เรื่องเล่าวายๆ ฟินมากก (ช-ช)

[ญ.โส]

สวัสดีครับเพื่อนๆทุกคน  วันนี้ผมมีเรื่องราวความรักของผมมาเล่าให้ฟัง เรื่องนี้เกิดขึ้นตอนผมอยู่ม.5
ผมกับ-...(แทนชื่อมันว่า จุดนะครับ) -จุดเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ม.ต้น พอขึ้นมอปลายผมก็ตั้งใจเรียนสายวิทย์คณิต ส่วน-จุดมันเรียนภาษา -จุดเป็นคนหล่อเลยทำให้มันเนี่ยมีสาวเพียบ ส่วนผมก็มีบ้างแต่ไม่เยอะเท่า-จุด ตั้งแต่ม.ต้นผมกับ-จุดมักไปไหนมาไหนด้วยกัน เรียกได้ว่าสนิทกันเลยครับจนผู้หญิงในห้องจับผมกับมันจิ้นกัน -จุดแม่งก็-เล่นตามน้ำเวลาเพื่อนผู้หญิงในห้องแซว-มาหอมแก้มผมอีก โดนแซวเลยดิครับ ผมแม่งก็มีโกรธบ้างแต่-ห่าจุดกลับยิ้มแป้น  แต่ผมกับมันไม่ได้คิดอะไรเพราะ-จุดมีแฟนแล้ว แฟนมันสวยด้วยเป็นรุ่นพี่อยู่มอห้า ตอนนั้นพวกผมอยู่มอสาม ส่วนผมโสดครับผมไม่คิดจะคบใครแต่ก็มีคุยบ้างพอกระชุ่มกระชวย  ตอนค่ำประมาณทุ่มกว่าๆ-จุดโทรหาผม บอกว่า แฟนมันบอกเลิกมันเสียใจจนฟูมฟาย แฟนคนนี้คบได้เกือบปี เป็นคนแรกที่มันคบนานสุด คงทำให้มันผูกพันธ์พี่เขามาก ผมก็บอกให้ใจเย็นๆแต่แม่ง-บอกอยากตายๆ -ผมมันก็เพื่อนด้วยความกลัวและห่วงมันผมก็ตัดสินใจไปหามันที่บ้าน (ผมอยู่กับแม่สองคนครับ แม่ผมทำงานซึ่งกลับดึกทุกวัน)  บ้านมันมืดตื๊ดตื๋อผมก็โทรหาบอกให้มาเปิดประตูให้หน่อย ไม่นานมันก็ลงมาเปิด ตามันบวมๆ รู้เลยว่ามันร้องไห้พอเห็นผมมันก็โผเข้ากอดแล้วร้องไห้ โครตเด็กเลย ผมก็ได้แต่ตบไหล่มัน แล้วก็พามันเข้าบ้าน วันนี้พ่อแม่ของ-จุดไม่อยู่บ้านเพราะไปเยี่ยมญาติที่ต่างจังหวัด ผมกับมันขึ้นไปบนห้องนอน พอถึงมันก็ล้มตัวนอนลงแล้วก็พร่ำเพ้อหาพี่เขา ผมนี่โครตสงสารเลย ผมนั่งเฉยมองดูมันแล้วก็ล้มตัวนอนลงข้างๆมัน ก็ไม่รู้จะพูดอะไรจึงได้แค่นอนฟังมันเพ้อเหมือนคนบ้าอยู่อย่างนั้น  จู่ๆมันก็ขึ้นมาค่อมผมเอาไว้ ด้วยความที่ตัวมันสูงกว่าผมเลยทำให้ผมเหมือนโดนกักตัว มันจับมือผมล็อกเอาไว้สองข้าง ผมดิ้นแล้วก็ถามจะทำอะไร มันนิ่งแล้วขยับหน้าเข้าใกล้ผมเรื่อยๆจนปากของมันประกบปากผมแน่น ผมสะบัดหน้าหนีแล้วถุยน้ำลายใส่มัน ผมด่ามันออกไป แต่มันกลับกดข้อมือผมแรงกว่าเดิม แล้วมันก็ไซร้ซอกคอผม เฮ้ยย!!