แชร์ประสบการณ์สอบไม่ติดเตรียมอุดมฯ #TU80
ตั้งกระทู้ใหม่
หลายๆคนคงเคยอ่านกระทู้รีวิวสอบติดมามากมายยย แต่วันนี้เราจะมาแชร์ประสบการณ์ที่สอบไม่ติดค่ะ5555
คงมีคนสงสัยว่า จะมาตั้งทำไม ก็อาจจะเพื่อแชร์ความรู้สึก และเป็นปณิธานให้รุ่นถัดไปด้วย ^^
ขอบอกไว้ก่อนว่ากระทู้นี้อาจจะเหมือนกระทู้บ่นไปบ้าง แต่อยากเล่าค่ะ
ไม่แนะนำตัวอะไรเนอะ555 เขิน กระทู้นี้ขอแทนตัวเองว่า 'เรา' เนอะ สอบสายวิทย์ค่ะ
เท้าความก่อนเลย คือ เราอยากเข้าเตรียมอุดมฯ ตั้งแต่น่าจะซัก ป.3-4 เอาเป็นว่าตั้งแต่จำความได้เนอะ คือแม่เราก็จบจากที่นี่ด้วย เลยเหมือนเป็นแรงบันดาลใจไปในตัว
การเตรียมตัวสอบ
ช่วงก่อนประกาศผล TU79 (ช่วงต้นเดือนเมษาปีที่แล้ว) เราเริ่มหาซื้อหนังสือจากรุ่นพี่เป็นมือสองเพื่อประหยัดค่าใช้จ่าย และเริ่มเก็บเรียนพิเศษเนื้อหา ม.3 ให้จบ และเริ่มวางแผนลงคอร์สเข้าเตรียอุดมฯ
ป.ล. เราเรียนพิเศษแค่ วิทย์-คณิต ที่โอพลัส
พอเราได้หนังสือมา เราก็ผัดวันประกันพรุ่งไปเรื่อยๆ ว่าจะอ่านๆช่วงปิดเทอม สุดท้ายก็ไม่ได้อ่าน พอช่วงเปิดเทอม ม.3 เราก็เอาโจทย์วิชาภาษาไทยมาทำ พอทำๆไป ก็ทำไม่ได้ เพราะส่วนมากเป็นเนื้อหา ม.3 เลยพับเก็บไป กะว่าเรียนถึงจะกลับมานั่งทำ ประกอบกับงาน ภาระการบ้าน ที่รรเราค่อนข้างหนัก(กว่าทั่วไป) เลยไม่ได้อ่านเลย
จนเราเริ่มลงเรียนพิเศษเข้าเตรียมอุดมฯ พอถึงเทอม2 เราก็เอาการบ้านจากที่เรียนพิเศษภาษาอังกฤษมานั่งทำไปเรื่อยๆ ช่วงเย็นที่มีเวลาว่าง ช่วงคาบว่าง
จนถึงช่วงใกล้สอบโควต้าจังหวัด เราเริ่มอ่านอย่างจริงจัง วิชาวิทยาศาสตร์ แต่เราเกรดไม่ถึงสอบสายวิทย์เลยไปสอบสายศิลป์แทน พอวันจริงเราก็ไปสอบ แต่คือจริงๆไม่ได้หวัง แค่อยากไปลองชิมลางเฉยๆ
หลังจากสอบ เราก็ยังคงอ่านหนังสือวิทย์อย่างต่อเนื่อง และคิดว่าจะพอกับวิชาภาษาาอังกฤษเพราะทำโจทย์จนถึงสุดๆแล้ว
การเรียนพิเศษ
โดยส่วนตัวเราคิดว่าเราเรียนพิเศษค่อนข้างน้อย และจะประหยัดเงินด้วย เราลงคอร์ส
โอพลัส - กวดเข้ม กับ 1000ข้อ
เอนคอน- preเตรียม กับ สอบเข้าเตรียม
แค่นี้
ช่วงก่อนสอบ
