ชวนคุย...จริงไหมหน่อนิยายบอกนิสัยคนเขียน?
ตั้งกระทู้ใหม่
ประเด็นชวนคุยคือ "นิยายที่เราอ่านๆ เขียนๆ กัน มันสะท้อนตัวตนของนักเขียนกรือเปล่า"
จริงๆ อยากเขียนตลก....แต่มันไม่ตลก
อยากเขียนวิทยาศาสตร์....แต่ความรู้ไม่ถึง
อยากเขียนผี...ก็ไม่เคยน่ากลัว
อยากเขียนแฟนตาซี....จินตนาการก็ไปไม่ถึง
(เรื่องเยอะนะเรา...555)
คนอื่นเป็นไหม? หรือเป็นแค่เราฝีมือไม่พัฒนาเอง
ขอความคิดเห็นจากทุกคนน๊าาาา
ipesick
8 ส.ค. 58 เวลา 15:09 น.
1,339
views
30 ความคิดเห็น
อาจจะไม่บอกเสมอไปหรอกค่ะ แต่ถ้าทัศนคติความคิดน่าจะมีสอดแทรกบ้าง ไม่มากก็น้อย
แต่ถ้าแน่ๆ เลยสำหรับตัวเรา เราเขียนให้ตัวเองเป็นตัวร้ายระดับบอส ทุกตัวในนิยายค่ะ ฮา แล้วก็รู้สึกแปลกๆ เวลาที่มีผู้อ่านบอกว่า ตัวร้ายชั่วมากๆ ฮาๆ
มีคนเคยนิยามให้กับตัวเราว่า เราคือตัวร้ายที่ชัดเจนมาก ขอเอาอิมเมจเราไปเป็นตัวร้ายในนิยายเขาค่ะ ก๊ากกกก
เป็นคำชมที่ชวนรู้สึกดีกับรู้สึกเจ็บ แปลกๆ ฮาๆ ^^
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นของคุณนายตัวร้ายนะคะ
มันเป็นความรู้สึกลึกๆ เราจะไม่แสดงออกในโลกของความเป็นจริงหรือเปล่า?
แบบรู้ว่า อะไรดี อะไรไม่ดี อะไรควรทำ อะไรไม่ควรทำ
แต่พอเขียนนิยาย....เลยถูกระบายออกตามใจเรา... (หรือเปล่าอันนี้คิดเอง 5555)
แต่เป็นคนร้ายๆ ก็ดีนะ เพราะตัวร้ายมักไม่โง่ และมีเหตุผลที่จะร้าย
ถูกค่ะ! ^^
น่าจะเป็นรายบุคคลไหมคะ
สำหรับเราที่ถนัดแนวแฟนตาซี
ซึ่งมีหลายคนมองว่ามันเป็นแนวเพ้อฝัน คนแต่งอาจจะชอบมโนสักหน่อย
ชีวิตจริง เป็นคนจริงจัง และออกไปทางตรง ขวานผ่าซาก เลยค่ะ
เป็นคนโกหกใครไม่เนียนค่ะ ยกเว้นแกล้งกัน แต่เราจะเป็นคนแรกที่หลุดขำก่อนเสมอ
:)
แล้วเวลาเขียนนิยาย เอาจินตนาการมาจากไหนหน่อ?
