แชร์ความฟินเล็ก ๆ จากคอมเมนต์นักอ่านและการเขียนนิยาย
ตั้งกระทู้ใหม่
วันนี้เรามาตั้งกระทู้เพราะอยากจะแชร์ความฟินเล็ก ๆ น้อย ๆ ค่ะ (เล็กน้อยมากจริง ๆ ) ซึ่งเรื่องราวความฟินนั้นมาจากคอมเมนต์นักอ่านท่านหนึ่ง ซึ่งทำให้เกิดความฟินอีกต่อหนึ่งหลังเขียนนิยายผ่านจุด ๆ หนึ่งไปอีกที...
เรื่องมันมีอยู่ว่า เมื่อไม่นานมานี้เราทั้งมีปัญหา(ระยะยาว)และไม่สบาย(แต่ไม่สามารถลางานได้จึงทำให้หายช้า) เลยทำให้ชะงักไปหมดทุกอย่าง(ทั้งการอัปนิยายและการวิจารณ์นิยาย)เป็นเวลา 2 สัปดาห์กว่าแล้ว (ต้องขออภัยท่านผู้อ่านที่ติดตามนิยายและเหล่านักเขียนที่รอคิววิจารณ์มา ณ ที่นี้ด้วยจริง ๆ ค่ะ T T) เพิ่งจะฟื้นเมื่อสองสามวันที่ผ่านมาค่ะ โดยในช่วงที่กำลังฟื้นไข้ ก็มีนักอ่านท่านหนึ่งคอมเมนต์มาประมาณว่า "อยากอ่านมากแต่ไรต์ไม่อัป จะลงแดงแล้ววว ครั้งหน้าขอสองตอนนะ"...นี่เป็นคอมเมนต์ที่ทำให้คนป่วย ๆ คนนึงยิ้มออกและมีไฟในหลาย ๆ เรื่อง ไม่ว่าจะเป็นหมั่นกินยา พักผ่อน รักษาตัวให้หายไว ๆ เพื่อที่จะได้ลุกขึ้นมาแต่งนิยายต่อได้ ทั้งยังมีไฟที่จะลองพยายามปั่นให้ได้สองตอนต่อสัปดาห์ (ปกติจะเขียนแค่สัปดาห์ละตอน เพราะตั้งแต่เปลี่ยนงานมามันได้สุด ๆ เท่านั้น...)
และในที่สุด เราก็สามารถเขียนสองตอนได้ภายในเวลาอันสั้น ซึ่งเราไม่ได้สัมผัสความรู้สึกนี้มานานมากแล้ว...(แต่ที่ยังอัปไม่ได้เพราะยังเหลือกระบวนการอื่นอีก ><" ) และมันยิ่งดีใจเข้าไปใหญ่เมื่อสองตอนที่แต่งเสร็จไปนั้น เป็นสองตอนที่ทำให้แก่นเรื่องย่อย ๆ จบไปอีกแก่น รู้สึกโล่ง รู้สึกดีใจไปกับนางเอกของเรื่องมากจนเมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับเพราะมัวแต่ดีใจนี่ล่ะค่ะ >< แล้วมาวันนี้ก็อดยิ้มทั้งวันไม่ได้ ถึงขนาดที่ว่าก่อนออกไปทำงานก็มีคนถามว่าอารมณ์ดีเพราะงานวันนี้เหรอ (พอดีงานวันนี้จะมีอะไรพิเศษอยู่แล้วน่ะค่ะ) เราก็บอกไปตามตรงว่า "เปล่า เมื่อวานแต่งนิยายแล้วในที่สุดนางเอกก็..." (ขอละไว้ป้องกันการสปอยล์โดยบังเอิญนะคะ) มีแต่คนมองบนกันเลยทีเดียว 555+ XD
แค่นี้ค่ะที่อยากจะแชร์ เล็กน้อยมากอย่างที่บอกค่ะ >..< #มันก็จะดูพร่ำเพ้อหน่อย ๆ
แต่เพราะกำลังใจมาในช่วงที่ทุกอย่างหยุดชะงักและต้องเข็นตัวเองมาสู้กับงานหนักมาก (ตอนไม่สบายต้องทำโอที...โอฟรีน่ะค่ะ ทำเกือบทุกวันเลย) เลยทำให้คุณค่าของคอมเมนต์ที่เดิมทีมีมากอยู่แล้ว ยิ่งมากขึ้นไปอีก... :))
มีใครอยากแชร์อยากเล่าประสบการณ์ดี ๆ จากคอมเมนต์นักอ่านหรือจากการเขียนนิยายบ้างไหมคะ ถ้ามีก็แชร์ได้เล้ยยย จะได้มาอมยิ้มด้วยกันค่ะ :))
SailorVfan / หลงอักษร
27 ก.ย. 60 เวลา 22:14 น.