ในใจตอนนั้นมันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ผมจะทำไงดี -จุดมันเปลี่ยนไปแล้ว มันไม่ฟังอะไรผมเลยแถมทำหน้านิ่งตอบกลับอีกต่างหาก ผมหาวิธีที่จะหลุดออกไป ผมดิ้นโครตแรงจนผมหลุดออกจากมันได้  ผมต่อยหน้ามันไปหลายครั้ง มันไม่ลุกและไม่ต่อยกลับ มันนิ่งเฉยและร้องไห้  ตัวผมมือผมสั่นผมกลัวและตกใจที่-จุดทำแบบนี้ ผมเดินออกมาจากบ้านปล่อยให้-จุดนอนจมอยู่ตรงนั้น  หลังจากวันนั้นผมก็ห่างจาก-จุดไปเลย มันก็เหมือนกัน พอจบมอสามผมก็เลือกเรียนวิทย์คณิต ดีหน่อยที่-จุดเลือกภาษาเลยทำให้ผมไม่ต้องเจอกับมัน ผมไม่ได้เกลียดมันแต่ผมแค่เสียใจที่มันทำแบบนี้กับผม มันเอาความเสียใจมาระบายแบบนี้ได้ยังไง ผมก็คนนะครับ ผมบล็อคเฟส บล็อคทุกอย่างเปลี่ยนเบอร์ใหม่ด้วย แล้วเริ่มต้นใหม่โดยไม่มีมันเป็นเพื่อนเหมือนเมื่อก่อน
   บ่ายวันนั้นผมนั่งอ่านหนังสือที่ห้องสมุด สมาธิผมให้ไปกับหนังสือแต่ก็รู้สึกเหมือนมีใครมานั่งข้างๆพอหันไปดู -จุดนั่นเอง มันมองหน้าผมนิ่งๆ ผมเลยลุกขึ้นมันจับแขนผมไว้แน่น ผมบอกให้มันปล่อย มันก็ปล่อยแล้วบอกว่ามีเรื่องจะคุยด้วย นั่งลงก่อน ผมนั่งลงแล้วมันก็ถามว่าเป็นไงสบายดีมั้ย ผมตอบว่าโครตดี มันบอก หรอ  แล้วมันก็พูดต่อ ไม่คิดถึงกูไง ผมมองหน้าแล้วหัวเราะในลำคอ จะคิดถึงทำไม ผมพูด
เรื่องคืนนั้นกูตั้งใจนะ มันพูดจบผมตาลุกวาวเลยครับ  กูอยากรู้ว่าถ้ากูทำแบบนั้นกูจะลืมพี่เขาได้หรือเปล่า  พอกูทำแบบนั้นกูก็รู้สึกผิด มันพูดต่อ แล้วก็รู้สึกคิดถึง-  กูรอเวลานี้มาตลอดแต่-หาตัวยากชิบหาย
ผมพูดต่อ  -หมายความว่าไง   -จุดพูดต่อ กูคงชอบ-ไปแล้วว่ะ -ให้โอกาสกูได้ดูแล-ได้ป่ะ มันยิ้มแล้วมองมาทางผม  ผมสตั๊นไปห้าวิ  เอ่อ...คืออ    มันยิ้มแล้วพูด เอ่อ คือโอเคนะ ต่อไป-เป็นแฟนกูแล้วนะ
ผมด่ามัน -เ-้ยกูยังไม่ตอบเลย  มันก็พูดขึ้น แล้วแต่-ดิ เป็นแฟนกูแล้ว กูบังคับถ้า-ยังเล่นตัวกูจะบุกไปข่มขืน-    มันทำหน้าหื่นใส่ผม  -สัสเดี๋ยวกูถีบ ผมทำท่ายกขาใส่มัน มันหัวเราะร่า จากนั้นผมก็เป็นแฟนกับมันจนถึงตอนนี้ที่ผมเล่าให้ทุกคนได้อ่าน ขอบคุณที่เข้ามาอ่านครับ
 
ขอโทษด้วยนะครับที่เรื่องนี้ไม่ได้เป็นเรื่องจริง แต่เราเองค่า..เราเป็นสาววายผู้มโน แหมมกว่าจะแต่งเล่นเอาความคิดความอ่านเป็นผู้ชายไปเลยอ่ะ ขอโทษนะคะที่ทำให้ความฟินที่มีอยู่หายไปแต่ยังงไงก็ขอให้
 
สาววายจงเจริญ
 
 
 
 

Comments

[เฟมโตตัน♡]

กำลังจะมาเม้นว่า ‘เรื่องแต่งป่ะเนี่ยยย’ พอเลื่อนลงมาอ่านย่อหน้าสุดท้ายคือชัดเจนเลยค่ะ55555555

[THEPOOMzz]

กำลังยิ้มแก้มปริ อ่านมาถึง"ขอโทษด้วยนะครับที่เรื่องนี้ไม่ได้เป็นเรื่องจริง แต่เราเองค่า.." เอิ่ม... สตั๊นกว่าโดนจุดมาบอกชอบอีก