แสดงว่าเขียนเก่งมากๆเลยอะ ตอนที่เราพยายามจะเขียนอะไรแบบนี้
ไม่เคยเขียนออกเลย แต่พอเขียนหวานๆ จิกหมอน พิมแบบไม่หยุดหายใจเลย 5555
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นนะคะ
ทำให้เราคิดว่า บางทีตอนที่เราเขียน เรามีสมาธิกับนิยายน้อยไปหรือเปล่า
ครั้งต่อๆไป จะลองพยายามดู สู้ๆๆ
เราคิดว่า แนวแฟนตาซี เราสามารถสร้างเมือง และกฏเกณฑ์ต่าง ๆ ขึ้นได้เอง
แต่มันต้องมีเหตุผลมารองรับทุกอย่าง เรามองว่าง่ายกว่าที่เราต้องหาข้อมูลจริงมาอิงในนิยายน่ะค่ะ
5555+
ปล.เราแต่งแนวโรมานซ์-แฟนตาซี ^^
เรามองว่า มันใช้จินตนาการกว้างมากกกกกก นับถือคนเขียน ....ข้าน้อยขอคารวะ
เราก็เป็นอีกคนที่แต่งแฟนตาซีค่ะ เป็น โรแมนติก-ไซไฟ-แฟนตาซี เราเห็นด้วยนะอย่างที่เจ้าของเม้นบอกไป เวลาแต่งแฟนตาซีเราสามารถสร้างทุกอย่างขึ้นมาเองได้ แต่ต้องมีเหตุผล รู้สึกได้ปลดปล่อยจินตนาการของตัวเองออกมานะค่ะ นิยายที่เราแต่งทุกเรื่องเราต้องใส่ตัวตนของตัวเองไปไม่มากก็น้อยถึงจะแต่งจบ เพราะว่าเราเป็นคนที่ค่อนข้างมโนเก่ง 555 เราเคารพรจินตนาการของตัวเองมาหนะถึงคนอื่นจะว่า ปัญญาอ่อนก็เถอะ
อ่า เราว่าไม่ได้สะท้อนสักเท่าไหร่ 5555 สำหรับเรานะ
ปกติบุคลิกเป็นคนห้าวๆ หน่อย พูดคำหยาบ
แต่พอมาแต่งนิยายปุ้ป
ทุกอย่างหายวับ ทุกอย่างค่อนข้างสุภาพ มุ้งมิ้ง ไม่มีพิษร้ายต่อสังคม
ตอนบอกว่าแต่งนิยายเรื่องนี้เพื่อนยังไม่เชื่อเลย T.T
บอกว่ามันสุภาพเกินไปไม่ใช่เรา 55555555555555
# โถ่
โห......ได้มา 3 comment บอกไม่สะท้อนสักคน 5555
ทำไมเราเป็นอยู่คนเดียวง่ะ ?????
จะลองเขียนนิยายที่ไม่ใช่ตัวเองบ้าง....จะทำได้ไหมหน่อ?
ขอบคุณสำหรับcommentนะคะ
ได้อยู่แล้วค่ะ >< ถ้าชอบที่เขียนแนวนั้นมันจะมีแรงผลักดันให้เราไปต่อเรื่อยๆ เอง
ใช่ๆ ทุกวันนี้เขียนไปยุงกัดไป แต่ช๊อบชอบ มีความสุขที่สุด
ขยายความคำว่า " ยุงกัด " ได้ไหมคะ 55555555 ขำคำนี้
ไม่เกี่ยวกันครับ ถึงจะมีบ้าง มันก็ขึ้นอยู่กับแต่ละคน
คนเราเขียนและอ่านเรื่องที่ชอบหรือไม่ชอบก็ได้ครับ สิ่งที่เราทำอาจจะบอกตัวตนของเราได้ แต่ไม่ทั้งหมด
สำหรับจขกท.ถ้าอยากเขียนแนวอื่นๆ ได้ ก็ต้องเพิ่มขอบเขตความสามารถของตัวเองครับ
ต้องลองอ่านแนวอื่นๆ เพื่อเพิ่มข้อมูลและแนวทางในการเขียน
55555 มีแต่คนบอกว่าไม่จริง
แต่สิ่งที่เม้นมา ตรงกับเราก็ตรงที่ เราก็ชอบอ่านแนวหวานๆ มากกว่าวิทยาศาสตร์ หรืออาชญากรรม
ตลกเราก็ชอบอ่าน แต่เขียนเองมันไม่ตลก 555 จะพัฒนาตัวเองต่อไปนะ
ยังไงก็ขอบคุณม๊าก มาก
งั้นเราขอแหวก เราว่าสะท้อนนะคะ...
.
.
.
.
.
.
.
.
