[ถามนักเขียนและนักอ่าน] ว่าด้วยเรื่องคอมเมนท์
ตั้งกระทู้ใหม่
สวัสดีค่ะชาวบอร์ดนักเขียนทุกท่าน วันนี้ก็ไม่มีอะไรมากแค่อยากจะถามความคิดเห็นของนักเขียนและนักอ่านท่านอื่นดู คริสเป็นคนที่ค่อนข้างจะตั้งกระทู้บ่อยมากและไร้สาระมากๆ โดนด่าบ้าง อะไรบ้าง (ฮา) ซึ่งพักหลังคริสห่างหายจากบอร์ดนานมากๆ จะมาสักทีก็มาตั้งกระทู้ขอนิยายอ่าน
นักเขียนหลายคนก็เอามาแปะเรื่องไหนถูกใจคริสก็แอดแฟบไว้แต่ไม่เคยคอมเมนท์ของใครเลย เพราะในฐานะที่คริสก็เป็นนัก (ดองงาน) เขียนเหมือนกัน ใจก็อยากคอมเมนท์แต่กลัวมันจะแรงไป กลัวนักเขียนไม่พอใจ กลัวนักเขียนหมดกำลังใจ
คือคริสควรคอมเมนท์หรือควรเงียบไปเลยดีคะ (ฮา) ?
Christina Atian
28 ธ.ค. 58 เวลา 12:27 น.
425
views
9 ความคิดเห็น
คอมเม้นครับ หลายๆคนจะได้รู้ตัวว่าควรพัฒนางานไปในทางไหน แต่หลังตำหนีที่คิดว่าแรงไป ขอ เป็นคำปลอบใจที่ตามมา
ขอบคุณค่ะ ^^
ผมว่า การคอมเมนท์เรื่องที่ละเอียดอ่อน เป็นการฝึกการเขียน ( และการสื่อสาร )อย่างหนึ่งเลยครับ ( เว้นแต่เราจะด่าเขาจริงๆอ่ะนะ )
คอมเมนท์แรงๆตรงๆนั้นเป็นเรื่องดีครับ แต่ยิ่งสามารถถ่ายทอดความรู้สึกเป็นห่วงได้ชัดเจนก็จะยิ่งดีมาก ( ไม่ควรกระแนะกระแหน เกทับ เบ่ง หรืออวดภูมิ )
ข้อความการตักเตือนนี่ส่งผลกับคนเขียนได้เยอะครับ ช่วง รักโลภโกรธหลง สติต้องนิ่งมากๆ ( ผมเองเวลาโมโหจะหาอะไรมาดื่มให้ใจเย็นลงครับ ) ถ้ากลัวเขาหมดกำลังใจ ก็เขียนให้กำลังใจเขาสอดไปก็ได้ครับ
เวลาผมเม้น ผมก็จะถนอมน้ำใจคนอ่านครับ ไม่เคยเสียดสี ( ... ) ผมเชื่อว่าพูดตรงๆแบบสุภาพชนยังไงก็ดีที่สุดครับ
" คำพูดคือนายเรา" ครับ อะไรที่สื่อออกไปแล้วจะเป็นอัตลักษณ์ของเรา ผมเชื่อแบบนั้น
แต่ intolerance ของแต่ละ individual มีไม่เท่ากันครับ ต่างคนต่างใจ ต่างสังคม ต่างครอบครัว ยกตัวอย่างขำๆ ว่า มีนักเขียนทับศัพท์ผิด แล้วผมจะไปทัก " Flame Lance " นายเอา ท ทหาร การันต์ มาจากไหน หรือ One Piece พีซ ซ โซ่ นะ ไม่ใช่ ช ช้าง ก็เขียนไปตรงๆ แบบนั้นแหละครับ
ปล ขอโทษทีครับบ่นมากไปหน่อย พอดีผมกำลังรอเครื่องดื่มอยู่ที่ Starbucks น่ะครับ
--- Louis Forest
"เวลาโมโหผมก็จะหาอะไรดื่ม.."
สิ่งที่คุณป่าดื่มคือกาแฟใช่รึไม่?
