ใครโดนเพื่อนแบนอยู่ อึดอัด เสียใจ มานี่จะเล่าไรให้ฟัง

[MAICANFLY]

ใครกำลังท้อ เพื่อนแบน หรือแบนตัวเองออกจากเพื่อน อยากให้อ่าน
มนุษย์เป็นสัตว์สังคม การที่เราจะอยู่ร่วมกับคนอื่นในสังคม
เราจำเป็นต้องมี 'เพื่อน' ใช่ไหมคะ
ถัาตอบแบบโลกสวยมันก็คงใช่ค่ะ!


แต่ความจริงมันเลวร้ายกว่านั้น ต่างคนต่างความคิด ใส่หน้ากากเข้าหากัน ไร้ซึ่งความจริงใจ
คอยแต่จะเหยียบย่ำยามล้มหรือผิดพลาด นั่นแหละความจริง จขกท เจอมากับตัวแล้วค่ะ
แต่คงเป็นเพราะความหน้าด้าน อึดถึก เริ้ดเชิด
ทำให้ จขกท ผ่านเหตุการณ์ที่เลวร้ายแบบนั้นมาได้ง่ายๆเลยล่ะ

หลายคนที่กำลังอ่านกระทู้คงกำลังเจอเหตุการณ์แบบนี้อยู่ใช่ไหม?
ไม่ต้องเสียใจ จขกท จะช่วยคุณเอง มาคิดบวก คิดใหม่ ทำใหม่กันเถอะค่ะ !
สาเหตุที่โดนแบน มีมากมายต่างๆนานาๆ รวมไปถึงเจตนาของเพื่อนที่เขาแบนเราเพราะอะไร?



1.เราทำนิสัยไม่ดี
2.หมั่นไส้

มันมีแค่นี้ค่ะสาเหตุ หรือไม่จริง? จะแย้งจะเพิ่มก็ไม่ว่ากันนะ

กรณีแรก: โดนแบนเพราะทำนิสัยไม่ดี หรืออะไรที่มันไม่ดีนั่นแหละ
หลายคนมักไม่รู้ตัวว่าตัวเองทำอะไรผิด ทำไมต้องมาแบน มาเกลียดฉัน บลาๆๆๆ
ถ้าคุณรู้ตัวว่าทำอะไรผิด ก็ไปขอโทษ คุยกัน ปรับความเข้าใจให้เรียบร้อย แล้วก็อย่าทำซ้ำอีก
แต่ถ้าเพื่อนคุณไม่ยอมรับ ไม่เข้าใจ ไม่โอเค คุณง้อต่อ หรือเดินหน้าล่ะ?

กรณีที่สอง: โดนแบนเพราะหมั่นไส้ จขกท เองอยู่ในกรณีนี้ค่ะ
ด้วยความที่เราฉลาดปราดเปรื่อง ไอคิวเหยียบร้อยแปดสิบ!! (เอิ่มม ล้อเล่นนะ)
จริงๆก็เกี่ยวกับเรื่องเรียนนั่นแหละ เราจะรู้สึกได้เองเลยอ่ะ ว่ามันไม่เหมือนเดิม
คำพูด การกระทำ บลาๆๆ มันเริ่มห่าง..ห่างออกไปไกล
จนขนาดที่ชวนกันไปกินข้าวแบบเมินเรา
ในกรณี เราทำอะไรไม่ได้เลย เพราะมันไม่ได้เกิดจากเรา เ-้-
แต่เป็นอคติเขาล้วนๆจ้ะ ถ้าโดนแบนแบบนี้จะทำไงล่ะ??

ไม่สิทั้งสองแบบ สำหรับ จขกท วันแรกที่รู้เนี่ยคือไม่สบายใจ อึดอัด กระวนกระวาย
ว่าพรุ่งนี้จะใช้ชีวิตยังไง จะอยู่ยังไง กินข้าวล่ะ?
ย้ายที่นั่งดีมั้ย งานกลุ่มที่ยังอยู่ด้วยกันล่ะ?