สะท้อนรสนิยมชอบ(กิน)เด็กของคนแต่ง 55555
เพราะพระเอกเราแต่ล่ะเรื่องนี่กินเด็กทุกเรื่องค่ะ อย่างน้อยอายุต้องห่างกันสัก 9-12 ปี หุหุหุหุ
เจ้าของ คห.นี้ น่ากลัวจริมๆ
เออ...เจ๊ชอบแก่กว่าอะ 555555+
อายุจะมากกว่า 3-5ปี //พวกที่เข้ามา ก็จะอยู่ในช่วงอายุนี้ทั้งนั้นด้วย -*-
พระเอก นางเอกถ้าไม่อายุเท่ากัน ส่วนมากพระเอกก็จะมากกว่า
น่ากลัวตรงไหนเจ๊ ไม่เห็นน่ากลัวเล้ยยยยย 555
ment นี้ชอบ ชอบ ได้พวก (พวกกินเด็กเหมือนกัน) 55555
5-3 มาเป็นอมตะด้วยกันเถอะค่ะ 55555
5-4 ยก2มือเลย
นิยายจะบอกลักษณะนิสัยของนักเขียนได้ก็ต่อเมื่อนักเขียนได้ถ่ายทอดตัวตนออกมาเป็นตัวละคร
นิสัยนักเขียนอย่างเราดูได้จากนางเอกนิยายตัวเอง 555
เหมือนกัน......เม้นนี้ก็ช๊อบ ชอบ
นิยายบ่งบอกถึงความชอบของเรามากกว่าครับ
ผมชอบแต่งนิยายที่มีสาวๆหลายคนมาชอบพระเอก(ฮาเร็ม) จะเห็นว่า ผมชอบแบบนี้ แต่ไม่ได้มีนิสัย หลายใจ เหมือนกับแนวที่แต่งเลย
555555 เชื่อ เชื่อ ว่าไม่หลายใจ 5555
ก็เป็นอีกมุมมองนึ่ง..... ขอบคุณนะคะ
สะท้อนขอรับ
ไม่ได้หมายถึง catagory ที่อ่านนะ (เช่น แนวแฟนตาซี แนวเลิฟๆ ฯลฯ) แต่เป็นเนื้อหาหรือความคิดที่อยู่ในนั้น ยิ่งคนไหนจุดยืนชัด ยิ่งสะท้อนมาก จนบางครั้ง สามารถประมาณการอายุ หรือว่าคนเขียน up to อะไร ผ่านชีวิตแบบไหนมา มองสังคมยังไง อะไรประมาณนั้นเลยด้วยซ้ำ
(บางคนอ่านเจอได้ด้วยผลงานชิ้นเดียว บางคนต้องอ่านหลายเล่ม แต่ถ้าคนไหนไม่ใส่ความเป็นตัวของตัวเองเลย อันนี้จับยากมาก และประเภทนี้ จะเป็นผลงานที่ข้าน้อยจำแม้แต่เนื้อเรื่องยังไม่ได้เลยขอรับ ไม่ต้องพูดถึงตัวตนคนเขียน)
ชอบเม้นนี้ง่ะ....โดนใจ
เหมือนอธิบายสิ่งที่เราคิดออกมาเลย
5555 ได้พวกแล้ว
ขอบคุณนะ
มีนักเขียนบางคนเคยพูดไว้เหมือนกันขอรับ บางครั้งงานเขียน มันเปิดเปลือยตัวตน เลยไม่ค่อยอยากเขียนเท่าไร (และคนเขียนประเภทนี้ เขาเป็นตัวของตัวเองสูงจินๆ นะ และตัวตนที่ปรากฏนั่นแหละ ข้าน้อยเลยชอบงานเขียนของเขาเป็นพิเศษ)
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ข้าน้อยเดาตัวตนคนเขียนผิดเยอะอยู่ เพราะมีประเภท คนอายุเยอะแอ๊บเด็ก (หรือบางคนไม่ได้แอ๊บ แต่นิสัยอย่างนั้นจริงๆ -"-) หรือบางคนคือเด็กที่อ่านหนังสือมาเยอะมาก ความคิดอ่านก้าวหน้ามาก คนเขียนลักษณะนี้ ข้าน้อยยกธงขาวขอรับ
ปล. แต่ที่จริง เป็นนิสัยของข้าน้อยเองแหละที่ชอบตั้งสมมุติฐานกับสิ่งที่ปรากฏในงานเกี่ยวกับตัวคนเขียนไปเรื่อยๆ คนอ่านคนอื่นอาจไม่มีนิสัยไร้ประโยชน์อย่างข้าน้อยก็ได้นะ ^^"
คือว่ามันน่าจะตรงกันข้ามเลยอ่ะ 5555 ยิ่งถ้าพูดถึงแนวนิยาย มันยิ่งไม่ใช่ ปกติชอบอ่านแบบเครียดๆ แต่พอแต่งเอง ทำไม๊มันน่ารัก(คนอื่นอาจจะคิดว่าเฉยๆ แต่สำหรับเรานี่ก็หวานเกินไปละ) แต่ถ้าพูดถึงแนวความคิด เราว่ามันมีเยอะอยู่นะ
เป็นอีกหนึ่งความคิดที่แปลกใหม่ค่ะ.....
