ไม่แปลกใช่มั้ยคะ ที่เรายังลืมเขาไม่ได้ (บทสรุป)

[AKKAz200560]

สวัสดีค่ะทุกคน หลายๆคนที่อ่านบทความของเรามาก่อนหน้านี้ อาจจะงงนะคะ เพราะเราพยายามอธิบายเหตุการณ์ให้ทุกคนเข้าใจเรา แต่บทนี้เราจะสรุปตั้งแต่แรกจนจบให้อยู่ในกระทู้เดียวเลย


คือเราชอบพี่คนหนึ่งค่ะ(พี่พีทนั่นแหละ) เค้าคือรักแรกจองเราเลยก็ว่าได้ เรารู้จักพี่เค้าได้เพราะเราไปเป็นแม่สื่อให้เค้ากับเพื่อนเรา แล้วเราก็มาชอบเค้าเอง เราก็คุยกันเรื่อยๆค่ะ คือเค้าก็รู้นะว่าเราชอบ เราก็รู้ว่าเค้าชอบใครอยู่ เราคุยกันได้เกือบทุกเรื่อง
แล้ววันนึงเพื่อนสนิทของพี่เค้าก็มาชอบเรา พี่พีทเค้าก็ยุยงส่งเสริมให้คบกัน เราก็เลยตกลงคบไป สุดท้ายเราก็เลิกเพราะมีปัญหาหลายๆอย่าง ก็เลยกลับไปชอบพี่
พีทเหมือนเดิม แต่พี่เค้าก็มีแฟนไปแล้ว ตอนนั้นเราแบบ..เหมือนเสียทุกอย่างไป เพราะตอนนั้นเราก็เสียดี่ชายเราไปด้วย พี่เราเคยขอให้เราเลิกยุ่งกับพี่พีท เราก็เลยเลิกยุ่งไป
จนวันนึงเราก็กลับไปคุยกับพี่เค้าทั้งๆที่พี่เค้ามีแฟนอยู่แล้ว เราได้มีโอกาสได้อยู่ใกล้ชิดกับพี่เค้า3เดือนโดยไม่มีแฟนเค้ามายุ่ง ไม่ใช่ว่าเราไม่รู้สึกผิดหรือละอายใจเลยนะ เรารู้ตัวว่าเราผิดและเราก็รู้สึกผิดมากด้วย
3เดือนที่อยู่ต่างประเทศมันมีอะไรหลายๆอย่าง เค้าเป็นจูบแรก เดทเเรก เป็นผชคนแรกและคนเดียวที่เรานอนกอดอะไรแบบนี้(ยังไม่ได้กันนะคร่าา) เราก็รู้ตัวนะว่าเราเป็นตัวแก้เหงาของเค้า เป็นแค่ของเล่นของเค้า
แต่เพราะรักไงคะ ถึงยอมเค้าไปเสียทุกอย่าง พอกลับไทยเราก็จำเป็นเลิกยุ่งกับเค้า เพราะเค้าก็มีแฟนอยู่แล้ว เราอยากลืมเค้านะ แต่เราลืมเค้าไม่ได้ เราพยายามไปชอบคนอื่นเพื่อให้ลืมเค้าก็ลืมไม่ได้อยู่ดี
นี่ก็ปีที่4แล้วที่รอเค้าและยอมโง่ให้เค้าขนาดนี้
เราก็โดนแฟนเค้าหาเรื่องอยู่บ่อยๆ เราพยายามจะแฉสิ่งที่พี่พีททำกับเราให้แฟนเค้ารู้ เราไม่ได้ต้องการให้เค้าเลิกกัน ไม่ได้ต้องการให้เค้าเจ็บปวด เราแค่ต้องการให้เค้าได้รับผลที่เค้ากระทำบ้าง
ไม่มีผญคนไหนอยากเป็นกิ๊กอยากเป็นเมียน้อยใครจริงมั้ยคะ
สุดท้ายนี้ก็อยากจะขอhow toลืม จากทุกคน เพราะเราก็ไม่อยากเป็นตัวทำร้ายความรักใคร แต่เราก็ไม่อยากจะเป็นฝ่ายเจ็บ
#อย่าได้แต่อย่าแรง
#อ่านแล้วงงใช่ม้าาาา
#จบ