รู้สึกว่าเป็นส่วนเกินในกลุ่มเพื่อน
ตั้งกระทู้ใหม่
คุณต้องการจะลบกระทู้นี้หรือไม่ ?
20 ความคิดเห็น
ยิ่งตอนต้องอยู่ท่ามกลางคนเยอะๆ มันยิ่งเหงากว่าตอนอยู่คนเดียวในห้องซะอีก คนที่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ มีทั้งคนที่ผ่านมันไปได้ และคนที่ต้องอดทนจนกว่าจะผ่านมันไปได้ วิธีที่เขาใช้กันคือ
1.แสร้งเปลี่ยนบุคลิกเป็นคนร่าเริง เพื่อให้คนอื่นมาคุยด้วยอย่างสนุกสนานได้ จนเพื่อนเริ่มเข้าหา
2.หาเพื่อนนอกห้อง เพื่อนที่ไม่มีอคติกับเรา แล้วก็ไปกินข้าวกับเขา อาจจะลำบากหน่อยตอนทำงานกลุ่ม แต่ตอนพักก็จะทำให้จิตใจเราสดชื่นขึ้นได้
แต่ถ้าทำไม่ได้ทั้งสองข้อ ก็เชื่อว่าคนที่จะช่วยเราได้ มีแต่ตัวเราเท่านั้นเองค่ะ การอยู่คนเดียวไม่ได้แย่สักเท่าไหร่ แค่อย่าไปเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่นก็พอ ดีเท่าไหร่แล้วที่ไม่ถูกแกล้งไปด้วย คิดหาข้อดีของการอยู่คนเดียวบ่อยๆ มันจะช่วยหล่อเลี้ยงใจเราได้ค่ะ
มองหาข้อดีของตัวเองนะว่าเรามีดีอะไร จะได้มั่นใจและมีความสุขโดยไม่ต้องพึ่งคนอื่นจ้า
อย่างแรกเลยนะครับ
อย่าคิดว่า ฉันจะต้องอยู่คนเดียว คือถ้ามีคนที่คุยได้ก้คุย เราต้องเปิดใจด้วย
ต้องเป็นคนที่คุยได้ แต่แค่อาจจะไม่ค่อยมีคนมาคุยกับเราบ่อยๆ อะไรแบบนี้ดีกว่าครับ
อย่างที่สองคือหาสิ่งที่ตัวเองชอบ แล้วพยายามฝึกทำ ลองทำ
หรืออาจจะเป็นสิ่ง entertainment ก็ได้ เช่น ดูซีรี่ยส์ อะไรงี้
นอกจากเป็นความรู้ติดตัว(เอาไว้คุยกับคนอื่น)แล้วยังได้ภาษาอังกฤษหรืออื่นๆด้วย
พอเราเจออะไรที่เราชอบทำ แล้วเราอยากทำ สุดท้ายของพวกนี้มันแบบ ไม่เกี่ยวกับคนอื่นอ่ะ มันเป็นสิ่งที่เราชอบ
ทำไปทำมา จะรู้ตัวอีกทีว่า "อ้าว เราทำอะไรคนเดียวหรอ ฮื่ม... ไม่ได้รู้สึกเหงาเลยแฮะ"
มีเพื่อนๆ เป็นแบบนี้เยอะเลย ไม่ใช่ทุกคนที่จะเฟรนลี่เข้ากันได้กับทุกคน ยังไงตามคุณแม่ว่าคือพยายามใช้ชีวิตให้มีความสุขกับตัวเองก่อน หางานอดิเรก หาสิ่งที่ชอบทำ พอเราดูมีความสุข คนอื่นๆก็อยากจะเข้ามาหา มาสนุกกับเราด้วยเอง
