มาแชร์ เรื่องปกติที่เราทำเกี่ยวกับหนังสือแต่คนอื่นมองว่าแปลกกันเถอะ !!
ตั้งกระทู้ใหม่
วันนี้อยากให้มาแชร์ประสบการณ์เกี่ยวกับหนังสือที่เราทำจนเป็นเรื่องปกติหรือคนในบ้านทำต่อๆกันมาก็ได้ค่ะแล้วพอคนอื่นๆเห็นกลับบอกว่าแปลก
ของเรามีอยู่ 2 เรื่องค่ะ
1. ล้างมือก่อนจับหนังสืออ่าน อันนี้มาจากคนที่บ้านสอนแกมบังคับค่ะ อาจเป็นเพราะเมื่อก่อนเรายังเด็กมากอาจไปจับนู่นนี่มือเลอะก็เป็นได้ พอเวลาจะอ่านหนังสือเลยโดนไล่ให้ไปล้างมือก่อนตลอด T^T เลยเหมือนเป็นกฎว่าถ้าใครจะอ่านหนังสือก็ควรล้างมือก่อนนะ
2.ที่คั่นหนังสือเอาไว้เก็บ บ้านเราไม่ค่อยจะใช้ที่คั่นหนังสือค่ะเวลาอ่านค้างจะใช้วิธีจำหน้าหรือใช้กระดาษบางๆมาคั่นเช่นกระดาษเอสี่ที่ตัดเป็นทรงแบบที่คั่น คราวนี้ที่คั่นไปไหน? คำตอบคือมันจะเรียงตัวอย่างเป็นระเบียบในลิ้นชักที่สะสมที่คั่นหนังสือค่ะ 555 แต่ถ้ามีลายซ้ำกันก็เอาออกมาใช้และเอาไปให้เพื่อนๆค่ะ(ไม่ได้แอบให้นะ)เพราะว่าเพื่อนๆเราช่างใจร้ายชอบพับข้างมั่งละเอาของใกล้ตัวที่ทำร้ายหนังสือมาคั่นมั่งละ พอมาบ่นที่บ้านก็ได้รับมาแจกซะอย่างนั้น พอแจกก็เลยเหลือน้อยแล้วก็จำไม่ได้ว่าใช้ที่คั่นไปกับหนังสือเล่มไหนบ้างก็เลยจบที่จำหน้าเอาไม่ก็มานั่งตัดกระดาษทำที่คั่นเองค่ะ
มาแชร์กันเยอะๆน๊าาาาาาาา
10 ความคิดเห็น
*0*
โอ้ว~ นุ้งปา หวัดดีค่ะ
นิสัยเกี่ยวกับหนังสือ เราอาจจะไม่ค่อยแปลกนัก
แต่เราเป็นคนชอบห่อปกนิยาย และมังงะ เองค่ะ
แม้ที่ร้านจะมีบริการห่อ แต่เรามักจะขอปกพลาสติกกลับมาห่อเอง
นิยายทุกเรื่องจะถูกห่อปกก่อนเราเปิดซิง(อ่าน)
เรื่องไหนยังไม่มีเวลาอ่าน ก็จะแก้ผ้าไว้แบบนั้น
-//////-
สวัสดีค่ะท่านมุ ><
ท่านเป็นพวกฉันต้องเป็นคนแรกของเธอสินะคะ =0=
ปล. อย่าแก้ผ้าไว้นานนะคะเดี๋ยวฮาเร็มของท่านจะเป็นหวัด 555 รีบเปิดซิงแล้วใส่เสื้อนะคะ =...=
ปกติถ้าเป็นฮาเร็มที่เล็งไว้ จะทำการลูบไล้(แง้มอ่านสักนิด)ก่อน
ปล.นี่หนังสือนิยายสินะ ๆ
พูดเรื่องหนังสือจริงจริ๊งงงค่ะ 555
