มีปัญหากับเพื่อนในห้อง เพราะเรื่องไร้สาระ
ตั้งกระทู้ใหม่
กระทู้นี้เป็นกระทู้แรก ผิดพลาดยังไง แท็กผิด ขอโทษด้วยนะคะ
เราเป็นเด็กนักเรียนคนนึงค่ะ อยู่ชั้นม.3 เรียนที่กรุงเทพ แล้วตอนนี้เรามีปัญหากับเพื่อนในห้อง(จริงๆไม่อยากจะคบเป็นเพื่อนด้วยซ้ำ) เขาเป็นคนที่ -มาก ชอบล้อคนอื่น นิสัยดีเรื่องไม่ดีเรื่อง และจะต่อล้อกับคุณครูมากเลย กลุ่มของพวกเขาแทบจะเกือบทั้งห้อง แล้วเราไม่ชอบเขามากๆตั้งแต่เเราย้ายไปเข้าเรียนม.2
ม.3 เปิดเทอม1แรกๆเนี่ย จะไม่ค่อยมีเรื่องอะไรหรอก เขาก็ทำตัวตามปกติของเขา ด่าคนอื่นไปทั่ว ล้อคนอื่น แล้วเรายังไม่เคยโดนและก็ไม่อยากจะโดนด้วย สุดท้ายก็โดนมันล้อ ตอนช่วงเกือบๆปลายเทอม1 มันรู้ว่าเราเป็นติ่งเกาหลีค่ะ ซึ่งเรานี่ก็ไม่ได้อะไรหรอก ก็เราติ่งจริง ทีนี้ แรกๆเขาล้อเราว่า "พูดแต่เกาหลี ไปเกาหลีเลยไป" แต่เรายังไม่ได้พูดค่ะ ตอนนั้นเราเรียนวิชาแนะแนวกัน แล้วเราก็คิดขึ้นได้ถึงเด็กนาฏศิลป์ที่ไปแข่งชนะมา ก็คุยกับเพื่อนในชั่วโมงนั้น เขาคงคิดว่าเราอ่ะ คุยเรื่องเกาหลีกัน พอใกล้จบชั่วโมงเขาก็เอากระดาษที่เขียนว่า ใบสมัครเกาหลีวิทยา มาให้เรา เราก็เลยเริ่มหัวอุ่นๆล่ะ แต่ก็ยังสงบอารมณ์ไว้อยู่ พวกนั้นมองหน้าแล้วก็พูดล้อเราอย่างสนุกเลย ทีนี้เพื่อนผู้ชายข้างๆมันเลยหยิบไปเขียนและส่งให้พวกเขา เพื่อนที่เราคุยด้วยก็โดนค่ะ แต่เขาไม่ได้ติ่งเลยไม่เคืองเหมือนเรา
ทีนี้ พอพวกเขาได้ใบที่เพื่อนผู้ชายเขียนก็บอกว่า มี-...เป็นผอ. ส่วนเราเนี่ยเป็นประธานนักเรียน แล้วบอกว่าเพื่อนที่เราคุยด้วยเป็นนักเรียน เราก็แบบเริ่มจะไม่ไหวแล้ว อย่างแรกที่คิดในหัวสมองเลยคือ เกาหลีวิทยาคืออะไร? เกิดมาจะ15ปีแล้วเพิ่งจะเคยได้ยิน ทีนี้พวกเขาก็พูดขึ้นมา(ขอแทนชื่อเราว่าบีนะคะ) เป็นไรบีทำไมหน้านิ่งอ่ะ ไม่ชอบเหรอได้เป็นประธานนัเรียน เราเลยเดือดเลยค่ะ หนังสือข้างๆมือวางลงบนโต๊ะอย่างแรงเลย คนที่หัวเราะเงียบกริบ เราค่อยสงบอารมณ์ตัวเอง ถอนหายใจแรงๆ พวกเขาก็ทำหน้าไม่พอใจแล้วก็ขุดคุ้ยล้อเราอีก แล้วก็บอกเรา เป็นติ่งก็เต้นได้ มาสอนได้ป่ะว่าเต้นยังไง แล้วเพื่อนอีกคนก็พูดเสริมมาอีกว่า เหมือน-..ใช่ป่ะที่มันสอนให้เต้นเพลงของก็อตอ่ะ เราก็มองเขานิ่งๆ คนที่หันมองเราก็กระซิบบอกพวกเขา เลยทำให้พวกมันเลิกล้อแล้วเรียนวิชาต่อไป
