[ปรึกษา&ระบาย] ถูกกล่าวหาว่าลอกเนื้อหามาดัดแปลง
ตั้งกระทู้ใหม่
ผ่านหนึ่งไม่ผ่านหนึ่ง... จริงๆ คงจะไม่รู้สึกนอยด์อะไรมากมายเพราะเรื่องที่ไม่ผ่านไม่ได้เป็นเรื่องที่คาดหวังอะไรอยู่แล้ว ถ้าไม่เพราะในบรรดาข้อติติงที่ทาง สนพ. บอกว่าเป็นประเด็นสำคัญทำให้ไม่ผ่านคือ ประโยคเปิดเรื่อง
โดยกล่าวว่านำมาจากเรื่อง "ข้างหลังภาพ" อย่างชัดเจน!!!
คงต้องขอเอ่ยชื่อเรื่องนี้หน่อย เพราะเชื่อว่าหลายคนรู้จัก และเป็นเรื่องที่โด่งดัง แน่นอนเราก็รู้จัก แต่เชื่อหรือไม่ว่าเราไม่เคยดูและไม่เคยอ่านเรื่องนี้ ด้วยว่าไม่ใช่แนวที่ชื่นชอบโดยสิ้นเชิง เรียกได้ว่าเจอแนวนี้เป็นต้องเมินด้วยความไม่ชอบส่วนตัว แต่กลับถูกกล่าวหาว่าจงใจลอกมาอย่างชัดเจน???
What!!???
บอกตามตรงว่าตอนนี้รู้สึกแย่มากถึงมากที่สุด เอาจริงๆ จนเดี๋ยวนี้ก็ไม่รู้ว่ามันเหมือนขนาดนั้นเลยหรือ? แต่ก็ยังไม่คิดจะตามไปดูเพราะรับไม่ค่อยได้อย่างแรงกับการฟันธงแบบนี้
ประโยคนั้นก็คือ "ข้าตายโดยปราศจากคนที่รักข้า แต่ข้าก็อิ่มใจว่าได้ตายเพื่อคนที่ข้ารัก"
พล็อตที่คิดไว้แต่เริ่มแรกเมื่อหลายปีก่อนคือ นายเอกยอมตายเพื่อพระเอกทั้งที่ถูกพระเอกเข้าใจผิดและเกลียดชังจนถึงขั้นอยากฆ่า ประโยคเปิดเรื่องข้างต้นมาจากพล็อตสั้นๆ เพียงแค่นี้แหละค่ะท่าน ไม่ได้มีข้างหลังพงหญ้า หรือข้างหลังภาพโผล่มาในห้วงความคิดแม้ซักแว้บ ไม่ว่าจะขณะหลับ ตื่น หรือขณะแต่ง
และแล้วหลายปีต่อมามันก็คลอดออกจากไหดองจนสำเร็จเสร็จสิ้น กลายเป็นนิยายที่หาความดราม่าอย่างที่ตั้งใจไว้ไม่เจอเพราะโดยส่วนตัวไม่นิยมดราม่าหนักๆ แม้พล้อตชั่วแว้บจะดูดราม่ามากก็ตาม
อืม เพิ่งนึกได้ค่ะว่านายเอกแก่กว่าพระเอกด้วย ซึ่งอันนี้แรงบันดาลใจมาจากเมนไต้หวันล้วนๆ ใครที่ตามงานข้าน้อยคงรู้ว่าบ้าใครอยู่ และมักชอบแต่งให้เคะแก่กว่าเมะเสมอ ถ้าจะบอกว่าเรื่องนี้มีการลอกอะไรมา บอกว่าลอกมาจากหนังจีนยังดูเข้าเค้ากว่าเพราะทั้งชีวิตอ่านนิยายแปล ดูหนังจีนมากกว่าของไทยด้วยซ้ำ
