อยากย้ายไปอยู่หอ เเต่พ่อเเม่ไม่ให้ไป

[หนูน้อยหมวกเเดง]

เริ่มเรื่องเลย คือ เราเป็นเด็กที่บ้านไม่ไกลจากโรงเรียน เเต่เราคิดว่าพอเราขึ้น ม.4 เราอยากย้ายไปอยู่หอ บางคนอาจจะคิดว่าบ้านอยู่ใกล้จะย้ายไปอยู่หอให้เปลืองตังค์ทำไม? เหตุผลของเราคือ เราต้องการความเป็นส่วนตัว ซึ่งที่บ้านเราไม่มีความเป็นส่วนตัวเลย { ขออธิบายเพิ่มนะคะ : ลองนึกสภาพบ้านนะคะ คือ เป็นบ้านชั้นเดียว เดินเข้าประตูมาจะเป็นที่นั่งเล่นไว้ดูทีวี ถัดมาเป็นห้องนอน 2 ห้องติดกัน มีทางเดินเล็กๆตรงไป ห้องเราจะเยื้องกับห้องน้ำเเละติดกับห้องครัว เนื้อที่บ้านรวมเเล้วค่อนข้างน้อยมากๆ เพราะฉะนั้น ไม่ว่าใครจะทำอะไร พูดอะไร เราอยู่ในห้องเราจะได้ยินหมดค่ะ รวมถึงข้างบ้านด้วยและยิ่งติดห้องครัวเนี่ยเวลาใครทำกับข้าวกลิ่นจะมาทันที เเละหลังบ้านเนี่ย(บ้านลักษณะเหมือนกันติดกัน 3 หลัง) ถ้าเรามองไปจะเห็นหลังบ้านอีก 2 หลังเลยค่ะ เเละเเน่นอนเวลาตากผ้าบ้านอื่นเขาเห็นหมดเเน่นอนว่าเราตากอะไรไว้บ้าง เเล้วยิ่งข้างบ้านเป็นเด็กวัยรุ่นผู้ชายมาเช่าอยู่ด้วยเเล้ว - -"} นั้นคือเหตุของเราค่ะ พอพยามอธิบายกับพ่อเเม่นี่เขากลับบอกว่าเราไร้สาระ (//ร้องไห้ T-T)เราเลยอยากมาปรึกษาว่าควรจะทำไงดี ทำยังไงให้เขาเข้าใจเราหรือพอมีวิธีแก้ปัญหายังไงบ้างคะ ยิ่งเราเริ่มโตเป็นสาวเราก็อยากมีพื้นที่ส่วนตัวมากๆ ค่ะT^T


( ปล.เราไม่ใช่เด็กนอกลู่นอกทางนะคะเเล้วครอบครัวเราก็อบอุ่นดีเพียงเเต่ที่เราอยากย้ายออกมาเพราะเเค่ต้องการความเป็นส่วนตัวค่ะ)

Comments

[Shalnark T Diabolus]

ก่อนคิดเรื่องใช้เงิน หาเงินให้ได้ก่อนดีมั้ย? เคยถามพ่อแม่บ้างรึเปล่าครับว่าที่บ้านมีภาระค่าใช้จ่ายอะไรบ้าง

[Bat_เเมว]

เฮียเข้าใจความรู้สึกของ จขกท.นะครับ เพราะลักษณะบ้านก็คล้ายๆกัน

เเต่ส่วนตัวคิดว่าการอยู่หอจะยิ่งทำให้มีค่าใช้จ่ายที่เพิ่มมากขึ้นโดยไม่จำเป็นครับสำหรับกรณีนี้นะ

ถ้าน้องไม่ติดปัญหาเรื่องเงินก็ควรลองพูดกับผู้ปกครองอีกทีดูครับ

ทางที่ดีรอมหาลัยเลยครับน้อง อย่างน้อยก็น่าจะได้อยู่หอล่ะนะ

(ตอนเเรกนึกว่าหอมหาลัย)

[chirimoya]

การอยู่หอมีค่าใช้จ่ายเพิ่มในหลายๆด้าน ทั้งค่าเช่า ค่าอาหารการกิน จขกท.ควรพิจารณาก่อนนะคะว่าคุณพ่อคุณแม่แบกรับค่าใช้จ่ายตรงนี้เพิ่มไหวมั้ย ถ้าไม่ไหว จขกท.ก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดีล่ะค่ะ

นอกจากประเด็นเรื่องค่าใช้จ่ายแล้วยังมีประเด็นเรื่องความปลอดภัยของหอและความห่วงใยของพ่อแม่ที่ต้องปล่อยลูกไปไกลหูไกลตาด้วยค่ะ ถึงจขกท.จะบอกว่าตัวเองไม่ใช่เด็กออกนอกลู่นอกทาง ถึงพ่อแม่จะไว้ใจในตัวลูกได้ แต่บางทีสถานการณ์รอบข้างก็ไม่น่าไว้ใจค่ะ เช่นถ้าหอตั้งอยู่ในชุมชนไม่ดี เพื่อนข้างห้อง เพื่อนร่วมหอดูอันตราย หรือทางเข้าหอเปลี่ยว หรือจขกท.เกิดไปเจอเพื่อนใหม่ที่ชักชวนไปลองทำอะไรผิดๆ สารพัดพ่อแม่จะกลุ้มค่ะ

ประเด็นสำคัญคือเหตุผลของจขกท.น้ำหนักอ่อนมาก ถ้าบ้านไกลจากรร.มาก ก็ยังพอฟังขึ้นถ้าอยากย้ายไปอยู่หอ แต่นี่ห้องส่วนตัวก็มี ถึงจะเล็กและไม่เป็นส่วนตัวเท่าไหร่ตามความรู้สึกของจขกท. น้ำหนักของเหตุผลที่ว่าต้องการความเป็นส่วนตัวยิ่งอ่อนลงไปอีก คิดว่าถ้าจขกท.ให้เหตุผลหักล้างในสามประเด็นที่ว่ามานี้ไม่ได้ โอกาสจะได้ไปอยู่หอค่อนข้างริบหรี่ค่ะ

เราไม่รู้จะแนะนำจขกท.ยังไง นอกจากอดทนไปจนกว่าจะถึงช่วงมหาวิทยาลัยตามความเห็นบนค่ะ นั่นอาจอ้างได้ว่าไกลบ้าน ไปกลับไม่สะดวก ทำงานหนัก กลับดึก ไม่สะดวก พักหอใกล้ๆดีกว่า อะไรก็ว่าไป

เราเข้าใจเรื่องความต้องการความเป็นส่วนตัวนะคะ เราเองก็อยู่ในบ้านที่ทุกคนนอนรวมอยู่ในห้องเดียวกันหมด กินข้าว ดูทีวี เล่นเน็ต ทำการบ้าน อ่านหนังสือ นอน ห้องเดียวนี่แหละ แต่เราพยายามไม่ใส่ใจกับเรื่องความเป็นส่วนตัวอะไรให้มาก (เพราะงอแงอยากได้ไปก็ไม่ได้อยู่ดี เลยช่างมันเถอะ 555) ไม่รู้ว่าการพยายามมองข้ามๆเรื่องนี้ไปโฟกัสกับเรื่องอื่นแทนจะได้ผลกับจขกท.รึเปล่านะคะ ถ้าไม่มีทางเลือกอื่นก็ลองดูก็ได้นะคะ