มีวิธีเขียนตัวละครให้ฉลาดไหมคะ?
ตั้งกระทู้ใหม่
Shadow in dream
4 ธ.ค. 60 เวลา 02:18 น.
3,206
views
13 ความคิดเห็น
มีครับ..เพียงเขียนอย่างชาญฉลาดเท่านั้น
เราว่ายากอยู่นะคะ สร้างตัวละครให้ฉลาด อย่างน้อยคนเขียนก็ต้องพยายามคิดตามตัวละครให้ทันด้วย เราเคยเจอปัญหาอยู่บ่อย ๆ แบบเขาก้าวนำไปสิบก้าว เราวิ่งเท่าไรก็ไม่ทันสักที สุดท้ายเลยต้องพักไว้ก่อน
วิธีของเราคือพยายามตีแผ่ระบบความคิดเขาใหม่ จริง ๆ ตอนแรกก็เอาเหตุการณ์นั้นมาตั้งไว้ก่อน แล้วมองให้ครบทุกด้าน มองให้รอบคอบด้วย ว่าเหตุการณ์นี้มีจุดอ่อนอะไร มีจุดแข็งตรงไหน แล้วตัวละครของเราเขาจะทำยังไงกับเหตุการณ์นี้ คือไม่ต้องไปคิดดักเขาก่อน คิดให้ทันเขาก่อนเป็นพอ
ขั้นตอนตรงนี้แนะนำให้เขียนหรือพิมพ์ก็ได้นะคะ ทะเลาะกับตัวเองไปเลย
อันนี้ก็อปมาจากที่ทะเลาะกับตัวเองในหน้าร่างพล็อต
"ตอนช่วงไคลแม็กซ์ นางเอกxxxxพอดี แบบตัดจบที่xxxxxxxxx ตอนถัดมาxxxxxxxก็ได้ แต่ไม่ใส่ลงไปดีกว่ามั้ง เขียนยากอะ ข้อมูลไม่ชัด ยิ่งxxxxก็ต้องมีรายละเอียดอีก xxxxไม่ใช่หมอ!"
หรือ "คือจะxxxxยังไงอะ แล้วคนของxxxจะทำยังไง ฆ่าทิ้ง? ไม่อะ มันโจ่งแจ้งมากเว้ย แต่ถ้าxxxxมันก็จะทะแม่งไปมั้ยอะ"
จากข้างบนจะเห็นว่ามีการคุยกับแม่ซื้อเกิดขึ้น #พี่เห็นหนูด้วยเหรอคะ 555555555555
เราว่ามันช่วยนะคะ การตั้งคำถาม เขียน คิดอะไรไปเพลิน ๆ คือต่อให้ไม่เอา แต่ทดทิ้งไว้ก่อน มันจะทำให้แตกประเด็นความคิดย่อยได้เยอะมาก คือนอกจากจะคิดพล็อตได้รอบด้านมากขึ้น ตามตัวละครให้ทันได้มากขึ้น บางทียังช่วยแก้ตันด้วย
เคยมีแบบวางพล็อตไว้แล้วว่า โอเค ตัวละครจะเจออย่างนี้ แบบนี้เลยนะ แต่พอเขียนจริงปรากฏว่าทะเลาะกับตัวเองคือ เฮ้ย แบบนี้มันไม่ฉลาดนะ มันไม่ใช่คาแรกเตอร์ที่วางไว้ตั้งแต่แรกแล้วล่ะ
ผลก็คือต้องเริ่มคิดใหม่อีก...เศร้า
สรุปก็คือ ตัวละครฉลาด ตอนคิดสร้างเขาขึ้นมาอะบันเทิงเริงใจดีค่ะ แต่ตอนให้เขาแสดงความฉลาดออกมาน่ะยากมาก และจะยากที่สุดถ้าคนเขียนคิดตามไม่ทันตัวละคร
ขอบคุณค่ะ
ทริค (Trick: กลเม็ดเคล็ดลับ) ของผมคือเอาตัวละครที่เราจะปั้นไปโชว์ความฉลาดกับตัวละครฉลาดตัวอื่นครับ
เช่น A เป็นพระเอก (ที่เราอยากให้ฉลาด) ต้องมาเจอ B ที่เรียนเก่ง, C ที่เป็นอาวุโส, D ที่มากประสบการณ์, E ที่รวยเหลือ
เขียนให้ BCDE เก่งมากๆ แก้ปัญหาได้หมด แต่เหลือช่องโหว่ให้พระเอกเราเข้ามาโชว์เทพ... ตรงนี้แล้วแต่ฝีมือคนเขียนเลยว่าจะซ่อนไว้สวยและแนบเนียนแค่ไหน เช่น พระเอกอาจจะดูเกรียนๆ พระเอกอาจจะดูทึ่ม พระเอกอาจจะไร้มารยาท พระเอกอาจจะจนและเหลือขอ (พยายามให้ตรงข้าม คนในฉากจะดี) คนเก่งด้วยกันพอเห็นความเก่งพระเอก ก็จะทึ่ง ประทับใจ ติดตรึง โจษจันเป็นที่เล่าขาน อะไรก็ว่าไปครับ
หมายเหตุ: อย่าเอาพระเอกไปอวดฉลาดกับคนโง่ ไปแสดงความเทพกับพวกที่ไม่เข้าใจมันก็เท่านั้น (เว้นแต่เราจะเขียนพล็อตให้พระเอกถูกอิจฉานินทาครับ เพราะมีแต่คนเก่งด้วยกันจริงๆเท่านั้นที่จะเห็น)
ขอบคุณค่ะ
นักเขียนต้องฉลาดก่อนดิ ตัวละครทุกตัวฉลาดกว่านักเขียนไม่ได้หรอก มันคิดเป็นทำเป็นซะที่ไหน
คนเขียนโง่มานานแล้วค่ะช่วยไม่ได้ แล้วพอมีวิธีให้นักเขียนฉลาดขึ้นไหมคะ?