ของเราก็เก็บที่คั่นไว้เหมือนกัน เวลาเราคั่นจะเอาเศษกระดาษไม่ก็ไม้บรรทัดคั่นแทน
ส่วนเรื่องแปลกๆเลยนะ เห็นหนังสืออยากแล้วอยากซื้อ พอซื้อแล้วไม่อ่าน
ไม่ชอบให้เพื่อนจับหนังสือตัวเอง กลัวเพื่อนทำขาดอะไรยังงี้ เวลาให้เพื่อนยืมนะ
ให้เพื่อนสัญญาแล้วสัญญาอีก ว่าจะไม่ทำอะไรให้หนังสือเสียหาย
ถ้าเรื่องสาบานต่อหน้าฟ้าดินว่าห้ามทำหนังสือฉันเยินนะเราก็เป็นเหมือนกัน 555 ก็มันหวงนี่นาให้ทำไงได้ของรักของข้า(ทำหน้าแบบกอลั่ม)
แต่ตรงข้ามกันนิดหน่อยตรงที่เราเป็นพวกซื้อมาต้องอ่านให้ได้ เคยซื้อมา 20 กว่าเล่มแล้วอ่านยันตีสามพอตีห้าก็เตรียมไปเรียนทำวนแบบนี้เป็นอาทิตย์จนอ่านครบทุกเล่ม เพื่อนๆมีแต่คนถามว่าตายังกับแพนด้าไปทำอะไรมา 555
ชอบซ่อนหนังสือ หรือไม่ก็จดเลขหน้าที่อ่านค้างไว้ในกระดาษโน๊ต
(ไม่ใช่หนังสือโป๊นะถึงต้องซ่อน555) คือน้องเรามันชอบกวน เวลาเห็นเราอ่านหนังสือแล้วเสียบที่คั่นไว้มันก็จะมาดึงออกแล้วเราก็ต้องไล่หาใหม่อ่ะ 5555
ถ้าซ่อนไว้ดี ๆ ถ้าน้องมันไม่คิดหามันก็จะไม่เห็นแล้วมันก็จะไม่ทำอะไรหนังสือเรา หรือบางทีขี้เกียจหาที่ซ่อนเพราะไม่รู้จะซ่อนตรงไหนก็จะจดเลขหน้าไว้แล้วใส่ในกระเป๋าสตางค์ พอมาอ่านต่อแน่นอนว่าที่คั่นหนังสือย้ายมาอยู่หน้าแรก 5555
แสบมากกกก
โชคดีที่เราเป็นน้องเล็กเลยไม่เคยเจออะไรแบบนี้(แต่เราไม่เคยแกล้งพี่แบบที่ท่านบอกนะ =0=)
แสดงว่าท่านรักการอ่านจริงๆนะไม่งั้นคงไม่ถึงขนาดจดไว้ 555
ค่ะ ตอนที่น้องแกล้งแรก ๆ นี่ร้องไห้ฟ้องแม่เลย เพราะหนังสือที่อ่านส่วนใหญ่เล่มหนาเตอะ !! 5555
นับว่าท่านโชคดีไปค่ะ ถ้าเจอแบบนี้ก็คงต้องทำเหมือนกัน เชื่อสิ 555
พูดถึงร้องไห้แล้วนึกขึ้นได้ว่าเคยเจอกรณีที่น้องฉีกหนังสือเล่นเลยค่ะแต่เป็นของน้องที่รู้จักนะคะ เห็นมานั่งสะอื้นเลยถามว่าเป็นอะไรแล้วนางเล่าให้ฟังว่าน้องฉีกหนังสือเพราะลืมซ่อน T^T ถ้าเป็นปาคงกระทืบน้องให้แบนแทนแอบมาร้องไห้ข้างทางแล้วค่ะ 555
อยากทืบเหมือนกันค่ะ แต่กลัวแม่ 5555
พูดถึงหมึกเลอะมือ...