1,868
views
24 ความคิดเห็น
คอมเมนต์เป็นอะไรที่ฟินจริงๆ ค่ะ ยิ่งวันไหนได้แบบหลายเมนต์ติดๆ นี่อ่านจนอิ่ม
ไม่ว่าจะเมนต์สั้น เมนต็ยาวก็ฟินหมด เราว่านักเขียนหลายๆ คนน่าจะเข้าใจ
บางเมนต์อ่านแล้วจากดีๆ กลายเป็นบ้า เพราะอ่านแล้วยิ้มอยู่คนเดียว
บางทีอยู่ข้างนอกอีก ก็อายชาวกันบ้านไป 5555
ใครมาเมนต์ให้เราบ่อยๆ เราก็รออ่านตลอดเลย แต่ต่อให้คนไหนเคยเมนต์ครั้งเดียวเราก็จำได้นะ
แล้วบางครั้งก็จะคิดถึง แล้วคิดว่าเค้ายังอ่านอยู่มั้ยนะ ก็จะคิดวนไปวนมา
ดูๆ แล้วเหมือนพวกโรคจิตเลยเรา 555
พลอยมาไวม๊ากกก XD
ชอบตรงนี้
บางเมนต์อ่านแล้วจากดีๆ กลายเป็นบ้า เพราะอ่านแล้วยิ้มอยู่คนเดียว
บางทีอยู่ข้างนอกอีก ก็อายชาวกันบ้านไป 5555
คือเคยเหมือนกัน ยิ่งคอมเมนต์แรกในชีวิตนะ มาตอนน้ำท่วมเข้าบ้านจ้าาา (ช่วงไม่กี่เดือนนี้ที่มีวันนึงน้ำท่วมกทม.หนัก) จำได้ ตอนนั้นคือวางเท้าบนเก้าอี้เล็ก ๆ แล้วเผลอร้องออกมาตอนเห็นเมนต์แรกในชีวิต คือที่บ้านถามกันเลยว่ามีอะไร 555+ ><
บางครั้งเราก็คิดถึงคนที่เคยมาเมนต์เหมือนกันนะ ว่าเขาจะยังอ่านอยู่ไหม...ถ้าพลอยโรคจิตเราก็โรคจิตด้วย XD
ตอนได้เมนต์แรกก็กรี๊ดเลยเหมือนกัน 55555
ของเราเม้นท์ฟินก็มีหลายแบบค่ะ แต่ที่ทำให้เราอ่านแล้วสะดุ้งก็น่าจะจะเม้นนี้
'ไรท์ทำร้ายจิตใจกันมาก ค้างงงงง ต่อๆๆ' ตอนอ่านแรกๆแทบตกจากเก้าอี้ พออ่านตอนหลังก็ร้องอ๋อถือทวงให้เราอัพนิยายนี่เอง555
เราช่วยสะดุ้งด้วยคนแต่แค่แวบเดียวนะคะ อิอิ ^^ พอเก็ทแล้วก็เป็นอะไรที่ชื่นใจน่าดูเลยเนอะ!~~XD ออกแนวติดนิยายเรามากจนบอกว่าค้างไม่ไหวแล้ววว
การอ่านคอมเม้นท์ของคนอ่านเป็นอะไรที่มีความสุขจริง ๆ ค่ะ
เหมือนน้ำทิพย์ชโลมจิตใจของคนเขียนยังไงยังงั้นเลย 555
แต่ถึงไม่คอมเม้นท์ก็ไม่เป็นไร แค่แวะมาอ่านบ่อย ๆ ก็ดีใจมาก ๆ แล้วค่ะ
จริงค่ะ จะมีมากน้อยแค่ไหนก็ไม่เคยเบื่อที่จะอ่าน เป็นยาใจชั้นดีไม่แพ้ผู้อ่านที่คอยกระเตื้องยอดวิวให้เราเห็นว่ามีคนติดตามเลยยย
หายากมาก นาน ๆ จะเจอซักที แค่น้องเขาบอกว่า ปูเสื่อรอ ก็ดีใจมากแล้ว แถมบอกว่า รอจนเสื่อจะเป็นรูแล้ว ฮา...มากกก เราเลยบอกว่า แบบนี้ต้องซื้อเสื่อใหม่มานั่งรอแล้วนะจ๊ะ น้องเขาบอกว่า ตอนนี้จน เพราะจะไปงานหนังสือ อมยิ้มเลย ^___^
อันนี้ฮาาา ขออมยิ้มด้วยคน อิอิ XD
ชอบตรงที่รอจนเสื่อเก่าเป็นรูแถมไม่มีงบซื้อใหม่ 555+
ใช่เลย ต้องอมยิ้มเลย น้องน่ารักมากกกก ^^
อ่านแล้วเข้าใจความรู้สึกเลยค่ะ 55555555
