ซิ่วจากมออะไรกันบ้าง มาระบายชีวิตเหตุการที่อยากซิ่วกันเถอะ
ตั้งกระทู้ใหม่
.
ทั้งที่ไม่เถลไถลใหน เลิกปุ๊ปกลับบ้านปั้บ เพราะรู้บ้านไกลแม่ก็ไม่ให้อยู่หอบอกอันตราย โดนเพื่อนในสาขาด่าว่าไม่เข้าสังคม สาขาเราคนน้อยมีแค่30คนทุกคนเริ่มรู้จักกันเพราะเป็นคนจังหวัดเดียวกันเพื่อนมอปลายบ้าง อยู่/บ้านหอใกล้กัน แก๊งเที่ยวกลับดึกนอนค้างด้วยกันได้ ตอนแรกก็ตามเขาไปสรุปเหลือเพื่อนที่คุยกับเราแบบสนิทอยู่แค่คนเดียวเพราะบ้านใกล้เราสุด พอมันไม่มาก็ต้องไปเกาะกลุ่มที่เขาไม่ไรมาก พอคุยได้ แต่แบบถ้าไปเข้าห้องน้ำบางทีมันลืมเราเลยว่าเข้าห้องน้ำอยู่ นั้นโคตรน่าเวทนา //ต้องขอบคุณเพื่อน1ชีวิตที่พอรู้เราโดนงี้ก็ไม่หยุดเรียนอีกเลย แถมมันจะซิ่วนานแล้วยังรอดูเราตัดสินใจอีก
.
.
พอติดได้เรียนแล้วสู้สึกอย่างแรงว่าไม่ใช่ที่ของเรา เลือกผิดสุดๆเรียนได้นะ แต่รู้สึกไม่มีแรงผลักดันเรียนไปแล้วรู้สึกไม่ใช่
.
ต้นเหตุหลักคงมาจากเรื่องระบบนี้พี่ว้ากๆๆ ให้แขวนป้ายชื่อ ตรวจเสื้อผ้าเส้นผมทั้งที่ตัวเองนี่ใส่สั้นใส่จีบทวิสผมทองมาแต่ไกล มีซ้อมบูมทุกเย็นต้องตระโกนบูมตบมือเบาทำท่าไม่ได้หรือไม่พร้อมกันก็โดนอีก เคยโดนรุ่นพี่คนนึงมาสอนบูมตอนแรกเรามองเขาน่ารักมากนะ แต่คือปฏิบัติต่างเพศเห็นได้ชัดพอผญทำผิดชักสีหน้าใส่ทำเสียงแบบทำไมทำไม่ได้ พอผชทำผิดนี่ยิ้มแย้มดี๋ด๊ามาๆพี่สอนเอง เฮ้อนานาจิตตรัง..
เราก็สงสัยสุดท้ายบูมเอาไปทำไรได้ นี่ก็ยังไม่เห็นผู้ใหญ่คนใหนต้องตบเวลาบอกจบมาจากมหาลัย,คณะ,สาขาไรเลยนะ รักสาขามันอยู่ที่ใจอยู่แล้วคนมันจะรักก็รัก เรียนนานๆทุกคนก็รักสถาบันตนเองโดยอัตโนมัติ
ให้น้องไปนั่งกลางแดดมองตรงห้ามก้ม แต่พี่อยู่ในร่มคืออะไร บอกโตมาทำงานเจอหนักกว่านี้ให้โตเป็นต้นกระบองเพชรรึเปล่า ทำไมพี่ไม่ออกมานั่งบ้าง
ยังมีอีกหลายเรื่องเกี่ยวกับระบบนี้ที่ทุกคนก็คงรู้กันมาบ้างเราโดนประมาณนั้นแหละ พวกที่รับได้คงด่าเราประโยคคลาสสิค "อยูไม่ได้ก็ออกไป แค่นี้ทนไม่ได้ ทุกมอก็มีเหมือนกันหมดแหละ"
สุดท้ายนี้ เราไม่ได้ว่ามอ ไม่ได้ว่าคณะสาขา เพราะเราไม่รู้ว่าสาขาอื่นรุ่นพี่โหดกว่าเราไหม หรือดีกว่าเรา แต่สำหรับเรา เราคิดว่าพี่สาขาเรากำลังบุกรุกสิทธิของน้องอยู่ อยู่ดีๆก็มาตระคอกมาด่าถ้อยคำหยาบคาย เพราะขนาดพ่อแม่ยังไม่เคยตะคอกแบบนี้อ่ะนะ..
