อธิบายลักษณะตัวละครที่คุณคิดว่า น่าเบื่อ หน่อยค่ะ
ตั้งกระทู้ใหม่
ตามข้อหัวเลย แต่! แต่ใช้เหตุและผลในการคอมเม้นนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณค่ะ
XchochominX
1 ก.ย. 60 เวลา 15:27 น.
3,074
views
29 ความคิดเห็น
ตัวละครที่มีคาแรคเตอร์แบบนางร้ายในละครหลังข่าวน่ะค่ะ ที่ต้องนุ่งสั้น แต่งตัวโป๊ๆ เอาแต่ตามเกาะพระเอก แล้วก็ทำเป็นอย่างเดียวคือ กรี๊ด =_=
เดี๋ยวนี้ คงมีแต่แบบนี้ เลยเบื่อใช่ไหม 5555
โง่...ทำเรื่องพลาดๆเพราะอคติ เช่นมีคนจะช่วยพระเอก แต่นางเกิดหึง ไม่ยอมให้ช่วย สุดท้ายพระเอกซวย ......นี่ยกมาจากนิยายแปลเลยนะ เซ็งมากกกก
คงจะเบื่อแบบฝังใจ 5555
รู้สึกขัดใจตัวละครที่เป็นคู่รักกันแล้วต้องแยกจากกันเพราะการกีดกันจากญาติผู้ใหญ่ของอีกฝ่าย
เช่น ชายหญิงคู่หนึ่งเป็นคนรักกัน แม่ของฝ่ายชายไปคุยกับแฟนลูกชายว่าให้เลิกกับลูกของตน
เพราะชาติตระกูลไม่ดี ไม่มีหน้าตาทางสังคมหรืออะไรก็แล้วแต่ที่ดูเหมือนจะเป็นตัวขัดขวางความก้าวหน้าของลูกชายตน แล้วฝ่ายหญิงก็ยอมเลิกเพราะรักฝ่ายชายมาก
ยอมจัดฉากอะไรก็แล้วแต่เพื่อให้ฝ่ายชายเข้าใจผิด จนจบกันแบบไม่สวยในที่สุด
ฝ่ายหญิงต้องลำบาก ในขณะที่ฝ่ายชายเจริญก้าวหน้าในชีวิตอะไรทำนองนี้
แล้วอยู่ ๆ วันหนึ่งทั้งสองก็ปรับความเข้าใจกันได้ (เพราะแม่ฝ่ายชายยอมสารภาพผิดหรืออะไรก็ตามเถอะ)
และครองรักกันอย่างมีความสุข
คือแบบทำไมไม่ช่วยกันแก้ปัญหา ทำไมต้องยอมทำแบบนั้นไหนว่ารักกัน ทำไมถึงคิดเองเออเองไม่ปรึกษากัน
ชีวิตมันมีหลายทางเลือกก็ค่อย ๆ แก้ปัญหาชีวิตไป
หรือถ้าเป็นอย่างที่เขียนข้างบน ฝ่ายที่รอก็จะไม่มีความสุขเลย
และมีโอกาสมากแค่ไหนกัน ที่จะกลับมาสมหวังในที่สุด (สมมติว่าเป็นชีวิตจริงนะ)
ขออภัยที่เขียนยาวนะคะ 555 เป็นคนอ่านที่ดูอัดอั้นเนอะ
5555 เคยเบื่อเหมือนกันแบบนี้
ตัวละครที่น่าเบื่อ ถ้ามันส่งผลต่อพล็อต เช่น นางร้ายที่เอาแต่กรี๊ด ๆ ขี้อิจฉา นิสัยมนุษย์ป้า แต่ถ้าตัวละครตัวนี้ ทำให้นางเอกต้องจิตตก เป็นผลให้คนอ่านเอาใจช่วย พระเอกเห็นใจ และผลสุดท้ายทำให้พระนางรักกัน ตัวละครที่น่าเบื่อ ที่ดีต่อพล็อต ไม่ว่านิสัยอย่างไร ผมว่าดีต่อนิยายทั้งหมดครับ ไม่เบื่อตัวละครเหล่านี้เลย
ที่เบื่อจริง ๆ ก็คือ ตัวละครที่ไม่มีประโยชน์กับเนื้อเรื่อง ใช้ประโยชน์ไม่คุ้ม โผล่เข้ามา โหวกเหวกโวยวายแล้วก็หายไปเลย ไม่ได้ใช้ประโยชน์ทำนั้นทำนี้ หรือตัวละครที่ทำให้ความสมเหตุสมผล (ใครทำอะไร ต้องได้รับผลแบบนั้น) เสียสมดุลไป แบบนี้ถือว่าน่าเบื่อครับ และมันไม่ใช่ความผิดตัวละคร เป็นความผิดของคนแต่งล้วน ๆ