ตอนนั้นเป็นอะไรที่โคตรจะไม่ชอบค่ะ เราเลยบอกกับเพื่อนในกลุ่มว่า ถ้าวันนึงเรามีปัญหากันอีกให้ออกไปห่างๆ
รอบที่2 ในสัปดาห์เดียวกันเลยค่ะ ตอนเลิกเรียนเรากับเพื่อนต่างห้องนั่งจับกลุ่มกันรอรถโรงเรียน ทีนี้เพื่อนเนี่ยชวนออกไปซื้ออะไรกิน ก็เลยพากกันไป กระเป๋าไม่ได้เอาไปด้วยวางกองๆไว้ กระเป๋าเราเนี่ยโดนกระเป๋าเพื่อนทับเลย พอเราไปซื้อของกินมาก็มานั่งคุยกัน สักพักเราจะเอาของเลยหากระเป๋า ปรากฏว่ากระเป๋าที่เราเปิดเป็นของเพื่อน เราเลยเริ่มรู้สึกแปลกๆ ค่อยๆหาบริเวณรอบๆ ก็ไม่เจอ กระเป๋าเราจะสังเกตได้จากเข็มกลัดใหญ่ๆกลัดไว้ กับรอยลิขิตแตก เรามองไปรอบๆก็เจอพวกที่ล้อเรามองมาที่เราพอดี ก็เลยสงสัย เราเลยลุกเดินไปถามเพื่อนผู้ชายที่นั่งข้างๆพวกเขาว่าได้สะพายกระเป๋ามาใหม(เพราะเพื่อนผู้ชายคนนั้นฝากกระเป๋าไว้) เลยคิดว่าจะสะพายผิด แต่มันบอกว่าไม่ได้สะพายมา แล้วคนทีาล้อเราเนี่ย(ขอใช้ชื่อว่าโซ)บอกว่า ไม่ใช่เขาเอาไปเกาหลีแล้วเหรอ แล้วก็หัวเรา เราก็มองนิ่งๆ สงบอารมณ์เหมือนเดิม ทีนี้เราเลยมองพวกเขานิ่งๆ แล้วเพื่อนที่ล้อเราอีกคน(ขอใช้ชื่อว่านิว) นิวมันพูดขึ้นมาว่า อะไรเล่นๆแค่นี้หัวร้อนเหรอ? ซึ่งเรายังไม่ได้พูดเลยว่ามันสองคนเป็นคนเอาไป เราเลยพูดขึ้นแบบเคืองๆว่า กูรู้แล้วว่าใครเอาไป แล้วเดินหนีขึ้นรถที่มาตอดไป ณ ตอนนั้นคือ ไม่สนแล้วกระเป๋า รีบหนีออกจากตรงนั้นดีกว่า เดี๋ยวได้ลงไม้ลงมือ การบ้านก็ไม่ได้ทำ
พอถึงบ้านเลยเล่าให้แม่ฟัง แม่ก็เลยโทรบอกครู และคุยกับครู ครูเขาบอกกับแม่เราว่า นิวอ่ะมันนิสัยไม่ดี วันต่อมาเราไปโรงเรียน วิชาแรกของคาบเช้าเป็นวิชาลูกเสือ ครูเขาสั่งให้ม.3อยู่บนห้อง ทีนี้ครูแกเลยเปิดประเด็นเรื่องกระเป๋า มันก็แสร้งถามว่าเจอกระเป๋าแล้วใช่ไหมไรงี้ เราก็ตอบมันแบบส่งๆ ทีนี้ครูเลยจัดที่ให้ใหม่(แรกๆเรานั่งคู่กับนิว) เลยแยกเราเหมือนรู้ว่าเรากับนิวไม่ถูกกัน