.
#จากใจเราผู้มีมรสุมชีวิตโดนซัดเรื่องเลือกเรียนผิดตามมาพร้อมโซตัสกดดันแล้วมาบ้านไกลหักโหมสุขภาพปิดท้ายด้วยคำด่าไม่เข้าสังคม//คืออยากเข้าโว้ยแต่มันกลับดึกอันตรายรถยิ่งติดคนแน่นให้นั่งแท๊กซีืทุกวันไม่ไหวนะหาเงินเรียนเองต้องแบ่งเป็นค่ากินค่าไปกลับวันพนอีก
#จริงๆอยากพิมพ์ยาวกว่านี้แต่ง่วงล้ะดึกสุดเหมืิอนเขียนไดอารี่พิมพ์แล้วโล่งเยอะเลย
ปล เวลาโพสต์02:58 ถ้าพิมพ์ไรผิดไป ขอโทษน้า เหตุเกิดจากอารมณ์เครียดนิดนึง พอดีกำลังสมัครเรียนต่อ แล้วนึกรันทดชีวิต เลยมาพิมพ์ นอนไม่หลับ5555
พลอยไม่ยอมนอน
10 ก.พ. 60 เวลา 03:02 น.
34,284
views
45 ความคิดเห็น
คุณ ก็พูด เกินไป ครับ ส่วนใหญ่เด็ก ที่อยู่ ราชภัฏ คือ เด็ก ที่ ขาดเเคลน ทุนทรัพย์ ในด้านการศึกษา ครอบครัว ทำมาหากิน เลี้ยงยังชีพ ไม่มี เงิน เรียนกวด วิชา หรือ เข้าสถาบัน ที่มีค่า เฉลี่ยต่อ คณะ สูงๆ เพราะค่าใช้จ่าย เยอะ ที่ ราชภัฏ เขาเปิดมาเพื่อ เป็น สถาบันการเรียนการสอนที่ ให้สิทธิ กับ เด็ก กลุ่มนี้ มีงานมีการทำ ที่คุณ พูดมาก็ผิดไป เเล้วละครับ ทางด้าน บุคลากร หรือ สภาพ วิชาการ ในการสอน มีคุณภาพ ประกอบกับ ตัวชี้วัด มีการพัฒนาเรื่อยๆ เเต่ถ้าคุณ ยังเอา ม.รัฐ ที่ทีประสิทธิภาพมาอ้าง คุณก็ ลอง ดูหน่อย ว่าใน ม.รัฐ ทั่วไปเด็ก ส่วนใหญ่ จบจากไหน ครอบ ครัว ทำอะไร ด้านวิชาการ เลย เข้มข้นเเละเเข่งขัน ตามสภาพ สังคมนั้นๆ
เราซิ่วจากม.เกษตร ไม่ชอบสังคม เพื่อน สิ่งแวดล้อม อยู่แล้วไม่มีความสุขเลยอ่ะ
เราซิ่วจากวิศวะ เกษตรเราโอเคกับที่นี่มากเลยนะเสียดายที่ไม่ได้อยู่ที่นี่ต่อเราซิ่วเพราะเราอยากไปสายวิทย์สุขภาพมากกว่าอ่ะ
ซิ่วจากมข. ไม่ชอบกิจกรรมอะไรหลายๆอย่าง ไม่ชอบโซตัสหัองเชียร์ อยู่แล้วไม่ความสุขเลย ตอนนี้ลาออกแล้วสบายใจมากค่ะ
เธอคณะไร อ่ะ เรามนุษ ออกแล้วเช่นกัน
ซิ่วจากวิทยา ลาดกระบังจ้าาา เรียนไปโอเคแหละ เกรดนี่ดีเกินคาด ขนาดเราไม่ตั้งใจเรียน เซคไหนไม่เช็คชื่อเป็นต้องโดดเพราะจะอ่านสือสอบแกทแพท สภาพแวดล้อมไม่เลวร้าย แต่อาจจะไม่ใช่ที่ของเรา เพื่อนเราเลยมีน้อย เพราะเราไม่ค่อยคุยกับใคร ตอนแรกที่คิดจะซิ่ว พ่อแม่ก็ไม่ว่าแต่ต้องไปเรียน พอเรียนปุ๊ปเกรดดีหน่อยพ่อแม่เริ่มลังเล เราก็ออกมาซะเลย555555 แต่ตอนนี้ยังไม่ได้ไปลาออกเลยเนี่ย ตอนนี้ก็มีคิดถึงเบาๆ555555 ชอบตลาดนัดที่นู้นมากกกก อิอิ