สมัยเด็กผมชอบอ่านการ์ตูนไปกินข้าวไปนะ แล้วก็โดนบ่นแบบ จขกท. ว่ามาเลย
แต่ต่างกันที่ว่าไม่ได้กลัวมือเลอะหนังสือ แต่กลัวมือเปื้อนหมึกแล้วเอาไปจับข้าวเข้าปาก
ซึ่งสารตะกั่วนี่ก็เป็นอะไรที่เป็นข่าวดังสมัยก่อนแล้ว โดยเฉพาะพวกกล้วยแขกที่ใช้กระดาษหนังสือพิมพ์แทนถุง
ท้ายที่สุดจนทุกวันนี้....
ผมก็ยังอ่านหนังสือไปกินข้าวไปอยู่ดี แบบว่าชินแล้ว เว้นแต่ไปกินข้าวข้างนอกกับครอบครัวหรือเพื่อนๆก็คุยกันไปได้ แต่ถ้ากินคนเดียวแล้วมีหนังสือก็อ่านหนังสือ
แต่ไม่กลัวเรื่องหมึกเปื้อนมือล่ะครับ เพราะตอนนี้มีทักษะอ่านหนังสือมือเดียวมาแล้ว ไม่ว่าข้างซ้ายหรือข้างขวาก็ตาม
แต่สกิลนี้ก็ใช้ไม่ได้กับการ์ตูนเล่มเล็กจัดๆที่ชอบวาดติดขอบใน หรือเล่มใหญ่บานๆน่ะนะครับ
พออ่านอยู่ แต่กลัวหนังสือเยิน
ที่บ้านไม่เคยห่วงสารตะกั่วเข้าปากเลยค่ะกลัวแต่ปาจะทำหนังสือเลอะมากกว่า 555
อ่านมือเดียวแบบท่านกวีไม่ได้ค่ะแต่สกิลการอ่านของเราที่คนทั่วไปชอบก็คือเดินไปด้วยอ่านไปด้วยโดยไม่ชนหรือสะดุดอะไรเลยค่ะ เพื่อนที่เดินข้างๆชอบถามว่าทำได้ไงอ่านไปด้วยหลบคนหลบของไปด้วยแถมพริ้วอีก 555
ขีดๆเขียนๆวาดรูปลงไปในหนังสือครับ /ใช้กับหนังสือเรียนเท่านั้น มักจะทำตอนกำลังเข้าเฝ้าพระอินทร์
บางทีวาดกันแล้วเอามาอวดด้วย =..= แต่ของเราวาดใช่ชีสเรียนค่ะ หนังสือยังมิเคย
พวกเดียวกับผมเลยครับ แต่ของผมจะต่างออกไปเล็กน้อย ก็คือผมจะทำก็ต่อเมื่อฟังครูอธิบายหน้าชั้นเรียน ทำไงได้ก็มันน่าเบื่อ
จขกทเหมือนเราเลยค่ะเรื่องที่คั่นหนังสือ ฮา
แต่เราไม่ได้สะสมขนาดนั้น ถ้ามีก็เก็บไว้เพราะคั่นทีไรหักทุกที ทุกวันนี้อะไรใกล้มือเอามาคั่นให่หมดค่ะ ดินสอเอย สมุดเอย post it เอย ไม้ ขวดกาว บางครั้งก็เอาสอดกับจอโน้ตบุ๊คค่ะ...
