ชาวบอร์ดนักเขียน คิดว่าทำไมละครไทย ถึงชอบทำให้คำพูดตัวละครลิเกๆแปลกๆ
ตั้งกระทู้ใหม่
เงาที่ยากจะแพ้
23 พ.ย. 59 เวลา 15:01 น.
650
views
12 ความคิดเห็น
ถึงขั้นเสี่ยวสุด ๆ เลยก็มีครับ 555
55555 รู้สึกว่าคล้ายลิเกจริงนะ
ชาวบอร์ดนักเขียน คิดว่าทำไมละครไทย ถึงชอบทำให้คำพูดตัวละครลิเกๆแปลก
สวัสดีค่ะคุณเงา...
คำถามในกระทู้นี้นะคะสามารถบอกได้ราวกับว่า...แท้จริงคุณไม่ใช่คนไทยค่ะ หรือปรกติคุณไม่พูดภาษาไทยโดยพื้นฐานค่ะ
ที่บอกแบบนี้เพราะแท้จริงแล้ว...ภาษาที่ไพเราะถูกต้องนั้นมีลักษณะเช่นในละครดีๆมีระดับหลายๆเรื่องนั้นเป็นความจริงค่ะ
ภาษาไทยเพราะๆ จะทำให้ผู้รับฟังรู้สึกถึงความนุ่มนวล เสนาะหูนั้นแท้จริงเป็นเช่นนั้นจริงนะคะ หรือเช่นลิเกนั้นถูกต้องหล่ะ5555 และนั้นคือ...ภาษาไทยแท้ดั้งเดิมค่ะ
จำได้ว่า...การเรียนพูดภาษาไทยนั้นเคร่งครัดมากๆค่ะ ต้องควบคุมสำเนียง หรือแม้นํ้าเสียงด้วย เพื่อผู้รับฟังได้รู้สึกดี หรือทำให้คู่สนทนาอยากสนทนาด้วยกับเรา และตอบรับด้วยความรู้สึกที่ดีด้วยเช่นกัน(นั้นก็จะเป็นจุดมุ่งหมายหรือที่มาด้วยเช่นกันค่ะ)
ต้องใช้คำให้ถูกต้อง ในภาษาไทย คือการใช้คำต้องให้มีกิจจะลักษณะ และต้องมีกาละเทศะในการใช้คำอีกด้วย เช่น...คำไหนควรใช้กับใคร...เช่น คำเช่นไร แบบไหน ที่ควรจะใช้กับเด็ก กับผู้ใหญ่ กับผู้อวุโส เป็นต้นค่ะ
แท้จริงทั้งหมดเป็นวัฒนธรรม(คือเป็นวิธีพูดดั้งเดิมของไทยไงคะ)
โดยปกติคุณไม่พูดแบบนี้หรือคะ...
ปล.แท้จริงที่ตอบมานี้เป็นความเข้าใจที่ตนมีอยู่ต่อภาษาไทยนะคะ ไม่ทราบว่ามีที่มามากกว่านี้หรือไม่ หากมีครูสอนภาษาไทยเข้ามาร่วมและช่วยอธิบายคงดีไม่น้อยเลยเนอะ
ต้องถามคนเขียนบทกับผู้กำกับครับ สองคนนี้เป็นคนรับผิดชอบบทพูดของตัวละครโดยตรง
บางทีผมก็คิดว่าผู้เขียนบทอยากสร้างคาแรกเตอร์ให้ตัวละครนะ
คงคิดว่าพูดแบบปกติมันไม่โดน เลยต้องสร้างแลนมาร์กให้ตัวเองหน่อย
การ์ตูนญี่ปุ่นหลายเรื่องเองก็ชอบมีหางเสียงแปลกๆ หรือใช้คำเรียกตัวเองไม่เหมือนคนปกติพูดกัน
อาทิเช่น
- ตูข้า
- ฉันผู้นี้
- ดิฉัน (เจอบ่อยๆในบทคุณหนู)
หางเสียงสร้างเอกลักษณ์เช่น
- เนี้ยว เปี๊ยว โป๊ย เดจิ
- นาโนเดสึ เดสวะ
เรียกด้วยคำแทนแปลกๆ ซึ่งแต่เดิมจะเรียกจัง ซัง คุง ก็จะมีคำว่า ตัน มาแทนที่ (ให้ความรู้สึกน่ารักน่าเอ็นดูกว่าคำอื่นๆ)
แต่นั่นมันคือการ์ตูนน่ะนะครับ จะเล่นหลุดโลกยังไงก็ได้ ถ้ามันเข้ากับบทก็ดูเพลินไปอีกแบบ แถมยังทำให้เข้าถึงตัวละครได้ง่ายขึ้น
แต่พอเป็นคนแสดงจริงมันจะเป็นอีกเรื่องเลย ต่อให้เมคเรื่อง บิ้วด์แค่ไหน มันก็ยังถูกฉากความจริงสร้างความรู้สึกขัดแย้งอยู่ดี