ซิ่วจาก ธรรมศาสตร์ คณะสายสุขภาพจ้าา ตอนแรกที่อยากเข้าเพราะชื่อมหาลัย และก็สภาพแวดล้อมก็ดีอ่ะนะ แต่คณะมันไม่ใช่ไง ทำไงได้ ออกไปเรียนที่ชอบดีกว่า
ซิ่วจาก ม.เกษตร ครับ ตอนนั้นก็เลือกไป 3 อันดับเหมือนกันครับ เพราะชอบมหาวิทยาลัย สุดท้ายคณะที่เรียนไม่ใช่เลยลาออกมาครับ ค่าครองชีพใน กทม. แพงด้วยเลยไม่ค่อยโอเคครับ เสียดายเวลา และโอกาส มากๆเลยครับ เดิมเป็นคนหัวไม่ดีอยู่แล้ว ปี59 คะแนนแอดตำ่แทนที่ผมจะเลือกในคณะที่ชอบไปเลย ผมกลับไม่ทำ ผมงี่เง่ามากครับยิ่งคิดยิ่งเสียดาย ยิ่งปีนี้ 60 คะแนนแอดพุ่งแน่ ผมเครียดมากเลยครับ สู้ๆนะครับทุกคน
ซิ่วจาก ม.เกษตร จ้า ^^ สังคม และเพื่อนๆดีมาก เสียดายเหมือนกัน แต่อยากเรียนสายสุขภาพมากกว่า เลยตัดสินใจซิ่วออกมา
ใช้คำหยาบนี่เกินไปนะ มอเราไม่เห็นแบบนั้นอยู่กันรักกันดีทุกสาขาวิชาในรุ่น
ทุกๆมหาลัยมีรับน้องตามธรรมเนียมแหละ ทำกันมารุ่นสู่รุ่น อย่างที่เธอว่านั่นแหละถ้ารับไม่ได้ก็คือไปที่อื่น มหาลัยไม่ได่เลือกเราแต่เราเลือกเข้ามาเอง เราเรียนศิลปากรอยู่กันแบบชิลๆ สบายดีออก ขอให้โชคดีกับมหาวิทยาลัยที่เลือกใหม่นะ
นายอยู่คณะไรหรอ
ของเราศึกษา
แต่ก้ซิ่วออกมา
ยังไงศิลปากรก้ชิวดีแหละ
คุณทนแค่นี้ไม่ได้ออกไปจะทำอะไรได้? ความจริงถ้าได้ทำงานมันเxี้ยกว่านี้อีกครับ เขียนมาไม่ตรงประเด็นอ่านไปอ่านมานึกว่าพวกแอนตี้เขียนซะอีก _ _
55555555555555 แล้วไง ถึงที่ทำงานจะแย่กว่าที่เรียน แต่ได้เงินเดือนนะคะ
ว่าแล้วต้องมีความเห็นแนวนี้ออกมา ไม่ได้ว่านะแต่จขคม.สับสนหรือเปล่าใครกันแน่ที่หลงประเด็น
น้องคะ พี่มีอะไรจิบอกก
โซตัสน่ะถ้าไม่ไหวก็ไม่ต้องทน พี่ไม่ได้จ่ายค่าเทอมให้เรา พ่อแม่จ่ายเอง
ำม่ใช่ใครหน้าไหน เหตุผลร้อยแปดพันเก้าอ้างได้หมด
น้องควรสตรองมากกว่านี้นะคะ เดียวก้ผ่านไปได้ ไม่ได้แบมือขอใครเรียน
โดยส่วนตัวซิ่วด้วยเหตุผลนี้ไม่สตรองเลยค่ะน้อง
ปล ไม่ได้เป็นพวกไม่รับน้อง รับน้องแต่ต้งลิมิตให้ตนเองมีลิมิตพอที่จะรุ้ว่าอะไรควรทำไม่ควรทำ
ถ้าอะไรเราคิดว่าไม่ไหว เกืนพอดีก็เดินออกไปเลยค่ะ อย่าแคร์ เพราะถึงเปลี่ยนมหาลัยใหม่ก็ต้องเจอ... น้องควรปรับที่ตัวเองก่อนย้ายมอ