ช่วงปิดเทอมจบ ม.3 เราเริ่มเอาโจทย์วิทย์ทุกๆเล่มมาทำ คะแนนก็ค่อนข้างแย่มาก แต่ระหว่างนี้เราก็เรียนเอนคอนคอร์สสอบเข้าเตรียมให้จบ และทำการบ้านทุกครั้ง และช่วงสัปดาห์สุดท้ายก่อนสอบ เราก็ทำโจทย์วิชาไทย-สังคม แล้วก็ติว Final Countdown
วันก่อนสอบเราไปนอนโรงแรมใกล้ๆอิมแพค และไปไหว้ ร.๕ ที่เตรียมฯ และรพ.จุฬา
ช่วงเดือนมีนา เราไปสอบกิฟเต็ดรรนึง อัตราส่วนใกล้เคียงกับเตรียมอุดมฯเลย แต่ก็ไม่ติด เราทะเลาะกับแม่หนักมาก เพราะแม่ไม่เห็นว่าเราอ่านหนังสือเลย เลยจะไม่ให้เราไปสอบเตรียมฯ แต่เราก็มีที่เรียนสำรองไว้แล้ว แต่เราไม่อยากไปเรียนที่นี่มากๆ เราเลยคิดว่าจะสอบเตรียมฯให้ติด จะได้ไม่ต้องเรียนที่นี่ สุดท้ายแม่ก็ให้เราไปสอบ
รวมๆแล้วเราน่าจะทำโจทย์ทุกวิชารวมๆเกิน5000ข้อ จนถึงช่วงก่อนสอบ เฉลี่ยวันละ200++ข้อ
การสอบ
เราทำข้อสอบได้ตามนี้
คณิต- 7ข้อ ไทยสังคม- ประมาณ40-ข้อ อังกฤษ-ประมาณ42+ข้อ วิทย์-ประมาณ5++ข้อ
คือเราไม่ค่อยเก่งวิทย์อยู่แล้ว เลยอาศัยดูแนวโจทย์แล้วจำเอา เราตัดสินใจจำโจทย์ที่มีสูตรยาวๆที่ทำแล้วออกเลย เพราะในตัวอย่างข้อสอบมีค่อนข้างเยอะ เลยคิดว่าจะเป็นตัวเก็บคะแนน
ข้อสอบ
คณิต เราค่อนข้างพอใจกับที่ทำได้ เพราะคาดหวังไว้แค่3ข้อ แต่สุดท้ายก็ได้7ข้อ เพราะเราถนัดโจทย์ตั้งตัวแปรสมการและสถิติ ส่วนไทยสังคม เราเตรียมตัวมาน้อยแต่ข้อสอบง่ายมาก ข่าวไม่ออกเลยสักนิดคือข่าวมันจะเป็นแบบ มีข่าวมาให้ แต่สุดท้ายออกแบบเป็นเนื้อหาความรู้ไม่ใช่จากข่าวอะ ส่วนอังกฤษคือง่ายกว่าตัวอย่างข้อสอบเยอะมากคือเราทำได้เกือบหมด แต่ก็มีทำสะเพร่าไปบ้าง ส่วนวิทย์เรารีบๆดูโจทย์ อันไหนพอทำได้ก็จะทำ อันไหนคิดว่าไม่ได้ก็ข้าม ส่วนพวกสูตรที่กะจะเอาเก็บคะแนน คือไม่ออกเลย555
หลังสอบ
เราก็ค่อนข้างโอเคในการสอบ คือเราก็ทำใจแล้วว่าเราจะไม่ติด แต่เราก็ยังเชื่อว่าเราจะติด เพราะเรา attraction เตรียมอุดมฯมาก เราหวังทุกๆอย่าง เรารู้แทบทุกอย่างของเตรียมฯ รู้จักรุ่นพี่ แบบรักมากๆ รักเตรียมอุดมฯ รักทุกอย่างที่เป็นเตรียมอุดมฯ ตกหลุมรักมากไม่รู้ทำไม ตั้งแต่ได้ยินชื่อครั้งแรก โดยไม่รู้จักเกี่ยวกับที่นี่ด้วยซ้ำ อยากเก็บเวลาที่ได้ยืนที่นี่ไปนานๆ ในสถานที่ที่หลงรักมานาน อธิบายไม่ถูกเลย เหมือนมันเป็นทุกอย่างของชีวิตไปแล้ว แต่เราก็คิดไว้ว่า ถ้าไม่ติด เราขออันดับไม่เกิน2000นะ
