ขอแนวทางสำหรับการเป็นนักเขียนมืออาชีพ ในแบบฉบับของเพื่อนๆ ค่ะ ^^
ตั้งกระทู้ใหม่
ที่นี้เราคิดว่าถ้าจบฟิคนี้แล้ว อยากจากลองแต่งนิยายแนวอื่นๆ ดู ช่วงนี้เห็นจะฮิตแนวแฟนตาซีกัน แต่เราก็นึกภาพไม่ออกเลยค่ะ ว่าแฟนตาซีมันจะเป็นยังไง? เราคิดว่าเราน่าจะถนัดพวกโรแมนติก ดราม่า (ล่ะมั้ง) ค่ะ ด้วยสำนวนที่เราใช้ก็ไม่รู้ว่ามันจะน่าอ่านรึเปล่า?
ก็เลยอยากจะลองขอแนวทางเพื่อนๆ ดูน่ะค่ะ ว่าจุดเริ่มต้นของเพื่อนๆ ในการเขียนนิยายเรื่องแรก จนถึงนิยายเรื่องปัจจุบันของเพื่อนๆ เป็นยังไงกันบ้าง? อะไรที่ทำให้เพื่อนๆ ประสบความสำเร็จในการเป็นนักเขียน เราจะขอเอาไปเป็นแนวทาง และแรงบันดาลใจให้ตัวเองค่ะ ^^
5 ความคิดเห็น
ประวัติการแต่งนิยายของMeawNon เริ่ม ณ บัดนาว! (ไม่น่าหาสาระได้)
ขอออกตัวก่อนนะว่าเราไม่ใช่นักเขียนเลยด้วยซํ้า เราเองก็ยังมือใหม่ในวงการ แต่งมาแค่ปีกว่าๆ ขออย่าเคร่งเครียดกับการอ่านเนื้อหาต่อไปนี้มากเกินไป เพราะเราอยากเห็นเสียงหัวเราะมากกว่าเสียงถอนหายใจนะ
เราเริ่มที่การอ่านนิยายครับ อ่านมาเยอะมาก(คิดว่านะ) ตอนนั้นอ่านแนวเกมออนไล์ ตั้งแต่มอนเตอร์โซล ดรีมออนไลน์ แพนเจีย และอีกหลายๆ สิบเรื่องเลยที่ติดท็อปและตามหน้าอัปเดต ณ ตอนนั้น
คราวนี้อารมณ์อยากแต่งนิยายเริ่มต้นที่นิยายเรื่องนึงครับ! เป็นนิยายเบาสมองฮาๆที่มีชื่อว่า Champion Crafting Online มหาค้อน ตีอาวุธ เขย่าโลก
อ่า นิยายเรื่องแรกตั้งชื่อว่า Drak soul online (ไม่รู้จริงว่าเป็นชื่อเกมที่โคตระยากเกมหนึ่ง) ภายหลังเลยเปลี่ยนเป็นชื่อ ตัวซวยมือใหม่ เพราะอาชีพของตัวเอกคือตัวซวยครับ!
พอแต่งนิยายเกมออนไลน์มาสักพักก็ไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรเลยกับยอดวิว ยอดเม้น ยอดคนติดตาม แต่งมาเรื่อยๆ(ตอนนั้นมีภูมิต้านทานเยอะ) นิยาย60กว่าตอนมียอดวิว6,700 ยอดคนติดตาม160กว่าๆ คอมเม้นแค่24 ส่วนยอดแชร์มีถึง4 (จําได้ตลอด)
มาถึงจุดเปลี่ยนสักที ตอนนั้นเราค่อนข้างหมั่นไส้นิยายเกิดใหม่ แบบว่ายังไงดีล่ะ? คิดเล่นๆ ว่าถ้าราแต่งตามกระแสบ้างจะเป็นยังไงบ้างนะ ฮิฮิฮิ
ก็เลยเกิดนิยายที่มีชื่อว่า'ข้าคือใครจะทําไม มองหน้ากันเข้าไปพวกตัวประกอบ ฉันคือพระเอกเว้ย...บลา บลา บลา' ชื่อที่เปลี่ยนภายหลังคือกัญชางามข้ามภพครับ
ท้ายที่สุดคือมันเปรี้ยงครับ จากเด็กที่เขียนนิยายกว่าจะได้เม้นนึงก็มือแทบหงิก คราวนี้แค่เปิดเรื่องก็มีคนมาคอมเม้นแล้วครับ แบบว่าคนอ่านมันเยอะกว่าที่คิดอีกครับ(ติดท็อปแฟนตาซีภูมิใจสุดๆ)
