เจ็บกว่าปวดท้องเมนส์ก็นิยายไม่มีคอมเม้นท์นี่แหละ
ตั้งกระทู้ใหม่
คุณต้องการจะลบกระทู้นี้หรือไม่ ?
31 ความคิดเห็น
เป็นเหมือนกันเลย อัพนิยายแต่ละทีต้องคอยบอกตัวเองว่าอย่าเข้าไปดูนะ เพิ่งอัพไปเองยังไมีใครอ่านหรอก รอให้นานๆแล้วค่อยเปิดจะได้เจอเม้นเยอะๆ(ถึงจะเพิ่มแค่สองเม้นแต่เราก็ดีใจค่ะ)
"อย่าเพิ่งเข้าไปดูนะๆๆ" โดนสะกดอีกคน แอ่แฮ่
วันเวลาผ่านไปก็ยังต้องสะกดตัวเองด้วยคำนี้อยู่
F5 ผ่านไป 1 ชม ไร้ซึ่ง Fav / Comment เพิ่ม //นอนตายครับ . . .
เราเข้าใจ...
สลบเหมือดเหมือนโดนเชือดนิ่มๆ เลยแหละคร่าาา
อ่านชื่อกระทู้แล้วถึงกับเอามือกุมท้องเลยค่ะ เห็นภาพสุดๆ
แสดงว่าเป็นคนหัวอกเดียวกันจริงจ้ะ อาภัพทั้งเรื่องเมนส์และคอมเม้นท์
เป็นความรู้สึกที่จี๊ดจริงๆ ค่ะ
เจ็บจี๊ดๆ นะเจ็บจี๊ดๆ ที่หัวใจ
ขนาดเพลงยังโดน
หนักกว่านั้น นอกจากไม่มีคอมเมนต์แล้ว กด f5 แต่ละที favorite ลดอีก
มันเศร้ามาก แงๆๆ
อยากจะร้องไห้จริงๆค่ะ ฮือ
ขอร้องด้วยคนนะคะ หัวอกเดียวกันจะได้ช่วยกันปลอบอีกฝ่าย
อย่าพึ่งเข้าไปดู พึ่งลง พึ่งแต่งเอง คนยังไม่รู้จัก ส่วนมากชอบแบบจบแล้ว
บอกตัวเองวนไป แต่2-3ชั่วโมงผ่านไป เงียบกริบ เจ็บปวดมากค่ะ
มมันเป็นความเงียบที่ต้องลุ้นแทบนาทีต่อนาทีเลยแหละค่ะ
หัวอกเดียวกันค่ะQ__Q
จขกท.เปรียบเทียบได้ตรงกับความรู้สึกมากค่ะ คารวะเลย=_=b
เ
เอ้า..ชน!
บางครั้งเปิดเข้าไปก็ก็รู้สึกเจ็บปวดเหมือนโดนซัดฝ่ามือใส่จนกระอักเลือดเบาๆ
บางครั้งก็รู้สึกเหมือนคุยกับกำแพง แต่ก็ยังพยายามพัฒนาฝีมือ และเขียนต่อไป
เพราะก็หวังว่าสักวัน เขาจะสื่อสารกับเราค่ะ คือ อยากได้ยินความเห็นของ
คนอ่านจริงๆ ค่ะ
ภภาพหนังจีนกำลังภายในลอยมาแต่ไกล ตอนจบต้องเพิ่มลมปราณให้ตัวเองเพราะกินแห้วไปหลายกระบุง
ขอตอบในฐานะคนเคยเม้นต์
เมื่อก่อน เคยเข้าไปอ่านนิยาย(ไม่ใช่เวปนี้นะคะ) แล้วเราเห็นจุดบกพร่อง ทั้งเรื่องภาษาและเหตุผลของตัวละคร บอกกล่าวคนเขียนไป แยกเป็นข้อๆ ไปเพื่อง่ายต่อการอ่าน (นี่เป็นการเม้นต์ครั้งแรกและครั้งสุดท้าย)