ตอนประกาศผล
เราตื่นมารอผลตั้งแต่ช่วงเช้า ใจกระวนกระวายมาก พอมีคนได้รับเมลว่าติดๆๆ แต่สุดท้ายเมลเรามา เราก็ทำใจไว้แล้ว แต่พอเปิดมาก็ไม่ติด
พอเรารู้ผล เราก็หน่วงๆ บอกทุกคนในครอบครัว จนสุดท้ายแล้ว เราก็ร้องไห้หนักมาก จนถึงตี2แล้วหลับ หลังจากนั้นเราก็ร้องไห้ไปประมาณ3-4วัน แบบนั่งเฉยๆก็ร้อง เจออะไรนิดๆก็ร้อง ร้องทั้งวัน แบบโคตรเสียใจ ทำอะไรไม่ถูก คือเหมือนชีวิตมันพังไปแล้ว ได้แต่ถามตัวเอง555 คือเราไม่เสียดายนะ เราเต็มที่มากๆกับการสอบครั้งนี้ แบบมันสุดแล้วอะ เราทิ้งหลายๆอย่างในชีวิตเพื่ออ่านหนังสือสอบเข้า
พอเราดูอันดับเราได้ 141x คือก็พอใจกับอันดับสำหรับคนที่ทำวิทย์ได้5ข้ออะ แอบคิดว่าถ้าได้สัก30ข้อ พอๆกับคนอื่นก็น่าจะติด555
สุดท้ายเราก็คิดนะ 'มันจบแล้วจริงๆหรอ ความฝันหลายๆปีนี้ มันจบแล้วหรอ'
อ้อวันสอบโควต้าจังหวัด ตอนเราไปเข้าห้องน้ำ ป้าแม่บ้านบอกเราว่า
'ที่นี่สนุกนะ ขอให้ติดนะคะ เมื่อวานพี่ๆก็เพิ่งจบกันไป' เราแบบยิ่งรักมาก รักเข้าไปอีก ขอซื้อคำพูดนี้ ขอพิมไว้ในใจ
หลังจากประกาศผล เราก็เริ่มคุยกับแม่เรื่องซิ่ว คือเราเคยคิดถึงคนซิ่วนะว่าแบบ ไม่เห็นจำเป็นต้องซิ่วเลย เสียเวลาเปล่าๆ แต่พอไม่ติดจริงๆนี่ ในหัวเรามีแต่ ต้องซิ่วๆๆๆ อะ แต่แม่เราไม่เห็นด้วยมาก คือทะเลาะกันประมาณ2วันเลย แบบบ้านแทบแตก แต่อยู่ๆแม่ก็ยอม ตอนนี้ก็สงสัยว่าทำไมอยู่ๆถึงยอม555
ตอนนี้เราก็มองริชแบรนด์เตรียมอุดมฯที่ใส่อยู่ แล้วกะว่าปีหน้าจะสอบใหม่เป็น #TU81 ให้ได้ ขอเป็นกำลังใจให้คนที่ไม่ติดทุกคน และบรรดา TU81 ทั้งหลาย อาจจะได้เจอกันปีหน้า
หวังว่าปีหน้าเราได้ได้ตั้งกระทู้
'แชร์ประสบการณ์สอบติดเตรียมอุดมฯจากเด็กซิ่ว #TU81'
ขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาอ่านนะ เป็นกำลังใจให้ทุกคน
ถ้าใครอยากพูดคุยหรือถามก็คอมเม้นไว้นะ เดี๋ยวมาตอบ
Buppatara
18 เม.ย. 60 เวลา 21:54 น.
