แถเก่งจริงๆ
ตั้งกระทู้ใหม่
ผมวางพร็อตเรื่องหรือเนื้อเรื่องที่เขียนในกระดาษเสียก่อนยามว่างๆแล้วค่อยพิมพ์ลงคอมหากแต่เมื่อถึงเวลาพิมพ์นั้น สมองมันจะชอบมีไอเดียอะไรมากมายเวลาเราพิมพ์เข้ามาแทรกตลอด ซึ่งมันทำให้เนื้อเรื่องของผมแถออกไปไกลที่ผมคิดเอาไว้เสียเยอะ เวลานั้นผมไม่มีเวลา พิจารณาอะไรเพราะช่วงนั้นไอเดียที่ปรากฏมานั้นมันเจ๋งโครตมันดีเสียยิ่งกว่าตอนคิดจริงจังเสียอีกเราต้องใส่ลงไป ถ้าไม่ใส่แล้วเน่าแน่ๆอารมณ์ประมาณนี้ และผลปรากฏออกมาก็ต้องมานั่งแก้เนื้อเรื่องส่วนที่มันแถออกไป เห้อออออ
พวกคุณเคยเป็นกันมั้งหรือเปล่า ???
wantme2
18 ม.ค. 61 เวลา 17:59 น.
837
views
8 ความคิดเห็น
ของเราเรื่องที่เขียนแล้วแต่เวรแต่กรรมเลยวันไหนต่อได้ก็ค่อยมาต่อแต่พอแถได้นี้ออกอ่าวไทยเลย
ปกติไม่เรียกว่าแถนะ จะเรียกว่า "ออกทะเล"
ถามว่าเคยหลุดออกนอกกรอบที่ตีไว้ไหม ขอตอบว่าเคยเกือบ
ส่วนในตอนนี้ นึกอะไรก็ยัดเข้าไปในเรื่องย่อก่อน อันไหนไม่ดี หรืออ่านแล้วไม่สมเหตุสมผล ก็ตัดออก เพราะจากบทเรียนเรื่องก่อนหน้านี้ เลยต้องวางโครงเรื่องให้ดี ไม่งั้นเดี๋ยวออกนอกประเด็น
ผมก็กำลังจะไปแก้อยู่เหมือนกัน อ่านกระทู้แล้วนึกออกเกือบลืมไปแล้วนะเนี่ย
แบบที่ว่ามีเยอะครับ เรื่องหนึ่งมีเป็นสิบ
อดีตเคยเป็น ตอนเขียนมีไอเดียวิ่งเข้ามา พอเขียนมันเสร็จ ปรากฎว่าเนื้อเรื่องบานปลาย หาจุดลงตัวไม่ได้
แต่ปัจจุบัน ไม่มีการวิ่งมาแทรกแบบนั้นอีกแล้ว เพราะได้ใส่ทุกความคิดลงไปในพล็อตร่างเรียบร้อย ถึงให้มีวิ่งมา ก็ต้องพิจารณาว่าจะทำให้พล็อตดั่งเดิมเสียหรือเปล่า ถ้าเสีย ต่อให้มันเจ๋งขนาดไหนก็ต้องทิ้ง
ส่วนที่ทิ้งก็เก็บเอาไว้ใช้เรื่องหน้า ไม่เสียหายอะไร
เป็นในตอนแรกๆครับ ตอนหลังๆก็ยังเป็นอยู่ แต่ยังไงทะเลก็ต้องมากระทบชายฝั่งเหมือนเดิม แม้ว่าจะไถลไปไกลขนาดไหนก็ตาม ฮุฮุ
เป็นประจำครับ เเถได้เเถดีเเถทีนึงยาวเป็นห่างว่าว สุดท้ายก็ต้องมานั่งเเก้ เฮ่อออออ ทีคิดไม่ออกสมองตันนี่ทำอะไรไม่ได้จริงๆ
ผมไม่เป็นเเบบนั้น มัง? เพราะวางพล็อตไว้ครอบคุม
การที่จะมีไอเดียบรรเจิดนั้นคือรายละเอียดที่คิดว่ามันสนุกก็ใส่ไป เเต่ก็ควรจะดูด้วยว่าไอเดียนั้นทำให้พล็อตพังหรือเปล่า
จริงอยู่ที่วางพล็อตไว้ ประมาณว่าคุณเเถเปลื่ยนเรื่อง เเบบนั้นเเรก ๆ ผมก็เป็น ผมเเก้ปัญหาด้วยการตัดทิ้งเหมือนกัน
้เเต่บางส่วนผมจะเก็บไว้เเล้วมาประติบประต่อไอเดียใหม่ให้มันกลายเป็นจิกซอเเผ่นเดียวกันอย่างสวยงาม
มันมีทางเลือกเสมอ อยู่ที่วิธีการเเก้ปัญหา
อันนี้เเนะนำ
สรุปว่าผมก็เเถไปเยอะเหมือนกัน ประเด็นคือผมเคยเป็น
เอาเป็นวางพล็อตปัจจุบันแตกต่างกับพล็อตตอนเริ่มเขียนราวกับฟ้ากับเหว เพิ่งหักมุมในนิยายตัวเองไป. แอบภูมิใจที่บางคนเดาทางไม่ได้
อย่าง่าแต่คนอ่านเดาไม่ได้ เรายังเดาไม่ได้เลย
บางทีออกทะเลก็ดีกว่าอยู่ในกรอบนะ แบบมันมีเรื่องมาเสริม
หากเราไม่ออกบ้างคงไม่สนุก
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?