ในหัวมันคิดตีกันไปหมด สุดท้าย...ร้องไห้สิครับ รออะไร

จขกท ร้องไห้หนักมากเป็นเพื่อนกันมาตั้ง 5 ปีเลยเว้ย

สุดท้ายพันทิปช่วยชีวิตค่ะ จขกท ไม่ได้ไปตั้งกระทู้นะ แต่ไป 'อ่าน' แทนค่ะ
มันทำให้เรารู้ว่า เฮ้ย เราไม่ได้เจอปัญหานี้อยู่คนเดียวเว้ย พี่ๆน้าๆแต่ละคนผ่านมันมาได้
เราล่ะ เราก็ต้องผ่านไปได้ดิ! งั้นเราจะขอสรุปง่ายๆนะ มันไม่ใช่ข้อปฏิบัติ แต่เป็น 'ข้อคิด คติสอนใจ'
พออ่านแล้วเนี่ย เหมือนยกภูเขาออกจากอกเลยว่ะ

จากนั้นอีก 3 วัน จขกท ก็เลิกเฮิร์ทค่ะ
กลับไปเป็นนักเรียน ม.ปลายที่ฉลาดปราดเปรื่องไอคิวเหยียบร้อยแปดสิบเช่นเดิม
รู้สึกไร้สาระจัง โอเคมาดูกันว่าเป็นไง


ตอนเราเกิดมาเราเกิดมากับใครคะ? เกิดมาคนเดียวเลยค่ะ

ฉนั้นกับอีแค่การอยู่คนเดียวทำไมจะทำไม่ได้ล่ะ

คนเราล้มได้ต้องลุกนะ ถ้าไม่มีคนยื่นมือมาช่วย ก็ต้องลุกเอง

อย่าปล่อยให้คนอื่นมาเหยียบย่ำ เราเกิดมาแล้วชีวิตเป็นของเราป่ะ?


เราใช้จมูกตัวเองหายใจ ใช้ตังค์พ่อแม่มาเรียน ซื้อของ บลาๆ

เราไม่ได้ไปขออิพวกนั้น ถูกไหม? จำไว้เลยนะ เพื่อนแท้มีจริง

แต่มันมีไม่กี่คนหรอกที่ 'จริงใจ'

บางทีคุณอาจจะรู้อยู่แล้วก็ได้ ว่าเพื่อนในกลุ่มคุณน่ะ ต่างก็ใส่หน้ากากเข้าหากัน

เปรียบเทียบง่ายๆ เวลายู่ด้วยกันทั้งกลุ่มถ้ามีการนินทา ก็จะนินทาแต่คนอื่น กลุ่มอื่น

หรือถ้ากลุ่มไม่ครบคนนึงลา ขาด ไปทำธุระ

ก็พูดเรืองเพื่อนตัวเองซะงั้น หรือไม่จริง??

เห็นไหมหาเพื่อนที่จริงใจ หายากกว่าหาเงินอีกบอกเลย
ฉนั้นให้รู้ไว้ว่า-เพื่อนที่คบๆกันในกลุ่มเนี่ยมันไม่ได้ดีกว่ากันเท่าไหร่เลย
เอาล่ะ พาไปไกลเลยแฮะ กลับมาๆ ถึงไหนละ อ่อถึงชีวิตเป็นของเรา

รู้ไหมว่าถ้าเราก้าวผ่านเรื่อง เหล่านี้ไปได้นะ เราจะโตเป็นผู้ใหญ่มาดขึ้นเว้ย
เข้าใจสังคม เข้าใจโลก ส่วนตัวจขกท สาเหตุที่โดนหมั่นไส้ไม่ได้ถามพวกมันค่ะ
แต่เพื่อนคนอื่นมาบอก เราก็ฟังหูไว้หูรู้แค่ว่ามันเกลียดหมั่นไส้กรูอ่ะ
เออ จขกท รู้ตัว ก็ออกจากกลุ่มเลยค่ะ ติดต่อทางการค้ากับ ผช เล็กน้อยเพื่อขอย้ายที่นั่ง (ฮาาาา)
ผช มันง่ายค่ะ (หมายถึงคุยง่าย) ก็ยอมย้ายค่ะ เราก็ไปนั่งกับ เพื่อน ผญอีกคน
ขึ้นชื่อว่าเป็นแม่พระของห้อง อยากจะกราบเช้ากราบเย็น
นางก็คุยกับเราปกติค่ะ ไปไหนมาไหนด้วยกัน เราก็ไม่สนใจอิพวกนั้นค่ะ
เลิกเรียนเข้าห้องสมุด อ่านหนังสือ
พออ่านถึงตรงนี้อาจจะรู้สึกว่า เอ่อหนังสือหรอ แค่คิดก็ไม่โอเคแล้ว
แต่มันเป็นวิธีเดียวค่ะ ที่จะขจัดความฟุ้งซ่านของเราออกไปได้
ตั้งใจเรียนให้มากๆ เอาให้ได้ 4.00 ไปเลย
งานกลุ่มเดิมที่ค้างๆคาๆกันอยู่ ก็ถามๆไปนิดนึงว่าให้ช่วยไร ออกตังตรงไหนก็บอกมา
แค่นั้น พองานกลุ่มอันใหม่มา ก็ไปอยู่กับคนอื่นเลยค่ะ
ถึงจะเป็นความจริงแต่ก็เป็นความจริงที่โหดร้าย


