ประสบการณ์วันปัจฉิมกับคนที่(แอบ)ชอบ

[auy]

สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้เล่าประสบการณ์กระทู้แรกของเรา555555 อาจจะพิมพ์ตกหล่นหรือพิมพ์ผิดไปบ้าง ก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่าาา^^
เรื่องมีอยู่ว่า เราเนี่ย แอบชอบพี่ม.6 คนนึงล่ะ555 แทนพี่เค้าว่า ท. นะ อายุของเรากับพี่ท.ห่างกันพอสมควรเลยล่ะ แต่ก็ไม่มากเกินไป555 เราแอบชอบพี่ท.มา 9 เดือนแล้ว (และตอนนี้ก็ยังชอบอยู่) ก็เคยคิดนะว่าอยากได้เป็นแฟนอยู่เหมือนกัน55 แต่ไม่เอาหรอก อายุก็ห่างกันเกิ๊นน เค้าก็ม.6 แล้ว ไม่มีทางซะหรอก ก็เลยแบบ เออ ชอบอยู่อย่างนี้แหละ จะอะไรยังไงก็จะชอบ5555 ตอนที่เราเจอพี่ท.ที่โรงเรียน เราก็จะบันทึกไว้ในมือถือทุกครั้งที่เจอ ชนิดที่แบบ เจอปุ๊บ หยิบมือถือขึ้นมากดเลย5555 เกริ่นมามากแล้ว เข้าเรื่องดีกว่า อิอิ...........