ขอบคุณนะคะ
สะท้อนบางแง่บางมุมแน่นอนจ้า...โดยเฉพาะแนวความคิดนะคะ
แต่เราชอบเขียนในสิ่งที่เราเป็นไม่ได้นะ หรืออยากจะเป็น ในนิยายเหมือนจะหวาน เหมือนจะน่ารัก แต่ตัวจริงไม่หวานเลย ออกจะแข็งและกระด้าง อิอิ
เหมือนกันนะ ตลก นี่ได้แค่เล็กน้อย อ่านแล้วทำได้แค่อมยิ้มนะ หัวเราะนี่ไม่มีอ่ะ
วิทยาศาสตร์อยากเขียนเหมือนกัน มีพล็อตในหัว แต่ไม่มีปัญญาจะเขียนหรอก รู้สึกว่ามันเกินความสามารถนะ อยากจะชวนเพื่อน ๆ มาช่วยกันเขียนนะ แต่...เอาที่เขียนอยู่ให้จบและรอดก่อนดีกว่า 555
แฟนตาซี เขียนอยู่ มันสนุกดีนะ แต่ก็เขียนแล้วปวดหัวดี ว่าจะเอาไงต่อดี(วะ!) กลุ้ม ><
ชอบความคิดเห็นนี้ที่สุดอะ 55555
เหมือนว่าจะอารมณ์เดียวกันเลย.....แฝดเราหรือเปล่าเนี้ย
หรือไม่ก็อยากจะบู๊ เท่ กับเขามั่ง 555
แต่เขียนแฟนตาซีนี่ 19 ตอนแล้วนะ แต่เพิ่งเอามาลงถึงตอนที่ 7 ว่าจะปรับบทใหม่ เพราะ มันไม่ค่อยเกี่ยวกับพล็อตเท่าไหร่ อิอิ เดี๋ยวต้องเขียนบทแทรกเพิ่มก่อน ก็เขียนไป ก็มีคนอ่านเหมือนกันนะ ประมาณ 10คน ฮา...
แฟนตาซีเขียนยาก...เราจะเขียนยังไงให้ได้ตามที่จินตนาการ เราว่ามันยาก
สำหรับเรานะ นิยายทุกประเภท ถ้าคนเขียน กับคนอ่าน จินตนาการออกมาได้ใกล้เคียงกัน ประมาณว่าเห็นภาพออกมาคล้ายๆ กัน เข้าใจกัน ... นิยายก็จะสนุก
แต่แฟนตาซีเรายอมแพ้....แพ้ตั้งแต่จินตนาการแล้ววววว
ต้องไปอ่านแนวแฟนตาซี แล้วมันจะเกิดไอเดียนะ ที่เขียนเรื่องนี้เพราะไปอ่านการ์ตูนญี่ปุ่นเรื่องหนึ่ง เป็นเรื่องที่เราประทับใจมาก ๆ ก็เลยอยากจะเขียนบ้าง
เราเคยอ่านนะ แต่ไม่รู้ว่าอ่านแล้วไม่เข้าใจเลยไม่ชอบ หรือเพราะไม่ชอบเลยไม่เข้าใจ 555
หรือเรื่องที่เลือกมาตอนนั้นยากเกิ้นสำหรับเรา แง้งงงงง
นิยายไม่ได้บอกนิสัยของคนเขียนหรอกนะคะ
แต่นิยายจะบ่งบอกถึงความชอบ สะท้อนทัศนคติและแนวคิดของคนเขียนบางอย่างออกมา คนเขียนนิยายทุกคนจะใส่ความเป็นตัวเขาลงไปในนิยายของตัวเองทั้งนั้น เพราะฉะนั้น นิยายเรื่องหนึ่งมันสะท้อนตัวตนบางอย่างของคนเขียนออกมาได้แน่นอน
เห็นด้วยทุกกกกกกกกประการค่ะ...