27,658
views
28 ความคิดเห็น
พี่เป็นกำลังใจให้นะคะ
พี่ก็เป็นคนที่ไม่ติด #TU77 คนนึง
แต่ก็ตั้งใจเรียนที่เดิมค่ะ
พี่ขอให้ความฝันของน้องเป็นจริงนะคะ
ขอบคุณพี่มากๆนะคะ ตอนนี้พี่คงได้มหาลัยที่หวังไว้แล้ว ขอให้มีคสุขในรั้วมหาลัยค่ะ :)
จ้า เชื่อตัวเองนะ
ซิ่วเพื่อติดเตรียม? ทำไมต้องยึดติดกับรร.ขนาดนั้นอะ ยอมเสียปีหนึ่งเพื่อเข้าเรียนที่นี้อะนะ
เรียนที่อื่นก็เก่งได้เหมือนกันหรือเปล่า อย่าไปตามค่านิยมมาก เด็กเตรียมก็ไม่ได้ติดหมอทุกคน มันอยู่ที่ความตั้งใจ เรียไหนก็ดีได้
พี่แนะนำว่าให้ฟังพ่อแม่บ้างนะ ไม่ใช่เอะอะก็จะเอาแต่ตัวเอง
ขอบคุณนะคะ เป็นที่ความรู้สึกมากกว่าไม่ใช่ค่านิยมค่ะ บางทีปีนึงอาจจะคุ้มค่าก็ได้นะคะ :)
ก็ไม่ใช่เด็กเตรียมทุกคนที่อยากเรียนหมอนะ 555
เห็นด้วยนะคะ เพราะหนูก็ไม่ได้อยากเป็นหมอค่ะ
1ปีแลก3ปี คุ้มนะ:)
ขอบคุณนะคะ หนูว่าจะทักพี่ไปพอดีเลย555
มุมมองจากเด็กซิ่วเหมือนกันค่ะ
เราซิ่ว ไม่ได้เป็นเพราะเด็กเตรียมฯเก่ง ติดหมอเยอะ
เราซิ่ว ไม่ได้เป็นเพราะเราอยากเรียนมหาลัยดี ๆ
แต่เราซิ่ว เพราะเราอยากจะมีชีวิตม.ปลาย 3 ปีที่ดีที่สุด เรามองเนื้อใน ไม่ใช่ผลลัพธ์ ถ้าเรามองแค่ผลลัพธ์ เราคนนึงเลยค่ะที่จะล้มเลิกความคิด
แต่ถ้าคุณมองแบบนั้น ก็ไม่ได้ผิด มันแล้วแต่คนจะคิด
น้องสาวก็สอบไม่ติด แต่เอ็นท์ได้หมอจุฬา
ส่วนข้างบ้าน เป็นเพื่อนกับน้องสาว สอบได้ แต่เอ็นท์ได้วิทยา ธรรมศาสตร์
คือเป็นแค่เหตุการณ์สั้นๆครั้งนึงในชีวิต ไม่ได้กำหนดชีวิตอะไรมากมาย
อย่าประมาท และต้องขวนขวาย สมัยนี้ง่ายกว่าแต่ก่อนเยอะมากแล้ว
ตัวช่วยมากมี โรงเรียนดีๆมากมาย โอกาสทางการศึกษามหาศาล แต่จำนวนคู่แข่งน้อยลง!
ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันประสบการณ์นะคะ
เป็นกำลังใจให้นะะะ ปีหน้าเอาใหม่ เราเชื่อว่ามันจะคุ้มค่านะ เจอกัน!