ส่วนตัวคิดว่า คาแรคเตอร์ของตัวละครที่ฉลาด จะเป็นพวก [พูดน้อย] ค่ะ
ในชีวิตจริงก็จะประมาณนี้เหมือนกัน
พวกนี้จะฟังคนอื่นเพื่อเก็บข้อมูลก่อน ดูว่าใครเป็นอย่างไร มีจุดอ่อนตรงไหน
ส่วนตัวเองจะไม่ค่อยพูดนัก เพราะไม่อยากให้คนอื่นเห็นจุดอ่อนของตัวเอง
ตัวละครแบบนี้อาจจะไม่ต้องเก่งวิชาการมากก็ได้ แต่รู้ทันคนอื่นหมด ใช้ประโยชน์จากความเก่งของคนอื่นได้
แล้วก็เหลือรอดเป็นคนสุดท้ายทุกที
ตัวละครนี้พูดน้อยอยู่แล้วค่ะ แต่ไม่ได้อยากให้ตัวละครฉลาดระดับอัจฉริยะน่ะคะ แต่อยากให้แก้ปัญหาได้โดยใช้ไหวพริบค่ะ
ฉลาดมันมีหลายแบบอะ ฉลาดแบบไหนที่ต้องการคะ ระบุมากกว่านี้ได้ไหม เราจะได้ช่วยแนะนำได้
อันนี้เป็นนิยายของเราที่เขียนเกี่ยวกับอัจฉริยะ 7 คนที่มีบุคลิกแตกต่างกันค่ะ หวังว่าจะช่วยเจ้าของกระทู้ได้บ้าง
https://www.readawrite.com/c/136097e96ea970878c91803a5394ab87
ฉลาดในการวางแผนและรับมือในแต่ละสถานะการณ์ได้ดี แบบไม่ต้องเป็นอัจฉริยะน่ะคะ
ลองหาหนังหรือหนังสือแนวสงครามอ่านค่ะ ^ ^
แต่ตัวละครเป็นแค่เด็กมอปลายน่ะค่ะ
นั่นแหละค่ะ หาหนังสือตามที่เราอ่านบอก เกี่ยวกับสงครามจะมีการวางแผนและแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าค่ะ อ่านแล้วลองนำมาปรับใช้ดูนะคะ ^ ^
เป็นกำลังใจให้นะคะ มันจะเขียนยาก(ไม่)หน่อย
ดูจากที่จขกท.ว่ามา เหมือนว่าไม่ได้อยากเขียนตัวละครแบบฉลาดปราดเปรื่องเป็นอัจฉริยะ แต่อยากจะเขียนตัวละครประเภทที่มีไหวพริบแก้ไขสถานการณ์ตรงหน้าได้ดีสินะครับ?