อย่างตัวเรา จริงๆ ไม่หวาน แต่อยากหวานเหมือนนางเอกในนิยาย 55
อืม....ตอบยากแฮะ
อย่างเราเขียนนิยายหลายเรื่อง แต่ละเรื่องเนื้อหาแทบจะฉีกกันเลย
สำหรับเรามันสะท้อนสิ่งที่เห็นจากคนรอบข้างมากกว่าตัวเอง
และคนรอบข้างในที่นี้เผลอๆ ก็ไม่ใช่คนสนิทด้วยซ้ำค่ะ
เป็นอีกแนวทางเนอะ เห็นด้วย เพราะบางที ที่เรานั่งมองคนเดินไปเดินมา เราก็เคยคิดว่าจะเอาเขาๆทั้งหลายไปเป็นตัวละคร
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นนะคะ....น่ารักจัง
สะท้อนมั้ง ... กลับไปอ่านนิยายตัวเองแล้วเอิ่ม ... ก็คงมีบางอย่างที่สะท้อนตัวตน
แล้วก็มีบางอย่างที่เสริมลงไปเพราะนึกสนุก
แต่ผมว่าบางคนเขาก็เขียนตัวเอกที่นิสัยไม่ได้ตรงกับตัวเองเยอะแยะไปนะครับ
ร้ายแบบสะใจตัวเองเก่งเทพแบบไม่ลืมหูลืมตา ฯลฯ
ผมว่านิยายก็สะท้อนความชอบที่ผู้เขียนรู้สึกว่าเป็นแบบนี้แบบนั้นแล้วมันอ่านสนุกนั่นแหละครับ
ชอบความคิดเห็นนี้มากๆ ค่ะ
เพราะสำหรับเรามันสะท้อนตัวตนของเรา
พูดว่าตัวตนมันก็ไม่ใช่ ... คือยังหาคำเรียกที่เหมาะสมไม่ได้ 5555 งงมั้ย?
ขอบคุณสำหรับ comment นะคะ
จะชวนคุณ Sleeping Fox มาเขียนนิยายแนวไซไฟด์ด้วยกันหน่อยค่า....^^
งั้นเรียกใหม่ว่า สะท้อนความชอบของคนเขียนนะ
13-2 มันก็ไม่ใช่ความชอบนะ 5555 ยากจริง
13-3 เหมือนเราดูหนังนะ แต่เราชอบหนังแนวไซไฟด์ก็เลยอยากจะเขียนบ้าง ถ้าได้ฟังไอเดียพล็อตเราจะขำเลยว่า แปลกแหวกแนวจริงๆ ฮา....แต่ น่าจะเขียนยากนะ เดี๋ยวต้องหาทีมก่อน 555
13-4 ไม่ใช่ไม่สู้ แค่ยอมแพ้ตอนยังไม่ได้เริ่ม 5555
@ คุณ ipesick : ได้กลิ่นอายของผู้เขียนคล้ายจะเป็นอวตารหรือกระจกเงาสะท้อนภาพที่เติมแต่งไปตามจินตนาการนะครับ
@ คุณ Whiteflower Ri : น่าเสียดายที่แฟนตาซีเรื่องเดียวที่อยู่ในมือก็สุดกำลังของผมแล้วครับ แถมยังไม่มีวี่แววว่าจะหยุดลงง่าย ๆ อีกด้วย เลยไม่น่าจะแต่งแนวไซไฟอีกเรื่องไหวครับ // ขอนั่งเชียร์อยู่ขอบสนามครับ ^^
ไว้ต่างคนต่างเขียนเรื่องที่เขียนอยู่ให้จบก่อนละกันเนอะ ค่อยว่ากัน ^^
อีกนานนนนน
