เราควรทำอย่างไรดีคะ
ตั้งกระทู้ใหม่
ตอนนี้เราอยู่ม.6แล้วค่ะ ต้องเตรียมตัวเข้ามหาวิทยาลัยแล้วแต่เรายังมีเรื่องที่เป็นปัญหาอยู่บ้าง หลายๆคนอาจจะเคยพบเจอ คือ อยากเข้าคณะที่ไม่ตรงใจกับครอบครัวค่ะ ตอนนี้เราเรียนศิลป์ภาษาญี่ปุ่นอยู่ เราเรียนภาษาญี่ปุ่นได้ ไม่มีปัญหาใดๆนอกจากอาจารย์ที่สอนค่ะ เราไม่ค่อยชอบเค้าเท่าไหร่ เค้าเป็นคนญี่ปุ่นค่ะ เราก็ทราบว่าคนญี่ปุ่นจะเข้มงวด แต่เค้ากดดันเราเกินไปจนทำให้เราไม่อยากเรียนกับเค้าและภาษาญี่ปุ่นต่อเลยค่ะ มันทำให้เราอึดอัดมาก จนเราตัดสินใจที่จะไม่เรียนภาษาญี่ปุ่นต่อในระดับมหาวิทยาลัยค่ะ แต่พ่อกับแม่เห็นว่าเราเองก็ไม่ได้แย่ในตรงภาษาญี่ปุ่น ค่อนไปทางดี พวกท่านจึงอยากให้เราเลือกเรียนต่อภาษาญี่ปุ่นในระดับมหาวิทยาลัยค่ะ ส่วนตัวเรามีคณะที่อยากเรียนอยู่ในใจแล้ว ซึ่งเหมือนเป็นความฝันที่เราพยายามมาตั้งแต่เด็กคือการวาดรูป การ์ตูน หรืออนิเมชั่นค่ะ แต่ท่านคัดค้าน ท่านบอกว่าเรียนญี่ปุ่นจบมามันหางานได้ง่ายกว่า ทำงานใกล้บ้าน งานสบายกว่า ซึ่งเรื่องนั้นเราทราบค่ะ แต่เราอยากที่จะเรียนวาดรูป ท่านบอกว่าก็เรียนญี่ปุ่นให้จบก่อน วาดรูปไปเสริมเอาทีหลังก็ได้ เราไม่รู้จะบอกยังไงแล้วค่ะ
เราเคยทะเลาะกับท่านครั้งนึงตอนนั้นเราบอกเค้าไปว่า เราตัดสินใจที่จะเรียนคณะวาดรูปนะ แต่จะไม่ทิ้งภาษาญี่ปุ่น ท่านก็ไม่ขัดใจเราค่ะ บอกจะเรียนไรก็เรียนไป แล้วตอนนั้นทางโรงเรียนได้เลือกเราและเพื่อนอีกประมาณนึงให้ไปทดสอบพูดเพื่อไปทัศนศึกษาญี่ปุ่นค่ะ ซึ่งตอนนั้นเหมือนใจเรามันไม่ต้องการที่จะทำแล้ว มันเลยทำให้เราทำได้ไม่ดีมาก แล้วทำให้เราพลาดโอกาสที่จะไปญี่ปุ่นค่ะ ซึ่งเราไม่ได้เป็นอะไรนะคะ เพราะเหมือนตอนนั้นมันไม่อยากทำอะไรแล้ว ส่วนพ่อไม่พูดกับเราเลยค่ะ เราก็เลยแปลกใจจึงถามท่าน ท่านบอกว่า พ่อให้ทุกอย่างแต่ให้พ่อแค่นี้ไม่ได้หรอ เราร้องไห้เลยตอนนั้น เราไม่เชิงทะเลาะกันนะคะ แต่เหมือนน้อยใจ เสียใจมากกว่า ท่านไม่พูดกับเราเลย เค้าบอกว่า ในเมื่อหนูทำในสิ่งที่พ่อไม่ชอบ พ่อก็ยอม แต่พฤติกรรมพ่อก็ต้องเปลี่ยนไป เราเสียใจมาก เราเลยยอมค่ะ เราบอกเค้าเราจะเรียนต่อทางด้านภาษาญี่ปุ่นให้ ท่านบอกว่าต่อไปจะไม่พูดเรื่องมหาวิยาลัยแล้วนะ เราก็ตกลงค่ะ