ลองหาเกมมือถือเล่นมั้ยคะ มันจะทำให้เราสนใจคนรอบตัว(ที่ไม่ดี)น้อยลง จดจ่อไปกับการทำอย่างอื่นมากกว่าการนั่งรอเขาชวนคุย อย่างน้อยก็รู้สึกดีกว่ากันมากน้า ถ้าไม่รู้เล่นเกมไร แอดมาคุยกันได้ เค้ามีเกมแนะนำเยอะแยะเยย
ถูกที่คุณแม่บอกว่า หัดอยู่คนเดียวให้เป็น
แต่อีกมุมมองนึงเราก็รู้สึกว่า
การมีเพื่อนก็โอเคกว่า ได้มีคนคุย ปรึกษากัน
แต่ถ้ามีแล้วไม่ดีก็อย่ามีเลย ลองหาเพื่อนคนละห้องก็ได้นะ
สู้ๆ
ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นนะคะ
ตอนนี้เราก็กำลังรู้สึกแบบนี้เหมือนกันเลย ลองมาคุยกันดูมั้ย เราชื่ออมนะ ลองแอดกันมาดูนาาาา
เราเข้าใจเจ้าของกระทู้นะ เราก็เคยเป็นเหมือนกัน กลุ่มเราก็มี3คนรวมเราด้วย แต่พวกเขาเมินเราอ่ะ เสียใจมากเลย เราเชื่อว่าสักวันเจ้าของกระทู้ต้องมีเพื่อนที่ดีแน่ๆ เรารู้ว่าเจ้าของกระทู้ไม่อยากอยู่คนเดียวหรอก อยู่คนเดียวมันเหงานร้าา เวลางานกลุ่มเวลาทำอะไรที่เป็นคู่เจ้าของกระทู้ก็จะหาคู่ยากนะ เราแนะนำให้เจ้าของกระทู้ลองหาเพื่อนดูเราเชื่อว่าต้องหาได้แน่ๆ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ สู้ๆนะค่ะ
เปลี่ยนตัวเองค่ะ ประมาณว่า..เปลี่ยนบุคลิค จากสาวร่าเริงเป็นสาวเอื่อยเฉื่อยหรืออาจจะเป็นคนนิ่งๆไม่สนใจใคร เป็นคนเงียบๆ(เหมือนเราไง) เราก็เป็นคนเงียบๆนิ่งๆและติดจะเป็นคนที่มีความรู้สึกที่(โครต)จะช้า หน้าเดียวที่เรามีคือ นิ่ง แต่ถ้าเราหงุดหงิดมันจะ บึ้ง ทันที
เราก็ไม่เข้าใจอะไรหรอกนะ แต่เราเป็นคนแบบนี้จริงๆแล้วเพื่อนก็เข้ามาหาเอง แถมตอนนั้นเราย้ายโรงเรียนใหม่ เราเงียบและหลังห้องสุดๆแถวริมหน้าต่าง เราบอกได้เลยว่าเราแถบจะไม่พูดอะไร แต่ก็มีคนมาทักและชวนไปด้วย หลังจากนั้นก็สนิทกันจนถึงตอนนี้ บอกได้เลยว่าไม่มีเมินกัน แต่บางทีพวกเขาอาจจะหลงลืมเราบ้างเพราะเราเงียบมาก ในกลุ่มมีเราเนี่ยแหล่ะที่พูดน้อยสุด(แถบจะนับคำได้)
แต่ก็มีคนเคยทักว่า หยิ่งจังนะ แต่เราไม่แคร์ค่ะ เป็นตัวของตัวเองแบบนี้คือความสุขแล้ว
