คิดยังไงกับเรื่องที่พระเอกหรือนางเอกตายตอนจบ
ตั้งกระทู้ใหม่
อยากรู้ความคิดหลายๆคน555 เวลาอ่านนิยายเรื่องนึงที่พระเอกนางเอกรักกันมากๆ แต่ก็มีคนใดคนนึงตายในตอนจบ รู้สึกยังไง เกลียดไรท์เตอร์เลยรึป่าว5555 เห็นส่วนมากไม่ค่อยชอบนิยายดราม่ากัน ยกตัวอย่างสองตัวอย่างนี้ อันไหนรับไม่ได้ที่สุด
1)ตายเพราะปืน,ระเบิด,เสียสละชีวิต
2)ตายเพราะโรคร้ายที่รักษาไม่หาย เหมือนจะแฮปปี้ แต่ก็ไม่แฮปปี้
Paparn cb
15 ม.ค. 60 เวลา 12:50 น.
2,648
views
35 ความคิดเห็น
ฆ่าตัวตาย เพราะคนอ่านจะเลิกติดตาม ไม่เกิน3เรื่อง จบชีวิตนักเขียน
ตายอย่างอนาถ555
งั้นๆ เพราะถ้าพล็อตของผู้แต่งกำหนดมาให้ตาย ก็ต้องตาย
ปล. ผ่านเกม Valkyrie Profile 2, Radiata Story มาแล้ว ภูมิต้านทานสูง
แล้วแต่แนวเรื่อง ถ้าเป็นอย่างที่ว่ามาข้างต้น ความคิดเห็นส่วนตัวของเรา ไม่ชอบคนเขียนค่ะ รู้สึกโดนทรยศ รักกันมาดี ๆ อยู่ ๆ มาตาย เพื่อ? อยากให้ตราตรึงเหรอ อยากให้จดจำเหรอ ไม่ค่ะ ถ้าจำคงจำชื่อนักเขียนแล้วจะไม่อ่านงานอีกเลย แต่ถ้าเป็นแนวดราม่ารันทดมาตั้งแต่แรกรับได้ค่ะ เช่นเรื่อง ปู้ปู้จิงซิน ตายจากแถวไม่ได้คู่กัน แต่กลับทำให้คนอ่านอินและซาบซึ้ง ส่วนอีกเรื่อง ตำนานรักเหนือภพ ตอนจบอยากให้นางเอกตายมาก ๆ หมั่นไส้พระเอกขั้นสุด แต่นางเองดันไม่ตาย เรื่องนี้ก็ยังชอบค่ะ ดำเนินเรื่องดีไม่นับตอนพิเศษ
ดูบริบทของเรื่องครับ ถ้าต้องตายก็ต้องตาย แค่นั้นเองครับ
ความตายเป็นของคู่สรรพชีวิตครับ แต่อยู่ที่ว่าผู้เขียนจะวางเรื่องไว้ดีไหม ถ้าหวานแหววกุ๊กกิ๊กมาแต่แรก แล้วไปตายตอนจบโดยไม่มีวี่แววของหายนะเลย คนก็คงไม่ชอบ เพราะคนอ่านอ่านนิยายแนวหวานแหววเขาเสพความสุข ไปจบอย่างนั้นโดยไม่มีเหตุผลรองรับอันสมควรก็ไม่โอเคกันครับ
.
แต่ถ้ามีกลิ่นดราม่ามาแต่ต้นหรือเริ่มมากลาง ๆ เรื่องว่ามันไม่สมรักกันแน่ อย่างนั้นคนอ่านหลายคนรับได้ครับ สายหวานแหววก็กลับลำทัน
.