ยูมิอ่านเข้าใจ จนกระทั่งย่อหน้าก่อนปล. ช่วยเอาเป็นภาษาไทยก็จะดีมาก เพราะว่ายูมิแปลไม่ออก555
ต้องขออภัยคุณยูมิด้วยครับ พอดีผมคิดอะไรได้ก็พิมพ์ๆไปก่อน
โอ๋ๆ อย่าพึ่งร้องนะคะ
ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ คุณป่า
แปลว่าเก่งภาษาอังกฤษน่าดู เวลาคิดออกมาถึงเป็นภาษาอังกฤษ
เก่งน่าดู = quite good , rather good
I'll take that as a compliment although it's an understatement.
ไม่ได้เก่งอะไรครับ สี่ตีนยังล้วงกระเป๋าสองนักปราชญ์ยังก้าวเข้ามา ครับ
กำลังจะชมว่าวันนี้คุณลูอิสมาดี มีสาระจัดเต็มอยู่แล้วเชียวค่ะ เจอ 2-4 เข้าไปนี่รีบเก็บคำพูดคืนเลยค่ะ ฮา...
สองมือล้วงกระเป๋าสองเท้าก้าวเข้ามา + สี่ตีนยังรู้พลาดนักปราชญ์ยังรู้พลั้ง หรอครับ
ทั้งหมดที่ปรากฏใน 2-4 ค่ะ 55555
คำตำหนิหรือตักเตือนมันเป็นเรื่องละเอียดอ่อนค่ะ เวลาเขียนต้องมีเทคนิค เขียนยังให้คนเขียนไม่โกรธ โมโห หรือเสียกำลังใจ ไม่ใช่ไปถึงก็ใช้คำรุนเเรงสาดเสียเทเสีย เเบบนั้นก็ไม่ควรคอมเม้นท์ เวลาคอมเม้นท์เราต้องระลึกไว้ว่าเราหวังดีจริงๆไม่ใช้คอมเม้นท์ไปเพราะไม่พอใจหรือขัดใจ ภาษาที่ใช้ควรกลางๆไม่มีอคติ
ทั้งนี้ก็อยู่ที่นักเขียนด้วยว่าอีโก้เเรงขนาดไหน เคยเม้นท์นักเขียนอีโก้เเรงท่านนึงเเล้วเขารับไม่ได้ ทุกคนต้องอวยเขา เราเลยโอเคก็หลงในคำอวยต่อไปนะ
สำหรับเราต้องการให้คอมเมนท์ค่ะ
เรายอมรับความจริงที่คนอื่นเข้ามา เพราะเราอยากรู้ข้อบกพร่องของตัวเอง
ไม่อย่างนั้นเราก้อจะเขียนแบบไม่มีหลักเกณฑ์แบบนี้ไปตลอด อยากรู้ความผิดพลาดของตัวเองก้อต้องให้คนอื่นมาคอมเมนท์เนาะ แย่จัง แหะแหะ
คอมเม้นท์เป็นเรื่องดีครับ โดยเฉพาะนักหัดเขียนต้องได้รับมาเพื่อปรับปรุงแก้ไขงานเขียน
การคอมเม้นท์ควรแสดงไปตามตรง ผิดตรงไหนก็กล่าวถึงตรงนั้น
*ไม่ใส่อารมณ์ ไม่ด่าทอว่าร้าย*
อย่างเช่นสะกดคำไม่ถูกก็ตักเตือนให้ระวัง ให้ตรวจทานให้ดีก่อนเอานิยายมาลง เป็นต้น
ไม่ใช่กล่าวหาว่าไม่สนใจภาษาไทย ภาษาพ่อแม่ใช้ผิดใช้มั่วซั่วได้ไงไปเรียนใหม่ซะไป
อะไรแบบนี้ ถึงเขาไม่โกรธก็คงท้อจนไม่อยากแต่งนิยายต่อล่ะครับ