เรื่องงานไม่ผ่านข้าน้อยไม่ติดใจ ที่ติดใจมากคือ ท่านด่วนตัดสินไปไหม???? ฟันธงเลยว่าลอกมา กล่าวหาได้ทำร้ายจิตใจมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ประเด็นคล้ายคลึงหรือเหมือนอะไรอย่างนี้ใช่ว่าไม่เคยโดน อาจจะเป็นเพราะอ่านแล้วติดใจดูแล้วติดตาจึงเผลอใส่ลงไปในเนื้อหา หรือเป็นเกี่ยวกับตำนานที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ บางทีก็เผลอใช้วาทะสำนวนคล้ายคลึง หรือยกมาเลย ถ้าถูกติติงอันนี้ก็ยอมรับแก้ไข ลบออกอะไรก็ว่าไป หรือบางขณะ ในคำแนะนำที่เคยได้จาก บก. ก็คือบอกว่ามันซ้ำกับเรื่องนั้นเรื่องนี้ สมควรแก้ไขนะอะไรประมาณนี้ แต่ไม่เคยมีที่ไหนฟันธงขนาดนี้มาก่อน คือ มั่นใจมากกกกกกว่าลอกมาาาาา โอยยยย อยากกราบในความหยั่งรู้ของท่านอย่างมาก
อีกประเด็นคือ มี บก. ของสนพ. แห่งนี้ มาของานอีกเรื่องไปพิจารณาเบื้องต้น คือถามหน่อยข้าน้อยควรรู้สึกอย่างไรดี
จำเป็นหรือไม่ที่จะแก้ข้อกล่าวหานี้โดยการตอบกลับไปว่าไม่ได้ลอกมาและไม่เคยดูเรื่องนี้มาก่อน หรือควรปล่อยให้เข้าใจไปแบบนั้น?
ตอนนี้เป็นอะไรที่สับสนมากค่ะ และที่สุดของที่สุดคือรู้สึกแย่จนไม่รู้จะพูดยังไง
ขอบคุณสำหรับพื้นที่ระบายค่ะ T^T
ปล. สนพ. ที่ผ่านพิจารณากับไม่ผ่านเป็นคนละที่นะคะ อยู่ในภาวะมึนอย่างหนักบ่นผิดบ่นถูก ><
ถังเถียน糖甜
13 ธ.ค. 59 เวลา 22:02 น.
1,264
views
16 ความคิดเห็น
หนังดังที่เรารู้จักแต่ชื่อ ไม่เคยดูมีเยอะมากค่ะ เข้าใจ จขกท สู้ๆ นะคะ
เราไม่รู้จะแนะนำอะไรนอกจากให้ จขกท ทิ้งช่วงค่ะ อย่าเพิ่งทำอะไรสักสองสามวัน ลองคิดดูว่าสิ่งที่คนคนหนึ่งเชื่อไปแล้วจะสามารถเปลี่ยนความเชื่อนั้นได้ด้วยคำอธิบายหรือเปล่า หรือว่าสิ่งที่เขาเชื่อนั้นกระทบกับงานเราหรือเปล่า ทัศนคติต่อตัวเราที่เขามีมันแย่จนจำเป็นต้องเปลี่ยนทันทีมั้ย หรือเขาก็แค่พูดไปงั้น ไม่ได้สนใจอะไรมากมายเพราะยังคงสนใจเอางานเราไปพิจารณา หรือว่ายังมีโอกาสอื่นซึ่งเหมาะสมกว่านี้ให้เราอธิบายหรือเปล่า
ลองคิดวนไปหลายๆ รอบจนกว่าจะได้คำตอบโดยเว้นช่วงให้ความรู้สึกนี้เบาบางลงก่อนค่ะ สู้ๆ นะคะ และยินดีด้วยที่นิยายผ่านพิจารณาค่ะ
มองแบบคนรู้เนื้อหาของข้างหลังภาพมาก่อน (คือไปดูละครเวทีมาค่ะ 55555) ไม่เคยอ่านตัวหนังสือจริงๆ