ขอบคุณน้า เดี๋ยวปีหน้าตามไป <3
คำว่าอย่ายึดติดเตียมฯ คำว่าเรียนที่ไหนก็ดีได้เก่งได้ อยู่ที่ตัวเรา ครั้งแรกไม่เชื่อกับประโยคพวกนี้ เพราะเชื่อมั่นว่าเด็กเตรียมเก่งทุกคน อันนี้เป็นเรื่องจริง ซึ่งถ้าวัดกันที่การสอบเข้าคณะแพทย์จุฬาฯ หรืออื่นๆ ส่วนใหญ่จะเป็นเตรียมฯ และคะแนนอยู่ในระดับต้นๆ ซึ่งมันมีผลกับอนาคต เหมือนกับมีใบเบิกทาง มีความได้เปรียบกว่า แต่! ในที่สุดก็ต้องเชื่อกับประโยคที่ว่า "ทำไมต้องยึดติดเตรียมฯ" " เรียนที่ไหนก็เก่งได้ ดีได้อยู่ที่ตัวเรา" เพราะเพื่อนเราไม่ได้เรียนโรงเรียนชื่อดัง ไม่ได้เรียนพิเศษ แต่ก็สามารถสอบเข้าจุฬาฯ ได้ในคณะที่ดี เพราะเขามีความมุ่งมั่น และพยายาม ซึ่งผลออกมาก็น่าภูมิใจมากกว่าเป็นร้อยเท่าพันเท่า ผมคิดว่านี่ละที่เขาบอกว่า เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือเทวดายังมีเพื่อนเราอีกคน 555
ขอบคุณนะคะ555 ทุกที่สามารถเข้า ฬ ได้แน่นอนค่ะ ขึ้นอยู่ที่ความพยายาม โดยส่วนตัวที่เราอยากเข้าเตรียมฯ ไม่ใช่เพราะ ฬ ไม่ใช่เพราะค่านิยม ไม่ใช่เพราะยึดติด แต่เป็นที่อะไรก็ไม่รู้ตัว555 ขอบคุณที่มาแบ่งปันกันนะคะ
มหาลัยก็ไม่ใช่อย่างเดียวของชีวิตม.ปลายนะจ๊ะ
สามปีในเตรียมฯเป็นช่วงเวลาที่พิเศษ
ถ้าซิ่วแล้วก็อย่าลืม put yourself out there
ออกไปทำกิจกรรม ออกไปเจอเพื่อนใหม่ๆ ทำเวลาในเตรียมฯให้เป็นเวลาในฝันของเรา
ให้หนึ่งปีที่เสียไปคุ้มค่าด้วยสามปีที่ได้มานะ
จากรุ่นพี่เตรียมฯจ้า
ขอบคุณค่ะ
ตอนสอบโควต้า มีอาจารย์ มายืนคุยกับแม่เรา แล้วพอเจอเรา อาจารย์ บอก ขอให้ติดนะลูก อาจารย์ อยากสอนหนูปีสุดท้าย อู้ย ติดจริง อย่าท้อนะคะ เจอกันปีหน้าค่ะถ้าซิ่วมานะ :)
ยินดีด้วยน้า ปีหน้าอาจจะได้เจอกัน มีความสุขในรั้วพระเกี้ยวน้อยค่า ;)
พี่ก็คนนึงที่สอบไม่ติดเตรียม(รุ่น 77)มาก่อนนะ เข้าใจความรู้สึกดีว่ามันเฟลมาก ยิ่งเห็นเวลาเค้าบูมวันประกาศผลกันแล้วยิ่งเศร้าเลย
แต่พอผ่านมันมาแล้ว มันก็กลับกลายเป็นเรื่องเล็กๆเรื่องนึงเลย พี่เข้าใจว่ารร.นี้มันมีคุณค่า มีความรู้สึกบางอย่างที่ทำให้เด็กคนนึงอยากเข้าไปเรียนแบบสุดๆ
พี่แค่อยากให้น้องคิดดีๆ ไม่แปลกที่แม่ของน้องจะไม่เห็นด้วย เพราะ 1 ปีมันมีค่ามากนะ สู้เอาเวลาไปใช้เข้ามหาลัยน่าจะดีกว่า