ถ้าเป็นหนังสืออ่านนี่จะไม่พับ แต่ถ้าเป็นหนังสือเรียน อะไรก็ช่างที่ใช้เรียนรู้ พับจนต้องร้องขอชีวิตค่ะ 555
อีกอันไม่รู้แปลกรึเปล่า แต่ถ้าซื้อหนังสือมาเองจะลงชื่อ+วันที่ไว้ด้วย บางครั้งลืมเขียนก็ถึงกับค้นใบเสร็จทีเดียว... TwT
พับจนร้องขอชีวิต 555 ของเราถ้าเป็นหนังสือเรียนจะใช้สติ๊กเกอร์สีๆที่มันคล้ายๆโพสอิทแต่มันไว้ใช้มาคหน้าหนังสืออ่าค่ะ(จำไม่ได้ว่าเรียกว่าอะไร) สีที่มันโผล่ออกมาปาก็จะเขียนไว้ว่าคืออะไร 555
ส่วนเรื่องจดวันที่เรามองว่าละเอียดอ่อนดีค่ะเราชอบนะ >< พอกลับมาดูคงรู้สึกปลื้มปริ่มดี
ขยำกระดาษค่ะ 555555555555555555555555555
ทำจนหน้าย่นไปหมดเลย ตั้งแต่หนังสือเรียนยันหนังสือนิยาย
เป็นมาแต่เด็กแล้ว รู้สึกโรคจิตเหมือนกัน ตอนนี้ก็ยังทำอยู่ (นานๆ ครั้ง)
ขยำ =0= เป็นการกระทำที่ค่อนข้างแปลกสำหรับเราเหมือนกันค่ะ 555 แต่ระวังหนังสือจะขาดนะเสียดายๆ
ผมไม่รู้ว่าคนอื่นเป็นเหมือนผมหรือเปล่านะ แต่ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมชอบซื้อหนังสือการ์ตูนมาสูดดมเหมือนคนโรคจิตประมาณนั้น(แต่ความจริงแล้วหนังสืออะไรก็ได้ขอให้เป็นเล่มใหม่)
อันนี้แปลกจริง =0= ดมเพราะกลิ่นมันหอมหรือว่าแปลกเลยดมคะ บางทีเพราะกลิ่นหมึกมันไม่คุ้นรึเปล่าคะเลยดม
ผมชอบดมกลิ่นหนังสือเล่มใหม่ครับ แต่ถ้าเป็นหนังสือพิมพ์ผมขอผ่านเลย เพราะมันเหม็นหมึกมาก ไม่รู้เพราะอะไรเหมือนกัน มันเหมือนมีความแตกต่างบางอย่าง
เวลาว่างมากๆหรือเกิดอารมณ์อยากหยิบหนังสือขึ้นมา
ก็จะชอบหยิบหนังสือที่ซื้อไว้หลายๆเล่มมานั่งเรียงบนพื้นหรือโต๊ะที่สะอาดแบบโชว์หน้าปกค่ะ
จากนั้นก็หยิบแต่ละเล่มมาจับๆ อ่านหน้าปก ปกหลัง ปกใน เรื่องย่อตัวอย่างหนังสือเล่มอื่นๆและก็มีกรีดหน้าหนังสือเล็กน้อย
ซึ่งพอหยิบมันมาสัมผัสจนพอใจแล้ว ก็จะเก็บมันเอาไว้ที่เดิมอย่างเรียบร้อยค่ะ
หลายๆคนอ่านแล้วอาจดูเหมือนเราทำไปเพื่ออะไร เหมือนคนไม่ปกติ 55
แต่จริงๆแล้วทุกๆครั้งที่หยิบหนังสือของนักเขียนที่ซื้อไว้ขึ้นมาทำแบบนี้
มันเป็นการกระตุ้นแรงบันดาลใจให้ตนเอง ในฐานะนักเขียนค่ะ
ซักวันนึงฉันจะมีหนังสือแบบนี้เป็นของตัวเอง
หน้าปกอยากสวยๆแบบนี้ ความหนาของเล่มประมาณนี้
เราต้องทำได้ ต้องทำได้ซักวัน !
ปล. มีอารมณ์ไฟต์ติ้งทุกครั้งหลังจากที่ทำเสร็จค่ะ 555
เป็นการเรียกกำลังใจสินะคะ เป็นวิธีที่น่าสนใจในเวลาที่ท้อถอยเลยค่ะว่างๆขอแอบลองบ้างดีกว่า ^^
ลองดูค่า ^^
เป็นพวกให้ตายก็ไม่ใช้ที่คั่นครับ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน แต่ถ้าใกล้ตัวมีที่คั่นกับบัตรนร. (หรืออย่างอื่น) วางไว้ด้วยกัน ผมใช้บัตรนร.คั่นครับ 555
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?