ยิ่งประดิษฐ์คำเท่ๆมาใช้ไม่ถูกจังหวะ หรือยัดคำพระมา ยิ่งให้ความรู้สึกผิดธรรมชาติเข้าไปใหญ่ เหมือนจะทำให้ออกมาดี แต่ไม่เวิร์คอย่างแรง
ผมเชื่อว่าคนเขียนบทคงอยากทำให้ตัวละครดูมีมิติ โดยใช้คำพูดให้ล้อไปกับอาชีพ ภาพลักษณ์ตัวละคร แต่อะไรที่มากเกินไป ตรงเกินไป ผมว่ามันก็เป็นผลเสียมากกว่าผลดีนะ แทนที่จะทำให้ตัวละครดูมีสง่าราศี แต่กลับกลายเป็นเหมือนกำลังเล่นลิเกแทนซะอย่างงั้น
จขกท ขยายความคำว่า ลิเก หน่อย
ไม่งั้นความเห็นมัน 'ไป' คนละทิศละทาง
(แถมมีเจ้าเก่าคนหนึ่ง พายเรือข้ามทุ่งผักบุ้งร่อยหรอ 'ไป' ไกลมว้ากกกกก...ก)
อย่างผม เข้าใจว่า พูดจา เวอร์ๆเลี่ยนๆ นะ
แบบปล่อยคำคม หรือสั่งสอนกัน แบบไม่ใช่สำนวนคนปกติพูด
พูดจาเลี่ยนๆ ดราม่า น้ำเน่าเกิดจำเป็นครับ ลิเกอะ
ถ้างั้นก็บอกได้แค่ว่า
มันเป็นความเกินพอดีนั่นละครับ 55
- อยากสอนคนดู เกินพอดี
- กลัวไม่คมคาย เกินพอดี
- อยากเท่เกินพอดี
ซึ่งมันก็ยากอยู่นะ ยอมรับว่ายาก
เขียนให้บทพูดเท่แบบธรรมชาติเนี่ย
เจ้าของกระทู้ค่ะ
"พูดจาเลี่ยนๆ ดราม่า น้ำเน่าเกิด(น)จำเป็นครับ ลิเกอะ"... แท้จริงประโยคที่คุณกล่าวมานี้นะคะไม่ใช่ภาษาไทยที่สวยงามค่ะ หรือเป็นประโยคที่คนที่เขามีความรู้สึกดีๆเป็นปรกติธรรมดาเขาจะไม่พูดออกมาค่ะ
หรือว่าหากเป็น...ภาษาไทย...(คือประโยคที่คุณพิมพ์มานี้นะคะ)ก็อาจจะเป็นคำ...หรือประโยคของคนไทยที่มีอารมณ์พาลค่ะ คนที่ไม่ยํ่าเกรง หรือไม่สามารถยอมรับได้ถึงความแตกต่างของตนต่อผู้อื่น หรือเป็นคำพูดของผู้ที่มีเหตุกดดันจากอะไรสักอย่างภายใน แบบนั้นนะคะ
การใช้ภาษาของไทยมีวัฒนธรรมในการใช้ หรือจะเป็นผลต่อผู้ใช้ดังคำพังเพยที่ว่า...สำเนียงส่อภาษากริยาส่อสกุล...แบบนั้นค่ะ
หรือ...แม้จะกล่าวถึงภาษาในละคร...ก็ควรชั่งใจบ้างก่อนที่จะกล่าวถึง... หรือก่อนกล่าวออกมาด้วยเช่นกันค่ะ เพราะผู้ที่ทำ สร้าง ละครนั้นมีผู้อยู่เบื้องหลัง...มากมาย เขาทั้งหลายคงเป็นผู้ใหญ่แล้ว เราๆจะพูดอะไร การที่เราๆจะกล่าวถึงอะไรซึ่งเป็นผลงานการสร้าง(ซึ่งแน่นอนเขามีตัวตนอยู่จริงนะคะ)...ซึ่งเขาอาจจะภูมิใจในผลงานของเขาก็เป็นได้
หากหลายๆคนจะวิจารณ์ผลงานของเขาด้วยคำประโยคที่ไม่ดี ไม่ไพเราะ การที่จะไม่พูดเลยอาจจะจะดีกว่าด้วยนะคะ
เกิน...ความจำเป็น...(เลี่ยนๆ ดราม่า นํ้าเน่า เกินความจำเป็น) เกินของใครกันในที่นี้...คนเราต่างกันได้ค่ะ
ในทางกลับกัน...คนบางคนหรือคนบางกลุ่มก็อาจจะไม่ชอบ หรือไม่มีความสุขได้หากเขาทั้งหลายได้ยินคำพูดที่หยาบโลน หรือการพูดที่ไม่เพราะ ไม่มีหางเสียง แสดงอาการไม่มีกาละเทศะด้วยการส่งผ่านทางภาษา และคำพูด...