แต่เวลาผ่านไปเราอยากวาดรูป เราอยากทำอนิเมชั่น เราพยายามฝึกฝนด้วยตัวเองมาตลอด เรามักร้องไห้อยู่เสมอเลยค่ะ เราอึดอัด เราเบื่อ มันทำให้เราไม่กล้าพูดกับพวกท่าน เรารับปากไว้แล้วเรารู้ค่ะ แต่เรายังอยากเรียนอยู่ ซึ่งตอนนี้เราก็พยายามตลอดค่ะ
ถ้าเราคิดผิดหรือเราทำอะไรผิดประการใดก็ขออภัยด้วยนะคะ เราแค่อยากจะระบายและรับฟังความเห็นหลายๆด้านดูค่ะ เหมือนกับเราไร้ทางออก หากใครไม่พอใจก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ เราแค่อยากได้คำแนะนำเผื่อให้จิตใจเราดีขึ้นบ้างค่ะ
ขอบคุณค่ะ
biitongg
22 มี.ค. 60 เวลา 17:25 น.
406
views
3 ความคิดเห็น
ให้กำลังใจครับ ผมก้อเจอแบบนี้เหมือนกันครับ ผมอยากเรียรวิศวะ แต่ผมก้อไม่ได้เรียนครัย ก็เรียนคณะที่พ่อชอบครับ เหตุการณ์ของคุณเหมือนผมครับ ถูกกดดันคล้ายกันเลย แต่ตอนนี้ผมเริ่มทำใจได้แล้วครับ คิดว่าท่านคงอยากเหนอนาคตที่ดีสำหรับเรา ผมเริ่มทำใจได้ประมาณหนึ่ง
ผมรู้และเข้าใจคุณเลยน่ะ บรรยากาศแบบนี้มันอึดอัดและทรมาน ผมนึกว่าเหตุการณ์แบบนี้บ้านอื่นจะมีไม๊ เป็นกำลังใจให้ครับ ผมเลือกตามใจพ่อครับ สู้ๆๆๆๆๆน่ะครับ
เราก็เจอเหตุการณ์นี้นะ พ่ออยากให้เรียนด้านวิทย์สุขภาพ เพราะเหตุผลคือ หางานง่าย เเละมีโอกาสรับราชการ มั่นคง เราเข้าใจ เพราะท่านเป็นห่วงเราในอนาคต เเต่เราอยากเรียนด้านบริหารมากกว่า เราไม่ชอบ ฟิสิกส์ เคมี ชีวะ ตอนบอกพ่อเราพยายามพูดค่อนข้างตรงไปเลย ว่าเราไม่ไหวจริงๆ เราโชคดีที่มีเเม่เข้าใจ มีญาตพี่น้องที่สนับสนุนให้เรียนด้านบริหาร เเละพยายามพูดกับพ่อ เราเป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้นะคะ ทุกปัญหามีทางออกของมันเสมอ ผลที่ได้มาอาจจะดีบ้างไม่ดีบ้าง ก็ยังได้เเก้ไข เผชิญหน้ากับปัญหา อย่าปล่อยให้เวลาผ่านไป สู้ๆเน้อ
เราก็เจอค่ะ เราเรียนสายวิทย์ พ่อก็อยากให้เป็นพยาบาล เนื่องจากได้งานทำแน่ ๆ (จริงๆจุดประสงค์ของพ่อคืออยากให้ลูกรับราชการ) แต่เราอยากเป็นครูอิ๊ง เพราะชอบและรักในการสอน ก็พยายามพูดข้อดีให้พ่อฟัง แรก ๆ มันอาจจะท้อ อย่างเช่นถึงแม้คณะเราจะดีกว่าแค่นั้นก็จะโดนข่มอยู่ดี เราก็พูดๆจนใจอ่อน สุดท้ายก็ได้เรียน
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?