เราว่า เพราะประโยคเด็ดนั่น "ข้าตายโดยปราศจากคนที่รักข้า แต่ข้าก็อิ่มใจว่าได้ตายเพื่อคนที่ข้ารัก" ที่มาอยู่ในหน้าเปิดเรื่องเลยค่ะ จุดดราม่า 5555
แล้วสำหรับคนที่ถ้าเคยอ่าน หรือเคยดู หรืออาจจะพอรับรู้เนื้อหาข้างหลังภาพมาก่อน ส่วนใหญ่จะทราบได้ว่า
ประโยคสำคัญที่สุด คีย์ของเรื่องข้างหลังภาพ คือ "ฉันตายโดยปราศจากคนที่รักฉัน แต่ฉันก็อิ่มใจ ว่าฉันมีคนที่ฉันรัก"
มันคือประโยคที่พูดแล้ว ส่วนใหญ่จะทราบได้ทันทีว่าประโยคนี้มาจากข้างหลังภาพ นั่นเองค่ะ
นี่ล่ะ มันเลยเป็นปัญหา เราก็เข้าใจคุณนะ ว่าเออทำไมตัดสินไปเลย ไม่ลองอ่านดูก่อนหรอหรือยังไง แต่เราก็พอเข้าใจอีกฝั่งนะ ว่าทำไมเขาถึงด่วนตัดสินงานของคุณ เจอแบบนั้นมันก็ไม่แปลกที่จะคิดไปก่อนอยู่แล้ว เพราะเป็นประโยคทองของข้างหลังภาพเลยค่ะ
แนะนำว่าให้เอาประโยคอื่นมาเปิดเรื่องจะดีกว่า น่าจะช่วยให้คนไม่คิดถึงงานข้างหลังภาพ ลดความไม่พอใจลงได้
จากงานวิจัยเกี่ยวกับวรรณะกรรมสมัยใหม่ ได้สรุปไว้ว่า ลำดับและเนื้อหาหลักของนิยายและวรรณะกรรมร่วมสมัยอาจกล่าวได้ว่าไม่มีสิ่งใดใหม่อีกต่อไป จะแตกต่างกันที่สถาณะภาพ, สิ่งแวดล้อม, โอกาส, และวิธีการนำเสนอ. และถ้าวิเคราะห์ถึงโครงสร้างของแต่ละผลงานจะพบรูปแบบในจำนวนที่จำกัด เพราะฉะนั้นการสร้างสรรผลงานไม่ใช่แค่การหาโครงสร้างใหม่ (ถ้าเป็นไปได้) แต่รวมถึงการจัดองค์ประกอบและกอปรแห่งศิลป์ด้วยวิธีการนำเสนอที่ลงตัว.
ดังที่กล่าว ดิฉันคิดว่า สนพ.ค่อนข้างใจแคบที่ไม่ยอมแม้แต่จะอ่าน และ รีเจ็คทันที ถึงแม้ว่าแคช์ดเฟรสจะมีส่วนคลายกับเรื่องดังที่มีมาก่อน. ดิฉันแน่ใจว่านี้เป็นประโยคทั่วไปที่หลายตัวละครในหลายๆเรื่องสามารถพูดได้ในสถาณะการณ์นั้น และก็แน่ใจอีกว่า "ข้างหลังภาพ" ไม่ใช้เรื่องแรกที่ใช้ประโยคทำนองนี้. แต่จะทำอย่างไรได้ก็ของเรายังไม่ดัง ไม่มีโรงพิมพ์เอง.
สู้ๆค่ะ ... อย่าท้อถอย ... สักวันฟ้าจะต้องเปลี่ยนสี วันพรุ่งนี้ต้องเป็นวันของเรา ....
(ก็อปปี่ ข้อความมาจากงานวิจัยผิดใหมเอ่ย?? เพลงด้วย... เพื่อการศึกษาล้วนๆ เลยนะเนี่ย เดียวนี้จะเขียนอะไดกลัวผิดลิขสิทธิ์ไปหมด...)