การเล่นกับเพื่อนผู้ชาย เป็นอะไรที่สนุก มีความสุขสุดๆ
แต่ในขณะเดียวกันก็ยังไม่วายโดนหาว่า-
แต่ก็กล้าหน้าด้านมาจนถึงขั้นนี้แล้วอย่าไปแคร์ค่ะ
ใครเรียนคนนั้นได้ ใครทำดีคนนั้นมีสุข เสาร์อาทิตย์ไปติวค่ะ
วันไหนว่างๆเราเขา หอสมุดมหาลัยไปอ่านหนังสือ ทำการบ้าน
สรุปวิชาต่างๆนาๆ นี่ไม่ได้มาอวดฉลาดนะคะ
แต่แนะนำให้ทำแบบนี้เพราะมันจะส่งผลดีต่อตัวเรา
คนในครอบครัวก็แปปี้เราเองก็สุขใจค่ะ จนปัจจุบัน จบ ม.6 4.00 มาแบบเก๋ๆ
ก็ไม่รู้สินะ ในขณะที่อิพวกนั้นที่คอยนินทาเรา หรือนินทาคนอื่นมันย่ำอยู่ที่ 2.5-3.5 แค่นั้นค่ะ



พอจบปุ้ป เราก็มานั่งนึกค่ะ ว่าเออกรูไม่น่าทนนานขนาดนั้นเลยว่ะ
อิพวกนี้มันตัวถ่วงความเจริญชัดๆ

คิดแบบนี้ก็ไม่แคร์อะไรแล้วค่ะ
กลายเป็นคนที่เก่งและหน้าด้าน ถึก ทน ไปพร้อมๆกัน #ฮาาาาาาา
ปัจจุบัน จขกท เข้ามหาลัยแล้ว เจอเพื่อนใหม่ๆ สังคมใหม่ๆ รุ่นพี่ดีๆ แฮปปี้ค่ะ
แต่ก็ยังติดนิสัยมีโลกของตัวเอง ไปไหนคนเดียวบ่อยๆอยู่


สิ่งสำคัญที่ทำให้เราผ่านเรื่องเหล่านี้มาได้คือ 'จิตใจ' ค่ะ เข้มแข็งเข้าไว้เพื่อนมันไม่ใช่ทุกอย่างของชีวิต โตไปก็มีลูกมีผัว แยกครอบครัวกันแล้ว อย่าไปยึดติดมากค่ะ

#ปล.ดักไว้ก่อนนะสำหรับพวกโลกสวยมีศีล เราผ่านเรื่องเหล่านั้นมาทำให้เราแกร่งขึ้น กล้าคิดกล้าทำ อาจจะมีบางคำเสียดสีดูถูกดูไม่ดี แต่พูดไว้ตรงนี้เลยนะ ถ้าเราไม่แรง เราก็มีแต่แพ้ อ่อนแอโดนซ้ำเติม ปล.2 บางทีมีเพื่อนดีก็ดีไปตลอดบางคนอาจจะเป็นกันมาตั้งแอนุบาลยันลูกบวช อันนั้นคุณอาจจะมองคำว่าเพื่อนต่างจากเราอย่างสิ้นเชิง

สุดท้าย ต่างคนต่างความคิด พินิจพิเคราะห์ ผ่านเหตุการณ์เหล่านี้ไปให้ได้นะจ๊ะ!!!!!

Comments

[[Joker] ไพ่ตัวตลก]

จขกท.เจ๋งอ่ะ ชอบบบบบบ

[Quint]

กระทู้ไหนอะ อยากอ่าน