ถ้าคอมเม้นไม่เห็นต้องคิดมาก อยากเชียร์ก็เต็มที่เลยแต่ถ้าอยากวิจารณ์นี่ไม่รู้ดิ เดี๋ยวนี้ไม่กล้าอ่ะ ถ้าไม่ขอก็ไม่ไปวิจารณ์ให้หรอก กลัวโดนด่า แต่ถ้าขอมานี่จัดเต็มนะ อย่าเคือง
ของผมเป็นประเภทไม่กล้าคอมเม้นวิจารณ์งานเขียนใครครับปกติจะเงียบตลอด ถ้าจะคอมเม้น ก็มักจะเม้นเรื่อยเปื่อยเกี่ยวกับสิ่งที่อ่านมากกว่า ไม่ก็แค่บอกว่าคำไหนพิมพ์ผิด
พอดีมีโรคประจำตัวคือเมื่อใดที่วิจารณ์คนอื่น เมื่อนั้นจะสุญเสียความกล้าในการสร้างสรรค์งานตัวเอง โดนลมปราณตีกลับ ใจสั่น สมองตัน มือสั่น ทำอะไรไม่ถูกทันที
เราเป็นคนที่ชอบวิจารณ์งานเขียนค่ะ
โผล่หน้าไปวิจารณ์นิยายชาวบ้านโดยที่เขาไม่ได้ร้องขอมาหลายเรื่องแล้ว ฮา
ฉะนั้นจะขอพูดในฐานะนักวิจารณ์นะคะ
การคอมเมนท์ มันขึ้นอยู่กับว่าคุณอยากบอกอะไรกับคนเขียน
ถ้าอยากให้กำลังใจ อยากเชียร์ อยากทวงตอนต่อไป อยากคุยกับคนเขียน
หรืออยากเมนท์วิเคราะห์เดาทางเรื่องไปต่างๆนาๆ
อันนั้นคุณสามารถจัดเต็มได้ตามที่ใจอยาก
แต่เมื่อใดก็ตามที่คุณคิดจะคอมเมนท์แบบวิจารณ์งานเขียน
ชี้จุดเด่นจุดด้อย หรือข้อผิดพลาดของนิยายของนักเขียนสักคนหนึ่ง
คุณต้องวางตัวเป็นกลาง ไม่แสดงความเห็นโดยใช้อคติ
หรือถึงคุณอคติ คุณก็ต้องแสดงความเห็นต่อเรื่องของเขาแบบอคติน้อยที่สุดเท่าที่ทำได้
ซ้ำข้อมูลต่างๆที่คุณนำมาประกอบการวิจารณ์นั้นก็ต้องแม่นหรือแน่นพอ
ที่จะใช้มาแสดงให้คนเขียนเขาเห็นว่า "ที่ฉันพูดน่ะมีหลักฐานนะ" ด้วย
นอกจากนี้ หากคุณกล้าที่จะวิจารณ์งานเขียนสักเรื่องแล้ว
คุณก็ต้องเตรียมใจ ที่จะรับกับคำวิจารณ์ที่มีต่อคำวิจารณ์ของคุณด้วยเช่นกัน
อย่างเรา เรื่องไหนที่เราชอบ เราจะเมนท์
แต่เรื่องไหนที่เราชอบ และอยากให้คนเขียนมีกำลังใจมากๆ
เราจะวิจารณ์ให้แบบจัดเต็ม ซึ่งจะเห็นได้จากบทความวิจารณ์นิยายสไตล์หอยทากของเราค่ะ
#เนียนโปรโมท แอร๊ยยยย XD
เราก็เป็นนักเขียนเหมือนกัน
แต่เรื่องไหนที่ชอบหรืออ่านแล้วมีความคิดเห็นก็จะคอมเม้นนะแต่ก็ต้องเลือกใช้คำใช้ภาษานิดนึง เพราะส่วนใหญ่เหมือนจะยังอายุน้อยๆกันอยู่เลยถ้าเราใช้ภาษาที่เข้าใจยากหรือตรงไปแรงไปเขาก็คงไม่พอสักสักเท่าไรอ่ะเนอะ แต่เราว่สก็ควรจะคอมเม้นน้าเพราะอย่างน้อยก็ถือว่าเป็นกำลังใจให้คนเขียนจ้า
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?