ไม่รู้ว่าเป็นเหมือนกันไหมคะ สิ่งที่รอคอยที่สุดในการลงนิยายหนึ่งตอนคือคอมเม้นท์

[Krongkaewdara]

เราเองพึ่งหัดลงนิยายได้ไม่กี่ตอนแต่แอบรอคอยคอมเมนต์ตลอดเลย ไม่ได้กลัวเรื่องข้อติ แต่เราไม่รู้ว่าสิ่งที่เราลงไปมันมีข้อผิดพลาดตรงไหนบ้าง รีดชอบไม่ชอบ สนุกหรือเปล่า น่าติดตามหรือไม่ ในใจอยากรู้ตลอด แอบเปิดมาดูทุกชัวโมง ไม่รู้ว่าใครเป็นอย่างเราบ้างน้อ มาพูดคุยกันได้นะคะ 

http://my.dek-d.com/Krongkaewdara/writer/view.php?id=1493303

ดาวนับล้านดวงจันทร์นับร้อย

Comments

[Chakchan]

เราเป็นค่ะ พอลงนิยายแล้วก็รออ่านและตอบคอมเมนต์ไปด้วย ดูโทรทัศน์ไปด้วย ไม่ได้มาเปิดดูทุกชั่วโมง แต่เปิดหน้านิยายคาไว้เลย 555 ของเราไม่เคยมีใครมาวิจารณ์นิยายว่าดีหรือแย่ แต่จะมาคุยเรื่องในนิยายมากกว่า เมาท์กันสนุกดีค่ะ ขำดี

[Krongkaewdara]

เดียวไปตามด้วยคน

[ᴍosǫuɪᴛo]

เปิดเรื่องแรก ๆ เราก็เป็นแบบนี้แหละ แต่สักพักก็ไม่สนอะไร บางทีก็ลงแล้วปิดการเข้าถึงไว้ ก็ไม่รู้จะลงทำไมเหมือนกัน เราว่าเราแปลกอ่ะ

[boyzromeoz]

เป็นเช่นกันครับ แต่ตอนนี้เริ่มชิน ฮา!

ฝากไว้ด้วยเช่นกันครับจะอัพเรื่อยๆ

http://my.dek-d.com/boyzromeoz/writer/view.php?id=1508106

[Krongkaewdara]

เดียวเข้าไปนะคะ

[คุณพีทคุง พิธันดร]

เหมือนเป๊ะเลยครับ แรกๆ นะ ลงปุ๊บจะเห่อมาก อดใจไม่ไหว เดี๋ยวเปิดเดี๋ยวเปิด

ปัจจุบันนี้ บางทีสามวันห้าวันเปิดทีครับ 

[Kyoku-GOZ]

ไม่ได้เขียนนิยายแต่เขียนแฟนฟิคค่ะ จะเป็นมากกับเรื่องที่พึ่งลง ส่วนเรื่องที่ลงนานแล้วจะลืม...

ซึ่งส่วนใหญ่เหมือนรอเก้อมากกว่า แฮะๆๆๆ คนคอมเมนต์ก็จะหน้าเดิมๆวนไปจนจำชื่อได้น่ะค่ะ

[Niim]

เป็นเหมือนกันค่ะ เพื่อบอกว่า นาฬิกาปลุกแทบไม่ตื่น แต่ถ้าเสียงเตือนคอมเม้นท์ดังนี้เด้งทันทีเลย แหะๆ ^^

[Gaster [Just do it]]

ไม่ต่างกันครับ ช่วงนี้บอกตามตรงจากใจจริงว่ารอมาเนิ่นนานมาก ๆ ให้ใครสักคนมาวิจารณ์ หรือว่ามาคอมเมนท์ในหน้านิยายตัวเอง

จนทุกวันนี้นี่ เหมือนจะแทบไม่ได้เห็นเลยล่ะครับ #พูดแล้วมันเศร้า #ให้ตายสิ

[stima]

เป็นเหมือนกันค่ะ เขียนนิยายไปเปิดดูไป เผื่อมีคอมเมนท์ใหม่ๆ มา
แล้วตอบทุกคอมเมนท์ด้วยนะ แบบอยากได้เมนท์จริงจังมาก