แต่งแล้วมันรู้สึกว่า...แต่งเรื่องนี้คนอ่านก็เยอะกว่าเห็นๆ เลยหันไปแต่งนิยายตามกระแสเรื่องนั้น สุดท้ายก็จบเป็นเรื่องแรกเลยครับ(ภูมิใจอีกละ)
พอเห็นนิยายเรื่องนั้นเปรี้ยงก็กะเขียนภาคต่อ แบบว่าคึก(ฮา)
สุดท้ายแล้วก็ได้มาเขียน 'หนูนิชา จะเสพชา แค่ไม่มีบ้องชา[yuri]'เป็นเรื่องปัจจุบันครับ
เอาจริงก็มีแค่นี้แหละ
เท่าที่อยากจะบอกคือ บางครั้งการเริ่มต้นก็ไม่ได้แย่อย่างที่เราคิดครับ ดูนิยายเรื่องแรกที่เราแต่งสิ จะบอกว่าแย่มั้ย? ก็แย่นะ สํานวนห่วย ความสมเหตุสมผลก็ไม่มี คําผิดก็เกลื่อน คนอ่านก็น้อยเรี่ยดิน แต่สุดท้ายแล้วเราก็เขียนจบไปเรื่องนึงจนได้ แบบว่าอย่างน้อยชีวิตก็มีความหมายแล้ว
ขอให้จขกท.ประสบความสําเร็จนะครับ ^ ^
ชอบเม้นท์นี้ อ่านแล้วอมยิ้มระดับ 10 เลยค่า
ขอบคุณที่มาร่วมแชร์กันนะคะ ^^
แนวหรอคะ แล้วแต่ความถนัดคะ เราชอบแนวไหนเราก็แต่งแนวนั้น ในบ้างครั้งเราต้องลองอ่านนิยายหลายๆเรื่อง แล้วแต่งออกมาให้แตกต่างบาง มีจุดเหมือนบ้างเล็กน้อย และก็ตรง หน้าบทความ แนะนำให้ใส่ธีมด้วยคะ ใส่ไม่เป็นเป็นดู ยูทูปเน้อ เพื่อความดูดีขึ้นคะ และก็การเรียงประโยค การเว้นวรรค แนะนำว่าอย่าแต่งให้ติด หรือยาวเกินไปคะ สู้ๆนะคะ ตอนแรกที่แต่งคำผิดนี้เกลื่อนไปหมดเลยคะ คำบรรยายก็น้อยมาก ส่วนใหญ่เน้นบนพูด แล้วคือมันดูไร้หลักการมาก จนตอนยอดรวมคนติดตามปาไป 5 พัน กว่าเรา เราเองก็เคยถามตัวเองบ่อยๆว่าเรามาถึงจุดนี้ได้ไง
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำ และมาร่วมแชร์กันนะคะ ^^
ขอเรียกตัวเองว่า นักอยากเขียน แล้วกันนะ ฮะๆ
นิยายเรื่องแรกของผมก็เป็นแฟนฟิคการ์ตูนครับ เริ่มเขียนเพราะความชอบส่วนตัว ปัจจุบันดองอยู่ ฮะๆ
และตอนนี้กำลังทุ่มเทให้นิยายแนวแฟนตาซีเหมือนกัน เหตุผลเพราะกำลังบูมและชอบนี่ละ
คำว่าแฟนตาซี ก็คือสิ่งที่จินตนาการขึ้นมา ว่าง่ายๆก็งานมโนนั่นเอง
ถึงจะเป็นมโน แต่ก็แฝงไปด้วยเหตุและผล จะว่าเขียนยากมันก็ยาก จะว่าง่ายมันก็ง่าย
ขึ้นอยู่กับต้นทุนของแต่ละคน
สำนวนดีไม่ดี ไม่อาจรู้ ต้องเข็นออกมาให้นักอ่านประเดิมก่อน
สิ่งที่ยากกว่าการเขียนนิยาย คือการเขียนให้นิยายเรื่องหนึ่งจบครับ
พวกเรา นักอยากเขียน ต้องสตรองเข้าไว้นะ!
ถ้าแฟนตาซี คือ มโนอย่างเป็นเหตุเป็นผล เราคงแต่งไม่ได้ เพราะเราไม่เคยมีเหตุมีผลเอาซะเลย
มีแต่จินตนาการล้วนๆ 555
"...สิ่งที่ยากกว่าการเขียนนิยาย คือการเขียนให้นิยายเรื่องหนึ่งจบครับ..."
