เปรียบเทียบงานตัวเองกับคนอื่น

[Jaramy_ss]

เราว่าต้องมีสักคนแหละเนอะที่เคยเปรียบเทียบซึ่งเราก็เป็น(ฮ่าา) 
เวลาเกิดความรู้สึกนี้แล้วมันท้อแท้ไปหมดเลยรู้สึกไม่อยากเขียนไรงี้ 
เราจึงอยากจะมาเป็นกำลังใจให้นักเขียนบางคนที่กำลังท้อแท้เรื่องงานเขียนแบบเรา
ว่าให้ลุกขึ้นมาเขียนเถอะทิ้งความรู้สึกนั้นไป แล้วที่สำคัญงานของแต่ะคนมันมีแนวที่ต่างกันแถมสไตล์ก็ไม่เหมือนกันแล้ว เราชอบอ่านคำคมที่ดึงกำลังใจดีๆออกมาเสมอและเราก็เชื่อว่าหากงานเราดีจริงต่อให้วันนี้ไม่มีใครมาอ่านสักวันนั่นแหละจะมีคนผ่านเข้ามาและถูกใจเอง สู้ๆค่ะ(เรากำลังท้อเรื่องเขียนนิยาย)ส่วนหนึ่งก็ถูกเปรียบเทียบจากบางคนด้วยเลยรู้สึกท้อ อยากระบาย อยากได้กำลังใจไม่รู้จะทำไงเลยตั้งทู้เลย ฮ่าาาา นิยายที่เขียนอยู่คอมเม้นต์ก็ไม่กระดิกเลยทั้งๆที่ยอดแฟนคลับขึ้นตลอด เซ็ง!!

Comments

[JustHuman]

มีแฟนคลับขึ้นก็ดีแล้วค่ะ ส่วนตัวเราก็ไม่ชอบการถูกเปรียบเทียบเหมือนกัน สู้ๆ นะคะ

[VorteXZ]

เขียนต่อไปครับ สิ่งเดียวที่เราทำได้สำหรับนักเขียนแบบเรา

[Octory]

ถูกเปรียบเทียบงาน ว่างานเราแย่กว่าของคนอื่น ! 
จะลืมทำไมครับ ? นี่แหละขุมพลังชัด ๆ

เป็นเรา เราจะจำให้แม่น แม้จะเจ็บใจ แต่ก็โคตรจะดีใจผสมปนเปเลย

ในชีวิตของคน ๆ หนึ่ง มันจะมีสักกี่ครั้งที่มีความรู้สึกว่าโดนเหยียบย่ำด้วยผลงานของคนอื่น ?
ในโลกแห่งความเป็นจริงที่เราต้องพูดกันดี ๆ แม้ไม่ดี โดยมารยาทก็ต้องชื่นชม ดังนั้น เราจึงมักเคยชินกับความชื่นชม แม้จะจอมปลอมก็เถอะ แต่เราก็เลือกรับมัน อยากอยู่กับมัน แล้วเมื่อไหร่เราจะพัฒนา

การที่มีคนมาเปรียบเทียบงานเราว่าแย่กว่าของคนอื่นแบบนี้ คุณรู้ไหมว่าคุณน่ะโชคดีปานใดแล้ว มันสร้าง "พลัง" ได้ดีกว่าคำพูดแห่งกำลังใจเป็นร้อยเท่าล้านเท่า

หลาย ๆ คนเขาไม่เคยได้มีโอกาสแบบคุณหรอกนะ เขาไม่เคยได้รับการเปรียบเทียบ... ไม่เคยถูกมองด้วยซ้ำ

ไม่ต้องไปลืมมันหรอก ควรจะจำใส่สมอง ฝังมันไว้ไขน็อตให้แน่น อย่าได้ลืมมันเชียว 

แล้วเก็บมันมาเขียน... ให้มันดีกว่านี้ ทำการบ้านให้ดีกว่านี้ พยายามให้มากกว่านี้ เวลานอนก็ก่ายหน้าผากคิดถึงมัน ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันถึงมัน

สักวัน คุณจะได้ไปตอกหน้าคนเหล่านั้นให้เด้ง

[PPOONIES]