เราจะเจอช่วงตอนพีคๆ เวลาเฉลยปม หรือหักมุม แล้วคนอ่านอิน ทั้งอิน ทั้งชม ทั้งตัดพ้อ มีการขู่คนแต่งด้วยก็มีนี่ ฟินดี 555555
ของเราจะฟินที่คนอ่านวิเคราะห์ต่างๆมากกว่า
เช่นเราเป็นพวกไม่แต่งแบบอวยตัวละครว่าตัวนั้นตัวนี้ฉลาด แต่ให้การกระทำแสดงว่าเขาฉลาดออกมาเอง
คนอ่านชมว่าตัวละครฉลาดมาก นี่ยิ้มแก้มแตก 55555
บางคนก็เก่งนะ จับจุดนั่นนี่เราได้เลยก็มี (ซึ่งเราก็ดีใจ เพราะตั้งใจทิ้ง hint ไว้ให้บ้างอยู่ละ)
เลิศมากเลยค่ะ! คือเรื่องที่เราเขียนก็มีวางแก่นอะไรไว้เบื้องหลังเหมือนกัน แต่ไม่มีใครทันฉุกคิดเลย...เลยพอจินตนาการได้ค่ะว่าถ้ามีคนคิดตามได้ทันนี่คงจะฟินสุดยอด!!
ป.ล. ชอบโมเมนท์ขู่คนแต่ง อิอิ ><
เราชอบใส่นัยยะ ใส่อะไรซ่อนอยู่ตลอดค่ะ 55555 เป็นความสนุกของเรามากๆ เราชอบพวกการแทรกคำใบ้ไว้ตามทาง พอถึงจุดเฉลยแล้วย้อนเฉลยเป็นฉากๆ มันจะรู้สึกดีมาก 5555 ทำนองว่า ฉันใบ้มาหลายครั้งแล้วนะ แต่เธอไม่รู้ 555555 รู้สึกวินตอนคนอ่านเซอร์ไพรส์ดี
บางทีก็ใส่นัยยะแฝงไปมันส์ๆด้วยความอินดี้ของตัวเองนี่แหละ 55555
แต่พูดถึงทำงานแล้วเหนื่อยมากนะ แถมถ้าป่วยอีกยิ่งหนักเข้าไปใหญ่ สู้ๆค่ะ ขอให้หายไวๆ
อ่านแล้วเข้าใจเลยยย XD
ป.ล. ขอบคุณมาก ๆ นะคะ ตอนนี้สุขภาพดีขึ้นมากแล้ว >< (เพราะเป็นมาสักพักใหญ่แล้วน่ะค่ะ) ขอบคุณอีกครั้งค่าา :))
เคยโดนทวงข้ามเรื่องค่ะ เรามักใช้ล็อกอินเดียวไม่ถอดเข้าถอดออก มันง่ายดีง่ะ เวลาไปเม้นท์นิยายคนอื่นก็ใช้อันเดิมนี่แหละ
เราไปอ่านนิยายของเพื่อนแล้วเมนท์ให้ มีคนอ่านที่อ่านทั้งนิยายของเราและของเพื่อน มาทวงนิยายเราในนิยายของเพื่อนเฉยเลย
อ้าย อาย อาย จะว่าคนอ่านก็ไม่ได้ จะไม่ตอบกลับก็เกรงใจ (ปกติเราตอบกลับทุกคน)
เราต้องแชทไปขอโทษเพื่อน เกรงใจเพื่อนมาก มาทวงนิยายเราข้ามถึงนี่เลย แต่เพื่อนขำๆไม่ว่าอะไรค่ะ เค้าบอกน่ารักดี
อิอิ เรื่องนี้เราจำได้~~เคยอ่านที่คุณกุยแกเล่าไว้ในกระทู้นึงนี่ล่ะค่ะ เรื่องราวน่ารักมาก ๆ ซะจนจำได้ทันทีที่อ่านเลยยย :))
ปกติเราตอบกลับทุกเมนต์เหมือนกันค่ะ ถ้ามีโมเมนต์แบบนั้นขึ้นมาคงอารมณ์ตีกันน่าดูเลยยย (เคยแต่มีเพื่อนนักเขียนด้วยกันทวงตอนใหม่ในตอนเราตอบกระทู้นี่ล่ะค่ะ อิอิ >< )
ทุกคอมเมนต์เป็นยาชั้นดีเลยค่ะ แต่ที่อดขำไม่ได้ทุกครั้งที่นึกถึงคือ
"ห้ามทำร้ายจิตใจคนอ่าน กราบ กราบเหอะ"
ปกติเขียนโรแมนติกคอเมดี้ค่ะ แต่พอคนอ่านเริ่มได้กลิ่นดราม่าก็เลยเมนต์ เรานี่อ่านแล้วยิ้มเลยค่ะ...ยิ้มมุมปาก ยิ้มเสร็จก็หัวเราะแบบตัวร้าย 5555555 ฮือ(?)
