รับมือยังไงกับคอมเม้นท์ชวนให้ปวดใจกันคะนักเขียน
ตั้งกระทู้ใหม่
มีคอมเม้นท์หลากหลายค่ะ ไม่ว่าจะเป็นชมว่าสนุก ตลกดี คลายเครียดได้ดี มีเม้นต์ติบ้า' ติเรื่องคำผิดเรื่องตัวอักษรอันนี้เราก็ปรับปรุงแก้ไข
นางเอกขี้บ่นขี้นอยด์จังก็ว่ากันไปอันนี้ก็ปกติเพราะเป็นการวิจารณ์นิสัยของตัวละคร เพราะเราได้วางนิสัยตัวละครว่านางเอกจะแก่นๆดื้อๆหน่อย ส่วนพระเอกก็นิสัยคล้ายๆกันเพราะนิยายเราไม่ค่อยออกแนวเครียด เป็นแนวคู่รักกัดกันไปมาตลกๆ เหมือนในชีวิตประจำวัน
บางคอมเม้นต์มีคำด่าตัวละครบ้างเพราะบางตอนเราได้แต่งให้มีตัวป่วนนางร้ายเข้าไปก่อกวนพอได้เจ็บแสบ อันนี้เราไม่ถือค่ะเพราะเราบอกเลยว่าเชิญด่านางร้ายได้เต็มที่ 555
เราจะยกตัวอย่างเช่นตอนกลางๆเรื่องนางเอกเราท้องค่ะ
#ท้องแล้วจ้า ท้องแบบงงๆ
อันนี้ไม่รู้ว่าจะเม้นต์ขำๆหรือแซะก็ไม่รู้นะคะ เพราะเราเองก็รอดูหลายๆคนมาคอมเม้นต์เผื่อนิยายของเราจะบรรยายงงเกินไปจริงๆ เราจะได้ปรับปรุงแก้ไขการบรรยายเลย ก็ไม่มีอะไรนอกจากดีใจที่นางเอกท้องแล้ว
ส่วนอีกอัน
#ตอนแรกก็สนุกนะ..แต่พอหลังๆมันยังไงๆก็ไม่รู้
แถมเค้ายังมีขำตามท้ายคอมเม้นท์ด้วยนะคะ อันนี้เรางงในงงเลยค่ะเค้าจะมาแนวไหน 5555 อันนี้เหมือนจะไม่แรงแต่เราอ่านแล้วเราจุกแบบแปลกๆ อันนี้ท้อเลยจริงๆค่ะนิยายเราไม่สนุก เราไม่มีกำลังใจแต่งต่อเลยจนต้องมาปรึกษานักอ่านที่ติดตามนิยายเรา แต่ก็ได้กำลังใจที่ดีกลับมาเลยมีแรงฮึดสู้ต่อไป
และคอมเม้นต์อีกอันเหมือนจะแปลกๆเพราะเราก็เดาอารมณ์เค้าไม่ถูก
เค้าบอกเชิงประมาณว่าถ้านางเอกท้องแล้วเอาแต่ใจแล้วมันน่ารำคาญอ่ะ ถ้าแต่งแบบนี้รับรองคนอ่านหายชัวร์
อันนี้เหมือนจะแนะนำแต่เราก็รู้สึกแปลกๆอยู่ดี 555 พล็อตในหัวที่ปลิวหายไปหมดเลยค่ะ
แล้วก็อีกเรื่องนึงคือเราไม่สามารถไปเปลี่ยนพล็อตได้ตามที่นักอ่านอย่างให้เป็นว่าทำไมมันไม่เป็นอย่างนั้นอย่างนี้ เราว่าเรื่องแบบนี้ปล่อยให้นักเขียนเรียนรู้เอง ถ้าได้รู้แล้วต่อๆไปก็จะทำได้ดีขึ้นด้วยตัวเองสำหรับเรื่องพล็อตนะคะ