ผล...เราโดนต่อว่าอย่างหนัก อาจเป็นเพราะใช้คำที่ตรงเลยดูรุนแรงไปมั๊งคะ เลยเสียใจมากและตำหนิตัวเองด้วยที่อยู่ดีไม่ว่าดี ไปยุ่งเรื่องของเขา
นับจากวันนั้น ไม่ว่าอ่านนิยายเรื่องไหน ชอบหรือไม่ชอบ เห็นข้อบกพร่องตรงไหน จุดไหนที่ควรแก้ไข เราไม่เคยเม้นต์อีกเลยค่ะ ยอมรับว่ากลัวจริงๆ
ในกรณีของคุณเจ้าของกระทู้ คิดว่าอาจจะยังดึงคนอ่านให้เข้ามาร่วมในเหตุการณ์ไม่ได้มั๊งค่ะ คือ ยังทำให้คนอ่านผูกพันกับตัวละครได้ไม่มากพอ เหมือนเราที่ไม่สนิทกับคนนั้นคนนี้ ก็ไม่อยากวิจารณ์มาก กลัวว่าจะขัดใจกัน แต่ถ้าเป็นเพื่อนสนิทกันแล้ว เขาก็จะพูดกับเรามากขึ้น เถียงกับเรามากขึ้น และ รักเรามากขึ้นค่ะ (งงหรือเปล่าคะ เราเขียนก็งงเหมือนกัน)
ยังไงก็อย่าท้อนะคะ เหนื่อยก็พัก ล้าก็หยุดหน่อย แล้วเดินต่อไปค่ะ ทุกก้าวที่เราเดิน นั่นหมายความว่า เราเข้าใกล้ความฝันไปทุกที
ขขอบคุณความเห็นนี้ค่ะ เราว่าได้มุมมองไปอีกแบบนะ อืม..น่าจะจริงที่ว่าเราอาจสร้างตัวละครให้คนอ่านอินไปด้วยไม่ได้ หรือบุคลิกของตัวละครอาจไม่ชัดเจน จะไปปรับและแก้ไขในส่วนนี้ให้ดีขึ้นค่ะ
โห... ถ้าเป็นเราเจอคอมเมนต์แบบนี้คงจะกราบขอบคุณเลยค่ะ การเขียนออกมาแล้วดูไม่ดีมันน่าอายออก
จริงๆ เราก็เคยโดนคอมเมนต์เรื่องภาษานะ ชอบอ่ะ ยอมรับเกือบทุกกรณี เพราะคนที่จะเอาใจใส่กับภาษาเราด้วยแสดงว่าต้องตั้งใจอ่านงานของเราระดับหนึ่ง
แต่... นิสัยเสียของเราคือ ถ้าไม่ใช่สะกดผิดหรือใช้คำไม่เหมาะสม เราก็จะไม่แก้ล่ะ ไม่ได้หยิ่งค่ะ แต่แก้ไม่ทัน บางทีถ้าจะแก้จริงๆ ต้องรื้อใหม่ ใช้เวลา พล็อตอื่นในหัวเราอีกเยอะ ไว้ไปปรับปรุงเรื่องหน้า ไรงี้ บางทีก็มีอารมณ์อยากแก้ ไม่อยากแก้เข้ามาเป็นเงื่อนไข
แต่จะขอบใจนักอ่านแบบนั้นจริงๆ นะ
ผมชอบให้คนติงานผมนะครับเพราะแสดงว่าเขาอ่านงานผมจริงๆ
ยิ่งด่าตัวละครหรือด่าการเขียนว่าทำไมเมื่อก่อนแบบนั้นตอนนี้แบบนี้ ผมยิ่งชอบเข้าไปใหญ่แสดงว่าเขาอินกับงาน
และคำติทำให้เราพัฒนามากกว่าคำชม
ไม่เป็นไรค่ะ ไม่กลัวค่ะเมนต์ไปเลยค่ะยังไงคนเขียนได้รู้จุดบุกพร่องตัวเองอยู่ดีแหละค่ะ บางคนเค้าก็ไม่ด่าหรอกค่ะ