พอๆกับนิยายเรื่องหนึ่ง ที่พล็อตดันคล้ายกันกับของจีน
อันนี้เห็นในพันทิพย์ว่าด้วย ปู้ปู้ เหมือนนิยายไทยที่กำลังจะออกมาเป็นละคร
แต่เราว่าไม่ใช่ เพราะปู้ปู้ฉายทีหลังที่นิยายจะเขียนเสร็จแล้วตีพิพม์มาเป็นปีๆ
อันนี้เทจจริงอย่างไรก็ไม่รู้ แต่มันคงแค่บังเอินสู้ๆนะตัว เค้าก็โดนคนอื่นบังเอินเหมือน
เปลี่ยนประโยคนั้นออกก็น่าจะไม่มีปัญหาครับ เพราะมันเป็นประโยคหลักของข้างหลังภาพเลย สารภาพตามตรง ผมอ่านเนื้อหากระทู้ตอนต้นๆก็อืม ฝั่งสำนักพิมพ์นี่อะไรจะปานนั้น แต่พอถึงประโยคนั้นปั๊บ ผมคิดเหมือนบก.ทันที ข้างหลังภาพชัดๆ
ถือว่าโชคร้ายครับ ผมเชื่อว่าไม่ได้ลอกจริงๆ แต่ประโยคนี้ดันออกมาเหมือนกันแทบจะเป๊ะๆ (ผมจำข้อความแบบเป๊ะไม่ได้ แต่ถ้าไม่นับสรรพนาม เนื้อหาและการใช้คำผมคิดว่าเหมือนกันแทบจะทั้งหมด) เปลี่ยนออกน่าจะดีกว่าครับ
เข้ามาให้กำลังใจค่ะ อย่าเพิ่งจิตตก ลองปรับเปลี่ยนคำหรือรูปแบบประโยค น่าจะโอเคขึ้นนะคะ
แต่อันนี้ในมุมมองของ บก. ที่น่าจะผ่านหูผ่านตาหนังสือมามาก ย่อมเป็นเรื่องปรกติค่ะสำหรับประโยคนั้น เพราะมันเป็นประโยคหลักวรรคทองของนิยาย เรื่อง ข้างหลังภาพ เลยก็ว่าได้ค่ะไม่ว่าจะเคยสัมผัสจากมุมไหน หนัง(ภาพยนตร์) ละครเวที หรือนิยาย ของนักเขียน ศรีบูรพา คนที่เคยได้ยินหรือได้อ่านจะแบบ อ๊ะ...ใช่เลย อะไรแบบนี้
แต่ถ้ามองในแง่ดีก็คือ เขายังให้โอกาสในเรื่องอื่นๆอยู่ไม่ใช่หรือคะ อย่างน้อยถ้าลองปรับแค่ประโยคนั้นก็ได้ค่ะ จะได้สร้างการมองใหม่ๆเข้าไป อย่าเพิ่งท้อแท้เลยค่ะ
สู้สู้
มันเป็นความบังเอิญที่โหดร้ายจริงๆ ครับ แต่ประโยคนี้ มันกลายเป็นอมตะในวงวรรณกรรมไทยไปแล้ว คนจำนวนมาก ถึงไม่ได้อ่านต้นฉบับ หรือไม่ได้ดูหนังเลย (อย่างผม) ก็ยังรู้ว่าประโยคนี้เป็นของคุณหญิงกีรติ (รู้ไปถึงชื่อตัวละครนั่น)
ถ้าจะส่งที่อื่นต่อ ก็คงต้องเปลี่ยนประโยคนี้นะครับ ไม่งั้นก็คงจะติดปัญหาเดิมอีก เพราะสำนักพิมพ์ก็คงไม่อยากเสี่ยง