ถ้าซิ่วเพราะเหตุผลหลักๆคือโซตัส เราไม่เห็นด้วยเลย เราสามารถเลือกได้ว่าจะเข้าหรือไม่เข้า เราต้องรู้ลิมิตตัวเองว่ากิจกรรมไหนไหวหรือไม่ไหว ถ้าอันไหนไม่โอเคออกมาเลยถึงจะโดนด่า แต่มันเป็นสิทธิของเรา อย่าทำแบบเพื่อนเราพอรับน้อง(โหด)จบกิจกรรมเพื่อนเราเข้าโรงบาลใส่เฝือก รุ่นพี่ไม่ได้รับผิดชอบอะไร หลังๆเราก็เข้าบ้างไม่เข้าบ้าง
ส่วนเรื่องเพื่อนมหาลัย ถ้าหาเพื่อนที่จริงใจไม่ได้ คบผิวเผินก็พอ คบให้มีเพื่อนสอนการบ้าน เข้างานกลุ่ม กินข้าวกลางวันด้วยกัน แค่นั้นพอ อย่าไปยึดติดกับความสัมพันธ์ในมหาลัยให้มากเพราะต่างคนต่างเริ่มเป็นผู้ใหญ่ โลกของผู้ใหญ่มันโหดร้ายนะ งงมั้ย 55
ส่วนเรื่องค่าใช้จ่าย ถ้าขออยู่หอนอกไม่ได้ทำไมไม่ขออยู่หอในล่ะ อาจจะสนิทกับเพื่อนขึ้นก็ได้ ประหยัดแถมไม่เหนื่อยเดินทางด้วย เสาร์อาทิตย์ค่อยกลับ
เราก็เคยคิดจะซิ่วมา 3 รอบละ (เราเด็กแอด 59) ชอบวิชาที่เรียนนะ แต่ติดที่สิ่งแวดล้อมรอบๆนี่แหล่ะ เราโลกส่วนตัวสูงนิดหน่อย แต่มีคนชมว่าเรายิ้มสวย เรามีอะไรก็ตะยิ้มตลอดถึงจะฝืนก็ตาม เราแอดเข้ามาที่มอแห่งหนึ่งใน กทม คณะที่ผู้ชายเยอะๆ เราไม่ชอบสังคมผญง้องแง้งจุ้บจิ้บอะเลยเลือก แต่พอเข้ามาสิ่งที่ฝันกับความจริงตรงข้ามหมดเลย เริ่มแรกเราย้ายกลุ่มเพราะเรารู้สึกเพื่อนกลุ่มนี้ไม่โอเคเขาทิ้งเราเหมือนเพื่อน จขกท นั่นแหล่ะ (เป็นบทเรียนที่ว่าเราอย่าเซนซิทิฟกับความสัมพันมากเกินไป) โดนเพื่อนภาคบางคนพูดดูถูก (กลับหอเราร้องไห้ขอพ่อแม่เราจะซิ่วไปที่อื่น แต่พ่อแม่เราแก่แล้วเราเรียน 4 ปีจบปุ๊บพวกเขาเกษียรพอดีเป็นเหตุผลที่เรายังอยู่) ล่าสุดเราโดนเพื่อนในกลุ่มคนนึงดูถูกแถมยุยงคนอื่นให้เมินเราอีก (เป็นผชด้วยนะเหมือนเขาชอบเราแต่เราหักอกเขาเองแหล่ะเพราะเรามีแฟนละ นี่เราผิดหรอ 55) สิ่งที่เราทำไม่ใช่การหนีแบบที่ผ่านมา เรายิ้ม เราช่วยเหลือพวกเขา ให้ยืมของ ไปซื้อของให้ ทำตัวเป็นคนดี (ช่วงแรกๆโดนคนนี้ด่าอยู่ เหม็นกลิ่นคนดีบ้างไรบ้าง เพื่อนที่เหลือที่โดนมันกล่อมก็รุมเราเหมือนกัน บลาๆ ) ยิ้มไว้เยอะๆถึงในใจนี่จะกรี๊ดแตกก็เถอะ สุดท้ายความดีเอาชนะได้ มันยอมรับ คนอื่นยอมรับเรา เราก็แฮปปี้ มีชีวิตอยู่รอดในมหาละยจนจะขึ้นปีสองแล้ว เราเชื่อว่าต้องเจออะไรแย่ๆอีกเยอะ แค่เราทำดี อดทน สู้ เดี่ยวมันก็ผ่านไปเอง จขกท สู้ๆ
ตรรกะที่ว่า "แค่นี้ทนไม่ได้ ต่อไปจะทำอะไรได้" เราว่ามันก็แค่ข้ออ้าง เราไม่จำเป็นต้องอดทนกับทุกเรื่องในชีวิตโดยเฉพาะอะไรที่ไม่จำเป็น
