ขอความเห็นหน่อยค่ะ

[เด็กคิดหนัก]

คือเราเป็นคนตจว.แล้วสอบติดที่กทม.เราก็โอเค เรียนที่กทม.ก็ได้ ก็พอถึงเวลาเปิดเทอม เราก็ไปม.แล้วช่วงแรกๆมันมีกิจกรรมเยอะ มันเหนื่อย มันแบบไม่มีพลัง แล้วคิดถึงพ่อคิดถึงแม่ เลยทำให้รู้คิดผิดที่มาเรียนที่กทม. แล้วคือเราอยากซิ่วแล้วกลับไปเรียนม. ที่อยู่ใกล้ๆบ้าน คืออยากถามว่าถ้าเราจะซิ่วเพียงเพราะว่าอยากเรียนที่ใกล้บ้านอ่ะ มันจะดูแบบไม่สู้ ไม่อดทนเปล่า แต่คือเรียนอ่ะเราเรียนได้นะแค่อยู่กทม.ไม่ได้

คุยกับที่บ้านเค้าก็บอกว่าให้กลับเลย แต่เรารู้ว่าเค้าเสียตังค์กับเราไปมากแล้ว เราเลยตัดสินใจไม่ได้ซักที ตอนนี้เครียดมากเลยค่ะ

Comments

[สวัสดี]

เรียนให้คุ้มเงินเทอมนี้ก่อน ค่อยออกพร้อมขอเกรดกับใบคำอธิบายรายวิชาไปด้วย เผื่อใช้ กิจกรรม ที่ไม่บังคับก็ไม่ต้องเข้า

[ช่างกลเกษตร]

คิดถึงพ่อแม่ก็โทรไม่หาท่านบ่อยๆไปเล่าปัญหาที่เจอมาแต่ล่ะวันให้ท่านฟังเผื่อท่านจะได้แนะนำอะไรดีๆได้

จากบ้านมาเรียนไกลๆก็แบบนี้แหละครับเป็นเรื่องธรรมดา เดียวก็ชิน 555

[maykadekd]

พี่ขอถามนิดหนึ่งนะคะ ที่น้องบอกว่า "เรียนได้แต่อยู่ กทม. ไม่ได้" มันเป็นเพราะน้องคิดถึงบ้าน คิดถึงพ่อแม่ใช่มั้ย ความจริงการเรียนอยู่ที่ไหนมันไม่ใช่ปัจจัยสำคัญเลย มันอยู่ที่ตัวเราล้วนๆ 

ตอนพี่เรียนก็มาเรียนต่างจังหวัดเหมือนกัน ไกลบ้านเหมือนกัน บ้านพี่อยู่กรุงเทพฯแต่พี่มาเรียนนครปฐม ช่วงแรกๆพี่ก็คิดถึงพ่อกับแม่ เป็นลูกแหง่โทรศัพท์ไปทีไรร้องไห้ทุกที เพราะพี่เป็นลูกคนเดียวอยู่กับพ่อแม่มาตลอด มันค่อนข้างลำบากเหมือนกันนะ เพราะเรายังปรับตัวไม่ได้ แต่อะไรทำให้พี่เปลี่ยนไปรู้มั้ยคะ เพื่อนค่ะ พี่เข้าร่วมกิจกรรมแล้วได้เจอเพื่อน เพื่อนอีกหลายคนที่มาเรียนต่างที่เหมือนกับเรา เจออะไรคล้ายๆกันกับเรา

เพื่อนคนนึงบอกพี่ว่าอะไรรู้มั้ย "ถ้าแกเอาแต่ร้องไห้แบบนี้เวลาคุยกับพ่อแม่ ไม่คิดว่าเค้าจะห่วงแกบ้างเหรอ เค้าจะคิดว่าแกอยํู่ไม่ได้ แกไม่รู้จักโต พ่อกับแม่ไม่สามารถอยู่ดูแลเราได้ตลอดไปนะเว้ย วันไหนเค้าไม่อยู่กับเราแล้ว เค้าจะได้มั่นใจไงว่าลูกเค้าเก่ง ลูกเค้าสามารถดูแลตัวเองได้ รับปัญหาทุกอย่างได้" 

ถ้าน้องตอบคำถามตัวเองได้ว่าน้องสามารถเรียนคณะนี้ได้ น้องมีใจรักที่จะเรียนที่นี่ พี่อยากให้อดทนเรียนต่ออีกนิดค่ะ มันอาจจะยากแค่ช่วงแรกๆแต่แลกกับความสบายใจของพ่อกับแม่ มันคุ้มนะ ใจเราต้องแกร่งดั่งหินผาค่ะน้อง น้องยังโทรศัพท์คุยกับท่านได้ เสาร์-อาทิตย์ก็กลับบ้านได้ เพื่อนพี่นะบ้านอยู่บุรีรัมย์ช่วงแรกไปกลับนครปฐม-บุรีรัมย์ทุกอาทิตย์เลย หลังๆบอกไม่ไหวแล้วนั่งรถจนปวดหลัง โทรคุยเอาก็ได้

คือพ่อกับแม่น้องอาจจะรอชื่นชมใบปริญญาน้องอยู่ก็ได้นะ พี่เชื่อว่าท่านมีความสุขเวลาเห็นลูกได้เรียนหนังสือแต่ถ้าลูกท่านไปเรียนอย่างไม่มีความสุข น้องคิดว่าความสุขท่านจะเหลืออยู่เท่าไหร่่ ยิ้มสู้ค่ะ :) มีอะไรเหงาๆ ทักมาคุยกับพี่ก็ได้