แต่ยังคงยืนยันครับ ความตายเป็นของคู่สรรพชีวิต ไม่ใช่เรื่องน่ากลัว ถ้าคนเขียนไม่ได้บรรยายสยดสยอง LOL
เนื้อเรื่องที่ปูมาทั้งหมด+ฝีมือคนเขียน+เลี่ยงไม่ได้จริงๆ จะเป็นตัวกำหนดครับว่าคนอ่านจะรับได้ไหม
นิยายที่กลายเป็นอมตะส่วนใหญ่จะเป็นนิยายโศกนาฏกรรม โรมิโอจูเลียต แผลเก่า ข้างหลังภาพ คู่กรรม และอื่นๆอีกเยอะมาก
แต่คุณต้องจำไว้สองอย่าง
"ตัวเอกจะต้องไม่ตายเพราะคุณอยากให้ตาย แต่พวกเขาจะตายเมื่อเหตุการณ์มันเลี่ยงไมไ่ด้และสมเหตุสมผลที่สุดเท่านั้น"
"สุดท้ายหนัง การ์ตูน หรือนิยายสมัยใหม่ก็ยังมีการจบแบบตัวเอกตายอยู่(ล่าสุดที่ดูก็ซอมบี้บนตู้รถไฟ พระเอกตายตอนจบแต่เรตติ้งถล่มทลาย) แต่มันไม่ง่ายเลย คงใช้คำว่ายากไม่ได้ถ้าหากบทบาทของตัวเอกต้องตายเพื่อตอนจบที่สมบูรณ์ที่สุดเท่านั้น ผมเลยขอใช้คำว่า 'ไม่ง่าย' ครับ"
ความเห็นส่วนตัว...รับได้หมดครับ ถ้าคนเขียนทำให้ยอมรับได้
ถ้าต้องตายเพื่อความสมบูรณ์ของเรื่องก็ต้องตาย รับได้ค่ะ นึกดูว่าถ้า โกโบริไม่ตาย เรื่องคู่กรรมก็คงไม่อมตะ ขวัญเรียมก็เช่นกัน เรื่องนั้นตายทั้งคู่แต่มันตราตรึงใช่ไหมล่ะคะ
จริงๆแล้วเราว่าอยู่ที่การเล่าเรื่องของคนเขียนนะคะ ถ้าเขาเขียนมาแบบดีจนตอนจบตายก็ไม่เป็นไรแบบนี้เราก็โอเคนะ มันจะมีนะคะ เรื่องที่ตอนจบพระนางตาย แต่ตายแบบไม่ได้รู้สึกโดนหักหลัง ไม่ได้รู้สึกเศร้า ตายแบบอิ่มใจประมาณนั้นมั้ง เราก็ให้คำจำกัดความไม่ได้
เคยอ่านอยู่เรื่องนึงค่ะ เป็นเรื่องแรกแล้วก็เรื่องเดียวที่นางเอกตายตอนจบ จากนั้นมาก็ไม่เจออีกเลย เราว่าคนเขียนก็คงทำใจลำบากด้วยมั้งคะ เขียนมาตั้งนาน สุดท้ายตายจากกัน ก็เลยไม่ค่อยเขียน
ที่เคยเจอนะคะ
บางเรื่องเห็นได้ชัดว่าอย่าให้พระเอกอยู่เลย ตายๆ ไปเถอะ ไม่ได้หมั่นไส้พระเอกนะคะ แต่สิ่งแวดล้อมทางการเมืองที่พระเอกนางเอกอยู่ขัดแย้งกันมาก พระเอกนางเอกก็อยู่คนละฝ่าย ต่อให้รักกันแต่มันไม่มีวันอยู่กันได้ ต่อให้คนเขียนฝืนให้พระเอกครองรักกัน แต่คนอ่านเห็นอยู่ทนโท่ว่ายังไงก็อยู่ไม่ยืด อยู่ด้วยกันไม่ได้ ไม่มีวันอยู่ด้วยกันได้ หาทางออกไม่เจอ ถ้าแบบนั้นสู้ให้ตายแล้วเป็นความประทับใจแบบฝังแน่นในใจนางเอกและคนอ่านไปเลยดีกว่า แบบนี้เข้าใจได้น่ะค่ะ
แต่ที่เกลียดที่สุด ก็คือ ประเภทที่ให้ตัวละครฆ่าตัวตายบูชาความรักค่ะ ไม่ชอบ ไม่อิน ถ้าเจอจะเขวี้ยงทิ้ง จะจุดไฟเผา จะกระทืบหนังสือซ้ำ จะเตะโด่งออกนอกโลกไปเลย
ถามว่าจะเกลียดคนเขียนไหม ถ้าเขียนเรื่องประเภทที่เราเกลียดออกมาได้ แปลว่าอยู่ร่วมโลกกันไม่ได้ค่ะ ความคิดไม่ตรงกัน ความเห็นอยู่คนละฟาก หนังสือแต่ละเล่มล้วนมีพื้นฐานมาจากความคิดของคนเขียน เพราะงั้น เลี่ยงได้เป็นเลี่ยง ไม่คุย ไม่เสวนา ไม่ยุ่งเกี่ยว ไม่อ่านผลงาน ต่างฝ่ายต่างอยู่ที่ทางของตัวเองไปค่ะ (ขั้นนี้แปลว่าเกลียดใช่ไหมเนาะ ^^")
คิดยังไงเหรอครับ
คิดว่า ที่ตูอ่านมาทั้งหมดเพื่ออะไรฟระเนี่ย
เกลียดไรเตอร์ไหม
เกลียดเข้ากระดูกดำครับ เลิกติดตามทุกกรณี
รับอันไหนไม่ได้มากที่สุด
รับไม่ได้ทุกอันครับ ผมสายแฮปปี้เอนดิ้ง ชีวิตต้องการความฟรุ้งฟริ้งครับ
สายเดียวกับผมเลย
ถ้าพระเอกนางเอกตาย เลิกอ่านทุกกรณี
ถ้าตัวละครสำคัญตายแบบปัญญาอ่อนเหตผลรองรับไม่พอ
ก็เลิกอ่านทุกกรณี
ตายแบบไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่อง หรือตายแบบดูแล้วเกิดคำถามว่า "ตายได้ยังไง?" หรือ "จะให้ตายเพื่อ?"
