เขียนต่อไม่ได้ทำไงดี?
ตั้งกระทู้ใหม่
ช่วงแรกที่คิดอะไรไม่ออกเราลองหากิจกรรมอื่นทำ เช่น วาดรูปก็วาดได้ไม่มีชีวิตชีวา ออกกำลังกาย ทำอาหาร หรือหาเพลงฟังบิ้วอารมณ์ตัวเอง ก็ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย หานิยายที่ภาษาสวยๆมาอ่านก็ไม่ได้ไอเดียเลย
บางครั้งลองเขียนต่อจากที่ค้างไว้แต่กลับเขียนวกไปวนมา กลับไปอ่านที่แต่งค้างไว้ แก้คำผิด ก็ยังไปต่อไม่ได้ เราจะเขียนต่อยังไงดี ต้องทำยังไงถึงจะเขียนได้ดีเหมือนเดิม ใครเคยมีประสบการณ์คล้ายๆอย่างนี้ช่วยแนะนำเราหน่อย
ปล.1 ช่วงนี้เราอารมณ์ดิ่งติดลบทุกวันเกือบทั้งวันเราก็ไม่รู้ว่าทำไม พยายามหาสาเหตุก็ไม่รู้ว่าตัวเองเศร้าเรื่องอะไร จะแก้ยังไง แถมตื่นนอนยังรู้สึกหดหู่ อยู่เฉยๆก็รู้สึกแย่ อยากร้องไห้แต่ร้องไม่ออก
ปล.2 เราเขียนนิยายไว้หลายเรื่องแต่ไม่เคยเอาลงเว็บ คิดว่าจะลงอยู่แต่คงไม่ใช่ช่วงนี้
รอยยิ้มสีเทา
25 ก.ย. 60 เวลา 17:39 น.
830
views
9 ความคิดเห็น
ดูแล้วคงเป็นอารมณ์ของคนเขียน
หาเพื่อนคุย ออกไปทำกิจกรรมอย่างอื่นกับเพื่อนฝูง
หรือออกไปเที่ยวในสถานที่ช่วยผ่อนคลายอารมณ์ อย่าง ทะเล ภูเขา ไปในสถานที่เราคิดว่าสนุกสนานหรือไม่ก็ทำให้ลำบากไปเลย
ถ้าลำบากผมแนะนำให้ไปขึ้นภูกระดึง รู้สึกผมเหงาๆครั้งนึงเพื่อนผมชวนไปขึ้นภูกระดึงบอกว่าไปเติมไฟให้ชีวิตกันเจอคำนี้เข้าไปผมนี้รีบเลย แต่พอกลับลงมานี้หมดเลยทั้งแรงกายแรงใจ 555
สู้ต่อไปครับ จูเรนเจอ
เราก็เคยเป็นค่ะ ตอนนั้นหยุดเขียนไปสามเดือน เราใช้วิธีย้อนกลับไปตอนเริ่มต้นคือการเป็นนักอ่าน (ซื้อหนังสือเป็นเล่ม ไม่ว่าจะเป็น นิตยสาร นิยาย) และก็ดูซีรี่ย์ต่างๆค่ะ แล้วทำอย่างนั้นประมาณหนึ่งอาทิตย์ไฟ ไอเดียก็กลับมาเราก็ลงมือเขียนต่อเลยค่ะ
ปล.1 ช่วงนี้เราอารมณ์ดิ่งติดลบทุกวันเกือบทั้งวันเราก็ไม่รู้ว่าทำไม พยายามหาสาเหตุก็ไม่รู้ว่าตัวเองเศร้าเรื่องอะไร จะแก้ยังไง แถมตื่นนอนยังรู้สึกหดหู่ อยู่เฉยๆก็รู้สึกแย่ อยากร้องไห้แต่ร้องไม่ออก
- เราว่ามันเกินกว่าคิดพล็อตไม่ออกหรือเขียนไม่ได้แล้วนะคะ ลองไปปรึกษาหมอดีไหมคะ หาสาเหตุที่ทำให้เศร้า ถ้าเป็นโรคจะได้รักษา ถ้าไม่เป็นจะได้รู้สาเหตุและหาทางแก้ไขค่ะ
เราก็เคยไปหาหมอนะ อยู่ในช่วงรอวินิฉัย พอหมอนัดอีกรอบแม่ก็ไม่ให้ไปแล้ว ตอนนี้เริ่มจะแน่ใจแล้วว่าตัวเองผิดปกติแน่ๆ แต่ก็ทำไรไม่ได้เลยต้องปล่อยเลยตามเลย
เออ เอาไงดี ลองปรึกษาแอดมินเพจนี้ดูค่ะ
https://www.facebook.com/DramaAdd/
เราเคยเป็นนะคะอาการที่พยายามจะเขียน แต่พอเขียนก็เขียนได้ไม่นาน เมื่อเป็นเช่นนั้นได้แต่แนะนำว่า หยุดค่ะ และไม่ต้องฝืนตัวเอง เราก็ยังคงดำเนินชีวิตประจำวันไปเรื่อยๆ ทำงานอ่านหนังสือไป แม้จะเขียนนิยายไม่ออก เราหยุดเขียนนิยายไปเกือบ 10 ปีได้ค่ะ ยังดีที่ยังวาดรูปได้อยู่ ผ่านไปสักพักเราเริ่มจดบันทึกสั้นๆ เขียนไดอารี่ได้ ก็พยายามเขียนทุกวันนะ จะได้ฝึกกลั่นกรองรวบยอดความคิด ในที่สุดก็เขียนเรื่องสั้นๆ ออกมาได้ ที่มีกำลังใจเพราะมีเพื่อนที่คอยตามอ่านอยู่นี่แหละค่ะ
