คิดเหมือนกันมั้ย? มาดูความเห็นเด็กญี่ปุ่น "อยากย้อนกลับไปทำอะไรตอนปีหนึ่ง"

[Heavenleigh]

พอดีเราไปเจอมา เป็นบทความเรื่องว่า "รุ่นพี่มหาวิทยาลัยนึกเสียใจเรื่องไหนมากที่สุดในชีวิตวัยเรียนปีแรก" ของคนญี่ปุ่น ก็เลยจะมาแบ่งปันให้ดูกันว่าคนญี่ปุ่นคิดเหมือนเรากันบ้างมั้ย

นิตยสารชูโชคุเจอร์นัลสำรวจความคิดเห็นของนักศึกษาระดับปริญญาตรีปีสุดท้ายและปี 2 ว่าพวกเขานึกเสียใจเรื่องอะไรหรือคิดว่าควรทำอะไรในช่วงปี 1-2 มากกว่านี้ ซึ่งคำถามที่ว่าอยากกลับไปทำอะไรนั้น คำตอบที่มาแรงเป็นอันดับ 1 คืออยาก "ศึกษาเล่าเรียน" มากกว่านี้ ส่วนอันดับ 2 คืออยาก "ใช้เวลากับเพื่อน" มากกว่านี้

ผลการสำรวจนี้มาจากการสัมภาษณ์นักศึกษาปริญญาตรีปีสุดท้ายและปีที่ 2 จำนวน 537 คน คำถามข้อหนึ่งคือถ้าให้ย้อนกลับไปสมัยเข้าเรียนแรกๆ อยากทำอะไรมากกว่านี้มั้ย นักศึกษา 74.5% ตอบว่าอยาก หนึ่งในสี่ของจำนวนนักศึกษาบอกว่าพวกเขาเสียดายกับบางเรื่อง และจำนวนผู้ตอบส่วนมากเป็นผู้หญิงด้วย

ตัวอย่างคำถามอีกข้อคือ "คุณอยากทำอะไรมากขึ้นในตอนนั้น" 49.5% ตอบว่าอยากเรียนมากกว่านี้ 47.5% บอกว่าอยากใช้เวลากับเพื่อนมากกว่านี้ และ 47% บอกว่าอยากท่องเที่ยวมากกว่านี้ ส่วนคำตอบอื่นๆ ที่ได้มาคือ 45% บอกว่าอยากอบรมเฉพาะทางให้ได้ประกาศนียบัตร 25.8% บอกว่าอยากทำกิจกรรมชุมนุมมากกว่านี้ 17.8% บอกว่าอยากเรียนในต่างประเทศ ส่วนอีกประมาณ 30% บอกว่าอยากมีแฟนหรืออยากทำงานพาร์ทไทม์

เมื่อถามต่อว่าอยากจะทำอะไรก่อนที่ต้องออกไปหางานหลังเรียนจบ นักศึกษาส่วนมากบอกว่าอยากได้ความรู้ที่เฉพาะทางมากขึ้น รู้รอบมากขึ้น หรือมีผลสอบบางอย่างดีๆ อย่างเช่นผลสอบคันจิหรือ TOEIC

คอมเมนท์อื่นๆ ที่นักศึกษาพูดถึงด้วยคือ "ฉันไม่ได้อ่านหนังสือมากพอ", "ฉันน่าจะมีแฟนและมีความสัมพันธ์จริงจังมากกว่านี้", "ฉันน่าจะจัดฟัน", หรือ "ฉันน่าจะนั่งรถไฟไปเที่ยวทั่วคิวชู" ฉะนั้นนักศึกษาปี 1-2 ที่แม้จะดูเหมือนห่างไกลจากวันจบการศึกษาก็ควรฟังรุ่นพี่เอาไว้นะ เรื่องการใช้เวลาในช่วงมหาวิทยาลัยให้คุ้มค่ามากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะรุ่นพี่อยากกลับไปทำอะไรอีกหลายอย่างแต่ก็ย้อนเวลาไม่ได้แล้ว

เห็นแล้วก็รู้สึกว่า เด็กมหาวิทยาลัยคงคิดคล้ายๆ กันหมดละมั้ง เราเองก็อยากไปตั้งใจเรียนให้เกรดสวยๆ กว่านี้ พอมานั่งดูทุนอะไรทั้งหลายแหล่ก็แบบ เกรดไม่ถึง อดจ้า แต่ก็อยากกลับไปทำชมรมทำค่ายด้วยเหมือนกัน เพราะทุนทั้งหลายก็มักพิจารณาคนที่เคยทำกิจกรรมด้วยเช่นกัน เสียดายจังเลย


https://journal.rikunabi.com/english/