ชีวิตจริงเวลาทำงานไม่มีใครมาว๊ากอะไรแบบนี้หรอกนะ แค่อดทนเรียนให้จบ4-6ปีก็เก่งแล้ว
เราไม่รู้ว่าคนอื่นเป็นแบบเดียวกับเราไหมแต่เราเป็นคนที่ชอบแรงกดดันแต่ไม่ใช่จากอะไรแบบนี้
รุ่นพี่แก่กว่าเราแค่ปีสองปีแต่สอนเราซะอย่างกับว่าอยู่บนโลกนี้มานาน เราไปแลกเปลี่ยนมาเราเจออะไรที่กดดัน เหนื่อยกว่านี้เยอะ เราเลยไม่ชอบอะไรแบบนี้
ฝากถึงคนอื่นๆ ถ้าจะซิ่วก็คิดให้ดีก่อนว่าพร้อมไหมทั้งเรื่องความรู้ เงิน บลาๆ ถ้ามีกำลังพอก็ซิ่วเถอะค่ะ เรามีสิทธิ์เลือกที่จะเอาตัวเองไปอยู่ในสังคมที่อยู่สบายใจแต่ก็รู้จักปรับตัวด้วย
ซิ่วเหมือนกัน ตอนแรก แม่บอกให้ไป เป็นทหารพราน
ไอเราก็ดื้อ อยากเรียนต่อเหมือนเพื่อน ๆ ย้ายจากอีสานไปอยู่เหนือ เลือกเรียนคณะคอมมันยากดี น่าจะจบมาได้เงินเดือนเยอะๆ สุดท้ายไม่ไหว คุยกับเพื่อนไม่รู้เรื่อง (ภาษาเหนือ) เพื่อนเที่ยวกลางคืน กินเหล้า เราไม่ใช่แบบนั้นไง
สุดท้ายมีเพื่อนคนเดียว ทั้งคณะ
เราก็ทำตัวเราเองด้วยละ เลือกสิ่งที่สูงเกินตัว
เราว่าที่คุณอยากซิ่วอะ ไม่ใช่เพราะระบบโซตัสแต่น่าจะเป็นเพราะคุณเข้าสังคมที่นั้นไม่ได้มากกว่า เราก้อเรียนมหาวิทยาลัยไกลบ้าน นั่งรถ 3-4 ต่อ ใช้เวลากลับบ้านก้ออย่างต่ำชม.ครึ่งอะ
เชื่อมั้ยว่าประโยคที่เพื่อนคุณพูดนั้นอะ ทุกมหาวิทยาลัยเขาก้อพุดแบบนี้ เราเชื่อนะ มันเป้นประโยคที่เอากระตุ้นเราว่าเรารักสาขา สถาบันมากแค่ไหน แต่มันก้อได้ผลแค่กับบางคน อย่างเรางี้ไม่ได้ผลแน่นอน เราก้อเหมือนคุณไม่ชอบระบบโซตัส ระบบนี้มันจะได้ผลถ้ารุ่นพี่เขารุ้จักเอามาใช้ให้เข้ากับน้องๆแต่ละรุ่น เราเรียนจะจบแล้วเราเลยเห็น บางรุ่นไม่ใช่โซตัสเขาก้อรักกัน บางรุ่นใช้โซตัสเขาก้อรักกัน
จริงๆมันอยู่ที่ตัวเราค่ะ ว่าพร้อมเจอสถานการณ์กดดันแบบนี้ได้มากแค่ไหน ถ้าแค่นี้รับไม่ไหว ชีวิตการทำงานคุณก้อลำบากแล้วล่ะ แค่เรียนปีสุงขึ้นมันก้อกดดันมากขึ้นแล้ว มันเป้นบททดสอบอย่างหนึ่งเหมือนกันนะ
เราอยากให้คุณเข้มแข็งนะเพราะสิ่งที่คุณเจอตอนนี้มันก้อสิ่งที่คุณจะเจอในชีวิตการทำงานด้วย อยากให้คุณคิดดีๆว่าที่ซิ่วเพราะเรียนแล้วไม่ใช่ หรือคุณเข้ากับสังคมที่นั้นไม่ได้กันแน่ ถ้าคุณซิ่วแล้วยังต้องไปเจออะไรแบบนี้อีก คุณไม่คิดหรอว่ามันเสียเวลา เสียโอกาสคุณมากแค่ไหน