สู้ๆนะคะ นักเขียนอย่างเราต้องทำใจ ไม่เม้นยอดFavยอดวิวไม่ลด(ในตอนต่อๆไป)ก็ดีเเล้ว(สำหรับมายา) เพราะทำให้รู้ว่าเค้ายังติดตามเราอยู่
แแง่ววว...แต่นี่นอกจากไม่เพิ่มแล้วมันยังลดนี่สิ คงต้องฝึกปรือต่อไปยาวเลย
เข้ามาเพราะชื่อกระทู้ มาๆชนแก้วน้ำเปล่าเรามันพวกเดียวกันคะ55
ถูกคอกันเลยล่ะจ้าคราวนี้
เรากลายเป็นโรคจิตจากการสะกดจิตตัวเองไม่ให้เข้าไปดูนิยายที่เพิ่งอัพ แหงล่ะ ไม่กี่ชั่วโมงใครจะอ่าน หรือบางทีปล่อยเป็นวัน เปิดมายังเป็นศูรย์อยู่เลย ตายแป๊บ
ไม่แน่ใจว่านักหัดเขียนจะเป็นอย่างเรากันทุกคนรึเปล่านะคะ โรคสะกดจิตตัวเอง...ช่างนิยามโรคได้ตรงอาการนัก
ยิ่งกว่าคอมเมนต์คือยอด favorite ที่ลดลง เศร้า กินน้ำตาตัวเองแก้กระหาย5555555 สู้ๆค่ะจขกท. เราจะสู้ไปด้วยกันนน
ซซักวันฝีมือเราต้องดีขึ้นแน่ค่ะ เชื่อแบบนั้นจริงๆ นะ ถ้าไม่หยุดเขียน
5555 คิดว่าเป็นคนเดียว รีเฟรชให้ตายไปข้างก็ไม่ขึ้นนะ
ใช่ค่ะ เวลาอัพแต่ละครั้งต้องนั่งลุ้นไปว่ารอบนี้จะมีคอมเม้นเพิ่มไหม?? หรือ favจะลดลงไหม??ถ้าทั้ง2อย่างนี้เพิ่มขึ้นมาก็แทบจะยิ้มไม่หุบเลยล่ะค่ะ อิอิ
ใช่ค่ะมันเจ็บกระดองใจคือคอมเม้นต์มีนะแต่Favนี่แบบเพิ่มปุ๊ปก็ลดพวบพาบ55555 คือพอลงปั๊ปก็นั่งกดF5 ดูว่ามีคนมาอ่านไหมทุกๆ5วิ555
ตอนที่อัพลงนี่รอมากเลยค่ะ 5555 เเต่ก็รู้ว่ายังเเต่งไม่ดีก็อยากให้มาเม้นต์อะไรบ้าง เราจะตอบทุกเม้นต์นะ เพราะเราอยากรู้จักเค้าเเละอยากให้เค้ารู้จักเรา ความสุขเวลาเเต่งคือเห็นคนเม้นบอกว่าสนุกเเค่นี้ก็สุกจนตับไหม้ไตวายเเล้ววว (เกี่ยวมั้ย?) ไม่เกี่ยวเราซื้อข้าวเอา 55555
เราก็เป็นนะ เห็นแล้วมันแบบ...(..ก็รู้ๆกันอยู่)จบข่าวค่ะ
จริงค่ะ ตอนแรกเราแต่งได้สามบทแล้วก็นั่งแก้บทอื่นไปด้วย พอเห็นว่ามีหนึ่งคอมเม้นมาบอกว่า
"รอออออ" เราดีใจมากมีคนเข้ามาดู เราเลยแก้บทอื่นอย่างไวแล้วลงเพิ่มอีกสามบท ตอนแรกfav 4ตอนนี้ลดเหลือสาม งงใจค่ะท้อ Y0Y
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?