สำหรับเรานะ นิยายที่เขียนไม่ได้สะท้อนเพียงแค่นิสัยของเราเท่า แต่มันยังสะท้อนถึงความสับสนในใจ ความซับซ้อนของจิตใจ ความหวัง ความฝัน ความเครียด ความกลัวอีกด้วย
อะไรที่ไม่มีเราก็ใส่ให้นางเอกของเรามี...มันเป็นความหวัง
ที่ไหนที่เราอยากไปเราก็ให้ตัวละครของเราไป...มันเป็นความฝัน
สิ่งไหนที่เราอยากทำแล้วไม่ได้ทำเราก็ให้พวกเขาได้ทำ...เวลาโกรธ อยากปาอะไรบางอย่างทิ้ง แต่จิตสำนึกบอกทำไม่ได้ เราก็ให้ตัวละครทำซะเลย
(เรียกได้ว่า ใส่ทั้งหมดลงไปนั่นเอง 5555)
อยากเขียนแนวแฟนตาซีเหมือนกันค่ะ แต่รู้สึกว่ามันช่างเกินเอื้อมเหลือเกิน (ติดกองดอง และหลายใจ 555)
ปล.เพราะใส่ความดาร์กของตัวเองมากไปหรือเปล่าก็ไม่รู้ เมนท์จึงไม่กระเตื้อง ฮาา
เม้นนี้โดนนะ.....เราก็ทำแบบนั้ยเหมือนกัน
และกำลังคิดว่าจะทำเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
ขอบคุณสำหรับเม้นนี้ ที่ทำให้ความคิดเราชัดเจนมากขึ้น
รักคนเม้นจัง
ดีใจที่มันช่วยได้ค่ะ :)
ยิ้ม ยิ้มมมมม
สำหรับเราถามว่าสะท้อนมั้ย มันก็นิดหน่อยนะคะ นิดเดียวจริงๆ 555 เพราะเราแต่งแนวรักแบบดราม่านิดๆ อ่ะ ซึ่งตัวจริงเป็นคนที่โก๊ะและฮามากกกก ชอบทำให้เพื่อนขำ ทำให้เพื่อนหัวเราะตลอด (เพื่อนเรามันว่างั้นอ่ะค่ะ 555) แต่นิยายเรานี่แบบ นางเอกนี่ดราม่ามาเลยยยย 5555 ธีมนี่หม่นหมองในชีวิตมาก แต่ฉากฟินจิกหมอนก็มีนะคะ แต่ไม่ใช่สไตล์มุ้งมิ้ง ออกแนวฟินแบบดาร์กๆ เอ๊ะ! ยังไง 555 และเราเคยลองเขียนสไตล์แนวมุ้งมิ้งแบบใสๆ แต่มันไม่ใสอ่ะ มันกลับไปดราม่าเหมือนเดิมอ่ะ เราก็เลยโอเค ฉันคงแต่งแนวนี้ไม่ขึ้นสินะ!!!
#ประมาณนี้อ่ะค่ะ 555
ตามสไตล์ของแต่ละคนเนอะ.....
แต่ถึงจะสะท้อนแค่นิดหน่อย เราเหมารวมว่าเหมือนเรา 55555
พวกเดียวกัน
เราว่าน่าจะสะท้อนนะคะ เพราะว่ามีเพื่อนเราคนนึง เขาเงียบมากกก แล้วเวลาเเต่งเนี่ย พระเอกนางเอกจะนิ่งใส่กันมากค่ะ พออ่านไปเราก็ไม่เข้าใจว่าจะเงียบไปไหน
เห็นภาพเลยค่ะ....ว่าแต่เงียบๆ เนี้ย เขาใช้ภาษากายกันหรือเปล่าหนอ?
ไม่จริงครับ เพราะผมไม่ได้หื่นขนาดนั้นอย่างแน่นอน
55555 เข้าใจแล้วค่ะ
คงจะใช่ค่ะ ตอนนี้เขียนนิยายใสๆ น่ารัก เพราะค่อนข้างเป็นคนอ่อนต่อโลก ไรเดียงสา//เดี๋ยวนะ 5555
ใช่เหรอ?
เห็นตัสเฟสบ่นอยากมีสะมี
5555555555+
#หลอก #จริง
//วิ่งหลบติงหนูนา
บ่นที่ไหนเจ๊ แค่แอบสารภาพรักเขา 55555
ตอนนี้โสดๆ ไสยๆ ไปก่อนนิ
แสดงว่ายังไร้เดียงสา 555
สำหรับเราอาจจะไม่สะท้อนขนาดนั้นค่ะ แต่เป็นการเอาประสบการณ์บางอย่างเข้ามามีส่วนร่วมของเนื้อเรื่อง
เพราะการที่เราคิดว่าอ่านนิยายแล้วมันสะท้อนส่วนใหญ่จะมาจากนิสัยของตัวละครตัวเอกของเรื่องถูกมั้ยค่ะ
แต่หลักการสร้างตัวละครจริงๆ เราจะต้องทำการเขียนนิสัยของตัวนั้นออกมาซึ่งเราสามารถใส่นิสัยอะไรออกไปก็ได้ที่เราอยากจะใส่โดยสมเหตุสมผล(แต่นิสัยนั้นๆคงไม่ได้มาจากนิสัยเราทั้งหมด แต่มาจากความ 'อยาก' ของผู้เขียนอยากจะให้ตัวละครตัวนั้นๆเป็นมากกว่า)
แล้วที่ว่ามาจากประสบการณ์คืออะไร อย่างเราลองเขียนนิยายสั้นเก็บไว้ใช้งานสำคัญเรื่องหนึ่ง(ไม่ได้โพสเอาไว้ในเด็กดีนะ) เรื่องนี้มีแรงบันดาลใจมาจากเราเห็นเพื่อนคนหนึ่งที่เป็นคนเก่งแต่ไม่ค่อยมั่นใจในตัวเอง เพราะถูกที่บ้านกดศักยภาพบ่อยๆ เลยทำให้เราเกิดไอเดียในการเขียนนิยายเกี่ยวกับผู้หญิงที่ไม่มั่นใจในตัวเองก็สามารถทำอะไรที่ตัวเองไม่เชื่อว่าจะทำได้ได้
ปล อันนี้ไอเดียเรานะ อาจจะไม่ถูกเสมอไป > <
เอาจากประสบการณ์เนอะ ก็ดีนะ แสดงว่าช่างสังเกต เข้าถึงความรู้สึกของคน
สะท้อนครับ
เคยอ่านบทความว่านักเขียนมักจะแทรกบุคลิกภาพ นิสัย ความคิด ความเชื่อ ทัศนคติ ฯลฯ ของตัวเองลงไปในตัวละครที่สร้างขึ้นมาไม่ว่าจะรู้ตัวหรือไม่รู้ตัว ดังนั้น ไม่ว่าจะพระเอก นางเอก ตัวประกอบ ตัวร้าย ก็ล้วนมีความเป็นตัวตนของนักเขียนผสมลงไป มากน้อยเท่าไหร่ก็แล้วแต่ผู้เขียน
บางคนก็สะท้อนสิ่งที่เกลียด สิ่งที่ชอบ มุมมองต่อประสบการณ์/เหตุการณ์/บุคคล ความรู้ความเชี่ยวชาญ งานอดิเรก ฯลฯ แม้กระทั่งสเป็คของตัวเองผ่านงานเขียนออกมา บางคนใส่โดยจงใจ บางคนใส่โดยไม่รู้ตัว นั่นเพราะนิยายคือสิ่งที่สะท้อนโลกแห่งความคิดของคนเขียนครับ
คือใช้จากประสบการณ์รอบตัวเนอะ.....ก็ดีเนอะ สังเกตจากคนรอบข้าง เข้าใจความรู้สึกคนอื่น ดีดี
เม้น 20-1 เราส่งผิดนะ เดี๋ยวจะงง
แต่ความคิดเห็นของคุณ waijai เราเห็นด้วยเลย...เพราะเราเป็นอย่างนั้น
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?