ผมไม่เห็นข้อความที่ตอบกลับมา แต่บางทีสำนักพิมพ์อาจจะไม่ได้คิดว่าเนื้อหามีการลอกเลียนเสียทีเดียว แต่เพราะประโยคเปิดไปเหมือน เขาก็เลยรับพิจารณาไม่ได้ แบบนี้ก็เป็นได้ครับ
ข้างหลังภาพเป็นหนังสือนอกเวลาที่เราเคยอ่านค่ะ
ประโยคที่ยกมาดั๊นเป็นวรรคทองของหนังสือเรื่องนี้ด้วย
ลองคุยกับสำนักพิพม์ได้ไหมคะว่าถ้าปรับเปลี่ยนคำรูปประโยคนิดหน่อยจะยังผ่านอยู่ไหมถ้าปัญหามาจากประโยคนั้นประโยคเดียว
ขอบคุณทุกท่านค่ะ ตอนนี้รู้สึกโอเคขึ้นละ เข้าใจว่ามันเหมือนมากจริงๆ อันนี้ไม่ปฏิเสธและพร้อมจะแก้ไขอยู่แล้วอย่างที่บอกตั้งแต่ต้นและคงจะไม่ส่ง สนพ. อีก ส่วนที่ว่า บก. ที่ติดต่อมาเป็น บก. ฟรีแลนด์ คิดว่าคงไม่ใช่คนเดียวกัน เพราะงานเรื่องนี้ที่ไม่ผ่านข้าน้อยลองส่งไปเองเมื่อหลายเดือนก่อน
แต่ประเด็นที่ทำให้เสียความรู้สึกคือ คำพูดของ บก. ที่เปลี่ยนความ"บังเอิญ"ให้กลายเป็น"ตั้งใจ" เหมือนข้าน้อยไปพุ่งตรงไปขโมยงานของเขามาดัดแปลงแก้ไข ซึ่งข้าน้อยก็เห็นด้วยว่ามันไม่สมควรทำ แต่คือท่านไม่คิดเผื่อบ้างเลยหรือว่ามันบังเอิญได้ ไม่มีเปอร์เซ็นต์เผื่อตรงนี้เหลืออยู่เลยก่อนจะคอมเมนต์กล่าวหากันขนาดนี้(สำหรับข้าน้อยมันรุนแรงมาก อ่านครั้งแรกนี่ช็อค)
ความแย่ไม่ได้อยู่ที่คำชี้แจง อย่างที่ได้บอกคือ ข้อติติงทำนองนี้ใช่ว่าไม่เคยเจอ แต่ทุกที่มักจะแนะนำให้แก้ไข ให้เอาออก ซึ่งโอเคพอเรารู้ตัวก็แก้ไข แต่ที่นี่กลับบอกว่านำมาจากเรื่อง....อย่างชัดเจน ทาง สนพ.ไม่สนับสนุนการทำซ้ำดัดแปลง โดยไม่ให้เครดิตรแรงบันดาลใจที่มาบลาๆๆๆ (ประมาณนี้นะคะ ไม่เอามาทั้งหมดดีกว่ามั้ง)
อารมณ์แบบ นิยายที่อุตส่าห์แต่งมากลายเป็นว่าไป"ตั้งใจลอก" เหมือนอยู่เฉยๆ ก็โดนด่าไปเรียบร้อย แรงบันดาลใจก็มาจากหนังจีนที่ชอบแต่กลายเป็นถูกหาว่าไปเอามาจากเรื่องที่ไม่ได้สนใจมาตั้งแต่ไหนแต่ไรเพราะประโยคเดียว คือมันจะใช่นะจอร์จ???