จขกท.ก็รู้สึกเหมือนเราเลย จนเราต้องไปสนิทกับเพื่อนที่รู้จักคนแรกตอนเข้าม.ต้นแทน คือตั้งแต่เราขึ้นม.ปลาย เรากับเพื่อนสนิทก็สอบได้อยู่ห้องเดียวกันพอดี แต่จู่ๆวันนึงก็มีเพื่อนอีกคนนึงเข้ามาสนิทด้วย เราก็เออโอเคนะ ได้ๆเป็นเพื่อนกันสิ ตอนแรกเราก็สนิทกับเพื่อนเราดีนี่ละ แต่จู่คนที่เข้ามาใหม่นี่แย่งเพื่อนเราเลย55555 ทั้งๆที่เพื่อนเรานั่งข้างเรา แต่หันมาบอกเพื่อนเราให้จับคู่กับเขา เพื่อนเราก็ไม่ปฏิเสธนะ แต่เราก็เข้าใจแหละช่วงนั้นพวกนั้นเริ่มสนิทกัน แล้วจู่ๆวันนึงก็เอาเพื่อนเราไปนั่งด้วย ส่วนคนที่นั่งคู่เขาก็ต้องไปนั่งที่อื่น เราก็นั่งคนเดียว5555 มีอีกอย่างคือ เพื่อนคนนั้นเขาไปไหนเขาไม่เคยชวนเราสักครั้งเลยนะ จะชวนแค่เพื่อนเรากับคนอื่นในกลุ่ม ยกเว้นเราตลอดและทุกครั้ง จนวันนึงเราทนไม่ไหวก็เลยบอกเพื่อนเราไปว่าเอออึดอัดนะไรงี้ เราร้องไห้ด้วย5555 เพื่อนก็บอกว่าได้ๆ แต่มันยืนยันนะว่าสนิทกับเราที่สุด แต่เรารับรู้ได้ว่าเขาไม่ได้สนิทกับเราขนาดเมื่อก่อนแล้ว แล้วก็อีกคนน่ะไม่ได้อยากให้เราสนิทด้วย เช่น ชอบควงแขนเพื่อนเราให้ไปเดินกับมัน ปล่อยเราเดินคนเดียว /เศร้าใจ // บ่นมาซะยาวเลย555 แต่เราเข้าใจความรู้สึกของจขกท.นะคะ หาทางแก้โดยการลองหาเพื่อนที่สไตล์เดียวกันดูมั้ย ไม่ก็ลองหาเวลาว่างไปอ่านหนังสือหรือลงทำกิจกรรมในรร.ดูเนอะ อาจจะได้เพิ่มเพื่อนมาอีกเยอะเลย แต่อย่างที่ความคิดเห็นบนๆบอกว่าอาจจะลำบากหน่อยในการทำรายงานในห้อง แต่จขกท.ต้องผ่านไปได้แน่นอน สู้ๆค่าา
สเธอเหมือนเราเลยย TT คนใหม่ที่มาแย่งไปนี่แบบ เหมือนเนียนมากอะ จู่ๆก็เข้ามาละคว้าเพื่อนเราไปเลย แล้วแบบเหมือนไม่ค่อยอยากมห้เรายุ่งอะไรด้วย ดูเกลียดเรา แต่พอมีอะไรที่มันจำเป็นๆมันก็ดันมาขอให้เราช่วย (พูดแล้วอยากตรบบบ นิสัยไม่ดี) แล้วแบบ เราก้มีอารมออจฉาเพื่อนเราเหมือนกันที่มีคนมาแย่งไป ดูเหมือนไปไหนก็มีเพื่อนอ่ะค่ะ แต่ไม่สงสัยนะว่าเพราะอะไร เพราะส่วนมากเพื่อนที่เขากำลังคบอยู่ตอนนี้ก็มองกันแค่เปลือกนอกอยู่แล้ว
พูดแล้วมันเศร้าเนอะ เพื่อนที่คบกันมา5ปี แงง
สู้ๆน้ะค้ะ เชื่อว่ายังมีเพื่อนหลายๆคนที่พร้อมจะเข้าใจเรา ลองหาเพื่อนคนอื่นๆที่เราพอจะเข้าไปคุยกับเค้าได้ บางทีเราอาจได้เพื่อนที่สนิทไปเลยก็ได้ค่ะ