ผมขอยกตัวอย่างในกรณีของผมเอง โดยมากเมื่อตัวละครเจอกับสถานการณ์อันยากลำบาก ผมมักใช้เวลาคิดหาหลาย ๆ วิธีในการเอาตัวรอดจากสถานการณ์ตรงหน้า แล้วเลือกมาสักวิธีที่คิดว่าดีที่สุด ซึ่งตรงจุดนี้ผู้เขียนมีเวลาคิดเป็นอนันต์ ผิดกับตัวละครในเรื่องที่เหตุการณ์จวนตัวแล้ว ดังนั้นเมื่อลองค่อย ๆ คิดก็ย่อมจะหาวิธีรับมือกับสถานการณ์ส่วนใหญ่ได้ครับ พอลองเอาวิธีที่เราคิดว่าดีที่สุดใส่ลงไป ก็จะทำให้ดูว่าตัวละครนั้น ๆ มีไหวพริบเอาตัวรอดได้ดีทั้งที่เป็นช่วงหน้าสิ่วหน้าขวานแบบนั้น
ขอย้ำเลยว่าจะเขียนตัวละครเก่ง ฉลาด คนเขียนไม่จำเป็นต้องฉลาดเป็นอัจฉริยะก่อนถึงจะเขียนได้ ขอแค่คิดหาเงื่อนไขที่เหมาะสมกับเหตุการณ์ให้ได้เท่านั้น (อย่างที่บอก คนเขียนมีเวลาคิดเป็นอนันต์ จนกว่าจะเผยแพร่ผลงาน) เพราะสำหรับผมอัจฉริยะคือคนที่คิดหาวิธีแก้ไขปัญหาได้เร็วกว่าคนปกติหลายเท่านั่นเองครับ...
ขอบคุณค่ะ
โดยทั่วไปเวลาแต่งตัวละครให้ฉลาด ผมจะแบ่งเป็นสองจำพวกนะครับ คือ "ฉลาดวางแผน" กับ "มีไหวพริบ" ซึ่งบางตัวละครก็มีทั้งสองอย่าง
ฉลาดวางแผนคือมองสิ่งต่างๆก่อนที่จะเกิดขึ้นได้ นำองค์ประกอบหลายอย่างที่ไม่น่าเกี่ยวข้องกันมาปะติปะต่อกันได้ ตัวละครจำพวกนี้มักจะมองเห็นแนวโน้มของเหตุการณ์ล่วงหน้าได้นานๆ ซึ่งกลุ่มนี้จะแสดงให้เห็นถึงความฉลาดได้ง่ายมาก คือการแสดงในตอนจบว่าตัวละครนี้ได้มองหมากล่วงหน้าไปแล้วเป็นสิบก้าว และทุกอย่างก็เหมือนเต้นอยู่ในฝ่ามือ
หากเทียบก็เหมือนขงเบ้งน่ะแหละ (เรื่องในสามก๊กที่ขงเบ้งเขียนเหตุการณ์ที่จะเกิดล่วงหน้า แล้วให้ตัวละครอื่นเปิดดูว่าต้องทำยังไงเมื่อเกิดเหตุนี้ๆ ก็ยังดูเจ๋งและใช้ได้ถึงปัจจุบันนะ)
จุดสำคัญของตัวละครชนิดนี้คือต้องสมจริงในระดับนึง มีเหตุผลให้ตัวละครนี้เก่ง และองค์ประกอบนั้นต้องลงตัว ไม่เวอร์เกินไป
มีไหวพริบ คือสามารถตัดสินใจเรื่องต่างๆได้อย่างแม่นยำรวดเร็ว ในสถานการณ์บีบคั้นมากๆ เช่นในสนามรบ หรือระหว่างโดนสอบสวน คือสามารถมองสิ่งต่างๆได้อย่างใจเย็น ในภาะที่คนปกติคงไม่มีทางใจเย็นได้ และตัดสินใจเลือกสิ่งที่ดีที่สุดได้
เวลาเขียนตัวละครประเภทนี้ วิธีแสดงถึงความฉลาดง่ายๆเลยคือขณะเกิดเหตุการณ์ต่างๆ ก็บรรยายสิ่งที่เกิดในความคิดตัวละครนี้อย่างรวดเร็ว ปะติปะต่อสิ่งต่างๆจนได้คำตอบที่ดีที่สุดออกมา คนอ่านจะสัมผัสได้เลยว่า "สมองไวโคตร!" อะไรแบบนี้
อีกบางกลุ่มที่ผมไม่ได้พูดถึงฉลาดคือฉลาดจำ ฉลาดเรียน ฉลาดในการมองคน ฉลาดเข้าสังคม ฯลฯ ซึ่งพวกนี้ทั้งหมดก็แสดงให้ดูว่าฉลาดมากๆได้เหมือนกัน แต่ผมพอแค่นี้ก่อนแล้วกันเยอะแล้ว^^
มีประโยชน์มากกก ชอบบบ
คุณต้องฉลาดกว่าตัวละครครับ