ประโยคนี้มันใช่มาก 555
พอออกทะเลแล้ว มันยาวจนจะไม่จบเอา ><
ขอบคุณที่มาแชร์ให้ฟังนะคะ ^^
สำหรับเรื่องแรก เป็นฟิคชั่นที่เขียนขึ้นแบบสด ๆ ล้วน ๆ ซึ่งก็ผ่านมานานกว่าหลายปีแล้วครับ (ปัจจุบันลบไปแล้ว)
เรื่องสำนวน หรือการบรรยายนี่คงไม่ต้องถาม เรียกได้ว่าถ้าให้มาวิจารณ์เอง คงจะแซะตัวเองเยอะมาก 555555
ส่วนเรื่องปัจจุบันที่แต่งอยู่ตอนนี้ เรื่องคนอ่านก็มีมาบ้าง คอมเมนท์ไม่ค่อยจะกระดิกเท่าไหร่ คิดว่าคงเป็นเรื่องธรรมดาสามัญทั่วไป เพราะว่าตอนที่เขียนอยู่ก็เป็นภาคจบด้วย (ปัจจุบันเขียนจบไปสองเรื่องแล้ว และคาดว่าอาจนำเอามารีไรท์อีกครั้งนึง)
ส่วนตัวแล้วทางนี้ถืออยู่เสมอว่า "ครั้งแรก มักออกมาแย่เสมอ" ซึ่งเอาจริง ๆ การคิดแบบนี้ไม่ใช่การตัดกำลังใจตัวเองนะ แต่มันเป็นการที่ทำให้เรารู้จักตระหนักอยู่ทุกครั้งว่า 'ควรทำให้ดีที่สุด เท่าที่สามารถจะทำได้' ซึ่งมันเองก็มีข้อดีอย่างหนึ่ง ก็คือการคิดแบบนี้ จะทำให้ตัวเองสามารถจดจ่ออยู่กับงานเขียนได้นานขึ้น ตัดความกังวลออกไป แล้วเขียนไปตามที่ตัวเองคิด
ส่วนถ้าถามครั้งที่สอง บอกเลยว่าแก้งานยาว ๆ แน่นอน 555 #ในเลขห้ามีน้ำตาซ่อนไว้อยู่
ที่สำคัญ! อย่าลืมมีวินัยด้วยนะครับ อันนี้สำคัญมาก ฝึกเขียนไปทุก ๆ วัน จะมากหรือน้อยก็เขียนไปเรื่อย ๆ แล้วสักวันหนึ่งคุณ จขกท. จะเก่งขึ้นเองนะ
ขอเป็นกำลังใจให้ประสบผลสำเร็จตามที่หวังไว้นะครับ ^ ^
ว้าวว มีคนคิดเหมือนเราด้วย 555 แล้วก็คิดด้วยว่า "เรื่องแรกยังไงก็ต้องแต่งให้จบ"
เพราะมันจะบ่งบอกถึงความมีวินัยของนักเขียนด้วย
ขอบคุณที่มาแชร์ด้วยกันนะคะ ^^
เราเขียนแฟนฟิคเกาหลีค่ะ แรกเริ่มนั้นเขียนเพราะอ่านของคนอื่นแล้วชอบ คิดว่าไม่น่ายาก เลยลองเขียนบ้าง บวกความรักความชอบในศิลปินเลยยิ่งมีแรงฮึด แต่ทว่าเมื่อเริ่มเขียนจึงรู้ว่ายากมาก พยายามอย่างสาหัสกว่าจะเขียนตอนแรกจบ
แต่ด้วยเพราะเป็นแฟนฟิคคู่ที่คนนิยมมากพอสมควร จึงได้รับผลตอบรับที่ดีระดับหนึ่ง จึงมีแรงจะเขียนต่อ
จะบอกว่าลองเขียนมาเกือบทุกแนวแล้วค่ะ เพื่อหาทางที่ใช่ที่สุด เริ่มแรกเราเขียนจากแนวเบาสมองก่อนเพราะชอบรักใสๆ มาก ชอบอ่านมากกกก อ่านของคนอื่นนี่ติดหนึบเลย แต่พอเขียนเองปรากฏว่ามันไม่สนุกเลยค่ะ ไม่ใช่ทางเราแน่ๆ เขียนเองอ่านเองยังไม่อยากเอาลงเว็บเลย จึงเบนสายมาทางดราม่า พอลองเอาลงเว็บปรากฏว่าใช้ได้ 555 จึงลองเขียนหลายๆ แบบดูค่ะ ทั้งดราม่า ตลก รักหวานแหวว จีนโบราณ ระทึกขวัญ(ซอมบี้) แนววิทย์(แฮกเกอร์) ต่อไปกำลังจะลองแนวย้อนอดีตข้ามเวลาไปอียิปต์ และแนวมาเฟีย ท้าทายตัวเองไปเรื่อยๆ ค่ะ แต่ก็พยายามเข็นให้จบด้วย เราเขียนหลายแนว ทำให้ต่อเเต่ละเรื่องได้ช้า กว่าจะจบได้แต่ละเรื่องเลือดตาแทบกระเด็น แต่แค่เห็นคนอ่านอ่านแล้วสนุก -ความเหนื่อยนั้นก็หายไปแล้วค่ะ