เคยเป็นแบบนี้เหมือนกันค่ะ แต่ของเราโครตแย่มากอ่ะ เราจะเป็นตัวท๊อปของห้อง แล้วเพื่อนจะเห็นค่าเวลาลอกงานเท่านั้นล่ะค่ะ เวลาฝากให้ทำอะไรก็ด้วย นอกนั้นก็ไม่เคยมาคุยอะไรเลยค่ะ เคยมีครั้งนึงเรามีเรื่องกับรุ่นพี่ รุ่นพี่มันมาหาเรื่องเราก่อน แล้วเพื่อนมันก็แบบใช้ให้ยอมๆไปเหอะ รู้สึกแย่มากค่ะ #ตีแผ่ชีวิตมัธยมต้น
ฮึ้ยยยย!!! เป็นเหมือนกันเลยอะ แต่แค่กลุ่มเรามีห้าคน ของเราอะสนิทกันมากๆไว้ใจกันโคตรๆ ตอนนี่เราอยู่ม.4น่ะ คือตอนม.ต้นโคตรสนิทกัน พอขึ้นม.ปลายเท่านั้นแหละ ทุกอย่างเปลี่ยน เราเลยลองปรึกษาครูที่ปรึกษา เค้าก็บอกว่าให้เราเปลี่ยนตัวเองดู ซึ่งเราก็ไม่เข้าใจว่าเราจะเปลี่ยนตัวเองไปในทางลบทำไม555 เราเกรดดีอยู่ละ พฤติกรรมก็ไม่เคยเสีย ก็เลยแยกตัวออกมาจากกลุ่มเพื่อน ตอนแรกๆก็แบบเห็นเค้ามีเพื่อนเล่นสนุกกันก็แบบอิจอะเน่อะ พอนานๆก็ชินอะ แบบทำไรเองได้ไม่ต้องกังวล เราอยู่คนเดียวแหละดีละ อิสระดี ไม่ต้องเสียเวลามานั่งรอคนอื่น ถ้าการบ้านหรือวิชาไรที่ยสกๆ ถ้าไม่รู้จะถามใครก็พุ่งเข้าหาครูประจำวิชาเลย ไม่ต้องกังวลเรื่องการบ้าน ส่วนเวลากินข้าวก็ไม่ต้องกังวลสายตาคนอื่นเรานั่งคนเดียวสบายใจก็นั่งไปเถอะ ถ้าคนล้อว่าไม่มีเพื่อนคบก็ช่างเค้าส่ะ ปล่อยๆไป คิดส่ะว่าคำพูดพล่อยๆไม่ได้สำคัญพอที่เราจะต้องเอามาเสียเวลาคิด แล้วพอมีงานกลุ่มหรือคู่ก็ไม่ต้องห่วง สุดท้ายครูเค้าคงจับให้แหละ ถ้าไม่มีคู่จริงๆก็ทำเดี่ยวเลย โชว์ฝีมือ เริ่ดดดด
เราก็เคยอยู่คนเดียวค่ะ เพื่อนไม่คบหรือเราเข้าหาเพื่อนไม่เป็นก็ไม่รุ้ ต้องลองคุยกับแม่ค่ะ ว่ามันไม่ไหวแล้ว คนเราอยู่คนเดียวไม่ได้หรอกค่ะ ทำงานกลุ่มมันจะลำบากมากค่ะ อาจฉุดผลการเรียน ลองบอกแม่เลยว่าทนไม่ไหวแล้ว แม่คงไม่อยากให้ลูกตัวเองทุกข์นะเราว่า หรือไม่ก็ลองปรับตัวดู เปิดใจคุยกันแมนๆเลยค่ะ ว่าไม่ชอบตรงไหน มันต้องมีเหตุผลแหละ ที่เขาเมิน แต่ถ้าไม่มีก็ไม่ควรจะคบละค่ะ ยังไงก็สู้ๆนะคะ เราเคยผ่านจุดนั้นมา เข้าใจค่ะ เราใช้วิธีการปรับตัวนี่ล่ะ