เช่นถ้ากำหนดว่าตัวละครนั้นโง่คุณจะเขียนรูปแบบความไม่เก่ง ความอ่อนหัด และหลายๆอย่างได้ง่าย(เพราะคุณรู้อยู่แล้วว่าอะไรคือความฉลาดและความเก่งที่แท้จริง)
ในทางกลับกัน ถ้าคุณเขียนตัวละครที่มี IQ180 IQ300 คุณก็ต้องมีความฉลาดมากกว่านั้นเพื่อความสมจริงของการดำเนินตัวละคร เหมือนอย่างคนที่เขียนเรื่องเชอร์ล็อค โฮล์มส์ ที่ต้องรู้ลึกรู้จริงไปด้วย
โดยส่วนตัวของผม จะสร้างระดับคตวามเก่งและความฉลาดในระดับคนธรรมดา ประมาณว่าคิดในแบบที่คนทั่วไปจะคิด ไม่สลับซับซอน เพียงแต่จะมีเรื่องจิตใจเข้ามาเกี่ยวด้วย อันนี้ก็โอเคแล้วครับผม
เขียนให้ตัวระครมีความลึกลับในตัว
ฉลาดในที่นี้คือฉลาดหลายเเบบ
ฉลาดการวางเเผน
ฉลาดการเเก้ปัญหา
ฉลาดเเบบใหวพริบ
ฉลาดทุกสถานะการณ์เเม้จะเป็นยามคับขัน
เเน่นอนว่าทุกความฉลดของตัวระครต้องมี "ใหวพริบสติปัญญาที่ฉับไว"
เเนะนำได้เเค่นี้ ลองนำไปขยายความดูจริง ๆ ผมก็ขยายควาให้เเล้ว เเต่ควรจะนำไปปรับใช้ยังไงให้ตัวระครดู "ฉลาดเเละคิดได้ไว"
การทำให้คนอ่านคาดไม่ถึง
ความแตกต่างระหว่างตัวละคร กับคนเขียนคือ "เงื่อนเวลา"
ตัวละครต้องตัดสินใจ ณ เวลานั้น ๆ โดยไหวพริบ นั่นจึงทำให้เขาฉลาด
แต่กว่านักเขียนจะคิดวาง-ไหวพริบที่ตัวละครนั้นทำ มันผ่านการกลั่นกรอง ผ่านการหาข้อมูล ผ่านเวลามาอาจจะเป็นครึ่งวัน หนึ่งสัปดาห์ หรือเป็นเดือน ๆ เพื่อที่จะคิดแล้วคิดอีกว่า-หนึ่งนาทีที่ตัวละครมันแก้ไขปัญหานั้นได้น่ะมันทำยังไง
ดังนั้น ความฉลาดของตัวละครมาจากความใส่ใจมากกว่า ไม่จำเป็นที่คนเขียนต้องฉลาดกว่าตัวละคร
เห็นด้วยค่ะ อีกข้อที่อยากเสริมคือ ตอนนั้น ณ เวลานั้น ตัวละครอาจหาคนมาช่วยเหลือไม่ได้
แต่คนเขียนอย่างเราว่างๆ เริ่มตามละว่าเพื่อนเราคนไหนเก่งด้านไหน และขอให้เพื่อนช่วยซัพพอร์ตข้อมูลในเรื่องนั้นได้ค่ะ บางทีเขียนเสร็จส่งตอนนั้นไปให้เพื่อนเช็คดูว่าผ่านไหมก็มี
เราเคยเขียนข้อมูลขโมยเลือดหน้าเดียว แก้ 4-5 รอบกว่าเพื่อนที่เป็นเทคนิคการแพทย์จะให้ผ่าน
โดยส่วนตัวชอบเขียนให้ตัวละครฉลาด ร้ายลึกนะ เขียนโง่ๆ ไม่ค่อยได้ คือเราประหลาดใช่ไหมเนี่ย
สิ่งมี่สำคัญที่สุดคือตัวคนเขียนจะต้องวางพลอตเรื่องไว้ละเอียดมาก (กรณีเขียนเน้นความสมจริงต้องข้อมูลแน่น ประยุกต์ใช้ได้) บอกได้ว่าถ้าเรื่องเป็นอย่างนี้ๆ ไม่เหมือนที่คิดไว้จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง อะไรมีปัจจัยในการเกิดเหตุแต่ละอย่างบ้าง คือต้องรู้ละเอียด แล้วเราก็เขียนให้ตัวละครนั้นรู้เท่าหรือใกล้ๆ กับเรา เขาก็จะดูฉลาดแล้วค่ะ
กำลังอยากสร้างคาแรกเตอร์พระเอกแบบ ฉลาดในการวางแผนค่ะ เพราะเรื่องที่แต่งเป็นแนว
สืบสวนสืบสวน แอ๊กชั่น
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?