สรุปก็คงแก้ไขกันไปค่ะ ถือเป็นความซวยของข้าน้องเองละกันค่ะประเด็นนี้ แต่คิดว่า บก. ท่านคงอ่านงานอยู่ค่ะเพราะพูดถึงประเด็นอื่นด้วย ซึ่งอันนั้นก็เข้าใจ แต่ความรู้สึกที่เสียไปมันยากเอากลับคืนแล้วล่ะค่ะ
เหตุผล ที่ไม่คิดว่าบังเอิญเพราะ ข้างหลังภาพ คือ หนังสือนอกเวลาในหลักสูตรมัธยมศึกษาเล่มหนึ่ง
ข้างหลังภาพ คือ ภาพยนตร์ ชื่อดัง สร้างหลายครั้งเรื่องหนึ่ง
ข้างหลังภาพ คือ ละครเวที ชื่อดัง เรื่องหนึ่ง
อย่าไปเคือง บก. เลย เพราะคนในวงการหนังสือ ย่อมคุ้นเคยกับ ข้างหลังภาพ
ในฐานะคนนอกที่เห็นเข้า คิ้วกระตุกปึ๊กกับประโยคนี้เลยค่ะ คือมันอาจจะบังเอิญได้แหละ แต่ส่วนตัวเองเป็นคนมาเห็น ก็เทใจเกิน 80% ที่จะเชื่อแหละว่ามาจาก "ข้างหลังภาพ"
สมมุติว่าคุณจขกท ไปเห็นงานเขียนที่เริ่มต้นด้วยประโยคว่า
"วิญญาณของข้าจะรอเจ้าอยู่บนทางช้างเผือก"
หากเป็นท่าน แวบแรกที่คิดคืออะไร?
จะคิดหรือไม่ว่าคนเขียนคงไม่ตั้งใจหรอก คือความบังเอิญมากกว่า? อาจจะมาคิดภายหลัง แต่แวบแรกอาจฟันธงฉับไปแล้วก็ได้ว่าเลียนแบบมาจาก "คู่กรรม" (เป็นตัวอย่างที่ไม่แน่ใจเหมือนกันเพราะเพิ่งรู้ว่านักอ่านสมัยนี้หลายคนไม่รู้จัก "คู่กรรม -"-)
ฉันใดก็ฉันนั้น ประโยคนั้นอมตะเกินไป คิดว่าคุณจขกท.เข้าใจดีและเฟลกับมัน แต่ในทางกลับกัน ถ้าคุณจขกท.เป็นคนพบเองบ้าง ก็อาจจะเป็นเหมือนบก.ท่านนั้นได้เหมือนกันอ่ะค่ะ
เข้ามาพยักหน้าเห็นด้วยและตกใจสุดขีดกับประโยคที่ว่า "เพิ่งรู้ว่านักอ่านสมัยนี้หลายคนไม่รู้จัก "คู่กรรม -"-" ช็อค...
เคยเจอเข้ากับตัวค่ะ เห็นคนหนึ่งบอกไม่รู้จัก เลยลองถามคนอื่นดูในห้อง พบว่าไม่น้อยเลยที่ไม่รู้จัก "คู่กรรม" คือ รู้เพียงแค่ว่าเป็นหนังที่ณเดชเล่น จบ
ช็อคไปหมือนกันค่ะ แต่ก็เข้าใจ รุ่นใครรุ่นเขาน่ะนะ
พูดแบบไม่เข้าใครออกใคร ก็ต้องบอกว่าคงไม่มี สนพ.ไทย กล้าตีพิมพ์เรื่องที่จั่วหัว ด้วยวรรคทอง ของ ศรีบูรพา แบบนี้ เพราะนอกจากจะถูกฟ้องร้องแล้ว อาจถูกประณามจนหูดับได้ โดยส่วนตัวเชื่อในความสุจริตใจของเจ้าของกระทู้ ความจริงถ้าประโยคนี้ไม่ถูกชูขึ้นมา และซุกซ่อนอยู่ในเนื้อเรื่อง ก็คงพอกล้อมแกล้มไปได้...