เป็นเหมือนกันเลย 
แต่เราไม่ได้โดนเอาไปเปรียบเทียบหรอก เรานี่แหละไปเทียบกับเขาเอง แล้วก็เฟลเองอะไรเอง 555 แต่ยังไงสิ่งที่ควรทำก็คือพยายามไม่เอามาคิดแล้วก็เอามันมาเป็นแรงผลักดันให้ตัวเราเองนั้นแหละ สู้ๆนะ :)

[White Frangipani]

สวัสดีค่ะ

เปรียบเทียบงานตัวเองกับคนอื่น

ส่วนหนึ่งก็ถูกเปรียบเทียบจากบางคนด้วยเลยรู้สึกท้อ อยากระบาย อยากได้กำลังใจไม่รู้จะทำไงเลยตั้งทู้เลย ฮ่าาาา(ดีใจที่คุณยังหัวเราะได้ค่ะ)

เข้ามาเป็นกำลังใจค่ะ

ดิฉันนักเรียนหัดเขียนเช่นกันค่ะ เรื่องท้อไม่มี สับสนไม่มี ไม่เคยนำงานของคนอื่นมาเปรียบกับเราเพราะรับได้ว่าเราต่างกันค่ะ และไม่นำงานของเราไปเทียบกับคนอื่นเพราะรับได้อีกหล่ะว่าเราต่างกันได้นั้นเองค่ะ

เข้าใจว่าเพราะที่เราต่างกันนั้นจะให้งานของเราเหมือนของเขา หรือของเขาเหมือนก็เราคงเป็นไปไม่ได้ค่ะ

แต่อาจจะเรียนรู้เทคนิคต่างๆเพื่อนำมาต่อยอดเพื่อพัฒนางานของเรา...ในรูปแบบที่เป็นเอกลักษณ์ของเราเองค่ะ ก็อยู่ในช่วงหัดเขียนอยู่ก็คงต้องเรียนรู้หรือเก็บประสบการณ์จากที่ต่างๆหรือบทเรียนต่างๆที่เรามีโอกาสพบเจอนั้นคงเป็นธรรมดานะ

แต่มีอุดมการณ์ค่ะ...คือจะไม่หลุดตัวตนในแนวหรือลักษณะที่เป็นเรา เพราะนี้ที่เป็นเรา หากหลุดไปก็ไม่ใช่เราแล้วสินะ เหตุการณ์แบบนั้นคงให้เกิดขึ้นไม่ได้ค่ะ

แต่...ปัญหาใหญ่...ที่เกรงกลัวมากๆคือ...นักอ่านจะไม่สามารถเข้าใจเรื่องราวที่เราจะเขียนหรือส่งผ่านนั้นเป็นสำคัญค่ะ 

เพราะเข้าใจว่านักอ่านนั้นแท้จริงเขาทั้งหลายตัดสินทุกอย่างด้วยภูมิซึ่งมีอยู่ และเป็นความแตกต่างในตัวของเขาทุกคนเองเป็นพื้นฐาน นี้คือปัญหายักษ์ใหญ่ในวันนี้เข้าใจแบบนั้นค่ะ 

เกรงว่าหลายคนจะไม่เข้าใจเรื่องราวของเราค่ะ

เป็นนักเรียนหัดเขียนที่ตั้งใจใส่ใจ ต่อสู้กับตัวเองค่ะ วันนี้นะคะฝึกๆหัดเขียนเพื่อต่อสู้กับตัวเองและมีอีกเรื่องที่ต้องหนักเหนื่อยคือตนเองนั้นชอบออกทะเลค่ะ  แต่ก็ไม่ท้อนะคะ กำลังใจดีค่ะ

เข้าใจด้วยว่าหากทุกอย่างเป็นเรื่องง่าย เช่นเรื่องการเขียนนิยายนี้ก็เช่นกัน หากจะเป็นเรื่องง่ายมากๆ คงเป็นเรื่องน่าเบื่อนะคะ

ยากๆและต้องต่อสู้นี่หล่ะสนุกดี ได้ออกกำลังกาย ได้ฝึกฝนกำลังปัญญา ท้าทายดี ชอบแบบนี้ค่ะ 

เป็นกำลงใจให้เจ้าของกระทู้ค่ะ

  สู้สู้นะคะ