หลายๆคนอาจจะไม่ชอบ หรือ รู้สึกว่าอาการแบบนั้น...เกินไปก็เป็นได้เช่นกันค่ะ
เพราะฉนั้นจะพูด จะกล่าวอะไรออกมาต้องกลั่นกรอง ต้องฝึกที่จะชั่งใจไว้บ้างจะเป็นการดีทั้งตัวเรา และผู้รับฟัง หรือแม้สังคมของเราน่าอยู่ แบบนี้ดีกว่านะคะ
ที่เม้นต์แบบนี้เพราะเข้าใจว่าโดยพื้นฐานคนเรานั้นสามารถแตกต่างกันได้เป็นธรรมดาค่ะ
เม้นต์นี้...ส่งเข้ามาด้วยความหวังดีนะคะ คุณจะรับไป หรือรับไว้หรือไม่...นั้นก็ขอให้ขึ้นอยู่ที่คุณค่ะ
เรียนท่าน จขกท
โบราณว่าได้ยินเสียงแปลกๆอย่าทักครับ
โปรดปล่อยผ่านครับ โปรดปล่อยผ่าน
55555
สวัสดีค่ะ 6-3
"โบราณว่าได้ยินเสียงแปลกๆอย่าทักครับ
โปรดปล่อยผ่านครับ โปรดปล่อยผ่าน
55555"
ในกระทู้มีอะไรที่แปลกประหลาดด้วยหรือคะ และทั้งที่คุณบอกว่าแปลก...เพราะอะไรคุณจึงปล่อยเสียงหัวเราะราว...
คำตอบของคุณบอกได้ราวกับว่าวัน เดือน ปี ที่ผันผ่าน บางสิ่งบางอย่างนั้นก็มิสามารถเปลี่ยนแปลงได้น่าจะเป็นความจริงอย่างยิ่งค่ะ
บางครั้งบางสิ่งบางอย่างอาจจะแปลกประหลาดสำหรับหลายๆคน แต่อาจจะไม่ใช่ความเลวร้าย...แบบนิรันด์...เช่นหลายสิ่งหลายอย่างก็เป็นได้นะคะ
ได้เห็นความจริงที่เป็นสัจธรรมอีกแล้วสิ...ว่า...วันเวลา ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงหลายสิ่งหลายอย่างได้..ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อเมื่อมาเห็นเหตุการณ์เช่นนี้กับตา (เจ็บปวดทั้งตัวเลย สงสาร สมเพท และเวทนาค่ะ แต่คงช่วยอะไรมากไม่ได้จริงสินะ) สลด หดหู่...สงสารมากมายค่ะ
"โบราณว่าได้ยินเสียงแปลกๆอย่าทักครับ"...ประโยคนี้แท้จริงเป็นคำเตือนสำหรับคนที่ไม่มีสติค่ะ คนไม่มีสติจะกลัว...อะไรมากมายที่ตนคิดไปเอง...เป็นธรรมดา
ความแตกต่างไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัวค่ะ
ถึงเจ้าของกระทู้ค่ะ ภาษาที่...ที่คุณรู้สึกว่าเป็นลิเก...สำหรับคุณนั้นไม่ใช่อันตรายใดๆ แต่เป็นวิธีพูดเป็นวัฒนธรรมของไทยซึ่งเป็นมาแบบนั้นจริงนะคะ
ดิฉันเพียงอยากจะช่วยคุณให้พ้นทุกข์จากความรู้สึกที่รับไม่ได้ของคุณเอง...ว่านั้น ไม่ใช่สิ่งแปลกประหลาดแต่อย่างใดนะคะ
อย่ากลัวไปเลยนะ
ในโลกนี้ไม่มีอะไรที่แปลก หรือน่ากลัวค่ะเจ้าของกระทู้ ทุกอย่างอาจจะเพียงแตกต่างหรือเกิดขึ้นได้เท่านั้นเองค่ะ
และความคุณก็ไม่จำเป็นต้องทุกข์ทรมาน จนเลี่ยนเพราะแท้จริงอาการเลี่ยนจนทุกข์ทรมานนี้เป็น และเกิดจากจิตสำนึกของคุณเองค่ะ เพียงคุณเปิดใจให้กว้าง...ว่าความแตกต่างมีอยู่จริง คุณก็จะดู ฟัง รับรู้หรืออยู่ได้อย่างเป็นสุขค่ะ
ไม่ ลิเก ก็ไม่ใช่ ละครไทยสิ -w-
อย่าว่าแต่ละครเลย คนไทยเราเองก็ยังติดคำพูดลิเกกันอยู่ทุกเมื่อเชื่อยาม(เอ๊ะ?)