เราก็เป็นเหมือนกันค่ะ กลุ่มเรามี 4 คนแต่เราจะรู้สึกเหมือนว่าเราอยู่คนเดียวตลอดเคยคิดที่จะย้ายกลุ่มแต่ก็ไม่อยากมีปัญหา มีอยู่ครั้งหนึ่งทาง รร มีการจัดกิจกรรมที่ให้ร่วมทีม 3 คนแล้วโต๊ะที่นั่งเรียนมันเรียงแถวหน้ากระดานเป็น 4 ตัว เรานั่งขอบสุดท้ายเพื่อนก็มักจะคุยกันแค่ 3 คน แล้วเพื่อน 3 คนนั้นก็ตกลงที่จะลงแข่งกัน 3 คนโดยที่ไม่ถามเราเลย เราก็แอบได้ยินเลยลองถามไปว่าไม่ชวนเราเลยหรอแต่เพื่อนอีกคนกลับตอบว่า รู้อยู่แล้วว่ายังไงแกก็ไม่ลงแข่งหรอก คือเราได้ยินแบบนั้นก็อยากร้องไห้ค่ะ แล้วก็ช่วงนี้มันจะมีสบู่ผิวขาวขายกันเยอะ วันนั้นเราก็สังเกตุเห็นว่าเพื่อนเราทั้ง 3 คนดูรีบๆกลับบ้านเราก็เลยแอบตามไปดู แต่พอเรารู้เหตุผลก็แทบพูดไม่ออกคือเพื่อน 3 คนนั้นแอบซื้อสบู่ผิวขาวแล้วไม่บอกเรา (มันดูไร้สาระนะเหมือนละครเลยแต่เกิดขึ้นกับเราจิงๆค่ะ )เราเลยทำเป็นไม่รู้เรื่อง คือเราไม่ได้อวยตัวเองนะเราเป็นคนขาวอยู่แล้วเราก็เลยไม่สนใจอะไรแบบนี้อยู่แล้ว เวลาเพื่อน 3 คนนั้นชอบใครก็จะไม่บอกเราจะรู้กันแค่ 3 คนแต่เรากลับคิดว่าไม่เป็นไร แค่กลับบ้านมาได้คุยกับ พี่สาว พ่อแม่ เราก็สบายใจแล้วเพราะอยู่ที่ รร เรามักจะได้เดินตามหลังเพื่อน 3 คนนั้นตลอด บางครั้งคิดว่าเราเป็นส่วนเกินหรือป่าว แต่คนเราไม่เคยเป็นส่วนเกินของใครหรอกค่ะอยู่ที่ว่าจะรับเรื่องนิสัยใจคอกันได้ไหม
# สู้ๆนะคะไม่ต้องคิดมาก ไม่งั้นก็ลองเปิดใจคุยกันดูว่ามีอะไรที่ต้องปรับเพื่อเข้าหากัน สักพักก็จะผ่านจุดนี้ไปได้ค่ะ
ลองคุยตรงๆ ดูมั้ยคะ เราอาจจะเคยไปทำอะไรไม่ดีรึเปล่า หรือไม่ก็อาจจะเข้าใจผิดกัน ลองเปิดใจกับเพื่อนแล้วปรับปรุงตัวเอง อาจจะสนิทกันมากกว่าเดิมก็ได้
เราก็คล้ายๆแบบนี้ค่ะ แรกๆก็สนิทกัน หลังๆมาตั้งแต่อีก2คนเข้ามาเราก็ย้ายไปอยู่คนเดียวอ่านนิยายแก้เหงาค่ะ เราคิดว่าเราอาจจะโดนนินทาไม่ก็ลบออกจากกลุ่มเลย แต่เราไม่หนักขนาดจขกท.ค่ะ
ในความคิดเราคือ
2คนนั้นอาจจะเกลียดจขกท.ค่ะ เลยไม่เข้าใกล้ ไม่ก็จขกท.พูดไม่ค่อยเก่งแล้วก็เลยรู้สึกเบื่อ
ยังไงก็พยายามเข้าเถอะค่ะ แบบว่า "หาเพื่อนใหม่ก็ได้ ไม่แคร์" แบบนี้อ่ะ 555
ลองหาคนที่นิสัยใกล้เคียงกับเราที่สุด
แล้วเกาะติดคนนั้นไป
อย่าคาดหวังว่าทุกคนต้องสนใจเราทุกคน
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?