อะไรแบบนี้ครับ
การที่อยู่ๆเอาตัวละครมาเชือดทิ้งแบบไร้เหตุผลนี่ คนดูไม่ชอบกันหรอกครับ ยิ่งถ้าเป็นตัวละครสำคัญยิ่งแล้วใหญ่
ตัวเอกตายตอนท้ายนี่ส่วนใหญ่ใช้ในแนวสยองขวัญเยอะ เพื่อให้เป็นการระเบิดส่งท้ายก่อนปิดเรื่อง เป็นเซอร์ไพร้ซ์คนดูไป
แนวแอ็กชั่นบางทีก็พอรับได้ เพื่อให้มันมีดราม่าหรือปมส่งท้าย
แต่แนวอื่นๆอย่างรักหรือคอมเมดดี้ที่กำลังจะวินๆอยู่แล้ว เรื่องก็กำลังจะจบด้วยดีแล้ว อยู่ๆตัวเอกก็จากไปนี่ อันนี้นี่อาจเอาสนุกคนเขียนล้วนๆก็ได้... แต่ว่าคนอ่านไม่สนุกด้วยแหงๆครับ
รู้สึกขอบคุณมากครับ ที่นักเขียนแต่งให้พระเอกตายตอนจบ เพราะอยู่ไปก็มีภาคสองมาอีก ทำให้ผมต้องแบ่งเวลากลับมาอ่านมันอีก ทั่งๆที่อ่านอีกเรื่องอยู่แท้ๆ 5555555
เศร้ามาเลยล่ะค่ะ เคยอ่านเรื่องนึงพระเอกเป็นลูคีเมียตายในตอนจบ ตอนนั้นร้องไห้สามวันสามคืนเลยล่ะค่ะ พอไปอ่านอีกเรื่องนึงพระเอกตายเหมือนกันแต่ไม่ร้องไห้เปลี่ยนเป็นด่าไรต์สามวันสามคืนแทน อยู่ๆพระเอกทะเลาะกับนางเอกแล้วในระหว่างที่กำลังพักรักษาใจประมาณว่าห่างกันสักมันคงจะดีซะกว่าอะไรแบบนั้น อยู่heก็เกิดอยากจะเล่นบันจี้จัมพ์ขึ้นมา(อารมย์ไหนของมัน)ขอขึ้นไปเล่นสายก็ดันขาดตกลงมาโหม่งพื้นโลกตาย ญาติและนางเอกเศร้าเสียใจ ณ ตอนนั้นถ้าเป็นนางเอกจะควงแฟนใหม่มาเย้ยหน้าโรงเลยล่ะ
ก็ประมาณนี้แหละค่ะ
ถ้าเรื่องมันเป็นโทนหม่น ๆ มาตั้งแต่ตอนแรก ก็ไม่อะไรนะคะ แต่ถ้าสดใสโลกสวยงามมาตลอดเรื่อง แล้วตอนจบกลับมีคนตาย อันนี้ก็คงรับไม่ได้ 55
ง่ายๆ แบบเดียวกับเกมไฟนอลแฟนตาซี7
Aerith ตาย ผมนี่ เลิกเล่นเกมเลย แล้วบริษัทเกมส์ก็โดนลูกค้าที่คิดแบบผม
ถล่มทลายคำด่า จนบริษัทเกือบบึ้ม
แต่ภาคนี้กลับกลายเป็นภาคที่โด่งดังและมีคนจดจำได้มากที่สุดเลยนะ... (ล่าสุดเอามารีเมคแล้ว)
ไม่ว่าจะเเบบไหนมันก็ได้อยู่นะคะสำหรับเรา -*-
ตายด้วยโรคคือแบบ คนรักจะขาดใจตายอ่ะเนอะ คร่ำควรญพรรณาหา อาลัย จะเป็นจะตาย แต่อย่างน้อยตัวละครมันก็จะทำใจไว้แล้วล่ะ 'เอ็งต้องตายแน่ๆ เดี๋ยวตูไปเซเยสกะพระรองก็ได้' (5555)