การสร้างตัวละครให้มีความน่าเบื่อ บางทีมันก็เป็นเทคนิคการเขียนที่แยบยลนะ
เพราะมันจะช่วยเพิ่ม "ความอยาก" ที่จะได้เจอฉากต่อไปของตัวละครตัวอื่นที่ผู้อ่านชอบ
อารมณ์แบบกินโต๊ะจีน เขาเสริฟเมนูถั่วมาสองจานละ เราไม่อยากกินเลย เลยอดใจไว้ พอหูฉลามจะมาทีเท่านั้นละ ซัดเกลี้ยง
อีกอย่าง... เวลาที่ตัวละครน่าเบื่อมันทำอะไรเจ๋ง ๆ ในฉากหลัง ๆ ขอบอกว่ามันอิมแพ็กต่อคนอ่านเสียยิ่งกว่าตัวละครปกติอีกนะ
ทั้งนี้ นักเขียนผู้นั้นต้องรู้จังหวะด้วย ว่าควรจะวางตัวละครตัวนี้ไว้ตรงไหน ถึงจะไม่ทำให้คนอ่านรู้สึกเบื่อจนเลิกอ่าน
- นางเอกเหมือนผ้าขาว โตมาจนจะขึ้นคานอยู่แล้วยังทำตัวเหมือนอยู่ในโลกนิทาน ทุ่งหญ้าเต็มไปหมด
- พระเอกหูเบา ใครเป่าอะไรมาเป็นเชื่อหมด ใจโลเลอีก
- ตัวอิจฉาสายกรี๊ด อวดรวยไปวันๆ เกาะแต่พระเอก งานการไม่เคยทำ
ถ้าเปิดมาเจอ 3 อย่างนี้แทบไม่ต้องเดาตอนจบเลยค่ะ สายสุขนิยม ต่อให้นางเอกแย่งพระเอกมาจากตัวอิจฉา นางก็ไม่ผิด! // ยิ้มอ่อนมองบน
ปักไว้เลยค่ะ เดาตอนจบได้เลย นางร้ายผิดอย่างเดียว นางเอกไม่ผิด
ปักคะ เยื่อเเนวนี้มากกกก
ตัวละครตรรกะประหลาดแต่คนเขียนสร้างประหนึ่งว่ามันชอบธรรม
ใช่ครับ เช่น
1.ปากร้าย-ถ่อยคือเท่ห์ พูดเพราะคือโลกสวย
2.ข่มขืนก็รักกันได้ถ้าคนทำคือพระเอก หรือคนของพระเอก
3.การใช้ความรุนแรงคือเรื่องดีงาม
4.พ่อแม่มีสิทธิทำร้ายลูกยังไงก็ได้ สิทธิเด็กคืออะไรไม่รู้จัก
ตัวละครที่ได้ยินแล้วเบื่อต้องถอนหายใจ เฮ้อ! ทุกครั้ง ไม่ว่าจะอ่านนิยาย ดูการ์ตูน เข้าใจนะว่านักเขียนบางคนต้องการให้มันดราม่าและหน่วงที่สุด แต่ไร้เหตุผลมากค่ะ
ขอยกตัวอย่าง แต่ขอไม่เอ่ยนามปากกาแล้วกัน
-พระเอก ค่อนข้างหัวเสียง่ายและมักเข้าใจผิดอีกฝ่าย โดยเฉพาะเมียตัวเอง(นายเอกนั่นเอง) พอจะอธิบายเหตุผล ไม่ฟังหรอก ทรมาณและทำร้ายร่างกายอย่างเดียว
-นายเอก ค่อนข้างอ่อนแอออกตุ๊ด(แต่เราโอเค ไม่เป็นไร) ไม่ค่อยสู้คนเพื่อศักดิ์ศรีตัวเอง ให้คนอื่นมาย่ำยีกันง่ายดายเลยค่ะ ขี้งอนและโกรธนานมาก(เกินไป) ชอบทำอะไรที่คิดว่าทำได้ ทั้งๆทำไม่ได้
ประมาณนั้นค่ะ
ส่วนเหตุผล น่าจะประมาณว่า ตัวละครใช้อารมณ์มากเกินไป แถมรักกันเร็วมาก เจอกัน ข่มขืน รักกันแบบสองสามตอน ต่อมาก็มีแต่ทะเลาะ นางร้าย มาร และอื่นๆที่ขัดขวาง และไร้เหตุผลมากค่ะ ส่วนใหญ่นักเขียนมักจะงัดข้ออ้างนั้นก็คือ "การ์ด รักนั้นยิ่งใหญ่ ชนะทุกอย่าง" ซึ่งเอามาอ้างได้ แต่ปัญหาคือ พระเอกกับนายเอกยังไม่แน่ใจซึ่งกันและกันเลยเนี่ยนะ เฮ้อ! พูดแล้วแทงใจดำตัวเองจังเลย...