เลิกไม่ได้ มันเป็นวิถีไทยแลนด์
ผมชอบลิเก
เราเคยเรียนเกี่ยวกับสื่อและพัฒนาการของสื่อมาบ้าง ได้ยินว่าละครไทยได้อิทธิพลมาจากลิเกหลายส่วนนะคะ
ถ้าสังเกตจะเห็นว่าทั้งสองอย่างมีองค์ประกอบที่คล้ายกัน ตั้งแต่กลุ่มคนดู การดำเนินเรื่อง ตัวละคร -- อย่างสมัยก่อนลิเกแบ่งตัวละครกันด้วยสี เสื้อผ้า การแต่งหน้า ดูปุ๊บรู้ปั๊บว่าใครดีใครร้าย เวลาจะเล่นก็เล่นใหญ่มาก ละครไทยเองพัฒนามาจากระบบนั้นแหละค่ะ หรือพวกตัวโจ๊ก ตัวตลกในลิเกที่โผล่มาคั่นเวลาเป็นระยะๆ คุยกับคนดูบ้าง พากย์เนื้อหาบ้าง ละครไทยก็มักจะมีบทคนรับใช้ที่รู้เรื่องทุกอย่างและคอยเล่าทุกอย่างเหมือนกัน (อีกเหตุผลคือกลุ่มเป้าหมายหลักคือแม่บ้านและคนต่างจังหวัด ละครไทยสร้างให้คนสามารถเดินไปซักผ้ากลับมาก็ยังดูรู้เรื่อง หรือฟังเอาอย่างเดียวก็ยังได้)
เราคิดว่าละครไทยมีความเป็น theatre หรือละครเวทีสูงเพราะมีรากมาจากลิเกนี่แหละ ทั้งเสื้อผ้าหน้าผม บล็อกกิ้ง บทพูด การแสดง -- แต่จะเอาไปเทียบกับซีรี่ส์เมืองนอกก็ลำบาก ถ้ามองในแง่ของบริบท สภาพแวดล้อม การพัฒนาการของสื่อ ฯลฯ มันพัฒนากันมาคนละแบบ
ถามว่าละครไทยยังพัฒนาได้อีกไหม ได้ค่ะ เยอะเลย แต่ถามว่าแปลกใจไหมที่ละครไทยปัจจุบันเป็นแบบนี้ (ไม่ได้พูดถึงเนื้อเรื่อง แก่นเรื่อง หรืออะไรงี้นะคะ หมายถึงองค์ประกอบอื่นๆ) เราว่ามันก็มาตามอิทธิพลของมันนั่นแล
ถูกผู้จัดละครดัดแปลงตามจริตของตัวเองซะเยอะครับ แย่มาก
พยายามยัดคติสอนใจลงไปในบทพูดของตัวละคร
เขียนบทพูดในละครให้เหมือนกับ "บทพูดในละคร" ก็อย่างนี้แหละครับ
จขกท. เข้าใจคำว่าลิเกดีแล้วหรือคะ
ตอนนีคุณยังใช้ภาษาไทยผิดอยู่เลย
ปล. ไงค่ะ ไม่ใช่ ใง
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?