เราเข้าใจจขกท.นะคะ โซตัสบางมหาลัยเราไม่สามารถเลือกได้หรอกว่าจะเข้าหรือไม่เข้า มันเหมือนการบังคับ เราคนนึงค่ะแอดติดคณะเกษตรของมหาลัยนึงที่ค่อนข้างมีชื่อเสียง ผ่านระบบโซตัสมา เราผ่านมันมาได้ค่ะ สังคมก็โอเค แต่เราซิ่วเพราะไม่ชอบวิชาที่เรียน ไม่ชอบอยู่ในห้องแลป ตอนนี้สอบติดคณะสายสังคมตามที่อยากเรัยนตั้งแต่แรกของมหาลัยที่ไม่มีโซตัสค่ะ
มธ เปล่าอ่ะ >< คณะไรหรอ
เรากำลังจะซิ่วมข. เพราะเราสู้ค่าเทอมว.นานาชาติไม่ไหว กู้ไม่ได้ ขอทุนไม่ได้ ย้ายก็ไม่ได้ เรียนได้ 1 ปี ดร็อปเลยตอนปี 2 แต่ที่บ้านพูดให้เขว เพราะมข.ดีกรีดีกว่า ทำให้ไม่กล้าสมัครสอบแกทแพทใหม่ จนตอนนี้มั่นใจแล้วว่าจะออกไปเรียนม.รังสิต เพราะไม่มีแกทแพท สมัครที่ไหนก็ไม่ได้แล้ว
จริงๆ ไม่ได้ตั้งใจเรียนมข. เลย ครูมัธยมบังคับสอบและเราฟลุ๊กติด ซึ่งตอนนั้นก็สมัครเรียนม.รังสิตไปแล้ว เสียใจที่ตามใจคนที่บ้าน บอกแล้วว่าค่าเทอมแพง ก็ยืนยันว่าส่งได้ ตอนนี้เป็นหนี้เพราะเรา พี่ๆ ก็มาโทษเรา เราต้องแบกภาระคนเดียว ช่างเถอะ ไม่เจอแบบเราเขาไม่รู้หรอก ว่าเราต้องลำบากใจยังไงบ้าง
ส่วนที่่ว่าม.รังสิตแพง คือเราก็กู้และขอทุนได้ไง มข.เด็กเยอะ แย่งทุนกันแทบตายเลยล่ะ แถมชื่อเสียงว.นานาชาติมันไม่ค่อยดีอ่ะ เค้าว่าเราเด็กรวย รู้มั้ย วันรับน้องไม่มีคนกล้าคุยด้วยตอนที่บอกว่าเป็นเด็กว.นานาชาติ คือความคิดเขายังไงอ่ะ หาเพื่อนยากมาก บ้านคงรวย? ภาษาดีเยี่ยม? ดีออก หืดแทบขึ้นตอนเรียน รักษาเกรดไม่ต่ำกว่ามาตรฐานที่บ้านได้ก็ดีเท่าไรแล้วจ้ะ
กำลังซิ่ว มมส ตอนนี้ลงสอบgatpatรอบ2 จะต้องไปให้ได้ ทนอยู่ไม่ไหวจริงๆ
เราซิ่วจากอาแบคค่ะ สาขาที่เราเลือกเรียนนี่ตอนแรกก็คิดว่ามันจะดีนะ แต่ตอนนี้เละเป็นโจ๊กเลย ขอเซ็นเซอร์ไว้ละกันว่าสาขาอะไร5555555555555555555555555555 ประเด็นหลักคือเหนื่อยด้วย เรียนไม่ไหวด้วย ถึงจะเคยบอกว่าชอบก็เถอะ แต่พอเอาเข้าจริงมันกลับเรียนไม่ไหว... ร้องไห้อยู่บ่อยๆแถมโดนรุ่นพี่แกล้งอีก #อ่าห์ชีวิต เพื่อนที่รู้จักเรียนอยู่หอการค้า ตอนนี้เลยไปสมัครเรียนที่หอการค้าเรียบร้อยแล้วจ้า จ่ายเงินเรียบร้อย เรียนมนุษย์ไทย โดนด่าอยู่เหมือนกันว่าทำไมต้องเลือกเอกชนอีก ก็เพราะมันกู้ง่ายนั่นแหล่ะถึงเลือก เพราะเราไม่มีเงินแต่อยากเรียนหนังสือ ความจริงทางบ้านจะไม่ให้เรียนแล้วด้วยซ้ำ แต่แอบเรียนเอา...
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?