ตั้งแต่นั้นมามันก็ล้อมาจนปิดเทอม ในการโต้วาทีก่อนปิดภาคเรียนก็เอาประเด็นนี้เข้ามาเอี่ยว เราก็เลยเล่นไปตามมันแบบสนุกๆ แล้วก็ไม่สนมันอีกเลย มันจะพูดจะล้ออะไรเราก็เงียบๆ
ต่อมาเทอม2 สดๆเมื่อวันศุกร์ที่ 17 พย.เลย ทะเลาะจนเพื่อนมนห้องนี่ไม่มีใครกล้าจะปริปากพูด เราทะเลาะกันแบบ แค่เรื่องที่ล้อเราว่สเป็นติ่ง แต่โซกับนิวมันเชื่อมไปต่างๆนาๆ เรื่องช่วยก็ช่วย จะทำอะไรก็หามาให้หมด ซึ่งมันไม่เกี่ยวเลย มันๆม่เกี่ยวกับเรื่องนี้เลย มันบอกเราว่าขนาดเพื่อนล้อว่าเป็นพยูนยังไม่หัวร้อนเลย โซโดนล้อว่าขาใหญ่ยังไม่เคืองอะไร แล้วทำไมแค่ล้อว่าเป็นติ่งทำไมต้องหัวร้อนวะ?
นิสัยของเรา คือ โลกส่วนตัวสูง ไม่ชอบให้ใครมาล้อความชอบความฝัน ที่เขาพูดมามันก็ใช่ แต่ถ้ามันล้อรูปลักษณ์เรา เราจะไม่หัวร้อนเลย จะว่าเราดำ จะว่าเราเหมือนหมีแพนด้าเราก็ไม่เคือง แต่ถ้ามาว่าในเรื่องที่เราชอบ เรารับไม่ได้เอาจริงๆ ความชอบของแต่ละคนมันต่างกัน แต่ถ้าเอามาล้อเหมือนเป็นเรื่องตลกมันก็ไม่ใช่ บางคนก็เล่นๆกับการล้อไปด้วย แต่ลึกๆเขาก็ไม่ชอบเหมือนกัน เราเป็นแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว กฎหลักในชีวิตของเราคือ อย่าเอาเรื่องที่เราชอบเราฝันไปพูดเป็นเรื่องตลก แต่เขาสองคนทำให้เราไม่ไหวอ่ะ เราแทบจะไปคุยกับครูอยู่ แทบจะขอแม่ย้าย แต่ก็อาจจะเป็นเด็กหนีปัญหา เราก็เลยทนอยู่ คอยแก้ปัญหาตรงนี้ให้จบๆ เราเลยบอกกับตัวเองแค่คำเดียว คือสงบ เท่านั้น
เราว่าเราอาจจะผิดในส่วนนึงคือ ไม่ควบคุมอารมณ์ เลยทำให้พวกเขาไม่จบ แต่ทำไงได้ เราไม่ชอบจริงๆ
อยากจะติเราก็ได้ค่ะ ช่วยบอกเราทีว่าต้องทำยังไงเพื่อจะไม่ให้ฟิวส์ขาด พยายามจะไม่สนแต่ก็ได้ไม่นาน..
เราว่าเรื่องที่เราเล่ามา มันเป็นเรื่องที่ไหร้สาระด้วยซ้ำ55555
ขอบคุณค่ะ
구 름
18 พ.ย. 60 เวลา 14:44 น.