ไม่ดราม่าน้า มาคอมเม้นในอีกมุมนึงให้ฟัง
แต่ถ้าตั้งใจแล้วจริงๆ ก็สู้ๆค่ะ ขอให้สำเร็จ :)
ขอบคุณมากๆนะคะ ตอนนี้คุณแม่สนับสนุนเต็มที่เลยค่ะ ตอนนี้พี่คงได้อยู่มหาลัยที่ตั้งใจไว้แล้ว ขอบคุณสำหรับแง่คิดและประสบการณ์มากๆนะคะ
โหหห ปีหน้าเราว่าจะไปสอบอยู่เหมือนกัน แต่เราเป็นคนสมองทึบมากกกกกก กลัวมากว่าจะสอบไม่ติด หนังสือเราอ่านไม่เคยจบ ทำอะไรไม่ค่อยมีสมาธิ กลัวว่าถึงวันสอบจริงๆเราจะไม่ติด
เอ่อ คือ ตอนนี้ยังมีเวลานะคะ ตั้งใจเรียนในห้องจะได้ไม่ต้องทบทวนมาก แล้วกลับมาอนสเข้าเตรียมฯเนอะ สู้ๆนะคะ ปีหน้าเราอาจจะเจอกัน
ขอชี้แจงเรื่องซิ่วนิดนึงนะคะ
เรื่องที่อยากเข้าเตรียมฯก็เป็นเหตุผลส่วนนึง แต่เรายังมีเหตุผลส่วนตัวอีกหลายประการ ซึ่งถ้าตัดเหตุผลส่วนนี้ไปเราคงไม่ซิ่วค่ะ
ส่วนเรื่องคุณแม่ คุยกันด้วยเหตุผลซักพักท่านก็สนับสนุนเต็มที่แล้วค่ะ
เราได้ตัดสินใจแล้ว เราทราบดีเกี่ยวกับการซิ่ว เพราะเราก็เคยมีความคิดแบบนั้น (จนกระทั่งวันประกาศผล555) ว่าจะเสีย1ปีไป และมันเป็นเวลาที่ถือว่ายาวนาน เราเชื่อว่ามันจะเป็น1ปีที่คุ้มค่าและมีความหมาย
เราก็ทราบดีว่าเรียนรรอื่นก็สามารถติดแพทย์ ติดจุฬาฯได้ และเราไม่ได้อยากเข้าเตรียมฯเพราะความเชื่อเกี่ยวกับเหตุผลเหล่านี้แน่นอนค่ะ มันดูค่อนข้างไม่สมเหตุสมผลด้วย
ขอบคุณพี่ๆเพื่อนๆทุกคนนะคะที่เป็นห่วงในเรื่องการซิ่วของเรา
พี่ TU79 นะ อยากบอกว่า จะซิ่วก็คิดดีๆ เปรียบเทียบข้อดีข้อเสีย และถ้าน้องตัดสินใจได้ว่าจะซิ่วแล้วก็พยายามให้เต็มที่นะ :)
มีเพื่อนพี่หลายคนเหมือนกันที่เป็นเด็กซิ่ว ตอนนี้เขาก็ใช้ชีวิตในเตรียมฯอย่างมีความสุขดี เพราะเตรียมอุดมให้อะไรหลายๆอย่างมากกว่าการศึกษาที่ดีจริงๆ
สู้ๆนะ พี่เป็นกำลังใจให้
ขอบคุณมากๆนะคะพี่ หวังว่าปีหน้าจะได้เจอกันนะคะ
เราก็เคยไปสอบนะ เเต่ไม่ติด
ไม่ได้เตรียมตัวอะไรเลย ยังคิดเลยว่าฉันไปสอบทำไมเนี่ยแย่งอากาศคนข้างๆหายใจ5555 เลยเรียนที่เดิมนั่นเเหละ บางทีไม่ต้องไปยึดติดมากก็ได้นะ ปลายทางทุกคนก็คือมหาลัยอยู่ดี
ไม่ได้ยึดติดค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะ <3