วันนั้น....เป็นวันปัจฉิมของโรงเรียนเรา เราเตรียมของที่จะให้พี่ท.ใส่ถุงพลาสติกมาจากบ้าน เพราะยังไม่มีที่ใส่ เราเลยไปซื้อถุงกระดาษใบใหญ่ที่ร้านข้างๆโรงเรียน (มีความบังคับเพื่อนให้ไปด้วย5555) พอซื้อเสร็จ... ไปถึงหน้าห้องเรียน เราก็จัดการรื้อของออกมาจากถุงซะ!!555 เพื่อนที่เห็นก็แซวกันว่าจะเอาไปให้ใครเนี่ยยย เราก็ไม่สนอ่ะตอนนั้นรีบมาก555 เราให้พี่ท.ไปเยอะเลยล่ะ มีทั้งของแฮนด์เมดกับของที่ซื้อมาจากร้านนั่นแหละ แล้วเราก็ลงไปเข้าแถว......
พอทำกิจกรรมต่างๆเสร็จปุ๊บ ก็จะเป็นช่วงที่พี่ม.6 ต้องเดินมา มันจะมีทางเดินแบ่งครึ่งไว้ระหว่างม.ต้นและม.ปลาย เราก็นั่งอยู่แถวริมสุดทางเดินนั่น เหมือนโชคชะตาฟ้าลิขิต5555 เแอบดีใจเบาๆ อิอิ แล้วพอถึงคราวที่ห้องพี่ท.เดินมา เรารีบก้มหน้าเลย กลัวพี่เค้าจำหน้าได้ 5555 เพื่อนก็บอกให้มอง เพราะเป็นโอกาสสุดท้ายแล้ว มองให้เต็มตาซะ พอพี่เค้าเดินผ่าน เราก็ค่อยมอง55555
เวลาผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง เค้าให้ม.อื่นๆไปรวมกันที่ขอบสนาม แล้วให้ม.3 กับ ม.6 เข้าไปรวมกันในสนาม เวลานี้แหละ!! เราจะต้องเอาของไปให้พี่เค้าแล้ววววว เราก็บังคับเพื่อน=_=ว่าให้พาไปหน่อย แล้วเราก็เดินหาพี่เท.จนทั่วสนามเลย-.....- หาอยู่สักพักก็เจอ ในที่สุด!! เราก็เดินเข้าไปใกล้ๆพี่เค้า มีเพื่อนพี่เค้าอยู่ด้วย เราก็ไม่กล้าเรียก เพื่อนเลยเข้าไปสะกิดพี่ท.ให้ พอพี่เค้าหันมาแหละ ใจหล่นตุ้บเลย-_- แล้วเราก็ยื่นถุงให้พี่เค้าแบบสั่นๆ
พี่ท. : อะไรครับ?
เรา : .....
เรา : พี่ท.คะ ขอถ่ายรูปด้วยได้มั้ยคะ?
พี่เค้าก็มายืนข้างๆเลย แล้วเพื่อนก็หยิบมือถือขึ้นมาถ่าย55555 ถ่ายรัวๆเลย พอเสร็จแล้วเราก็ขอบคุณพี่เค้า แล้วก็บอกว่า พี่อย่าลืมเปิดดูนะ พี่เค้าก็หันไป ภารกิจเรียบร้อยปุ้บบ เรารีบวิ่งเลยอ่ะ สั่นมากก จะร้อง5555 แล้วเรากับเพื่อนก็ไปซื้อน้ำที่โรงอาหาร ก็เดินๆไปเรื่อยๆ แล้วก็นึกถึงพี่ท.ตลอดเลย555 (ชักจะบ้า) พรหมลิขิตหรือเวรกรรมก็ไม่รู้นะ ถถถ เราเดินมาเจอพี่ท.ที่ทางเข้าโรงอาหาร-_- wow fantastic baby! เลยอ่ะ พี่เค้าก็มองอ่ะ แต่ไม่นาน เราเขินมากเลยวิ่งก่อนเพื่อนเลย5555 พอดื่มน้ำดับกระหายได้แล้วก็ขึ้นไปบนห้อง ไปนั่งเล่นกัน ในห้องก็มีเพื่อนกลุ่มอื่นที่สนิทด้วยมาถามว่า เป็นไงบ้าง? เราก็เล่าไป.... ด้วยความที่ไม่ได้เรียนช่วงเช้า+หิวข้าว ก็ลงไปกินข้าวที่โรงอาหาร เพื่อนมันก็ตอกย้ำนะTvT ว่าเดี๋ยวก็ไม่ได้เจอพี่ท.อีกแล้ว เราก็ร้องไห้สิ ถถถ ก้มหน้าน้ำตาไหลเลย555 มันเห็นก็ตกใจนะ แล้วก็บอก เฮ้ยๆๆ ขอโทษๆ (โอ้ยยย เพื่อนเอ้ยย5555) เรานี่ร้องไปหลายรอบเลยล่ะ 55 พอช่วงใกล้จะได้เรียนคาบบ่าย ก็รีบเดินไปขึ้นอาคาร 2 เพื่อจะไปเรียนที่อาคาร 4 (โรงเรียนเราจะมีสะพานเชื่อมหากันทุกอาคาร) แล้วอะไรไม่รู้นะ=_= เพื่อนมันบอกว่า ๆพี่ท.อยู่ด้านบนๆ เราก็เงยหน้าขึ้นไปมอง แล้วช่วงนั้นพี่เค้ามองลงมาพอดี สบตากันเต็มๆอ่ะ !! เราก็ก้มหน้าอีกละ555 แล้วเรากับเพื่อนก็ขึ้นสะพานเชื่อมไปอาคาร 4 โดยต้องผ่านอาคาร 3 อยู่แล้ว เราก็เดินไปเรื่อยๆ พอถึงทางเลี้ยวอาคาร 3 ปุ้บ พี่เค้ายืนอยู่คนเดียวเว้ยยยยย แม่เจ้าา มองหน้าเราอีกแล้วTT เขินมากไง รีบวิ่งไปอาคาร 4 เลย5555 แล้วก็เรียนภาคบ่ายตามปกติ

พอตอนเย็นเราก็ทักพี่เค้าไป (จะยกมาบางอันนะ)
เรา : พี่คะ ถ้าเจอพี่อีกจะเอาของให้นะ ลืมไว้ที่บ้านน่ะค่ะ555 (พอดีเราลืมเอาของให้แกอย่างนึง)
พี่ท. : ครับ555ไม่เป็นไร
เรา : พี่อย่าลืมเปิดอ่านนะ555
พี่ท. : อ่านแล้ว555
แล้วพี่เค้าก็ขอตัวไปออกกำลังกาย แค่นี้เราก็ดีใจแล้ววว>< แล้วประมาณสามทุ่ม พี่ท.ก็ทักเรามาว่า เขียนทุกวันเลยหรอ555 ตอนนั้นเราหลับไปแล้ว เลยได้มาตอบตอนเช้า ว้าาา-----