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะแล้วก็ขอโทษที่เสียมารยาทถ้ามีคำแรงๆ เราแวะเข้ามาระบายไม่มีอะไรหรอกค่ะ ตอนนี้ก็ฝึกรับมือกับคอมเม้นต์แรงๆไว้แล้ว ถ้ามันแรงเกินไปคือปล่อยผ่าน ถ้าเป็นการติแบบพอรับได้เบสิกทั่วไปเราก็แค่ปรับปรุงแก้ไขเหมือนที่เคยทำ
เราพร้อมสู้ววว เชื่อว่านักเขียนหลายๆท่านก็คงประสบปัญหาแบบนี้ใช่มั้ยคะ แต่บางทีบางคอมเม้นต์เค้าอาจจะเป็นการแนะนำจริงๆนั่นแหละค่ะแต่บางทีอาจจะใช้คำไม่ถูกเลยทำให้เราดูนอยด์ๆ ^^
10 ความคิดเห็น
ช่างมัน
*นี่ไม่ใช่คอมเมนต์ให้กำลังใจ แต่จะมาเตือนสติ*
วิธีการของเราคือ ไม่คิดมาก ไม่คิดเยอะ ไม่ไปมโนว่าเขาแซะ
คอมเมนต์ก็คือคอมเมนต์ ตราบใดที่ไม่ใช่คำด่าที่หยาบคาย หรือโจมตีเรื่องที่ไม่เป็นจริง เรารู้สึกเฉยๆค่ะ
ไม่ได้บอกให้ต้องสตรองก้มหน้ารับทุกอย่าง แต่ใจคุณควรแข็งแกร่งกว่านี้ เราอ่านจากคำที่คุณยกมายังแอบคิดไม่ได้ว่า นี่จะไม่อ่อนแอ บอบบางไปเหรอ?
#ท้องแล้วจ้า ท้องแบบงงๆ
คือเขาไม่รู้ไงว่าไปได้เสียกันตอนไหน กลับมามองที่ตัวเองว่า ตัดฉากเร็วไปไหม หรือเขียนสื่อถึงฉากได้กันไม่ชัดเจนพอ?
#ตอนแรกก็สนุกนะ แต่ตอนหลังมันยังไงๆไม่รู้
คือยังไง มันแปลกๆ ไม่ถูกจริตเขา หรือเนื้อเรื่องมันออกทะเลแปลกๆ หรือthemeเรื่องมันแหวกจากตอนต้น เขาติดตามนิยายเพราะthemeเรื่องตอนต้น พอมาเจอพลิกตอนท้ายเลนแปลกๆ หรือคาแรคเตอร์มันแปลกไปเลยชวนให้แปลกๆ หรือบรรยากาศเรื่องมันแปลก? สิ่งนี้เป็นสิ่งที่คุณก็ต้องไปค้นหาเอง แต่ในข้อนี้ก็ต้องยอมรับไปส่วนหนึ่งว่า เรื่องที่คุณเขียน ไม่ใช่ทุกคนที่ชอบ ที่เขามาคอมเมนต์เพราะเขาติดตามอ่านก็แค่นั้น
ที่คุณบอกว่ารับคำติได้อะไรนั่นเราคิดว่าไม่ใช่อะ แค่นี้คุณยังนอยด์ ไม่เล็งเห็นถึงประโยชน์จากข้อความของเขา ถ้าเจอคนมาคอมเมนต์วิจารณ์นิยายชี้จุดบกพร่องแบบตีแสกหน้านี่ไม่หลบไปร้องไห้เลยเหรอ