การที่ บก. ของสนพ.เดียวกันนี้ ขอเรื่องอื่นของเจ้าของกระทู้ไปพิจารณา ก็มองได้ว่ายังเปิดโอกาสให้แก้ตัว ไม่ได้ตัดสินนักเขียนจากงานแค่เรื่องเดียว บาง สนพ. แค่ได้กลิ่นว่ามีแนวโน้มที่จะไปลอกเนื้อหาหรือดัดแปลงมา ก็เลิกคุยแล้ว ดีไม่ดีใส่ในแบล็กลิสต์อีกต่างหาก
ควรจะแก้ประโยคและแก้ตัวด้วยครับ(เขาจะเชื่อหรือไม่ก็ไม่รู้) แต่จะปล่อยให้เข้าใจผิด
แบบนั้นก็คงจะไม่ดีนะ
เป็นกำลังใจให้นะครับ
แต่ตอนนั้นรู้สึกจะเลือกอ่านเรื่องอื่น(เพราะรู้สึกว่าข้างหลังภาพมันน่าเบื่อ)
แต่วรรคทองของข้างหลังภาพเนี่ย...ขนาดเราที่ไม่เลือกอ่าน..ยังรู้เลย
แล้ววรรคทองของข้างหลังภาพเนี่ย..มันไปปรากฏตามหนัง โปสเตอร์คัทเอาท์ละครเวที
หรือเพจรวม Quote จากนิยาย-ละครหลายครั้ง
ดังนั้นก็เป็นธรรมดาที่จะผ่านตาผู้คนหลายคน...หลายรุ่นหลายสมัย
คุณ จขกท. ก็อาจเคยผ่านตา แล้วซึมซับจนมาใช้โดยไม่รู้ตัวก็ได้
[แต่ในข้างหลังภาพ ก็มีฉากนพพรหยิบดอกไม้ขึ้นมา
และบอกคุณหญิงว่ามันคือ "ดอกหัวใจนพพร"
ซึ่งในหลายปีต่อมา นิยายหลายเรื่องก็เอาฉากแบบนี้มาเล่นอีกเยอะ
อันนี้เรามองว่าพอทำได้นะคะ เพราะไม่ได้เอาของเดิมมาทั้งดุ้น
เพียงแต่คนอ่านรู้ว่าต้นแบบมาจากเรื่องไหน]
ทั้งหมดอาจฟังดูเหมือนกล่าวหา ถ้าไม่พอใจก็ขออภัยตรงนี้นะคะ
แต่แนะว่า จขกท.ควรทำแบบข้างบนบอกค่ะ ปรับรูปประโยคนิดนึงดีกว่า
เพราะรูปประโยคนั้นมันชัดไป เป็นใครก็คิดค่ะว่ามาจากข้างหลังภาพ
เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นได้ค่ะ ที่ความคิดเราจะไปซ้ำหรือคล้ายกับคนอื่น
เราก็เคยเจอ เราแต่งไปแบบไม่คิดอะไร แต่มีคอมเมนต์มาว่า
ประโยคนี้มันเหมือนหนังสือที่เค้าเคยอ่าน
เราก็ไปหาอ่านค่ะ พอเจอว่าใช่ก็พยายแก้ไข
เพราะถึงเราจะรู้ตัวว่าเราไม่ได้ลอก แต่คนอื่นเค้าไม่รู้ด้วยก็อาจเข้าใจผิดได้
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ
ผมว่ามันเหลวไหล หากไม่เช่นนั้นเนื้อหาทั้งเว็บที่มาเป็นแนวเดียวกันหรือมีเนื้อหานิยายในบทคำพูดคล้ายกัน มันไม่ลอกไปหมดเลยหรือไง อย่าไปยึดติดกับบทวิจารที่มองผลงานเราแค่ผ่านๆ ไม่ได้อ่านเนื้อหา ฉะนั้นส่งสำนักพิมพ์อื่นต่อไป เป็นกำลังใจให้ สู้ๆ
เห็นด้วยกับหลายๆความเห็น ที่ตัดประโยคนั้นที่ก่อเกิดดราม่านั้นทิ้งไปเสีย หรือไม่อย่างงั้นก็ลองใช้คำอื่นๆ ที่ให้อารมณ์คล้ายก็ได้ค่ะ
สู้ๆนะคะ :D
ข้างหลังภพ ... ผมไม่รู้จักแฮะ!? เรื่องไรเหยอ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?