เดี๋ยวจะเอาไปบอกนักอ่านว่าคุณ Seesor มียิ้มแล้วหัวเราะแบบตัวร้าย นักอ่านจะได้รีบมาเมนต์อีกครั้งว่าห้ามทำร้ายจิตใจ อิอิอิอิ XD
ค่อนข้างโชคดีเรื่องคอมเมนต์ค่ะ คนอ่านใจดีกลัวเก้อ เลยมาช่วยกันอิน และส่วนใหญ่จะเมนต์แนวละมุน ชมพระนาง EQ ดี ให้กำลังใจคนเขียน แต่เคสที่จะเล่าให้ฟังเนี่ย มาแบบแหวกแนว คือ เมนต์ต่างจากคนหมู่มากจนจำชื่อได้ เรียกว่าฟินจนสะดุ้ง แต่ก็ขำนะคะ รอคอยอ่านเมนต์จากคนนี้ตลอด
เมนต์แรก นางเอกโง่ ไม่มีหัวคิด
เมนต์สอง นางเอกควรเลิกทันที เพราะพระเอกโง่ ไร้ประโยชน์
เมนต์สาม โง่ทั้งคู่
เมนต์สี่ (มีความลุ้นมาก คิดว่าถึงคิวเราแล้ว ต้องเป็น โอ๊ย คนเขียนโง่ แต่สรุปเมนต์ว่า) ตีกันเลย
จนบทสุดท้าย เธอก็ยังยืนยันค่ะว่า พระนางควรเลิกกันไป ไม่ควรคู่กัน ช่างมีจุดยืนต่างจากทุกคนชัดเจนมากๆ สนุกดีค่ะ แต่ก็แอบบอกไปแล้วค่ะว่าเป็นแฟนคอมเมนต์ของเธอ รออ่านตลอด ขอบคุณที่มาสร้างความตื่นเต้นให้คนเขียนนะคะ
ปล. ตอนแรกไม่รู้ว่า ???????? มันเป็นเพราะอิโมติค่อนค่ะ เวลาเห็นคอมเมนต์แบบ สนุกมาก???????? ก็จะตกใจนิดหน่อย แปลว่าอะไร ประชดเปล่า ตอนหลังรู้แล้วค่ะ
ขนาดเราเพิ่งได้มาอ่านเพราะคุณเอกวีย์นำมาเล่า เรายังรู้สึกลุ้นเลย!! รู้สึกได้ว่าเขาอินจริง ๆ และมองต่างมุมสุด ๆ เราเองมีนักอ่านท่านนึง (ซึ่งเป็นนักเขียนเช่นกัน) มาเมนต์แบบไม่เหมือนใครโดยทุกครั้งที่เมนต์จะนำตัวละครจากเรื่องของเขาเองมาเที่ยวด้วยค่ะ ก็ให้ความรู้สึกน่ารักไปอีกแบบ XD
ป.ล. เรื่อง emoticon อาจจะต้องลองดูจากหลาย ๆ เครื่องดูค่ะ ><
ชอบเมนต์ให้กำลังใจนักเขียน ให้เขารู้ว่าเรารอเขา เราติดตามเขาอยู่ แต่ไม่รู้ว่านักเขียนได้อ่านเมนต์เราบ้างรึเปล่า
เราอ่านทุกคอมเม้นท์และตอบทุกคอมเม้นท์เลยค่ะ แบบว่าว่างมาก 555
บางคนคอมเม้นท์ให้บ่อย ๆ ก็รู้สึกขอบคุณคนอ่านมาก ๆ เลย
เราชอบนักเขียนที่เมนต์แซ็วคนอ่านอ่ะ แบบคนอ่านอินมากๆก็มาแซ็ว ดูเฮฮาเป็นกันเองมาก บอกเลยว่าคนอ่านก็มีความสุขนะคะเวลานักเขียนมาตอบเมนต์
คุณ bbam ใจดีมากเลยค่ะ! :))
เราจะเป็นเหมือนคุณ Pee-Kao ตรงที่อ่านและตอบทุกเมนต์ เวลามีคนมาเมนต์ ไม่ว่าจะเมนต์อย่างไร สั้นยาวแค่ไหน เราก็ดีใจเสมอไม่เคยขี้เกียจอ่านเลยค่ะ และยิ่งมีนักอ่านที่เห็นได้ชัดว่าตั้งใจให้กำลังใจเสมอ ยิ่งรู้สึกขอบคุณแบบไม่รู้จะว่ายังไงดีเลย ><