การที่คุณรับได้กับการที่คนอื่นมาช่วยแก้คำผิด ไม่ได้หมาบความว่าคุณจะรับคำติได้อย่างที่คุณเข้าใจหรอกนะ
กระทู้ทำรองนี้เยอะมากเลย เริ่มเบื่อๆเหมือนกันค่ะ แต่ละคนมาโอดครวญก็ไม่ค่อยจะเจอคำที่ชวนให้ท้อใจขนาดนั้นเลย (แต่บางคำว่าน่าหดหู่ใจเหมือนกัน)
ไม่มีอะไรหรอกค่ะ แวะมาระบายเฉยๆ
ขอบคุณนะคะ เราคงจะบอบบางอย่างที่คุณบอกนั่นแหละ ^^
เห็นด้วยกับโพสนี้เกือบทุกอย่าง ยกเว้นย่อหน้าท้ายค่ะ เราคิดว่าแต่ละคนรับสถานการณ์รับคำพูดได้ไม่เท่ากัน ถ้าเค้าไม่สบายใจแล้วตั้งกระทู้ จากนั้นพอเห็นคนอื่นโดนเหมือนกันหรือโดนมากกว่า เจ้าตัวอ่านแล้วสบายใจขึ้น เราว่าโอเคนะ
บางทีเรื่องแค่นี้ของเรา อาจเป็นเรื่องใหญ่สำหรับคนอื่นก็ได้ค่ะ
ขอตอบจากชื่่อกระทู้แล้วกันเนอะ ถ้าเราเจอคอมเม้นที่ชวนปวดใจ เราก็จะไปอ่านคอมเม้นในนิยายคนอื่น นิยายบ้างเรื่องคอมเม้นกันโหดร้ายมาก (มากกว่าที่เจ้าของกระทู้ยกตัวอย่างมาอีก) แค่อ่านก็สะดุ้งแทน แอบคิดเลยว่านักเขียนจะท้อใจไหม แต่นักเขียนเหล่านั้นที่เราเห็นเขาก็ยังคงลงนิยายของตัวเองต่อไป เราประทับใจมาก มันทำให้เรารู้สึกว่า คนอื่นเจอมาเยอะกว่าเราอีก เขายังอดทนกันได้เลย เราเองก็ต้องพยายามให้มากขึ้นอีก
มีวิธีการคล้ายกันเลยค่ะ ไปอ่านคนที่โดนโหดร้ายกว่าทั้งๆที่นิยายตัวเองก็โดนเมนต์โหดร้ายไม่ต่างกัน5555 เราโดนว่า ว่าหลอกลวงบ้าง ทั้งเลิกอ่านแล้วนะบ้าง ฮึกๆT^T แต่มีคนในบอร์ดปลอบ ตอนนี้หายแล้วค่ะ ทุกคนสู้ๆนะ
ถ้าเราโดนติตรงๆแบบนั้นเราคงดีใจอะ (โรคจิต)
เราพึ่งเอานิยายมาลงเด็กดีวันสองวันก่อนแต่ก่อนหน้านั้นเราเอาลงอีกเว็บนึง นอกจากคำว่าสนุกกับมาต่อเร็วๆก็แทบไม่มีคอมเม้นต์ไรเลยค่ะ 55555555555
เราว่าการโดนติเป็นการทำให้พัฒนานะ โดนติตรงไหนทำไมถึงโดนเราย้อนไปอ่านซ้ำแล้วมองในมุมคนอ่านว่าทำไมคนอ่านพิมงี้แล้วนำไปปรับปรุง ครั้งหน้าเราก็จะมีประสบการณ์มากขึ้น มองบวกเข้าไว้เราจะได้ไม่ท้อและได้พัฒนาด้วย ^^
ตามนี้เลยครับ ในกระทู้ ถามแรงบันดาลใจ ถามกลับมันไปเลย ใครกันแน่ที่โรคจิต???