แล้วก็มีครั้งนึง เราทักไปบอกพี่ท.ว่าให้กลับมาบ่อยๆนะ พี่เค้าก็บอกเราโว้ยยว่า เดี๋ยวก็เจอกันปีหน้าจะมาปัจฉิมอยู่ เรานี่แบบ ....!!!!!!!!!!!!!!!!!
เดี๋ยวก็เจอกัน เดี๋ยวก็เจอกัน เดี๋ยวก็เจอกัน เดี๋ยวก็เจอกัน อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก แบบ โอ้โหหหหหหหหหหหห ว้ากกกกกกกกก เลยอ่ะ555 เข้าใจความรู้สึกมั้ย555 อันที่จริงคุยกันเยอะกว่านี้อ่ะ555 แต่เอามาแค่นี้ก็พอแล้ว อิอิ

เราอยากจะเป็นกำลังใจให้คนที่ไม่กล้าบอกความในใจหรือเอาของขวัญไปให้คนที่ชอบ ให้เราบอกไปเลย ไม่ต้องกลัว แต่ก็ควรเตรียมใจไว้ด้วยสำหรับคำตอบ บางคนอาจจะได้ผลดีกว่าเรา บางคนก็ได้ผลไม่ค่อยดีเท่าไหร่ สู้ๆนะคะ ทุกสิ่งไม่ได้สวยงามเสมอไป แต่ก็ไม่ได้เลวร้ายเสมอไปเช่นกัน บอกไปเลยค่ะ Fighting!!!!!!!!

ปล.ใครที่หาว่าเราแต่งนิยายหรือแต่งเรื่อง หลังไมค์มาเลยค่ะ มีรูปคู่ แชทที่คุยกัน ของที่เอาให้พี่เค้า และเฟสพี่เค้ายืนยันค่ะ ใครไม่เชื่อหลังไมค์เลย

ขอบคุณมากๆค่ะ อาจจะไม่มีสาระอะไรมากมาย555 ด่าได้แต่อย่าแรงมากค่ะ5555555555
ถ้าแท็กผิดห้องก็ขอโทษด้วยนะคะ^^

Comments

[ไม่บอก]

ของผมอ่ะ

ตอนเช้าครับ ตอนที่ทุกคนมาไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิที่กลางสนาม ทั้ง ม.3เเละม.6

ผมได้ทักเธอว่า “ เห้ยจะจบล่ะน่ะ ”

เขาก็ยิ้มหน่อยๆ น่ะ

พอตอนเข้าห้องประชุมอ่ะ มีการแสดง

ที่มีพี่เขามาพูดเเละก็ร้องเพลง ผมนี้น้ำตาคลอเลยอ่ะ5555

เพื่อนก็ทัก ลีโอ อย่าร้อง อย่าร้องไห้ดิ

ลีโอร้องไห้ๆๆๆ 5555

ให้จะกลั้นไว้ว่ะ

ช่วงเวลานั้นผมคิดว่า อะไรว่ะ ทำไมมันเร็วจังว่ะ ยังไม่ทันทำเ-้ยอะไรเลย จะจบเเล้วหรอว่ะ

พอตอนเที่ยงผมก็ไปเอาปัจฉิมผมให้เธอ

ตอนนั้นก็เขินนิดๆน่ะครับ

เเล้วสักพักใหญ่ๆเธอก็เอาปัจฉิมของเธอให้ผม รูปเม้งโครตน่ารักเลยครับ5555

พอซักเเปป ก็มีการสอบต่ออีกสองวิชา

พอสอบเสร็จ

ก็มีเพื่อนในกลุ่มผม เเละกลุ่มห้องข้างๆ

บอกว่า จะทำอะไรก็รีบทำ จะถ่ายก็รีบถ่าย

ผมนี้ใจเต้นเเรงมากครับ55555

พอเลิกชั้นเรียนห้องผม

ผมก็รอเธอสักเเปป โครตนานนน

เเต่ผมรอได้55555

พอเจอเธอปุ๊ป

พอก็ใจสั่นๆอยู่

เเต่บอกกับตัวเองว่าเอาล่ะว่ะ

เป็นไงเป็นกัน

ผมก็ใจกล้าเดินไปทักเลยครับ

ผมก็บอกว่าป่ะ__ถ่ายรูปกัน

พอตอนถ่ายน่ะ

คนนี้ไม่ค่อยจะเยอะเล้ยครับ

ไม่ค่อยมองเลยยยยยยย

เเต่ผมก็หน้าด้านพอ อิอิ

05/03/2562

[You]

อ่านแล้วร้องไห้เลย นึกถึงตัวเองเลย ถ้าถึงตอนปัจฉิมจริงๆเราลงร้องไห้แน่เลย