มาแชร์ประสบการณ์ความฮา ชีวิตเมืองไทย Vs ชีวิตเมืองนอก (สำหรับน้องๆที่โดนครอบครัวตีกรอบชีวิต)
ตั้งกระทู้ใหม่
พี่ชื่อMay นะคะ .... พี่เป็นเด็กบ้านนอกธรรมดา ไม่เคยคิดว่าจะได้ไปใช้ชีวิตที่เมืองนอก 1 ปีโน้นแน่ะ!!!! เพราะพี่รู้ดีว่านอกจากโครงการแลกเปลี่ยนแล้วก็ต้องมีทุนสำรองค่าใช้จ่ายส่วนตัวสูงพอสมควร + มีพี่น้อง4 คน พี่เป็นคนสุดท้อง(ผู้หญิงคนเดียว) สื้ดดดดด!!! ใครจะว่าฟินสำหรับพี่ ไม่เลยคะ แม่ง....ทำอย่างกับกูเป็นเด็กผู้ชาย....ทุกวันนี้เพื่อนยังหาว่าเป็นทอมอยู่เลย เออ เรื่องของ- ข้ามตอนนี้ไป เจ็บปวด!!!!
.
ขอเริ่มแต่ต้นเลยนะ!!!!
.
มาเริ่ม .. ที่บ้านพี่ไม่รวยหรอกคะ พอพี่ทำงานวิศวะโยธา แม่พี่เป็นพยาบาล เหมือนจะดี แต่เพราะเป็นลูกคนสุดท้องและเป็นผู้หญิงพี่เลยถูกตีกรอบเส้นทางตั่งแต่เด็ก แต่พี่ก็ไม่ซีเรียสนะ ตั่งแต่เรียนมาพ่อแม่ไม่เคยจ่ายค่าเทอมเลย เพราะพี่ได้โค้วต้านักร้อง (คะนักร้อง) ผ่าเหล่าชิบ!!! เพราะทุกคนหัววิชาการทั้งนั้น พี่นี่ศิลเต็มๆ แต่ก็เรียนสาย วิทย์-คณิต นะ ..... พี่อยากบอกเรื่องหนึ่ง พี่เรียนก่อนเกณฑ์ 2 ปี ....... พี่เป็นพวกกล้าคิด กล้าพูด กล้าทำ เลยขอพ่อเรียนพิเศษดลตรีตอนเย็น (ห้ามบอกแม่ไม่งั้นโดน) พ่อใจดี จ่ายให้ และแอบไปรับไปส่ง....
พออยู่มัธยมปลายพี่เดินเข้าไปหาพี่ชายทั้ง 3 พ่อแม่ พี่ถามว่า วันเสาร์ ทุกคนว่างไหม?...พี่ๆเลยถาม " ทำไม " .... ไปเชียร์เค้าร้องเพลงหน่อย (ใจกูเต้นรัวๆกลัวแม่ตี) แม่กูหน้านิ่ง เหว๋อไปเลย... พ่ออดูข่าวอยู่ก็หันมาถาม "ที่ไหน" ... "ศูนย์การประชุมแห่งชาติสิริกิติ์" ... ทันใดนั้นสิ่งที่กูคิดก็มา.... แม่ : ไปร้องเพลง อะไรยังไง แล้วเอาเวลาที่ไหนไปสมัคร ทำไมไม่อ่านหนังสือ บลาๆๆๆ กูว่าแล้วววว!!!! พ่อช่วยด้วย (คิดในใจ 555) ผมพาไปเองนี่แหละ แม่เงียบเลยครัช!!!! พ่อหนูเก่ง อิอิ .... แม่พูดขึ้น : ไม่ไปนะ อยู่เวรที่โรงพยาบาล ... แล้วเดินไป แม่งน้ำตาร่วงเลย พี่ชายคนโตอายุ 27 แล้วล่ะ กำลังจะไปเรียนต่อ ป.เอก อังกฤษ ช่วงนี้ทุกคนว่าง เพราะเป็นช่วงปิดเทอมของมหาลัย กูไง มัธยมคนเดียว มันเดินมาปลอบใจ ... "-ร้องทำไม พวกกู 3 คนว่าง พ่อก็ว่าง เงียบได้แล้ว" เช็ดน้ำตาให้ ถึงคำพูดจะดูแรง แต่มันก็แฝงด้วยความรัก (กูคิดเองป่าว) 55 จากนั้นวันเสาร์ก็มาถึง.... อีเชี่ยยยย กูตื่นเต้น... ลืมบอก พี่ร้องเพลงไทยทุกแนว (ถนัดที่สุด ลูกทุ่ง) ประกวดครั้งนี้พี่ร้องเพลงพระราชนิพนธ์ "ชิงถ้าวยพระราชทาน สมเด็จพระเทพ" ... ใช่ กูฟ่าฟันมาถึงขนาดนี้ สู้ตายยยย.... แม่งเขินไม่รู้จะแต่งตัวไง โชคดีพี่ชายคนโตมันชวนแฟนไปด้วยแล้วมานอนกับพี่ เค้าเลยเมคอัพให้ พอเสร็จก็เปลี่ยนชุดลงไปรอ 4 หนุ่มลงมา พี่ตกใจ!!!!!!! เดี๋ยวนะ นี่ไปงานอะไรกัน แม่งเต็มมากอ่ะ แน่นกว่ากูอีก สึด!!!! พี่คนที่3 บอกแม่งออกงานครบแก๊งทั้งที่ แถมไปดู-ร้องเพลงอีก ต้องเต็มยศเว้ย!!! """"" เวลาแข่งก็มาถึง พี่ดักความตื่นเต้นด้วยการนั่งสมาธิที่หลังเวที แต่คนที่ตื่นเต้นกว่าพี่คือ 4 หนุ่ม ประหนึ่งว่าจะขึ้นร้องเอง 555 ขำลั้นเลย.... พอถึงคิวเรา ก็เดินขึ้นไป ครั้งแรก พ่อและพี่มาดูและได้ยินเราร้องเพลง ครั้งแรกจริงๆ!!! พอดนตรีมาสวมวิญญานตัวแม่แปบ!!! ร้องเสร็จลงมา เดินไปหาพ่อกับพี่รอผล...แอบสังเกตุตอนอยู่บนเวที ทำไมทุกคนทำหน้าอึ้งๆ ...
ตามสเต็ป เค้าต้องประกาศรางวัลที่ 1 ... พิธีกรพูด "สำหรับผู้เข้าประกวดที่ได้รับรางชนะเลิศและถ้วยรางวัลพระราชทานได้แก่" .... ดนตรีมาดัง มากกกก คือไม่ได้ยินเสียงพิธีกร.... ประกาศไปแล้ว ทุกคนดีใจ พ่อร้องไห้ พี่ร้องไห้ กูไง ยืน งง อ้าว ใครได้ว่ะ 555 พิธีกรเดินมาบอก "น้องคะๆๆ นี่ช็อคหรือเปล่าคะ" ... เอ๋อ อยู่ " เชิญน้องเดินขึ้นมาด้านหน้ารับถ้วยรางวัลด้วยคะ" ห๊ะ! กูได้ เชี่ยยยย.... พึ่งจะดีใจ แม่ง 55 ทุกอย่างเสร็จลงมา วิ่งไปกอดกันแน่น 5 คน ได้ยินแต่ "น้องกูๆๆๆ" 555 กลับถึงบ้าน ตี3 กว่าๆ แม่หลับไปแล้ววว เพราะอยู่เวรด้วย ก็เลยไม่เจอแม่เลย แอบเสียใจนิดๆ... พอแม่ไปทำงาน รุ่นน้องแม่เดินมาถาม "พี่ๆๆ นี่ใช่ลูกสาวพี่ป่ะ?"... กางหนังสือพิมพ์หน้าบันเทิงออกแล้วชี้ไป..... ใช่! ตอบคำเดียว สั้นๆ ... กลับมาบ้าน งง ของกินเพียบเลย เราก็ไม่กล้า เพราะมีแขกหรือเปล่า พี่เดินเข้าห้องเรามา "ไปกินข้าวป่ะ ทุกคนรอ" ห๊ะ! ทุกคนรอ... ปิดเกมแล้วเดินตามไป อึ้งx10 ยกโคตรมา-ข้าว!!!!!!! ป้าเดินมา "อ้าาาา หลานป้า" หอมฟอดใหญ่... อ้าว งง อีกกู --!! พ่อเดินมายิ้มหน้าบ๊านนนนบาน 55 ที่ทำงานชมเต็ม โอ้ยยย ชูคอเป็นยีราฟเลยพ่อกู ทุกคนไม่แพ้กัน แต่แม่นี่สิ.... "แม่เอาขนมที่ชอบใส่ไว้ในตู้เย็นนะ ดึกๆถ้าหิวลงมาหากินเอา" .... " แล้วน้ำสมุนไพรแช่เย็นน่ะ จิบบ่อยๆชุ่มคอดี" ... มาๆๆกินข้าว ลุงพูดขึ้น ... จ๊ะๆๆๆ วางมาดจริงๆ แม่น้ออออ.... พอกลางคือทำการบ้านเสร็จ ก็มานั่งติวฟิสิกส์ผ่านเน็ต (เพราะพี่ไม่เก่งวิชานี้ตกประจำห้องเลย) พี่ๆ เดินเข้ามา... "-โกรธแม่ป่ะ?" ... พี่บอก "ไม่นะ กูน้อยใจเฉยๆ" ... มันบอก เออ แม่มาขอคลิปที่กูอัดไว้ตอน-ร้องเพลงไปดูอ่ะ แม่ร้องไห้เลย!!! ห๊ะ.... เราเงิบอยู่ ... บอกเสียดาย ไม่ได้ไปดู-อ่ะ เสียใจอยากไป ดูไปแม่ร้องไป กูยัง งง เลย" .... กูหนักกว่า 555 เช้ามาพี่รีบตื่นแต่เช้าลงมาที่ครัว แม่ทำข้าวต้มห่อใส่กล่องให้พี่อยู่ เพราะพี่ต้องกินตอนสายๆอีก 55 เดี๋ยวจะหิวก่อนพักเที่ยง....ความที่พี่เป็นคนขี้อ้อน เดินเข้าไปกอดแม่ข้างหลังแล้วบอก "ไหนๆๆ ขอดูหน้าพยาบาลขี้แงหน่อยสิ ได้ข่าวร้องไห้" ... ทำปากจิ๊ใส่แล้วหันมา เอาช้อนเคาะหัว.... พี่ก็หัวเราะแล้วเดินไปกินข้าวต้มคุณเธอ... แม่หันมาถามพี่ " มีแข่งอีกเมื่อไหร่?" ... อึ้ง... "ไม่รู้อ่ะ" ตอบแบนิ่งๆ 55 " อย่าลืมชวนแม่นะ" ยิ้มครับยิ้ม.....หน้ากูบานเลยยย ... "เอาน่าาาแม่ เดี๋ยวจะใช้ชีวิต ม.ปลายให้คุ้มเลย รับรอง เตรียมซื้อตู้ตั่งโชว์ใหม่ได้เลย" ... พ่อเดินมาพอดี สบายยยย...จิ๊บๆ จากนั้นพี่เดินสายเก็บประสบการณ์ทีตนเองถนัด ชนะบ้าง แพ้บ้าง ตามประสาเด็ก....จนจบ ม.6 ถ้วยรางวันเยอะไป เอาไปเก็บบ้านป้าแปบ 55"" ...งานเครียดมาแล้วจร้าาา ด้วยความที่เราเข้าก่อน 2 ปี พี่จบ ม.6 อายุ 17 ปีมาดๆ แล้วแม่ขอให้เรียน "คณะแพทย์" สัส...อีกแล้ว....เหมือนโดนแทงกลางหัลงเลย ... พี่ก็เงียบ ตัดสินใจพูด "ขอเวลา 1 ปี ไปอยู่อังกฤษกับพี่ได้ไหม?" ... "ไปทำไม ไปทำอะไร ทำไมไม่ไปเอ็นเรียนต่อ!" ... แม่ มาช้า 1 ปีก็ยังเรียนรุ่นเดียวกับเพื่อนนะ อย่าลือ น้องเข้าก่อนเกณฑ์ 2 ปีนะแม่! (พี่ชาย 2 คนช่วย)....เออๆๆ เดี๋ยวแม่ถามพี่ก่อน โอหรือเปล่า!!!
.
.
พี่ชายคนโตยื่นข้อเสนอมา "ต้องช่วยทำวิจัย" .... อะไรคือวิจัย ทำไมกูไม่เห็นจะรู้เรื่องว่ะ 555 ตอบส่งเดชไปงั้นแหละ อยากไปนี่น่าาาา ทำไงได้.... แล้วพ่อก็จัดการทุกอย่างให้ จนวันเดินทาง.... พี่บอกว่าต้องหัดเดินทางเอง จะไม่ไปรับ (กูโง่อังกฤษ คุยยังไงให้ฝรั่งเข้าใจกู) 555 .... บ้านพี่เลี้ยงแบบทำทุกอย่างเอง และต้องทำได้ ก็เลยชั่งแม่งไปเองก็ได้ว่ะ.... ลงเครื่องปุ๊บไปเอากระเป๋า ทำโน้นนี่นั้นเอง....น้ำตาจิไหล ฝรั่งเต็มเลย ฝันที่วาด กับ ภาพความเป็นจริง!!!!!
...
...
เดี๋ยวกลับมาต่อ
May_Mary
9 มิ.ย. 59 เวลา 14:47 น.
10,140
views
3 ความคิดเห็น
รอนะคะพี่ ฮามาก 55555555555555
ต่อๆเค้ารอยู่น้าา
ถ้ามาแล้ว เม้นบอกหน่อยนะคะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?