เราเชื่อว่านักเขียนทุกคนอ่านคอมเมนต์ทุกคอมเมนต์ค่ะ แม้ว่าจะตอบหรือไม่ได้ตอบก็ตามค่ะ :))
เมื่อเราขอคอมเม้นจากนักอ่าน(ในยามอดอยาก)
ถึงจะไม่ใช่คอมเม้นให้กําลังใจ แต่ก็แอบขําเล็กน้อย(ดีต่อใจแค่มีคอมเม้น)
ขำอันล่าง กุไม่ให้ แต่นั่นก็เรียกคอมเมนท์เปล่าเหอะ 555+
รุนแร๊ง! 555
อันนี้ออกแนวใสซื่อบวกกวนเล็ก ๆ แต่อ่านแล้วฮาและรู้สึกว่าน่ารักน่าดูทีเดียวค่ะ!! XD
55555ขำแรง น่ารักดีค่ะ
เรื่องราวน่ารักจัง 555 ใครๆก็ชอบแหละ คอมเมนท์ทางบวก มันช่างดีต่อใจ
ถ้าเราเจอแบบนี้ ก็คงมีกำลังใจ ไฟมาเลยล่ะ
แต่ไม่รู้จะปั่นได้ถึง 2 ตอนในเวลาอันรวดเร็วได้ป่าว แหะๆ - ,. -
จขกท เก่งมาก ปรบมือ ^ ^
เรียกเรื่องราวนี้ว่าเรื่องราวน่ารักกุ๊กกิ๊กในยามป่วย อิอิ ><
พอเจอคอมเมนต์แบบนี้ไฟมาจริง ๆ ค่ะ มาแบบไม่ดูร่างกายเลยด้วยนะคะ (เพราะตอนนั้นนอกจากจะหัวหมุนเรื่องงานแล้วยังหัวหมุนเพราะมึนจากไข้หวัดด้วย)
ป.ล. ขอบคุณสำหรับคำชมค่าาา แต่เราก็ไม่ได้ทำแบบนี้ได้บ่อยเท่าไรหรอก... T T!!
เป็นพวกนานๆทีมีเม้นค่ะ ดังนั้น แค่เห็นตัวเลขขึ้น น้ำตาจิไหลแล้ว
เข้าใจความรู้สึกเลยค่ะ ลงนิยายมาปีกว่าจนตอนนี้ประกาศจะลงตอนจบแล้วนักอ่านยังเงียบฉี่อยู่เลย ปีครึ่งสิบแปดคอมเมนท์ T+T
เรื่องนึงห้าเม้น อีกเรื่องสามเม้น รู้สึกบรรลุโสดาบัน
ปาดเหงื่อ เราว่าเมนท์เราน้อยมากแล้วนะ มาเจอสองท่านข้างบน อ้า... ยิ่งกว่าเราอีก
เป็นกำลังใจให้นะคะ T-T
มีอยู่ที่เป็นนิยาย10เรื่องค่ะ รร.1 มี120 เมนท์ ยัยสุดโหดกับพี่ชายสุดโหด 9 เมนท์ รร.-หอวายุ 0เมนท์ รักนี้หยุดอยู่ที่หัวใจนายจอมโหด 10 เมนท์ อยากจะบอกว่า...รักนะ 0 เมนท์ ยัยเจ้าหญิงสุดโหดและนายกรรมการคุมกฎ 2 เมนท์ ฟิค1886 1 เมนท์ เก็บเครดิต 0 เมนท์ องค์รัชทายาทผู้หยิ่งยโส 0 เมนท์ โชคชะตานำพารัก 0 เมนท์ สมัครเรื่องต่างๆ 0 เมนท์ หลงรักนายจอมเจ้าเล่ห์ซะงั้น!? 0 เมนท์ ตามนี้ค่ะ//ไปดูเม้นท์นิยายตัวเอง
ไม่อยากจะอวดเลยว่า สิบแปดเม้นท์คือรวมกันสองเรื่อง เรื่องนึง(กำลังจะจบ ลงตอนจบพรุ่งนี้)17เมนท์ อีกเรื่องนึง1เมนท์
ไม่อยากจะคิดเลยว่าพรุ่งนี้ถ้าลงตอนจบไปแล้วจะมีกี่เมนท์ อา...อีกสักเมนท์นึงก็ยังดีน้า...