ถ้าตายด้วยระะเบิดอะไรพวกนั้น คือมันไม่ได้เตรียมใจไง เฮ้ย! อะไร จู่ๆคนรักเราก็ตายไปต่อหน้าต่อตา คือไม่ได้ทำใจเอาไว้เลย แล้วเเบบแฟนของคนที่ตายเข้าไปกอดร่างที่ชุ่มด้วยเลือดคนเป็นที่รักแล้วร้องไห้ฟูมฟายจะเป็นจะตาย คือเป็นอะไรที่แบบ ฆ่าฉันเถอะ -*-
และถ้านักเขียนคนไหนเขียนบรรยายฉากพวกนี้แบบได้ดีคือน้ำตาแตกเลยนะ
ลาก่อย ตอบตรงประเด็นหรือเปล่าหว่า?
ถ้าตายอย่างสมเหตุสมผลก็ฆ่าเลยครับ เอาให้มันฝากความประทับใจไว้ด้วยยิ่งดี เพราะผมนี้เสพได้ทั้งจบสวย และจบเศร้าครับ
เราสายสุขนิยม สายโลกงดงามค่ะ//หัวเราะ เวลาอ่านนิยายเรื่องไหนมักจะเปิดตอนจบดูก่อนเพื่อเซฟตัวเอง เคยอ่านเรื่องหนึ่งโดยที่ไม่ได้อ่านตอนจบก่อน...ปรากฏพระเอกตาย จิตตกไปสามวัน อันที่จริงมันก็ขึ้นกับรสนิยมผู้อ่านนะ แต่ผู้เขียนต้องดูบริบทของเรื่องด้วยแหละ
ชอบมากค่ะ(ˉ(∞)ˉ)
คือแบบ เหมือนเราเป็นโรคจิตอ่อนๆอ่ะ
เราจะสะใจมากเลยเวลาที่อ่านๆไปแล้วสุดท้ายตัวเอกตาย!
ยิ่งตายแบบโดนฆ่านะเรายิ่งชอบบบบบบบ(´ﻌ`)
Not WHAT but HOW that Important.
จุดสำคัญไม่ใช่ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่อยู่ที่ว่ามันเกิดขึ้นอย่างไร คนแต่งเล่าออกมาอย่างไรต่างหาก
เรื่องที่จบแฮปปี้ครองรักกันอย่างมีความสุขตลอดชั่วกาลนาน... แต่คนเขียนออกมาไม่ดีก็ห่วยไปเลยได้
ส่วนเรื่องที่จบแบบตัวเอกตาย แต่เขียนออกมาได้สุดยอดก็ประทับใจได้ครับ
อย่างโรมิโอ&จูเลียต หรือไททานิค ที่กลายเป็นตำนานไปแล้ว
สำหรับผมไม่ได้รู้สึกเกลียดอะไรครับถ้าหากการตายของตัวละครมีเหตุผลรองรับที่เพียงพอ
เพราะตัวเอกที่ผมเขียนก็ตายเหมือนกันครับ
แถมตายแบบทั้งชีวิตมีแต่ดราม่า ตอนตายก็ยังดราม่าอีกอะนะ
ก็เลยรู้สึกเข้าอกเข้าใจมากกว่าเกลียด(มั่งนะ)
อ่าาาา...ทำตัวเอกตายไปสองสามเรื่องแล้วค่ะ แต่คนอ่านก็แฮปปี้ดีนะคะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?