ความสัมพันธ์มันเกินคำว่าเพื่อน ช-ช

[แฝง]

สวัสดีนะครับทุกคน ผมพึ่งเคยเขียนเป็นครั้งแรกผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยด้วยนะครับ ชื่อในนี้ผมจะสมมุติขึ้นมากหมดเลยนะครับ

เริ่มเลยนะครับ ผมชื่อบาส ส่วนเพื่อนที่ผมสนิทมากๆ ก็ชื่อแมนนะครับ ตอนนี้ผมอยู่ ปี2 แล้วครับผมกับแมนก็เรียนที่เดียวกัน แต่คนละคณะ ผมขอเล่าย้อนไป ตอนมัธยมเลยละกันครับ คือแรกผมกับ-แมน ก็ไม่ค่อยสนิทกันเท่าไรหรอก ม.4 ผมกับแมนจะไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไรอะครับ ผมจะสนิทกับ เอ็มมากกว่า กลุ่มผมตอนนั้นก็ มี ผม แมน เอ็ม เมฆ และ บอส ครับ มี5 คน หลังเลิกเรียนก็ภาษาวัยรุ่นละครับ ไปร้านเกมบ้าง เตะบอลบ้าง ก็ภาษาผู้ชายละครับ แต่พอขึ้นมาม.5 ผมกับแมนได้ถูกจับคู่ทำงานกันครับ ครึเป็นคนจัดให้ ความสัมพันธ์ตอนนี้ละครับ ทำให้ผมกับแมนมัน เริ่มสนิทกันมากขึ้น คือ แต่ก่อนผมจะไปกับเอ็มแต่ ตอนนี้คือก็ไปเรียนผมจะไปรับไอัแมนที่บ้าน หลังเลิกเรียนก็ไปส่งมัน มีนอนค้างบ้านมันบ้าง ตอนแรกผมก็ไม่รู้สึกอะกับมันหรอกครับ แต่ดันมีช่วนหนึ่งครับ ขึ้นม.6 ครับ ตอนนั้นช่วงกีฬาสี แล้วแบบยุ่งกันมาก คนที่อยู่ม.6 จะรู้ดีครับ ว่าจะต้องเตรียมงานให้ทันพรุ่งนี้ แล้วแบบผมอยู่ฝ่ายฉาก ก็ต้องรีบทำฉากจะไปใสแสตน แล้วกว่าพวกผมจะทำเสร็จมันดึก ครับ แล้วจะต้องเอาฉากขี้นแสตนอีก ช่วงนั้นน่าหนาวครับ หมอกจะลงเยอะมาก แล้วผมยิ่งนอนน้อยอยุ่แล้วรวมกับโดนหมอก เรียบร้อยเลยครับ ไข้รับประทานสิ พอทำเสร็จแล้วถึงกับต้องรีบกลับไปนอนเลยครับ ตัวร้อนมาก แล้วก็มี-แมนนิละค่อยด้วยแลผม

แมน : บาสเป็นไงบ้างวะ (แล้วมันก็เอามือมาแตะหน้าผากผม) โหตัวร้อนเลยวะ กินยายัง
ผม : (คิดในใจเมิงก็ไม่ต้องแตะกรูก็ได้ปะ) ยังวะ
แมน : เออ เดะกรูไปหาซื้อไรมาให้กินแล้วกินยา
แล้วมันก็ไปเลย ผมว่าจะไม่ต้องก็ไม่ทัน ผ่านไปสัก 15 นาทีได้ มันมาพร้อมโจ๊กกับยา
แมน : นี่ไงกรูซื้อโจ๊กหมูใส่ไข่ไม่ใส่ขิง ที่เมิงชอบกิน
ผม : รู้ดีนะเมิงงง เออขอบใจมากก (ตอนนั้นแรก ผมยิ้มไม่หุบเลย แบบเห้ยจำได้ด้วย ตอนนั้นแหละครับที่ทำให้คิดเลยเถิดไปเลย)
แมน : จะยิ้มเพื่อนรีบ แดรกไปเหอะเมิง
ผม : เอออครับบบบ

หลังจากหลังผมก็เริ่มชอบแมน ผมจะเริ่มแบบเทคแคร์ แมนมากกว่าเดิม ผมก็ตลกนะครับแต่ก่อนแย่ง ผญ แทบตายแต่ผมดันมารักมันได้ไง แต่ก็ถึงที่ผมคิดว่าผมรักเขามากๆ
แบบไปไหนด้วยกันตลอด ไปดูหนังกัน 2 คน ไปกินข้าวกัน 2 คน ตลอด จนเพื่อนในห้อกับเราเป็นคู่จิ้นเลยที่เดียว แบบเดินมาเข้าห้อง เพื่อนแซว อ่าวสามีภรรยาที่น่ารักของห้องเรามาแล้ว แมนก็จับผมมาควงแขน แล้วก็เดินแบบ งานแต่งไปที่โต๊ แบบผมตลกมากตอนนั้นไม่รู้ว่ามันทำไปได้ไง แมนมันจะชอบมานอยตักผมตลอด แล้วเพื่อนในห้องก็แซวอีกครับ โอ้ยๆๆ มดขึ้นหมดแล้วคับบ ผมก็มีความสุขกับมันแบบนี้มาได้สักพัก แล้วแมนมันกับมาบอกผมอย่างนี้ครับ