เราเมนต์ให้ทุกตอนเลยนะ ในฟชลอ่ะ ไม่ฟินมั่งเลยอ่อ
โห...นับถือใจคุณคห.12 และคห. ย่อยทุกท่านเลยค่ะ เราเชื่อว่าสักวันจะต้องมีโมเมนท์น่ารัก ๆ แน่นอน ถ้าไม่ได้สัมผัสความรู้สึกนั้นจากเรื่องปัจจุบัน ก็อาจจะได้สัมผัสในเรื่องต่อไปก็ได้ค่ะ ตราบใดที่ยังไม่ยอมแพ้และทำในสิ่งที่รักไปเรื่อย ๆ สักวันต้องมีคนที่แสดงตัวออกมาแน่นอน!! ล
ขอเป็นกำลังใจให้ด้วยคนนะคะ จะส่งกำลังใจให้เต็มที่เลย!~~
ขอบคุณทุกเม้นค่าาา จุ๊บๆๆๆ
เวลาได้คอมเมนท์ให้กำลังใจนี่รู้สึกดีจริงๆ ค่ะ อย่างล่าสุดที่ได้มาหลังจากห่างหายคอมเมนท์ไปนานเป็นตอนที่เพิ่งลงไปว่า เข้าใกล้ช่วงจบแล้วค่ะ
ส่วนเมนต์ก่อนหน้าก็เป็นช่วงแรกๆ ที่ลงเลย บ่งบอกว่าอ่านจริงๆ เราก็ดีใจค่ะ
แต่เวลาเจอเมนท์จะให้สปอยล์นี่ก็ต้องหาทางตอบเลี่ยงๆ เช่นกัน ขออภัยคุณผู้อ่านค่ะ แต่บางเรื่องต้องลุ้นกันเอง (ตอนนี้น่าจะได้เฉลยไปแล้วล่ะ)
ยังไงคอมเมนท์จากนักอ่านก็ถือเป็นน้ำทิพย์สำหรับคนเขียนจริงๆ น่ะแหละ ได้มานิดมาหน่อยก็ชุ่มชื่นใจ
เป็นคอมเมนต์ที่อ่านแล้วชื่นใจมากค่ะ แต่เรากลับรู้สึกซึ้งใจกับคำพูดที่คุณ Miran ตอบคห.3 มากกว่า ซึ้งมากอ่าาา คือแบบ มันใช่เลย ถ้าตายจากกันไปตามอายุขัย ตามวัยที่ได้ใช้ชีวิตมาเต็มที่แล้ว แบบนั้นพอรับได้ แต่การตายจากกันแบบกะทันหันโดยไม่ทันได้ตั้งตัวเลยต่างหาก ที่เสียใจมากและนานจริง ๆ (เข้าใจเลยเพราะเคยผ่านเหตุการณ์แบบนั้นมาแล้ว...)
ป.ล. อ่านอีกครั้งเพิ่งเก็ทว่าคุณ Miran น่าจะหมายถึงการแยกจากกันทั้ง ๆ ที่ยังมีชีวิตอยู่มันเศร้ากว่า...เราก็ตอบไปคนละทางเลย ><"
พูดแทนคนอ่านว่า จขกท รักษาสุขภาพด้วยด้วยนะครับ ด้วยความห่วงใย
อุ๊ย! ขอบคุณมากเลยค่าาา คุณ Octory ใส่ใจใจความที่เราไม่ทันคิดว่าจะมีคนมองจุดนั้นเลยยย ขอบคุณอีกครั้งนะคะ XD
เวลาได้คอมเม้นท์สักคอมเม้นท์สำหรับนักเขียนเป็นอะไรที่มีความสุข และฟิน ประหนึ่งจะลอยไปในอากาศเลย ฮาาาาา
มีบางครั้งที่รู้สึกตัน ไปต่อไม่ถูก แต่พอมาเจอคอมเม้นท์นี่มีแรงแต่งต่อไปอาทิตย์นึงเลย ฮ่าาาาาฮ่าาาา
จริงค่ะ ได้คอมเมนต์แต่ละทีก็อายม้วนบ้าง ลอยติดเพดานบ้าง นอนไม่หลับบ้าง (เพราะดีใจเกิน) จนล่าสุดนี่คือฟินจนต้องขอมาแบ่งปันในบอร์ดนี้ อิอิ >..<
เราชอบการที่รีดตั้งฉายาให้ตัวละครขอเรามากๆ รีดเราน่ารักน่าหยิกจริงๆ คิดได้ไงแต่ล่ะชื่อ555+ มันทำให้เราหัวเราะได้
