เป็นคนไม่มีความรู้สึกกับความรัก

[,,,]

นี้เป็นกระทู้แรกของเรา ถ้าผิดพลาดประการใดต้องขอโทษด้วยค่ะ

ตามหัวข้อกระทู้เลย เราเป็นคนที่ไม่มีความรู้สึกกับความรัก เรามั่นใจอย่างนี้

ความรักที่เราหมายถึง คือความรักแบบรู้สึกรักและชอบอีกฝ่ายนะคะ และรวมถึงเรื่องความรักระหว่างครอบครัวด้วย
(เราอาจจะอธิบายงงหน่อยเพราะเป็นคนพูดไม่เก่งนะคะ)

เราเป็นคนที่ไม่ค่อยมีความรู้สึกโรแมนติกแบบรักระหว่างสองฝ่ายเท่าไหร่ ไม่มีความรู้สึกชอบใครด้วย เห็นเพศตรงข้ามก็เฉยๆ เห็นเป็นมนุษย์ทั่วไป
เวลาเจอโพสในโซเชี่ยลในเรื่องความรักหรือคำคมหวานแหววก็ไม่มีความรู้สึกโรแมนติกหรือเศร้าเพราะโสดอะไรนั่นเลย
และในใจก็คิดไปว่า
;หืม อีกแล้วหรอ,ทำไมถึงโยงมาที่ความรักตลอด ไม่เข้าใจ

จริงๆก็คิดอยู่บ่อยๆนะ ว่าถ้าโตเดี๋ยวคงมีความรู้สึกนี้เองมั้ง แต่อาการเบื่อโลกก็ดันกำเริบ อาการปวดท้องแบบถ่ายไม่ออกกำเริบ-,.- แล้วความคิดนั้นก็หายไป ไม่สนใจและไม่คิดต่อ


เราเคยมีความรู้สึกแอบชอบตอนประถมนะ แอบชอบมา3ครั้งแล้ว ทั้งเพศตรงข้าม1ครั้ง และเพศเดียวกัน2ครั้ง แต่เราก็ยังจำได้ดีเลยว่าเราไม่ได้ต้องการให้เค้ามาเป็นคู่ชีวิตเราจริงๆ ไม่ได้ต้องการให้เค้ามาอยู่ในชีวิตเราตลอดการเลย นั่นคือความรักระหว่างอีกฝ่ายในช่วงอายุเดียวกัน
นอกจากนั้นก็ไม่เคยมีอีกเลย และไม่คิดว่าชีวิตนี้ต้องการด้วย เพราะไม่รู้สึกต้องการ ปัจจุบันอายุ15 อยู่ม.ปลาย


ส่วนเรื่องครอบครัว
*ปัญหาเรื่องครอบครัวมีคำพูดที่ค่อนข้างรุนแรงมั้ง โปรดใช้วิจารณญาณนะคะ-.,-;

เรามีพี่น้อง4คน คนโตไปเรียนนอกประเทศไม่ได้กลับมาเป็นปีแล้ว และมีพี่น้องผู้ชายอยู่บ้าน และมีแม่คนเดียว
เรารู้สึกหดหู่ทุกครั้งที่ต้องเจอหน้าทุกคนในบ้าน ไม่มีความแฮปปี้เลย ไม่รู้สึกถึงความอบอุ่นด้วย บางวันก็ไม่เจอหน้าทักทายกันเลย เพราะเรากลับรร.ก็จะขึ้นไปบนห้อง ขึ้นไปก็นอนยาว ไม่ก็นักร้องให้เพราะรู้สึกอึดอัดในใจ*ไม่รู้เหตุผลอะไรแต่ก็ร้องเพราะคิดว่ามันคือสิ่งระบายจิตใจให้ผ่อนคลายลง
เมื่อตื่นเช้าต้องไปรร.ก็ต้องแอบออกไปแบบไม่ต้องเจอหน้าพี่และน้อง เราทำแบบนี้ทุกวันเพราะมองหน้ากันไม่ติด คือพวกพี่น้องก็สนิทกันดี มีแต่เราที่ไม่สนด้วย พวกเขาทำอะไรกับเราให้เราโมโหมากมายจนเราโกรธมากแล้วตะคอกใส่ประมาณ3-4ครั้ง แล้วพวกเขาก็ไม่ยุ่งกับเราอีกเลย
ส่วนแม่เราก็มองหน้ากันไม่ติดเช่นกัน แต่ไม่หนักเท่าพี่น้อง ตอนอยู่กับแม่เราไม่มีความรู้สึกอบอุ่นเลย แต่มันดันเป็นความอึดอัดแทน แม่ทำอะไรชมอะไรว่าอะไรหรือแม้กระทั่งทำร้ายเราเพราะอารมณ์โกรธส่วนตัว ทั้งหมดนั้นคือความอึดอัดที่มีต่อแม่ มันมีความรู้สึกว่าควรกลับขึ้นห้องได้แล้ว ไม่อยากอยู่ตรงนั้นนานๆ แต่ความอบอุ่นที่แท้จริงคือเตียงนอน ผ้าห่ม และหมอนกอดคู่ใจที่อยู่ด้วยกันตั้งแต่ยังเล็ก ทั้งหมดนี้คือความอบอุ่นที่ทำให้เรารู้สึกผ่อนคลายจิตใจ