เป็นคนที่มีอุดมการณ์มากครับ ผมนับถือหัวใจของคนแบบนี้มากครับ ขอแค่มีศรัทธาเราจะไปถึงถึงจุดหมายทุกอย่างเองรับ ผมเองก็ไม่ติดรอบห้องพิเศษนะ ก็มานั่งคิดๆว่าเราเลือกอันดับผิดรึป่าว ทำไมไม่เลือกห้องที่ต่ำกว่านี้ แต่ก็เฉยๆแล้วครับ ในเมื่อเขาไม่เลือกเรา ก็แค่นั้น ไปหาเส้นทางใหม่ ชีวิตยังมีอีกเยอะครับ อีกยาวไกล สู้ๆนะครับถ้าเราเลือกแล้ว
อ่านแล้วยิ้มเลยค่ะ :) ช่วงท้อก่อนสอบ ชอบฟังเพลง 'ศรัทธา' กับ 'ชัยชนะ' ฟังแล้วน้ำตาไหล กลับมาฮึดสู้เลยค่ะ
เราก็ไม่ติดห้องพิเศษ เราก็คิดว่าน่าจะไปสอบรรอื่นที่อัตราแข่งขันต่ำกว่านี้ แต่ก็ไม่เสียใจนะคะที่เลือกรรนี้ เรากลัวไปเลือกที่อื่น เราจะมีความคิดที่ว่า ถ้าเลือกรรนี้(ที่เราตั้งใจจริงๆ) เราอาจจะติดก็ได้เนอะ มันจะทำให้เรารู้สึกเสียดายมากกว่า ^^'
ตอนนี้เราก็ไม่ได้เสียดายที่ที่เลือกไปสอบเตรียมฯ เราอาจจะต้องเรียนรรที่เราไม่อยากเรียนมากๆ ไปอีก1ปี แต่เราคิดว่า ถ้าเราไม่ได้ไปสอบเตรียมฯปีนี้ เราคงเสียใจมากกว่า
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ ขอให้มีความสุขกับชีวิตม.ปลายนะคะ :)
โห น้องอ่านแล้วเห็นถึงความตั้งใจมากๆของน้องเลยอ่ะ ถ้าคิดดีแล้วว่าจะซิ่วก็ลุยไปให้เต็มที่ไปเลยยยย เป็นกำลังใจให้นะครับ
ขอบคุณนะคะพี่ อ่านแล้วมีกำลังใจเลยค่ะ <3
พี่ก็คนหนึ่งนะคะ ที่สอบไม่ติดเตรียม แต่ก็ได้เรียน ฬ แล้วก็ซิ่วและจบ มธ คืออยากบอกว่าตอนพี่สอบไม่ติดเตรียมพี่ก้กะจะซิ่วสอบใหม่ค่ะ แต่ลองคิดดูดีๆ ถ้าเราโฟกัสกับอนาคตเลยจะดีกว่ามั้ย ว่าเราอยากเข้าที่ไหน คณะอะไร ไม่แน่ว่าเราอาจจะทำได้ดีกว่าการเตรียมตัวสอบเตรียมอีกครั้งก้ได้ค่ะ แต่ถ้าอยากลองดูก้ไม่เสียหาย สู้ๆนะคะ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ :D
เราเป็นกำลังใจให้จขกทนะคะ เราเป็นคนนึงที่ไม่ติด TU78 แล้วซิ่วTU79 แต่ก็ได้แค่เกือบติด ฮ่าาา รอบหลังเป็นอะไรที่เสียใจมากจริงๆ ร้องไห้เป็นเดือนๆเพราะเราตั้งใจมากๆ แต่ก็นั่นแหละค่ะ ไม่ได้ก็คือไม่ได้ แต่สุดท้ายคิดยังไงเราก็เสียใจอยู่ดี เป็นงี้นานมาก ช่วงนึงเราร้องไห้ทุกวันจนเหนื่อย ร้องจนไม่อยากอยากร้องแล้ว รู้สึกdownมากๆ หดหู่ไปหมด กลัวตัวเองเป็นโรคซึมเศร้ามากช่วงนั้น แต่พอเราได้ระบายให้ใครฟังก็รู้สึกดีขึ้นจนค่อยๆหาย เพิ่งมาดีขึ้นแบบเลิกคิดถึงจริงๆได้เมื่อต้นปีเองค่ะ 55555