ใช่ครับ ที่เกลียดและหัวร้อนที่สุดเลย ก็กรณีข่มขืนก็รักกันได้นี่แหละ แล้วยิ่งเรื่องนึง อ่านแล้วแทบอยากจะโทรหา CIA ให้ถล่มบ้านขนเขียน ก็เรื่องนึง แรกๆก็ชอบนะเพราะนายเอกกล้ามใหญ่กว่าพระเอก นางโดนลักพาตัวมา แล้วไม่สู้ อันนี้เข้าใจเพราะพระเอกพวกเยอะ แต่พอมีกรณีตัวประกอบโดนข่มขืนโดยคนของพระเอก นายเอกดันใช้สิทธินายหญิงให้คนของพระเอกที่ข่มขืนแต่งงานเป็นการแสดงความรับผิดชอบ อ่านแล้วก็อย่างที่บอกไปข้างต้นแหละครับ คนอวยเยอะด้วยนะเรื่องนั้น ไม่แปลกที่อัตราการข่มขืนบ้านเราติดอันดับโลก
ก็มีแบบ...ปากร้ายจนออกแนวถ่อยสถุน พูดจาแบบหยาบคายตลอดทุกๆสองคำ ด่าคนอื่นแบบ...คำก็โง่ สองคำก็อ่อนแอ อันนี้เจอแล้วหัวร้อนแทนตัวละครคนอื่นๆเลย ชนิดที่ถ้าเป็นตัวละครในนั้นสักตัว คงได้ชวนพวกแท็กทีมลากไปตบกลางห้าแยกลาดพร้าวไปแล้ว
พระเอกแบบที่ไม่ว่าจะโปรไฟล์มาดีแค่ไหนแต่ดันหูเบาเชื่อทุกคนยกเว้นคนที่พูดความจริง
กับตัวละครที่คิดเล็กคิดน้อยคิดวุ่นวายคิดไปเอง ไม่ยอมพูดหรือแก้ไขอะไร กล้ำกลืนฝืนทนกินน้ำตาตัวเองแล้วมาพร่ำเพ้อตีอกชกหัวด่าทอในโชคชะตา อ่านแล้วอยากเดินเข้าไปตบหน้าแล้วบอกว่าก็พูดออกมาเซ่
แล้วยิ่งสองอันมาเจอกันนะ บรึ้มเป็นโกโก้ครั้นค่ะ
ใช่ครับ บางเรื่อง นางเอกคือเชื่อทุกคนกระทั่งคนที่ทำร้ายตัวเอง รักกระทัางพ่อเลี้ยงที่ทำร้ายทารุณ แต่กับพระเอก คือยังกับแค้นแต่ปางก่อน ทั้งที่เหตุผลโคตรอ่อน พระเอกกำลังอธิบายก็ปิดประตูไม่ฟังอะไร บางทีมา 4-5 ฉาดติดกันรัวๆ คืออยากเข้าไปด่านางเรียกสติจริงๆ "การฟังคนอื่นพูดไม่ได้ทำให้โลกใบนี้หลุดจากระบบสุริยะโดนดูดลงหลุมดำนะเจ๊"
ชอบย่อหน้าแรก ฉลาดมาก ฉลาดจริงๆ แต่ดันเข้าใจผิดนางเอกด้วยเรื่องงี่เง่าตลอดค่ะ เราอ่านหรือดูแล้วนี้แล้วงงใจ ว่าฉลาดยังไง ?