เราว่าคนอ่านนิยมนิยายเราน้อยลงนะ สาเหตุหลักน่าจะมาจากเราดองนานมาก ไม่ค่อยมีเวลาแต่งทำให้คนอ่านเบื่อรอ เราเองก็มีช่วงตันหลายรอบมากค่ะ เรื่องแรกๆ คือเม้นเป็นพันในเวลาอันรวดเร็ว แต่พอเรื่องหลังๆ เม้นหลักร้อย โทษใครไม่ได้เลยนอกจากตัวเองค่ะ 555 เรามีวินัยไม่มากพอ กำลังพยายามเปลี่ยนตัวเองอยู่
ยิ่งเราไปอ่านฟิคของคนอื่นที่แต่งดีมาก ยิ่งเป็นแนวที่เราชอบนี่ยิ่งรู้สึกอยากคารวะ นั่นก็เป็นอีกปัจจัยที่มีผลต่อนิยายเราค่ะ เราชอบเอามาเทียบงานของตัวเองและรู้สึกว่างานเราด้อยกว่าคนอื่น เสียกำลังใจไปอีก จนตอนนี้เริ่มคิดได้ และจะพยายามในส่วนของตัวเองให้มากขึ้น เพราะคนอ่านของเรายังมี เขายังรอ
ระหว่างทางที่เขียนมันมีอุปสรรคเยอะค่ะ ไม่มาจากรอบข้างก็เกิดจากตัวเอง และสิ่งที่เกิดจากเราเองนี่แก้ยากมาก มั่นใจในตัวเองเข้าไว้ค่ะ มั่นใจในผลงาน แต่งแบบใช้ความรู้สึก เอาตัวเองลงไปเป็นคนอ่านว่าเราอ่านแล้วสนุกไหม ชอบไหม มีอารมณ์ร่วมรึเปล่า อ่านแล้วอยากอ่านต่อไหม ถ้าทำได้นั่นคือยอดเยี่ยมค่ะ ถ้าเราสนุกคนอ่านก็สนุก
แต่อย่ามั่นใจมากไปเช่นกัน ถ้าสิ่งที่เราสนุกคนอ่านมีคำติและแนะนำ สิ่งไหนดีๆ ให้รับฟังและเอามาปรับปรุงค่ะ คอมเม้นจะมีแค่ชมอย่างเดียวไม่ได้ สิ่งไหนที่คนอ่านให้แก้ อย่างคำผิดหรือเว้นวรรค หรืออะไรก็ตามเกี่ยวกับหน้านิยายถ้าแก้ได้เลยก็แก้เลยค่ะ คนอ่านมักมองเห็นจุดช่องโหว่ที่เรามักมองไม่เห็น แต่ไม่ใช่เชื่อคนอ่านไปซะหมด ถ้ากรณีสักแต่จะติ อย่างพวกติเนื้อเรื่องของเรา เราคงเปลี่ยนตามใจเขาทั้งหมดไม่ได้ เลือกเก็บคำแนะนำที่ดีมาใช้ค่ะ
ตัวเราเองเวลาแต่งนิยาย จะคิดเสมอว่าคนอ่านฉลาดกว่า เวลาแต่งหรือหาข้อมูลจะระมัดระวังเป็นพิเศษ ถ้าสิ่งที่นำเสนอมีประโยชน์ต่อคนอ่านที่ไม่รู้ มันก็ดีกับคนอ่านด้วย เวลาคนอ่านท้วงติงในสิ่งที่เขารู้แต่เราพลาด ก็จะดีกับเรามากค่ะ
เป็นนักเขียนอย่าถืออีโก้แต่ให้อ่อนน้อมถ่อมตนค่ะ งานจะดียิ่งขึ้น และคนอ่านจะมากขึ้นตาม
เป็นเม้นท์ที่ดีมากเลยค่ะ ได้คำแนะนำที่ดีๆ เยอะเลย
ช่วงหนึ่งเราก็เคยไม่มั่นใจในตัวเองเหมือนกัน กลัวว่าคนอ่านจะไม่สนุกบ้าง เราแต่งแย่บ้าง
แต่เราก็ให้กำลังใจตัวเองตลอดค่ะ อย่างที่บอกเนาะว่า "เพราะคนอ่านของเรายังมี เขายังรอ"
ขอให้สู้ๆ เช่นกันนะคะ เป็นกำลังใจให้เช่นกัน
ขอบคุณที่มาแชร์ให้ฟังนะคะ ^^
ยินดีค่ะ ขอบคุณนะคะ
สู้ๆ เช่นกันค่ะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?