เข้าเรื่องนะคะ เรื่องซิ่ว คิดดีๆนะคะ เตรียมอุดมไม่ใช่จุดหมายปลายทาง ปลายทางของเราคือเราที่เป็นผู้ใหญ่ในอนาคตซึ่งมีหน้าที่การงานที่ดีสามารถเลี้ยงตัวเองและครอบครัวได้ เหมือนเราเดินทางไปยังที่ที่นึง มีทางเลือกมากมายค่ะว่าเราจะเดินทางยังไง เครื่องบิน รถยนต์ รถไฟ หรือแม้แต่เดิน ล้วนแล้วแต่ถึงที่หมายได้เหมือนกัน ขอแค่เราเป็นคนมุ่งมั่น ไม่ย่อท้อซะก่อน
ซึ่งก่อนตอนเราตัดสินใจสอบใหม่อีกรอบ เราก็ลังเลเหมือนกันว่าจะซิ่วดีไหม แต่สุดท้ายเราก็ตัดสินใจซิ่วค่ะ เพราะเราชั่งน้ำหนักดูแล้ว ระหว่างเสียเวลา1ปีถ้าเกิดซิ่วไป กับ เสียดายที่ไม่ได้ทำ เรารู้สึกเสียดายที่ไม่ได้ทำมากกว่าค่ะ ตอนนั้นคิดแค่ว่าทำสิ่งที่เราอยากทำไม่มีคำว่าเสียเวลาหรอก ถ้าจขกทรู้สึกว่าเสียดายที่ไม่ได้ทำมากกว่าก็ลุยเลยค่ะ :) ตัดสินใจได้แล้วก็สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
*แก้ไขค่ะ อ่านกระทู้ผิดนิดหน่อย เบลอๆ ฮือออ55555
ขอบคุณพี่มากนะคะ พี่ได้ผ่านไปแล้ว ถึงพี่จะพลาดอะไรไปนิดหน่อยระหว่างทาง แต่ขอให้พี่ถึงปลายทางที่หวัง ตั้งใจ และสวยงามนะคะ :D
กำลังจะขึ้นม.3ค่ะ ถ้าเตรียมตัวตอนนี้ทันไหมอะคะ อยู่ๆก็รู้สึกอยากเข้ารร.นี้ขึ้นมา อยากใช้ชีวิตอยู่ในรร.นี้ แต่ว่ามีปัญหาเรื่องระยะทางอยู่อะค่ะ แต่ถึงยังไงก็ยังอยากจะไปสอบดู สักครั้งในชีวิตอะค่ะ
ขอให้จขกท.สมหวังนะค๊าา
ทันค่ะ เรามักจะบอกคนที่มาปรึกษาว่า ให้ทำอย่างสม่ำเสมอ อย่าทำๆหยุดๆ ตอนนี้ยังทันแน่นอน เริ่มวางแผนและเตรียมตัวดีๆนะคะ ขอให้น้องไม่ผิดหวังอย่างเรา5555 ขยัน และตั้งใจนะคะ ส่วนเรื่องระยะทาง มีเด็กต่างจังหวัดค่อนข้างเยอะเหมือนกัน อยู่หอได้ค่ะ ^^
ขอบคุณมากๆๆๆๆๆค่ะ
ไม่คิดว่าจะมีคนอ่านกับแชร์มากขนาดนี้ หวังว่าจะเป็นแรงผลักดันให้ใครหลายๆคนนะคะ :D
หลังจากที่ได้อ่านผมก็ตัดสินใจที่จะซิ่วครับ เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้ด้วยครับ
สู้ไปด้วยกันนะคะ แล้วเจอกันค่ะ :D
เราเป็นเหมือนจขกท.เลย จะซิ่วเหมือนกัน สู้ๆ
แล้วเจอกันนะ สู้ๆเช่นกันนน ^^
ชอบมากที่น้องกลับมาดูข้อผิดพลาดของตัวเองว่าทำไมถึงไม่ติด ขอให้น้องพัฒนาตัวเอง ถ้าตั้งใจ และพยายามจริงๆ พระเกี้ยวน้อยก็รอประดับหน้าอกข้างซ้ายของน้องอยู่นะคะ
สู้ๆค่ะ
ขอบคุณนะคะ <3
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?