โลกสวยเกินฮะ ถ้าระดับธรรมดายังพอรับได้ แต่พวกที่แบบทุกอย่างต้องแฮปปี้แบบที่เราคิดมันก็น่าเบื่อไปหน่อย เอาแบบกลางๆ พอดีๆ พอ
คนแต่งบรรยายมาว่าตัวนี้อ่อนแอ๊อ่อนแอ แต่พอได้พลังใหม่มา วิชาดาบหรืออะไรก็ตามแต่มาจากไหนไม่รู้ ใช้ได้อย่างโคตรชํานาญ ไหนว่าอ่อนแอไงพวกแก๊!!!!!
ทำไมส่วนใหญ่ เบื่อ กับตัวละครโง่ๆล่ะ อ่านไปอ่านมาก็ขำดี
มันโง่แบบมีบทบาทไงครับ ถ้ามันโง่แบบขำๆมาแล้วก็ไปไม่มีอะไรหรอกแต่มันดันโง่แบบมีส่วนกับเนื้องหลักทำให้น่ารำคาญมาก
ในสายตาอิน ตัวละครที่น่าเบื่อคือตัวละครประเภทขี้อิจฉาค่ะ (ไม่จำกัดตำแหน่งว่าอยู่บทบาทไหน) ประเภทที่มองเห็นคนอื่นดีกว่าตนไม่ได้ ต้องเข้าไปทำร้าย ทั้งๆที่เขาไม่ได้ทำอะไรให้ หรือบางทีอาจจะมีบุญคุณด้วยซ้ำไป เราคิดว่าตัวละครประเภทนี้ถ้าไม่ลบออกจากเรื่อง ก็ต้องให้พวกตัวเองช่วยสั่งสอนถึงสามัญนึกที่คนปกติพึงมีให้ (เวลาอ่านเจอบทตัวละครประเภทนี้ได้ดีทีไรอยากกระโดดเข้าไปข่วนหน้า)
พระเอกโง่... โลกสวย
นางเอก เก่งเทพ คือ น่าเบื่ออะ
สำหรับนางเอกก็แมรี่ซูค่ะ เบื่อมากกกก คนสวยเพอเฟ็กต์เก่งเริ่ดเว่อร์มันน่าเบื่อตรงที่รู้ล่วงหน้าเลยว่าไม่ว่าจะมีอุปสรรคอะไรนางก็จะไม่แพ้ ถ้าพระเอกก็จะรำคาญสายสุภาพบุรุษใจอ่อนเปิดโอกาสให้คนอื่นมาทำร้ายคนที่ตัวเองรักเพราะไม่เด็ดขาดพออะไรแบบนี้ อ่านแล้วลำไย
ทำไม มันช่างไม่ยุติธรรมเลย 5555
เบื่อตัวละครที่มีนิสัยเดิมๆ ซึ่งอยู่ในนิยายคนละเรื่องค่ะ... (ตอนเจอนี่อยากจะพูดว่า "ฉันเจอเธออีกแล้วนะ!")
"ฉันเจอคุณอีกแล้ว"
เบื่อพวกตัวละครที่ชอบทำตัวเอาแต่ใจ แถมเป็นตัวถ่วงค่ะ
ตัวละครน่าเบื่อสำหรับเราคือประเภทที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงด้านไหนเลย ไม่ว่าจะไปในทางดีขึ้นหรือเลวลง หรือเปลี่ยนแต่ไม่สมเหตุสมผล
อีกแบบคือตัวละครน่ารำคาญ ก็พวกผู้หญิงเจ้าอารมณ์เกินเหตุ อยากได้สมบัติ อยากได้ผู้ชายจนหน้ามืดตามัว, พวกโง่แบบเลือกสถานการณ์อย่างพระเอกละครบางเรื่อง หรือพวกดราม่าร้องไห้ไว้ก่อนอย่างนางเอกละครบางคน
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?