะไรเลยเหรอคะ?ญาติมีหรือเปล่าคะ ลองขอความช่วยเหลือจากเขาก็ได้)
สงสัยแม่คุณคงเป็นเจ้ากรรมนายเวร ช่วงนี้ก็สวดมนต์ให้เขาด้วยล่ะกันนะคะ อันนี้ความคิดส่วนตัวเช่นเคย
ถ้าพูดอะไรแล้วเขาด่ากลับมาก็อย่าไปพูดเลยค่ะ ทางที่ดีเงียบให้สุดๆไปเลย (เคยเถียงแม่บ้างไหมคะ)
ดีแล้วที่ยังเหลือความหวัง นำความหวังเป็นแสงสว่างในชีวิตแล้วมุ่งหน้าต่อไปค่ะ หนูเชื่อว่าพี่ทำได้ เพราะพี่ต่อสู้ชีวิตมาตัวคนเดียว ตอนนี้ยังรอด อนาคตก็ต้องรอดค่ะ สู้ๆ
ขอบคุณน้องมากๆเลยนะคะ พี่เพิ่งกลับมาดูในรอบหลายๆปี ตอนนี้อะไรๆเปลี่ยนแปลงไปเยอะมากค่ะ พี่ก้ขอให้น้องประสบความสำเร็จเช่นกันนะคะ ขอบคุณจากใจคะ
เราก็เป็นเหมือนกัน้ะ แม่ไม่เคยให้กำลังใจ ซ้ำเติมตลอดดชอบตบตี เราอยากหนีออกจากบ้านมาก ไม่สนับสนุนอะไรเลย บ้าชัดๆ เวลาเราจะหนี เค้าก้อบอกไปเลย เค้าจะได้สบาย
เราไม่รู้เราเป็นอะไร เราเหมือนเป็นคนเกบกด เหมือนเป็นโรคซึมเศร้าเลย อยู่ดีๆเราก้อร้องให้ วันละหลายๆรอบ
เพราะเหงามาก เราไม่มีใครเลย เราไมีมีเพื่อนที่คอยปรึกษาได้ทุกอย่าง เราไม่มีญาติสนิท เราเหมือนอยู่ตัวคนเดียวในโรค เราหมดหวังเเล้วที่จะมีอนาคตที่ดี ชีวิตมันไม่ได้เป็นสิ่งที่สวยงามเหมือนอย่างที่เราวาดฝันไว้ ชีวิตมีเเต่ปัญหา มีแต่เรื่องทุกข์ใจ ชีวิตคือความทุกข์
ปัญหาคล้ายๆกันเลย
ออกไปเช่าบ้านอยู่ หางานทำด้วยกันมั้ย
ชีวิตเราไม่ได้แย่อยู่แค่จุดนี้หรอก
เราเชื่อว่าเราทำชีวิตให้ดีขึ้นกว่าเดิมได้
issara.betterlife@gmail.com
สวัสดีค่ะ ต้องการรู้จักน้องๆทุกคนนะะ
พี่อยู่ต่างประเทศมีลูกสาวอายุ20 ต้องการมีเพื่อนคนไทย
สนใจมาแลกเปลี่ยนความคิดและปัญหา เมลล์มานะคะ natthiya_10@hotmail.com
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?