พอกลับมาเขียนได้ก็พยายามตั้งไว้ว่าจะเขียนให้ได้อาทิตย์ละตอน (ตอนละ 10-15 หน้า) ปีที่แล้วถึงจะใช้เวลานานแต่ก็เขียนได้ 15 ตอน ก่อนจะมาเริ่มเขียนเรื่องที่ลงอยู่ตอนนี้ พยายามเขียนตุนไว้ตอนแรกทยอยลงบ้าง เขียนเพิ่มบ้าง
เรื่องบางเรื่องอาจต้องใช้เวลาค่ะ มาตอนนี้จะว่าแปลกก็แปลก คือต่อให้อ่านนิยายรั่วแค่ไหนแต่ตอนที่เขียนอยู่ดราม่าก็เขียนได้ หรือต่อให้อ่านดราม่าน้ำตาไหลจนหายใจไม่ออก ก็ยังเขียนตอนที่อมยิ้มได้...ต่างกับตอนเขียนไม่ออกลิบลับ
ดังนั้นพยายามทำใจให้สบายนะคะ เครียดไปไม่เป็นผลดีกับร่างกายค่ะ ช่วงเวลาที่เขียนไม่ออก เราก็เลยไปลงเรียนภาษามันเสียเลย ได้ความรู้ด้วยค่ะ เราถือคติชีวิตคือการเรียนรู้ค่ะ
ไม่มีชีวิตชีวา อารมณ์ดิ่งติดลบ อยากร้องไห้แต่ไม่รู้ว่าเศร้าอะไร รู้สึดหดหู่ น่าจะเป็นโรคซึมเศร้านะคะ เราเคยเป็นอยู่ช่วงหนึ่งเหมือนกัน ความรู้สึกมันไม่อยากทำอะไร จะเขียนนิยายก็ไม่อยากเขียน เขียนไม่ออก รู้สึกว่าโลกใบนี้มันเป็นสีเทา หม่นหมอง หดหู่ไปหมด ยิ้มไม่ออก
บางทีก็เผลอร้องไห้ออกมา โดยไม่รู้ว่าตัวเองเศร้าเรื่องอะไร ลองพักการเขียนไปก่อนเน้อ รอให้สภาพจิตใจ อารมณ์กลับมาเหมือนเดิมก่อนดีกว่า ถ้ามันไม่หายจริงๆ ต้องไปปรึกษาคุณหมอนะคะ อยากให้หายไวๆ นะคะ สู้ๆ ค่ะ
ผมคิดว่าในขณะที่หัวตันว่าปัจจุบันจะเอายังไงดี
มันต้องมีพล็อตของงานเขียนในอนาคตโผล่มาแน่ จดบันทึก และเรียบเรียงหาช่องทางไปต่อ
วิธีที่จะทำให้มีอารมณ์ในการเขียนคืออยู่กับมันบ่อยๆครับ และก็หาอะไรทำใหม่ๆ อย่างผมเขียนนิยายเกมออนไลน์ไม่ออกก็ไปเล่นเกมซะ พื้นที่เขียนก็สำคัญ อย่าปิดม่านหรืออยู่ในที่ทึบเขียน ไม่งั้นหัวตันง่ายมาก
เคยเป็นเหมือนกันค่ะ อารมณ์ ความรู้สึกอยากจะเขียนเป็นศูนย์เลย มึน อึน ตัน นิ่งไปพักใหญ่
ก็เลยหาเรื่องไปเที่ยว พักผ่อน ไปหาโลเคชั่นใหม่ๆมาเติมไว้เป็นวัตถุดิบตอนอารมณ์สุนทรีกลับมา ไม่จับงานเขียนไปพักนึง ก็เริ่มดีขึ้นนะคะ
พอมีความอยากกลับมาเขียนใหม่ก็เริ่มไปต่อได้ แต่อารมณ์เขียนไม่ได้สำหรับเรามีมาเรื่อยๆนะคะ ขึ้นกับว่าจะอยู่แบบระยะยาว หรือระยะสั้น
ยังไงก็ขอเอาใจช่วยให้กลับมาสูโหมดสุนทรีเร็วๆ เขียนต่อได้ไวไวนะคะ
ลองออกไปทำกิจกรรมจิตอาสา อาจทำให้รู้สึกดีขึ้นนะคะ การที่เราได้ช่วยเหลือคนอื่น เราจะรู้สึกว่าตัวเรามีค่า มีความหมาย ที่สำคัญได้ประสบการณ์ใหม่ ๆ ด้วย
เคยเป็นแบบนี้ค่ะ เราทิ้งนิยายไปเกือบหกเจ็ดเดือนกว่าจะกลับมาอัพอีกครั้ง
และเป็นด้วยสองกรณีคือ เราตันเพราะต่อพล็อตไม่ออก วิธีนี้คือโดดไปแต่งเรื่องใหม่ดื้อๆเลย ไม่ก็ไปอ่านนิยายเรื่องอื่น ไปเที่ยว ไปอะไร จนกว่าจะลืมพล็อตเรื่องเก่า แล้วค่อยกลับไปอ่านอีกครั้ง ถ้าต่อพล็อตออกก็จะแต่งต่อ
แต่ถ้าเราดิ่งนี่เราพักเลยค่ะ เวลาอารมณ์ดิ่งปุ๊บอย่าว่าแต่นิยายไม่อยากเขียน ชีวิตเรายังไม่อยากมีเลยค่ะ วันๆนี่แทบจะนอนเป็นผัก ยิ่งพยายามเขียนตัวเรายิ่งแย่ ทำไม่ได้ดั่งใจยิ่งเครียด ดิ่งหนักกว่าเดิมอีก แวะหาอะไรพักใจทำ ส่วนเรื่องอื่นช่างมันไปก่อน อารมณ์มาค่อยกลับมาเขียน
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?