ใช่ ๆ บางทีเห็นคนอ่านเรียก เราเลยเอามาใช้เองด้วยก็มีค่ะ
นางเอกเราคนนึง คนอ่านเรียก "อีเด็กนรก" 55555+
เราเคยเมนต์ด่าตัวละครเพราะอินมากๆ พอเมนต์ไปตอนต่อมาไรท์เขาทอล์คว่าอย่าด่าตัวละครเขาเลยถ้าจะด่าให้ด่าเขาแทนตัวละครมีเหตุผลของมัน เรารู้สึกผิดมากๆเวลาอินอยากด่าจัวละครก็เลยแทนด้วยการให้กำลังใจไรท์แทน
แต่เราชอบนะ ด่าตัวละครไปเถอะค่ะแสดงว่าเราเขียนให้คนอินได้ เราดีใจออก ^^ ส่วนเรื่องสำนวนการเขียนกากๆของเรานั้น เราก็โดนเต็มที่เช่นกันค่ะ555+
มีตั้งฉายาด้วย!? อันนี้น่าจะฟินกันยาว ๆ เลยใช่ไหมคะ >__< เป็นอะไรที่น่ารักมากกก อยากมีโมเมนต์นั้นบ้าง XD
คุณ bbam
เป็นเรา เราก็ชอบนะคะ ถ้าด่าตัวละครแสดงว่าอินมากและลุ้นจัด นั่นถือว่าทำให้รู้ได้ทันทีว่านิยายเราสามารถเข้าไปนั่งในใจคนอ่านจนคนอ่านอดใจไม่ไหวต้องด่า ><
ตอมเม้นท์ มันอันตรายครับ ผมโดนเสมอเลย
ไรท์ " ไม่เอา วันนี้ไม่ว่าง "
รีนเดอร์ " ไรท์ขออีกตอน กำลังมันเลย "
ไรท์ " ก็ได้ อีกสักตอนจะเป็นไรไป "
ทำไมเราอ่านแล้วยิ้ม ^^
คือคอมเมนต์มาที ไฟปะทุแบบทะลุทะลวงจนต้องไปปั่นต่อเลยใช่ไหมคะ!~~XD
รู้สึกอิจฉาเบาๆ ทำไมผมไม่มีโมเม้นท์นี้บ้างน้าาาาา
อยากมีคนมาคอมเม้นท์ให้เเบบนี้เร็วๆ จัง
มานั่งตรงมุมเดียวกัน//เราก็ไม่มีนะท่าน555(ในเลข5มีนํ้าตาซ่อนอยู่)
อดทนไว้ค่ะ เดี๋ยวก็มีมาเอง...สักวันต้องเป็นของเรา//ตบบ่า
ขอมาให้กำลังใจด้วยคนค่ะ >< นักอ่านแต่ละกลุ่มก็อาจจะมีความต้องการแสดงความเห็นไม่เท่ากัน บางครั้งเลยอาจจะต้องรอนิดหนึ่ง...แต่เราเชื่อว่า ในขณะที่คุณ คห.18 กำลังรอโมเมนท์แบบนี้ อาจจะได้สัมผัสกับโมเมนท์อื่นที่ดีกว่าและเหนือความคาดหมายมากกว่าก็เป็นได้นะคะ!~~
เราจะชอบนะคะ นานๆทีคนจะคอมเม้นต์(บางทีอยากเหมือนคนอื่นๆที่แต่งปุ๊ป ก็มีคอมเม้นต์ แต่เราไม่มีคงเพราะชะตากรรมที่เคยให้นักเขียนคนอื่น) อ่านไปก็มีความสุขค่ะ จะติจะชมเชิญจ้ะ คอมเม้นต์มาเราก็พอใจแล้วจ้ะ
ปล.เราเป็นคนหนึ่งที่เคยเจอนักเขียนบังคับให้คอมเม้นต์ ลองมั่งไม่มีผลตอบรับที่ได้คืน//ร้องไห้กัดผ้า
ปล1.ถึงจะไม่มีคอมเม้นต์ เราก็จะแต่ง แต่ข้อแลกเปลี่ยนคือ ข้าจะอู้งานเป็นเวลาหนึ่งสัปดาร์ ข้าจะจำศีลซักพัก ไว้มีแรงอีกจะมาเขียน ประมาณนั้นเลย แหะๆ