แต่จริงๆเราก็ไม่ได้เกลียดใครหรอก เราแค่รู้สึกว่าตัวเองไม่ได้รู้สึกถึงความรักโรแมนติกหรืออบอุ่นแบบครอบครัวอะไรพวกนั้นเลย และคิดว่ามันคงยากมากๆถ้าให้เรามีความรู้สึกรักอะไรพวกนั้น

ถ้าทุกคนมีคำแนะนำอะไรดีๆบางทีเราอาจจะนำไปปรับใช้ก็ได้นะคะ
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

Comments

[เอ็ม]

เราว่า มันน่าจะเกิดจากการเลี้ยงดู การอยู่กับครอบครัวน่ะค่ะ

ถ้าครอบครัวเราอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา แล้วไปเที่ยวด้วยกัน กินอาหารด้วยกัน ทำให้อะไรที่ทำให้ทุกคนในครอบครัวมีความสุข แบบนี้คือรากฐานของครอบครัวที่อบอุ่นค่ะ

ส่วนเรื่องความรักนี่ เรามีค่ะ เรารู้สึกรักทุกๆคนในครอบครัวเลย 5555

อย่าพึ่งถอนหายใจนะคะ - -* บางทีอะไรมันก็ไม่เป็นไปตามที่ต้องการ

แต่เราก็เลือกในสิ่งที่จะทำได้นะคะ ลองหาอะไรที่เราชอบ

งานอดิเรก หรืออะไรที่เราถนัดๆ มาเป็นสกิลเพิ่มความเฟรชชี่ให้ชีวิตได้ค่ะ

อย่าพึ่งไปเบื่อชีวิต อึดอัดชีวิต เรายังเด็กมีอนาคตอีกเยอะ ^^

สู้ๆนะคะ เราอาจจะพิมพ์อะไรที่ไม่ควรบ้าง หรือไม่พอใจบ้าง

เราก็ขอโทษด้วยนะคะ '-' เราอยากช่วยสักนิดนึงก็ยังดีอ่ะ

ยิ้มไว้ๆ ไฟท์ติ้งๆ เย่~~

[,,,,,]

ขอบคุณค่ะ จะลองพยายามหาสิ่งที่รักจากใจจริงนะคะ

[JustMy2Cents]

มันก็ไม่มีอะไรผิดปรกติหรอกค่ะ ถ้าน้องพอใจและมีความสุขกับสิ่งที่ตัวเองเป็นอยู่

ซึ่งพี่คิดว่าไม่ เพราะถ้าน้องมีความสุขจริงๆ คงไม่สงสัยแล้วมาตั้งกระทู้

พี่ว่าไม่ใช่ว่าน้องไร้ความรู้สึกหรอกค่ะ

แต่น้อง 'บล็อก' ความรู้สึกเหล่านั้นเอาไว้เพื่อป้องกันตัวเองจากความเจ็บ จากดราม่า จากความกลัวในใจ และความโกรธ...