1,132
views
3 ความคิดเห็น
ความชอบของใครๆก็ต่างไม่อยากถูดเหยียดหยามหรอกครับคนเราจะไม่เปลี่ยนพฤติกรรมถ้าหากเขายอมรับในสิ่งเขาทำลงไปแน่นอนดูจากที่อ่านมาเขาไม่เปลี่ยนแน่นอนทีนี้ขอให้เปลี่ยนมุมมองครับคนพวกนี้ส่วนใหญ่มักมาจากความกดดันและความทุกข์ครับการทำให้คนอื่นทุกข์มันจะเหมือนการระบายพวกเขาและด้วยกระบวนการทางความคิดที่ไม่ได้นึกถึงผู้อื่นในเรื่องเขาชอบจึงไม่เข้าใจและมักถามว่า "ทำไม" ถ้าคนๆนั้นล้อเราให้เรายิ้มใส่ครับเมื่อพวกเขารู้สึกว่าเรามีความสุขเขาก็จะรู้สึกเหมือนแพ้ไม่สำเร็จในการก่อกวนต่างๆและพวกเขาเนี่ยแหละครับที่จะเป็นฝ่ายเลิกกันไปเองเพราะเราไปหัวเสียมันก็ยิ่งทำให้เขาสนใจที่จะปั่นลองดูครับเวลาเขาแกล้งให้ยิ้มและนึกถึง วงเกาหลีที่ชื่นชอบหรือคิดถึงเพลงเกาหลีที่ชอบหรือบอกตัวเองว่าเขาก็คงจะมีความทุกข์อะไรสักอย่างถึงได้ทำอย่างนี้กับเรานะครับ ^_^
ขอบคุณมากๆค่ะ จะพยายามควบคุมอารมณ์ตัวและทำตามที่แนะนำนะคะ
บอกครูดีสุดค่ะ
ถ้าพวกเขาหาเรื่องอีกก็บอกครูไปเรื่อยๆค่ะจนกว่าเขาจะหยุด
เพราะคนพวกเนี้ยมันกลัวครูที่ดุๆ
ต่อหน้ากับลับมันต่างกันค่ะเมื่ออยู่ต่อหน้าครู
คนเราถ้าไม่โดนเองเขาไม่รู้สึกหรอกคะ เราเข้าใจว่าการโดนล้อในบางเรื่องมันก็เกินไป ไม่ควรเอามาพูดกันอะ คนแบบนั้นมีปัญหานะคะ ถ้าเขาล้อคนประเภทที่เงียบๆ ไม่ค่อยเถียงมันจะทำให้เขาสนุกกับมัน จนบางทีมันก็เกินขอบเขต คนเรามีหลายแบบคะ ถ้าไม่เหนือบ่ากว่าแรงเท่าไรน้องก็พยายามปล่อยผ่านไปดีกว่าเนอะ อย่าเก็บมาใส่ใจ ถึงมันจะยากที่ต้องนั่งฟังคำพูดเสียดสี ถากถางหรือไม่ดีต่างๆ แต่ก็อดทนไว้ ถ้ามันเป็นจุดอิ่มตัว คนแบบนั้นก็จะเอาเรื่องอื่นๆที่ไม่เกี่ยวกันมาพูดด้วย ให้เสียหาย สุดท้ายนะน้องสู้ๆนะคะ ไม่ทีคำพูดใดๆมาทำให้เราตกต่ำได้ถ้าเราไม่คิดมัน บางทีเราอาจจะโมโห แบบสุดๆ ก็พยายามคุยด้วยสตินะ ตอบโต้แบบผู้ฉลาด จัดการด้วยคำพูดให้สุดๆไปเลย สู้ๆนะคะน้อง
ขอบคุณมากๆนะคะ เราเคยสวนกลับไปหลายรอบมาก แต่ละรอบจะมีเหตุผลที่เป็นตัวของเรา แต่ว่าพวกเขามักจะดึงออกนอกกรอบบ่อยๆ ขอบคุณอีกครั้งค่าา
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?