เรายังหาไม่เจอเลย ว่าเจ้าของทู้ควรนอยตรงไหนอะ เราว่าเค้าก็คอมเมนท์กันปกติดีนะคะ เราอยากให้คุณใจเย็นและเปิดกว้างมากกว่านี้นะ
เคยแปะแล้ว แปะอีกรอบ นี่คือที่เราเคยเจอมาค่ะ จริงๆมีแรงกว่านี้ด้วยนะ แต่ไม่อยากเอามาลง ไม่เหมาะกับเวปนี้เท่าไหร่
อันล่างเราเขียนบทความไว้ และบอกว่าสามารถนำไปเผยแพร่ได้โดยไม่ต้องให้เครดิต ยังมีคนเข้ามาด่าอะคุณ = =''
ธัญวลัย มีคนอ่านอยู่สองประเภท
1.นักอ่านเงา อ่านไม่เม้น ไม่กดติดตามพอเขาจะเลิกอัพถึงจะแสดงตัวตน
2.พวกเกรียนหาเรื่อง
เคยเจอค่ะ อนาถมาก
โอ้โน อ่านคอมเมนท์แล้วอ้าปากค้างทันที คุณผ่านมันมาได้ยังไงคะ สุดยอด
ตอบคุณ Yuri ถ้าอารมณ์ดีๆก็ไม่สนใจบ้าง ถ้ารมณ์บ่จอยก็ด่ากลับแรงๆบ้างค่ะ 555+ แต่ถามว่าใส่ใจหรือเอามาแก้ไขไหม ไม่ค่ะ เพราะพวกนี้แค่มาด่า ไม่ได้มาอ่านนิยายเรา บางครั้งเป็นนักเขียนคนอื่นถอดล็อกอินมาด่าก็มี
เราเครียดเวลาคนอ่านบอกว่า อ่านนิยายของเราไม่รู้เรื่องมากกว่าค่ะ คนแรกไม่เท่าไหร่ ถ้ามี 3 คนบอกว่าตอนนี้อ่านแล้วงง เราเครียดละ แปลว่าเราเขียนไม่ดี เขียนแล้วคนอ่านไม่เข้าใจค่ะ
คิดอย่างนั้นได้ก็ดีแล้วค่ะ ถ้าเขาอ่านแล้วแนะนำด้วยความหวังดีค่อยเก็บมาคิดเนอะ เดี๋ยวนี้เห็นนักเขียนหลายๆคนเจอแบบนี้เยอะมาก แต่เราเหรอเงียบกริบ อินหรือเปล่า..ไม่รู้ อ่านแล้วงงหรือเปล่า..ไม่รู้ สรุปไม่รู้อะไรสักอย่าง ต้องงมหาข้อบกพร่องเอาเอง555 (ใช้เวลานานมากกว่าจะเจอ ปาดเหงื่อไปหลายลิตรทีเดียว)
———————————-
มีแบบนี้ด้วยเหรอคะ ตกใจแป๊บ
เราว่าที่ยกตัวอย่างมามันเป็นคอมเม้นต์กลางๆ ที่แฝงไว้ด้วยแง่คิดให้เรากลับไปมองข้อผืดพลาดของงานนะคะ อย่างที่เม้นที่ 2 ว่า มันน่าคิดนะคะว่าเพราะเราบรรยายรวบรัดไปในช่วงแรก และช่วงหลังมันดูไม่สมเหตุสมผลกับช่วงแรกหรือเปล่า มันเลยดูอะไรก็ไม่รู้ในสายตาคนอ่าน
เราว่าเม้นแบบนี้มีประโยชน์กว่าพวกเม้นแค่ "ไม่สนุก" แล้วหายไปอีกนะคะ อย่างน้อยเขาก็บอกเราว่าทำไม
ยอมรับความเห็นจริงๆของคนอ่าน เพราะเราต้องการความจริงมากกว่า เพราะอยากรู้จริงๆ เขาอ่านแล้วรู้สึกอย่างไร คนที่คอมเม้นท์ให้มันหายากมากกก
คอมเมนท์โดยรวมพวกเขาพูดถึงช่วงท้ายๆอ่านแล้วไม่เข้าใจนะคะ คุณลองนั่งอ่านทบทวนแบบเปิดใจและหาข้อติทำเหมือนกำลังหาข้อตินิยายของคนอื่นน่ะค่ะ บางทีคุณอาจจะรู้สึกแปลกๆอย่างพวกเขาก็ได้ หลังจากนั้นคุณก็จะแก้ปัญหาได้ตรงจุดไงคะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?