ปฏิเสธไม่ได้ว่าคอมเมนต์เป็นกำลังใจชั้นเยี่ยมสำหรับนักเขียนทุกคน แต่อย่าให้คอมเมนต์มาทำให้เรายึดติดจนน้อยใจหรือคิดมากเลยนะคะ...อย่างเราเองก็มีเพื่อนที่เป็นนักเขียนในนี้ด้วยกันเหมือนกัน เขาก็ได้คอมเมนต์เยอะกว่าเป็นเท่าตัวเลยทีเดียว...ถ้าถามว่าอยากได้เมนต์เยอะไหม ต้องตอบตามตรงว่าอยาก แต่ถ้าได้น้อยนิดเดียวล่ะ? ก็ไม่เป็นไรหรอกค่ะถ้าเป็นคอมเมนต์ที่มาจากใจนักอ่าน แม้จะเมนต์จะแค่ "รอ" คำเดียว ก็ทำให้สีสันในวันนั้นมันสดใสขึ้นสำหรับเราแล้วค่ะ :))
อันที่จริง เราค่อนข้างเห็นต่างในเรื่องของพวกผลกรรมจากการไม่ไปเมนต์นิยายคนอื่นนะคะ เพราะอย่างตัวเราเองก็แทบไม่เคยเมนต์นิยายใครเลย (เพราะอ่านแต่นิยายรูปเล่ม 95%) จะมีได้อ่านออนไลน์บ้างก็คือที่รับวิจารณ์นิยายเท่านั้นเองค่ะ
อาจจะดูเหมือนคำพูดสวยหรู แต่เราเองก็เคยมีโมเมนต์ไร้คอมเมนต์เหมือนกัน...เราคิดว่าเรื่องนี้มันขึ้นอยู่กับกลุ่มผู้อ่าน อารมณ์ผู้อ่าน อารมณ์นิยายในแต่ละตอน และ "จังหวะ" ด้วยค่ะ...ยังไงเราคนหนึ่งจะเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ อายุขนาดนี้ยังสามารถทลายกำแพงความกลัวและกล้าเข้ามายืนในวงการนี้ได้นี่ เราซูฮกสุด ๆ เลย แค่นี้ก็เก่งมาก ๆ แล้วค่ะ :))
ป.ล. เรื่องอายุ พอดีเราเข้าไปส่งไอดีคุณแสงเทียนมาน่ะค่ะ ><"
คอมเม้นท์ที่ฟินสุดในชีวิต คือเม้นท์แรกจากนิยายเรื่องแรกค่ะ เรานั่งกรี๊ดอยู่หน้าคอมเลยค่ะ 55555 (มีคนสนใจนิยายเก๊าด้วย T^T)
เคยโดนรี้ดเดอร์บอกถ้าไม่อัพจะตามมาบึ้มบ้าน อันนี้เราก็ดีใจเช่นกัน 5555
เม้นท์แบบเดาทิศทางเนื้อเรื่อง กับบุคคลิกตัวละครเราก็ชอบ แบบวิเคราะห์ว่ามันต้องเป็นแบบนี้แน่ๆ (รู้สึกดีมาก ทำให้การคาดเดาเป็นไปได้ในหลายทิศทาง)
แต่ฟินสุดๆคือตอนที่รี้ดเดอร์เม้นท์เกี่ยวกับนิยายเรา ว่าเขารู้สึกร่วมไปกับมันด้วย เราจะกรี๊ดมากๆ 5555 เพราะถ้าวันไหนตัวเอกในนิยายร้องไห้ คนเขียนอย่างเราก็นั่งร้องไห้อยู่หน้าคอมเช่นกัน 555555 (แม่ถึงขั้นถามว่าเป็นบ้าเหรอ 555555)
//จริงๆรักคนเม้นท์ทุกคนแหละค่ะ เม้นท์นี่คือกำลังใจสำหรับนักเขียนชั้นเยี่ยมเลย เรานี่นั่งอ่านทุกเม้นท์ แต่เราตอบคอมเม้นท์ไม่เก่งบางทีเลยตอบบ้างไม่ตอบบ้าง กลัวสปอยล์นิยายตัวเอง T___T
เข้าใจเลยค่ะ ตอนได้เมนต์แรก เราก็เผลอร้องออกมาเหมือนกัน >< (ตอนนั้นน้ำท่วมเข้าบ้านครั้งแรกในชีวิตพอดี เมนต์แรกเหมือนแสงสว่างเล็ก ๆ ท่ามกลางความมืดเลย!!)
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?