แมน : เฮ้ยบาส คือกรูชอบคนนี้วะ แล้วก็เอารุปให้ดู
ผม : (ผมแทบพูดไม่ออกอะครับ คือเป็นเฟสรุ่นน้อง ม.5 แต่ผมก็ตอบไปว่า ) หรออจีบเขาเลยดิ กรูเชีรย์ (ตลกเนอะว่าไหมครับ เจ็บแทบตายแต่ต้องยิ้มแล้วบอกเขาไปอย่างนั้น)
แมน : เมิงช่วยกรูหน่อยนะ
ผม : เออได้ๆ
แล้ว ผมก็ช่วยมันกับน้องเขาจนได้เป็นแฟนกัน เจ็บไหมละครับ ผมกลับบ้านแต่ละครั้งผมก็กลับไปร้องไห้อยุ่ในห้องคนเดียว แมนมันก็สังเกตผมตลอดนะครับ ผมถามตลอดว่าผมเป็นไร แต่ผมก็ตอบไม่ได้เป็นไรแบบนี้ตลอดไป เวลามันทะเลาะกับน้องเขามันก็มาปรึกษาผม ผมก็ต้องให้คำปรึกษามันตลอดครับ ผมคิดว่าจบม.6 จะไปให้ไกลจากมันนะ แต่โชคชะตาฟ้าดินทำไมทำร้ายกับผมอย่างนี้ ดันติดมหาลับเดียวกัน ตลกไหมละครับ 555
ผมกับมันเลยต้องได้อยู่หอด้วยกัน พอมาขึ้นปี มันกับน้องเขา ก็เลิกกันครับ เพราะเหตุผลหลายอย่าง มันเฮิอร์หนักมากกินเหล้าทุกวัน ผมก้กินกับมันนะ ต้องค่อยดูแลมันตลอดเลยช่วงนั้น ผมเป็นห่วงมันมาก มันเปลี่ยนไปเลยครับ เรียนมาตกเย็นกินเหล้า มันจะกลับ หอ อาทิตย์ละ 2-3 ครั้ง จากนั้นก็น่าจะเข้าใจละครัยว่าไปทำไร ผมก้เสียใจนะครับ ที่มันต้องไปนอนกับคนอื่น แต่ทำไงได้ผมกับมันก็แค่เพื่อนอะ จนผมทนไม่ได้ละ

ผม : แมนเมิงทำตัวแบบนี้เถอะเมืงโตแล้วทำ ไรคิดถึงอนาคตเมิงบ้าง กูเพื่อนเมิงกูก็ต้องดูแล-เว้ย ทำไรคิดให้มากๆ
แมน : เอออ กูขอโทษที่ทำแบบนี้ กูแค่อยากจะลืมเขา
ผม : กรูเข้าใจเว้ย แต่มันก็วิธีอื่นเปล่าวะ
แมน : อืมขอโทษวะ ขอโทษที่กรูไม่ฟังเมิงเลยแต่ก่อน ทำไรไม่เคยแคร์ความรู้สึกเมิงเลย ขอโทษจริงๆวะ
ผม : เออ คิดได้ก็ดีละ
แมน : ปะภรรยาหาไรกินกัน สามีหิวละ
ผม : ภรรยาพร่องงเถอะ
มันก็เริ่มทำตัวดีขึ้น ผมกับมันก็เป็นแบบนี่จนถึงปัจจุบันนิละครับ

ที่ผมมาเล่า ผมก็อยากจะตัดใจนะครับ ผมว่าเป็นเพื่อนกับมันดีที่สุดละ แต่อีกใจก็อยากเป็นมากกว่านั้น แต่ผมกลัวว่าถ้าบอกไป ถ้ามันเกลียดผมไปเลยจะทำไง

Comments

[plesopalak]

เราเห็นใจ จขกท นะ ถ้าเกิดบอกไปก็เท่ากับเสียอ่ะ ถ้าเก็บไว้ก็อึดอัดใจอีก เอ่ออ..เราว่า จข ลองหันกลับไปมองผู้หญิงบ้างก้ดีนะ หรือผู้ชายคนอื่นไรงี้ อย่าซีเรียสนะ เราเป้นกำลังใจให้สู้ๆค่ะ