นานเข้าน้องจึงเข้าใจว่าตัวเองไม่มีความรู้สึก

มันเป็นการหนีปัญหา สมองและจิตใจของน้องสร้างเกราะป้องกันขึ้นมา เพื่อน้องจะได้รู้สึก 'ปลอดภัย' หากน้องทำอย่างนี้ไปนานๆเข้า น้องอาจกลายเป็นคนประเภทต่อต้านสังคม (Sociopath) ได้นะ...

ความรักเป็นสิ่งที่ดี ทำให้เราสดใส มีพลัง (ไม่ได้พูดถึงเฉพาะความรักในแบบหนุ่มสาวนะคะ แต่พูดถึงความรู้สึกรักโดยทั่วไป แบบรวมๆ)

น้องเคยมีสัตว์เลี้ยงไหม? อย่างหมาหรือแมว เป็นต้น เขาบอกว่าสัตว์เลี้ยงช่วยทำให้จิตใจของคนเราอ่อนโยนลง หากน้องมีปัญหาเรื่องการเปิดใจ เปิดความรู้สึก ถ้าไมีมีสัตว์เลี้ยง ก็ลองหาเวลาว่างไปทำการกุศลในมูลนิธิช่วยเหลือสัตว์ไร้บ้านดูค่ะ...

อย่าลืม เปิดใจค่ะ เปิดใจ...

บอกรักและแสดงความรัก ความเมตตากรุณากับคนในครอบครัว กับแม่ กับพี่น้อง

แล้วน้องจะรู้ว่าพลังของความรัก มันยิ่งใหญ่

ไม่เพียงแต่ส่งผลบวกกับตัวน้องเอง

แต่กับคนรอบข้างด้วย...

[,,,,]

คำพูดของพี่ที่พูดว่าเรา บล็อก ความรู้สึกเหล่านั้น ค่อนข้างตรงนิดๆนะคะ

หนูเคยเลี้ยงสัตว์ แมว หมา และกระต่าย กับหนูแฮมสเตอร์นะคะ หนูก็มีความรักให้มันเวลาที่พวกมันมาเล่นกับหนูนะคะ

แรกๆหนูเลี้ยงแมว3ตัว และก็เล่นกับพวกมันทุกวัน แต่พอพวกมันตายหนูก็ไม่ได้คิดอะไรกับพวกมันอีกเลยค่ะ

ส่วนหมานี้ก็เลี้ยงได้ไม่กี่เดือนก็มีคนขอ ก็เลยให้ไปค่ะ ก็ไม่ได้คิดอะไรกับหมาอีกเลย

ส่วนกระต่ายก็เสียไป2อาทิตย์หลังจากซื้อมาเลี้ยง และแฮมสเตอร์ก็กัดกล่องหนีไปไหนแล้วไม่รู้ แล้วก็เลิกตามหาเพราะคิดว่ามันหนีออกจากบ้านไม่ก็เสียแล้ว

จริงๆก็รักพวกมันทั้งหมดนะ แต่พอพวกมันหายไปจากชีวิต ความรู้สึกเป็นห่วงอะไรพวกนั้นก็ไม่รู้สึกอีกเลยค่ะ==;

ปล.ขอบคุณที่ให้คำแนะนำนะคะ

[นึกดูดีดี]

คล้ายกับผมเลย ผมไม่ศรัทธา

ในความรัก ไม่เชื่อในความรัก

มีแค่ความสุข กับ สติ เท่านั้น

ผมเข้าแบบนี้มากกว่าว่า ความ

สุขคือความรัก ชึ่งความไม่ใช้

ความรัก หากแต่เป็นส่วนหนึ่ง

ของความสุข คนเราถ้าไม่ สัง

เกตุมักจะแยกไม่ออกหรอกว่า

ความรู้สึกที่แตกต่างและคล้าย

กัน ถ้าให้เลือกระหว่างความ

สุขกับความรัก คุณจะเลือกใน

รูปแบบไหน

[________]

เราคล้ายๆคุณเลยค่ะแต่ไม่เป็นกับพี่น้องพ่อแม่แต่เป็นกับอาที่เรามาอยู่ด้วยตอนป3 คิดว่าที่เป็นเพราะความกดดัน และเรื่องความรักคือเราไม่สมหวังแต่เราคาดหวังไว้มากเลยเจ็บจนไม่อยากมีความรักอีกแล้ว